Πέτρος Αργυρίου
Νεοφερμένος
Ο Πέτρος Αργυρίου αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 41 μηνύματα.
04-09-09
14:15
Προφανώς καθώς η γνώση και η πληροφόρηση έχει γίνει αποσπασματική, η έννοια του αποσπάσματος έχει γίνει δυσνόητη. Το κεφάλαιο του καρκίνου είναι κοντά στις είκοσι σελίδες και φυσικά δε βασίζεται σε ένα και μόνο άρθρο στο BBC, ούτε εξαρτάται ούτε και η επιχειρηματολογία του εξαντλείται σε αυτό.
Το αν είναι δυνατόν κάποιος να δώσει μια τέτοια συμβουλή φυσικά και είναι. Το αν είναι δυνατό να έδινα μια τέτοια συμβουλή φυσικά και είναι. Το αν είναι δυνατόν να ισχυρίζεσαι ότι έχω δώσει μια τέτοια συμβουλή στο απόσπασμα ή σε όλο το βιβλίο πάλι φυσικά και είναι. ΤΟ αν αληθές όμως ότι δίνω ή έδωσα μια τέτοια συμβουλή στο απόσπασμα, αυτό φυσικά και δεν είναι. Και ειλικρινά, άσχετα με το ποια είναι η δικιά μου γνώμη, σε ποιο σημείο του αποσπάσματος έδωσα άμεσα ή έμμεσα μια τέτοια συμβουλή. Ειλικρινά, ή παρανοείς ή παρερμηνεύεις ή παραποιείς τα γραφόμενα. Αυτό και αν είναι επικίνδυνο. Δε δίνω συμβουλές σε ασθενείς, κάνω μια ανάλυση πάνω στο που και γιατί πάει η έρευνα και ποιες είναι οι χαμένες ευκαιρίες.
1) Όντως. Τη δομική ανεπάρκεια των διπλών τυφλών μελετών την αναλύω σε άρθρο μου που θα δημοσιευτεί σύντομα και στα ελληνικά. Αν σε ενδιαφέρει υπάρχει ήδη στα αγγλικά στο περιοδικό Nexus (https://www.nexusmagazine.com/index....=71&limit=10&limitstart=0&order=name&dir=DESC , download The placebo effect: the power of mind over body)
Θίγεις όμως και ένα θέμα που εγώ δεν έθιξα. Το ηθικό θέμα των διπλών τυφλών ερευνών. Και έχεις απόλυτο δίκιο. Μάλλον είναι ένα θέμα στο οποίο όλοι μας, και γω μαζί κάνουμε γαργάρες. Συγχαρητήρια! Δυστυχώς όμως στη συνέχεια του σχολίου τα νερά θολώνουν από επικίνδυνες γενικεύσεις. Επέτρεψε μου να διασαφηνίσω:
2) Πως θα σου φαινόταν αν σου έλεγα ότι το πλήρες προφίλ των παρενεργειών δεν είναι καταγεγραμμένο ακόμη και για σκευάσματα που κυκλοφορούν στην αγορά για χρόνια; Σε πρόσφατη έκθεση του WHO αναφέρθηκε η ανάκληση ή τροποποίηση χρήσης 88 σκευασμάτων (!) πολλά από τα οποία χρησιμοποιούνταν στην καθημερινή ιατρική πράξη. Το θέμα των παρενεργειών είναι τεράστιο, άλυτο μέχρι σήμερα και διέπει όλο το σώμα της ιατρικής. Τώρα για το θέμα της γονιδιακής θεραπείας, φυσικά και τα προβλήματα είναι τεράστια και έχω γράψει αρκετές φορές για τους πιθανούς κινδύνους και για το ότι βασίζεται πάνω σε ένα ελλιπέστατο βιολογικό δόγμα DNA RNA πρωτείνες, ένα γραμμικό δηλ σχήμα όταν το μοντέλο είναι εξόχως δυναμικό και πολύπλοκο. Ακόμη και αν θεωρήσεις το γενετικό υλικό ως κοντρόλ πάνελ οι αλληλεπιδράσεις είναι τόσες πολλές που αν σηκώσεις ένα διακόπτη σε αυτό μπορεί να ανεβοκατεβάσεις 99 άλλους χωρίς να το πάρεις μυρωδιά. Και φυσικά απαιτείται επιφυλακτικότητα και προσοχή. Από την άλλη, όταν η γονιδιακή θεραπεία σου προσφέρει κάποια εργαλεία, όπως πχ να διορθώσεις σε άτομα φυσικά και όχι σε πληθυσμούς κάποια ελλατωματικά γονίδια που αποδεδειγμένα οδηγούν σε παθολογίες, ε τότε, πάντα με προσοχή και σεβασμό στην άγνοια σου, αλλά ε ναι, θα το κάνεις. Τώρα στο συγκεκριμένο παράδειγμα που αναφέρω, ο Rosenberg ήταν εξαιρετικά προσεκτικός: Τη γονιδιακή επέμβαση την έκανε σε Τ κύτταρα έξω από τον οργανισμό, όχι σε όλα τα Τ- κύτταρα, όχι σε όλο τον οργανισμό. Αν νομίζεις ότι με αυτό τον τρόπο άνοιξε το κουτί της Πανδώρας, ε τι περιμένεις να σου απαντήσω; Κάθε τι πρέπει να εξετάζεται ως προς τα άλλα και ως προς τον εαυτό του. Ασχολούμαι με τη βιοτεχνολογία αρκετά χρόνια τώρα και είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι η χρηματιστηριακή φούσκα που προκάλεσε ήταν δηλωτική της επιστημονικής φούσκας που είναι. Από την άλλη όμως, αν είναι να επιμένουμε σε γενικεύσεις και απαγορεύσεις, ε τότε δεν ξαναγυρνάμε μια και καλή στη λίθινη εποχή που ήταν όλα πιο απλά;
3) Ακόμη και στο συγκεκριμένο απόσπασμα αν ψάξεις τη λέξη γονίδιο ή παράγωγά του θα βρεις 1 (!) αναφορά. Από την άλλη αν ψάξεις άνοσο- και τα παράγωγα της θα βρεις 4. Πράγμα που δηλώνει ότι ακόμη και σε αυτό το μικρό απόσπασμα, διαφαίνεται πως δίνω πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα στην ανοσοθεραπεία παρά στη γονιδιακή και σε αντίθεση με το παράδειγμα που αναφέρω η ανοσοθεραπεία δεν προϋποθέτει γονιδιακή επέμβαση. Απλά ο Rosenberg τις συνδύασε. Εκπαίδευση του ανοσοποιητικού μπορεί να γίνει και γίνεται σε συγκαλλιέργειες κυττάρων του ανοσοποιητικού με καρκινικά, οι με ενδεικτικές πρωτείνες τους ή και ή και ή και….
Τώρα ένα από τα χαρακτηριστικά των ανοσοθεραπειών είναι το πολύ ελκυστικό προφίλ των παρενεργειών τους. Σε σχέση με την τυπική θεραπεία του καρκίνου, οι ανοσοθεραπείες είναι άγγελοι. Χτένισε τη βιβλιογραφία όσο θες.
4) Ναι πολλοί καρκίνοι έχουν εξαιρετική πρόγνωση όπως πολλοί καρκίνοι έχουν εξαιρετικά κακή πρόγνωση
5) Αυτό που ουσιαστικά παρουσιάζεις είναι ένας μύθος που διαδίδεται από το κομμάτι της ιατρικής κοινότητας που συνδιαλέγεται με τους επιβιώσαντες. Οι νεκροί είναι αφανείς. Ο καρκίνος φίλε, μόνο το 2006, μόνο στην Αμερική είχε κοντά στους 550000 θανάτους, το ένα τέταρτο του συνολικού αριθμού θανάτων και ήταν η δεύτερη αιτία θανάτου με μικρή διαφορά από την καρδιά. Τι λες τώρα για εξαιρετική πρόγνωση και για 10-15 χρόνια και όλη σου τη ζωή και το παρουσιάζεις σαν να είναι ο κανόνας? Όλοι έχουμε συγγενείς και γνωστούς που επιβιώσαν και όλοι έχουμε συγγενείς και γνωστούς που πεθάναν αλλά στατιστική δεν βγάζουμε από αυτούς. Να στο ξαναπω: 550000 νεκρούς το 2006 ΗΠΑ, νούμερα, σκληρά. Τώρα: χημιοθεραπείες και ακτινοβόληση. Κάντε ένα κομμάτι για το πλήρες προφίλ των παρενεργειών. Κάνε. Ξέρεις, ξέρω , ξέρουμε, ξέρουν ότι είναι όπλα μαζικής κυτταρικής καταστροφής. Τώρα, τυπική αντιμετώπιση είναι: κόβουμε στο χειρουργείο ότι κρίνουμε ότι πρέπει να κόψουμε, βομβαρδίζουμε τα κύτταρα και όχι επιλεκτικά με ουσίες και ακτινοβολία που οι ίδιες μπορούν στο μέλλον να αποβούν καρκινογόνες, αναστέλλοντας τη μίτωση των κυττάρων και προκαλλώντας με αυτό τον τρόπο την σώρρευση νανοτραυμάτων σε όλα τα επιθήλια και ενδοθήλια του οργανισμού και ο θεός βοηθός, καταστέλλωντας επίσης τη λειτουργία του ανοσοποιητικού. Οι άνθρωποι που επιβιώνουν από αυτή τη διαδικασία επιβιώνουν γιατί τόσο ο καρκίνος όσο και ο οργανισμός τους επιτρέπουν να επιβιώσουν. Οι άνθρωποι που επιβιώνουν όταν ο καρκίνος τους επιβάλλει αλλεπάλληλους κύκλους χημειοθεραπείες άσχετα με τον καρκίνο είναι πολύ πιθανόν να πεθάνουν από τη θεραπεία. Και συ το παρουσιάζεις σαν βόλτα στο πάρκο. Για μερικούς ναι είναι, για άλλους, η τυπική αντιμετώπιση είναι κόλαση και θανατική καταδίκη.
Ειδικά σε αυτό το κομμάτι έχεις παραπληροφορηθεί και παραπληροφορήσει.
6) Συμφωνώ απολύτως και το επαναλαμβάνω συχνά. Πως νομίζεις τότε ότι η τυπική αντιμετώπιση που είναι λίγο πολύ ομοιόμορφη μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι το τόσο ποικιλόμορφο;
7) Από τη στιγμή που όπως και συ τονίζεις δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι ο καρκίνος με λίγες εξαιρέσεις κάποιων συγκεκριμένων ¨εκφάνσεων¨ του όσοι πηγαίνουν καλά κατά κάποια έννοια τυχαίνουν να πηγαίνουν καλά. Άλλοι πάλι όχι. Σου έχει δοθεί, δεν ξέρω από πού, η εντύπωση ότι ο καρκίνος έχει ηττηθεί ή ότι έχει δαμαστεί. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Οι καρκίνοι αυξάνονται και θα συνεχίσουν να αυξάνονται γιατί οι ¨καρκινογόνοι¨ παράγοντες στους οποίους εκτιθέμαστε αυξάνονται, σε βαθμό να κουβαλάμε μερικούς από αυτούς πλέον μονίμως μέσα μας και να βρισκόμαστε σε συνεχή έκθεση σε αυτούς. Σίγουρα στα ΜΜΕ για κάποιο λόγο παίζει the Bright Side of cancer και για το κοινό είναι καλό αυτό και για τους καρκινοπαθείς ακόμη. Για αυτούς όμως που θέλουν να έχουν εποπτεία στα πράματα και να έχουν την καθαρή εικόνα τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Οι ανοσοθεραπείες στον καρκίνο δεν δίνουν εντυπωσιακά μαζικά αποτελέσματα. Αλλά όταν δίνουν, σε ένα δεκα με τριάντα τις εκατό των ασθενών, τα αποτελέσματα είναι εξόχως εντυπωσιακά με εικόνες πλήρους αποδρομής ακόμη και όγκων μεγάλων διαστάσεων. Το δυναμικό που κρύβεται εκεί είναι τεράστιο. Θες να το κάνουμε ταμπού; Ας το κάνουμε ταμπού. Θες ο καρκίνος να αντιμετωπίζεται με κυτταρικές ναπάλμ και ακρωτηριασμούς; Οκ.
Μέχρι τώρα έχεις καταλάβει ότι σε πολλά θέματα δεν διαφωνούμε. Σε άλλα παρʼ ότι γενικά δε διαφωνούμε, διαφωνώ κάθετα με τις επικίνδυνες γενικεύσεις που κάνεις σε αυτά και με το ότι κάνεις προβολές δικές σου και δικών σου προκαταλήψεων πάνω στα κείμενα άλλων , με άλλα λόγια δηλαδή ότι διαβάζεις όχι αυτό που είναι γραμμένο αλλά αυτό που θέλεις εσύ να διαβάσεις.
Και να στο ξαναπώ διάβασες απόσπασμα, για την ακρίβεια τον επίλογο στο κεφάλαιο του καρκίνου δε διάβασες ούτε τα στοιχεία ούτε το συμπέρασμα.
Αν δε θες να ανακαλέσεις το χαρακτηρισμό ¨απλοίκά και επικίνδυνα¨ που είναι δικαίωμα σου έτσι να κρίνεις, τουλάχιστον επιμένω στο να αναθεωρήσεις το βιαστικό σου και απολύτως αστήριχτο σου σχόλιο για το ότι εγώ, επώνυμα, ως Πέτρος Αργυρίου, σε αυτό το απόσπασμα που διάβασες συμβουλεύω ή παροτρύνω οποιονδήποτε να γίνει πειραματόζωο ή τουλάχιστον να μου δείξεις ακριβώς το σημείο όπου έχω κάνει κάτι τέτοιο. Κάτι τέτοια γίνονται και μετά μέσω από το μηχανισμό του σπασμένου τηλεφώνου, μια ωραία πρωία βγαίνει βρώμα ότι ο Αργυρίου τα παίρνει από εταιρίες για να βρίσκει πειραματόζωα. Αν είχες παρακολουθήσει τη δουλειά θα ήξερες ότι όχι μόνο αυτό δεν συμβαίνει αλλά και ότι γράψει συχνά για το θέμα με ύφος έντονα καταγγελτικό γιατί ακριβώς έτσι νιώθω για το θέμα.
Τώρα με υποχρεώνεις να ποστάρω ολόκληρο το κεφάλαιο του καρκίνου από το βιβλίο, αν και αδημοσίευτο.
¨ Βασιζεις την προσφυγη σε γονιδιακες θεραπειες σε ενα αρθρο στο BBC?! ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να συμβουλευεις το κοσμο να επιδιωξει να μπει σε καποιο ερευνητικο προγραμμα με βαση αυτο!?¨
Το αν είναι δυνατόν κάποιος να δώσει μια τέτοια συμβουλή φυσικά και είναι. Το αν είναι δυνατό να έδινα μια τέτοια συμβουλή φυσικά και είναι. Το αν είναι δυνατόν να ισχυρίζεσαι ότι έχω δώσει μια τέτοια συμβουλή στο απόσπασμα ή σε όλο το βιβλίο πάλι φυσικά και είναι. ΤΟ αν αληθές όμως ότι δίνω ή έδωσα μια τέτοια συμβουλή στο απόσπασμα, αυτό φυσικά και δεν είναι. Και ειλικρινά, άσχετα με το ποια είναι η δικιά μου γνώμη, σε ποιο σημείο του αποσπάσματος έδωσα άμεσα ή έμμεσα μια τέτοια συμβουλή. Ειλικρινά, ή παρανοείς ή παρερμηνεύεις ή παραποιείς τα γραφόμενα. Αυτό και αν είναι επικίνδυνο. Δε δίνω συμβουλές σε ασθενείς, κάνω μια ανάλυση πάνω στο που και γιατί πάει η έρευνα και ποιες είναι οι χαμένες ευκαιρίες.
1)"Τα ερευνητικα προγραμματα ειναι ακριβως αυτο, ερευνητικα, τα περισοτερα εχουν και placebo και control group, εχεις πολυ καλη πιθανοτητα να σου δινουν νερο και να μην αντιμετοπιστει ο καρκινος σου."
1) Όντως. Τη δομική ανεπάρκεια των διπλών τυφλών μελετών την αναλύω σε άρθρο μου που θα δημοσιευτεί σύντομα και στα ελληνικά. Αν σε ενδιαφέρει υπάρχει ήδη στα αγγλικά στο περιοδικό Nexus (https://www.nexusmagazine.com/index....=71&limit=10&limitstart=0&order=name&dir=DESC , download The placebo effect: the power of mind over body)
Θίγεις όμως και ένα θέμα που εγώ δεν έθιξα. Το ηθικό θέμα των διπλών τυφλών ερευνών. Και έχεις απόλυτο δίκιο. Μάλλον είναι ένα θέμα στο οποίο όλοι μας, και γω μαζί κάνουμε γαργάρες. Συγχαρητήρια! Δυστυχώς όμως στη συνέχεια του σχολίου τα νερά θολώνουν από επικίνδυνες γενικεύσεις. Επέτρεψε μου να διασαφηνίσω:
¨2)Ειναι ακομα σε σταδιο ερευνας το οποιο σημαινει οτι οι παρενεργειες κτλ ειναι αγνωστες, ΕΙΔΙΚΑ στην γονιδιακη θεραπεια τα προβληματα ειναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ γιατι ειναι αρκετα χρονια μακρια μας η πληρη κατοχη μιας τετοια τεχνολογιας και τεχνογνωσιας, προβληματα με ανοσολογικες αντιδρασεις, νεοπλασιες κτλ ειναι ακομα πολυ πολυ πραγματικα¨
2) Πως θα σου φαινόταν αν σου έλεγα ότι το πλήρες προφίλ των παρενεργειών δεν είναι καταγεγραμμένο ακόμη και για σκευάσματα που κυκλοφορούν στην αγορά για χρόνια; Σε πρόσφατη έκθεση του WHO αναφέρθηκε η ανάκληση ή τροποποίηση χρήσης 88 σκευασμάτων (!) πολλά από τα οποία χρησιμοποιούνταν στην καθημερινή ιατρική πράξη. Το θέμα των παρενεργειών είναι τεράστιο, άλυτο μέχρι σήμερα και διέπει όλο το σώμα της ιατρικής. Τώρα για το θέμα της γονιδιακής θεραπείας, φυσικά και τα προβλήματα είναι τεράστια και έχω γράψει αρκετές φορές για τους πιθανούς κινδύνους και για το ότι βασίζεται πάνω σε ένα ελλιπέστατο βιολογικό δόγμα DNA RNA πρωτείνες, ένα γραμμικό δηλ σχήμα όταν το μοντέλο είναι εξόχως δυναμικό και πολύπλοκο. Ακόμη και αν θεωρήσεις το γενετικό υλικό ως κοντρόλ πάνελ οι αλληλεπιδράσεις είναι τόσες πολλές που αν σηκώσεις ένα διακόπτη σε αυτό μπορεί να ανεβοκατεβάσεις 99 άλλους χωρίς να το πάρεις μυρωδιά. Και φυσικά απαιτείται επιφυλακτικότητα και προσοχή. Από την άλλη, όταν η γονιδιακή θεραπεία σου προσφέρει κάποια εργαλεία, όπως πχ να διορθώσεις σε άτομα φυσικά και όχι σε πληθυσμούς κάποια ελλατωματικά γονίδια που αποδεδειγμένα οδηγούν σε παθολογίες, ε τότε, πάντα με προσοχή και σεβασμό στην άγνοια σου, αλλά ε ναι, θα το κάνεις. Τώρα στο συγκεκριμένο παράδειγμα που αναφέρω, ο Rosenberg ήταν εξαιρετικά προσεκτικός: Τη γονιδιακή επέμβαση την έκανε σε Τ κύτταρα έξω από τον οργανισμό, όχι σε όλα τα Τ- κύτταρα, όχι σε όλο τον οργανισμό. Αν νομίζεις ότι με αυτό τον τρόπο άνοιξε το κουτί της Πανδώρας, ε τι περιμένεις να σου απαντήσω; Κάθε τι πρέπει να εξετάζεται ως προς τα άλλα και ως προς τον εαυτό του. Ασχολούμαι με τη βιοτεχνολογία αρκετά χρόνια τώρα και είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι η χρηματιστηριακή φούσκα που προκάλεσε ήταν δηλωτική της επιστημονικής φούσκας που είναι. Από την άλλη όμως, αν είναι να επιμένουμε σε γενικεύσεις και απαγορεύσεις, ε τότε δεν ξαναγυρνάμε μια και καλή στη λίθινη εποχή που ήταν όλα πιο απλά;
3) ¨ Ειναι ακομα σε σταδιο ερευνας το οποιο σημαινει οτι οι παρενεργειες κτλ ειναι αγνωστες¨ ΕΙΔΙΚΑ στην γονιδιακη θεραπεια τα προβληματα ειναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ
3) Ακόμη και στο συγκεκριμένο απόσπασμα αν ψάξεις τη λέξη γονίδιο ή παράγωγά του θα βρεις 1 (!) αναφορά. Από την άλλη αν ψάξεις άνοσο- και τα παράγωγα της θα βρεις 4. Πράγμα που δηλώνει ότι ακόμη και σε αυτό το μικρό απόσπασμα, διαφαίνεται πως δίνω πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα στην ανοσοθεραπεία παρά στη γονιδιακή και σε αντίθεση με το παράδειγμα που αναφέρω η ανοσοθεραπεία δεν προϋποθέτει γονιδιακή επέμβαση. Απλά ο Rosenberg τις συνδύασε. Εκπαίδευση του ανοσοποιητικού μπορεί να γίνει και γίνεται σε συγκαλλιέργειες κυττάρων του ανοσοποιητικού με καρκινικά, οι με ενδεικτικές πρωτείνες τους ή και ή και ή και….
Τώρα ένα από τα χαρακτηριστικά των ανοσοθεραπειών είναι το πολύ ελκυστικό προφίλ των παρενεργειών τους. Σε σχέση με την τυπική θεραπεία του καρκίνου, οι ανοσοθεραπείες είναι άγγελοι. Χτένισε τη βιβλιογραφία όσο θες.
4) ¨Η τυπικη αντιμετοπιση του καρκινου σε πολλες περιπτοσεις πλεον εχει εξαιρετικη προγνωση,
4) Ναι πολλοί καρκίνοι έχουν εξαιρετική πρόγνωση όπως πολλοί καρκίνοι έχουν εξαιρετικά κακή πρόγνωση
5) Η τυπικη αντιμετοπιση του καρκινου σε πολλες περιπτοσεις πλεον εχει εξαιρετικη προγνωση, για ποιο λογο να ρισκαρεις τη ζωη σου οταν μπορεις με χημιοθεραπειες κτλ να ζησεις 10-15 χρονια η και ολη σου τη ζωη
5) Αυτό που ουσιαστικά παρουσιάζεις είναι ένας μύθος που διαδίδεται από το κομμάτι της ιατρικής κοινότητας που συνδιαλέγεται με τους επιβιώσαντες. Οι νεκροί είναι αφανείς. Ο καρκίνος φίλε, μόνο το 2006, μόνο στην Αμερική είχε κοντά στους 550000 θανάτους, το ένα τέταρτο του συνολικού αριθμού θανάτων και ήταν η δεύτερη αιτία θανάτου με μικρή διαφορά από την καρδιά. Τι λες τώρα για εξαιρετική πρόγνωση και για 10-15 χρόνια και όλη σου τη ζωή και το παρουσιάζεις σαν να είναι ο κανόνας? Όλοι έχουμε συγγενείς και γνωστούς που επιβιώσαν και όλοι έχουμε συγγενείς και γνωστούς που πεθάναν αλλά στατιστική δεν βγάζουμε από αυτούς. Να στο ξαναπω: 550000 νεκρούς το 2006 ΗΠΑ, νούμερα, σκληρά. Τώρα: χημιοθεραπείες και ακτινοβόληση. Κάντε ένα κομμάτι για το πλήρες προφίλ των παρενεργειών. Κάνε. Ξέρεις, ξέρω , ξέρουμε, ξέρουν ότι είναι όπλα μαζικής κυτταρικής καταστροφής. Τώρα, τυπική αντιμετώπιση είναι: κόβουμε στο χειρουργείο ότι κρίνουμε ότι πρέπει να κόψουμε, βομβαρδίζουμε τα κύτταρα και όχι επιλεκτικά με ουσίες και ακτινοβολία που οι ίδιες μπορούν στο μέλλον να αποβούν καρκινογόνες, αναστέλλοντας τη μίτωση των κυττάρων και προκαλλώντας με αυτό τον τρόπο την σώρρευση νανοτραυμάτων σε όλα τα επιθήλια και ενδοθήλια του οργανισμού και ο θεός βοηθός, καταστέλλωντας επίσης τη λειτουργία του ανοσοποιητικού. Οι άνθρωποι που επιβιώνουν από αυτή τη διαδικασία επιβιώνουν γιατί τόσο ο καρκίνος όσο και ο οργανισμός τους επιτρέπουν να επιβιώσουν. Οι άνθρωποι που επιβιώνουν όταν ο καρκίνος τους επιβάλλει αλλεπάλληλους κύκλους χημειοθεραπείες άσχετα με τον καρκίνο είναι πολύ πιθανόν να πεθάνουν από τη θεραπεία. Και συ το παρουσιάζεις σαν βόλτα στο πάρκο. Για μερικούς ναι είναι, για άλλους, η τυπική αντιμετώπιση είναι κόλαση και θανατική καταδίκη.
Ειδικά σε αυτό το κομμάτι έχεις παραπληροφορηθεί και παραπληροφορήσει.
6) ¨Ο καρκινος δεν ειναι ενα πραγμα ειναι 100.000 διαφορετικα.¨
6) Συμφωνώ απολύτως και το επαναλαμβάνω συχνά. Πως νομίζεις τότε ότι η τυπική αντιμετώπιση που είναι λίγο πολύ ομοιόμορφη μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι το τόσο ποικιλόμορφο;
7) ¨Έτυχε και πήγε καλά¨
7) Από τη στιγμή που όπως και συ τονίζεις δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι ο καρκίνος με λίγες εξαιρέσεις κάποιων συγκεκριμένων ¨εκφάνσεων¨ του όσοι πηγαίνουν καλά κατά κάποια έννοια τυχαίνουν να πηγαίνουν καλά. Άλλοι πάλι όχι. Σου έχει δοθεί, δεν ξέρω από πού, η εντύπωση ότι ο καρκίνος έχει ηττηθεί ή ότι έχει δαμαστεί. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Οι καρκίνοι αυξάνονται και θα συνεχίσουν να αυξάνονται γιατί οι ¨καρκινογόνοι¨ παράγοντες στους οποίους εκτιθέμαστε αυξάνονται, σε βαθμό να κουβαλάμε μερικούς από αυτούς πλέον μονίμως μέσα μας και να βρισκόμαστε σε συνεχή έκθεση σε αυτούς. Σίγουρα στα ΜΜΕ για κάποιο λόγο παίζει the Bright Side of cancer και για το κοινό είναι καλό αυτό και για τους καρκινοπαθείς ακόμη. Για αυτούς όμως που θέλουν να έχουν εποπτεία στα πράματα και να έχουν την καθαρή εικόνα τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Οι ανοσοθεραπείες στον καρκίνο δεν δίνουν εντυπωσιακά μαζικά αποτελέσματα. Αλλά όταν δίνουν, σε ένα δεκα με τριάντα τις εκατό των ασθενών, τα αποτελέσματα είναι εξόχως εντυπωσιακά με εικόνες πλήρους αποδρομής ακόμη και όγκων μεγάλων διαστάσεων. Το δυναμικό που κρύβεται εκεί είναι τεράστιο. Θες να το κάνουμε ταμπού; Ας το κάνουμε ταμπού. Θες ο καρκίνος να αντιμετωπίζεται με κυτταρικές ναπάλμ και ακρωτηριασμούς; Οκ.
Μέχρι τώρα έχεις καταλάβει ότι σε πολλά θέματα δεν διαφωνούμε. Σε άλλα παρʼ ότι γενικά δε διαφωνούμε, διαφωνώ κάθετα με τις επικίνδυνες γενικεύσεις που κάνεις σε αυτά και με το ότι κάνεις προβολές δικές σου και δικών σου προκαταλήψεων πάνω στα κείμενα άλλων , με άλλα λόγια δηλαδή ότι διαβάζεις όχι αυτό που είναι γραμμένο αλλά αυτό που θέλεις εσύ να διαβάσεις.
Και να στο ξαναπώ διάβασες απόσπασμα, για την ακρίβεια τον επίλογο στο κεφάλαιο του καρκίνου δε διάβασες ούτε τα στοιχεία ούτε το συμπέρασμα.
Αν δε θες να ανακαλέσεις το χαρακτηρισμό ¨απλοίκά και επικίνδυνα¨ που είναι δικαίωμα σου έτσι να κρίνεις, τουλάχιστον επιμένω στο να αναθεωρήσεις το βιαστικό σου και απολύτως αστήριχτο σου σχόλιο για το ότι εγώ, επώνυμα, ως Πέτρος Αργυρίου, σε αυτό το απόσπασμα που διάβασες συμβουλεύω ή παροτρύνω οποιονδήποτε να γίνει πειραματόζωο ή τουλάχιστον να μου δείξεις ακριβώς το σημείο όπου έχω κάνει κάτι τέτοιο. Κάτι τέτοια γίνονται και μετά μέσω από το μηχανισμό του σπασμένου τηλεφώνου, μια ωραία πρωία βγαίνει βρώμα ότι ο Αργυρίου τα παίρνει από εταιρίες για να βρίσκει πειραματόζωα. Αν είχες παρακολουθήσει τη δουλειά θα ήξερες ότι όχι μόνο αυτό δεν συμβαίνει αλλά και ότι γράψει συχνά για το θέμα με ύφος έντονα καταγγελτικό γιατί ακριβώς έτσι νιώθω για το θέμα.
Τώρα με υποχρεώνεις να ποστάρω ολόκληρο το κεφάλαιο του καρκίνου από το βιβλίο, αν και αδημοσίευτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πέτρος Αργυρίου
Νεοφερμένος
Ο Πέτρος Αργυρίου αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 41 μηνύματα.
30-08-09
22:04
Απόσπασμα από το κεφάλαιο του Καρκίνου στο υπό έκδοση βιβλίου των Πέτρου Αργυρίου και Beldeu Singh Τι Δεν Μας Λένε οι γιατροί
Ο Stephen Rosenberg, της ομάδας του αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου στην Bethesda είναι ένας ακόμη από τους ερευνητές που δοκίμασαν να εκπαιδεύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα κατά του καρκίνου. Πήρε Τ κύτταρα από ασθενείς με κακόηθες μελάνωμα, χρησιμοποίησε ιούς ως φορείς γονίδιο για να εξοπλίσει τα Τ-κυττάρα, με υποδοχείς, έτσι ώστε να μπορούν να αναγνωρίζουν το μελάνωμα και τους επανα-ένεσε στους ασθενείς για να καταπολεμηθεί το μελάνωμα. 18 μήνες αργότερα, 2 στους 17 ασθενείς είχαν απαλλαγεί από τους καρκίνους τους[1]. Ένα μικρό βήμα για τον καρκίνο, ένα γιγάντιο άλμα για τους καρκινοπαθείς.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει μια δυσλειτουργική κουλτούρα του καρκίνου εκεί έξω. Η επιβίωση του ενός από τους δέκα καρκινοπαθείς δεν αξίζει τον κόπο; Και που πήγαν όλα αυτά που μας διδάσκει ο πολιτισμός μας για την αξία της ζωής; Για ποιο λόγο να μην έχουμε την πολυτέλεια να επιλέξουμε όχι ανάμεσα σε 5 και 10 αλλά 100 ανοσοποιητικές θεραπείες που με τη συνετή διαχείρησή τους από εκπαιδευμένους και μορφωμένους ιατρούς θα οδηγήσουν πιθανώς στην μακροπρόθεσμη επιβίωση των 9 από τους δέκα καρκινοπαθείς χωρίς τις φρικτές παρενέργειες της χημειοθεραπείας και της ακτινοβόλησης; Για ποιο λόγο να μη διαλέξουμε το δρόμο τον λιγότερο δοκιμασμένο που ίσως να μας οδηγήσει στη γη της επαγγελίας της θεραπείας του καρκίνου;
https://news.bbc.co.uk/2/hi/health/5304910.stm Gene therapy rids man of cancer
Η δική μας μοίρα, η δική μας υγεία βρίσκεται στα χέρια μας. Και αυτό που απαιτείται από εμάς είναι να είμαστε αρκετά ειδικά πληροφορημένοι και αρκετά γενικά μορφωμένοι ώστε να μπορούμε να αξιολογήσουμε τις ειδικές πληροφορίες. Είναι να είμαστε υπεύθυνοι και οπλισμένοι με τέτοια αυτοπεποίθηση που θα μας επιτρέπει να παίρνουμε και ρίσκα όταν αυτά πρέπει να παρθούν. Ο ασθενής σήμερα εμφανίζεται ως άβουλο και υπάκουο πλάσμα που ο μόνος του ρόλος είναι να συμμορφώνεται στις υποδείξεις του ιατρού. O ασθενής σήμερα δεν είναι απλά όμηρος του ιατρικού συστήματος: Με κάθε δυνατή έννοια ο ασθενής είναι σήμερα ένας ιατρικός σκλάβος. Για να απελευθερωθεί απαιτείται αυτοδιάθεση και χειραφέτηση του πολίτη και πάνω από όλα εκπαίδευση. Χρειάζεται να εκπαιδευτούμε τόσο ώστε γιατροί και ασθενείς να είναι σε θέση να εκπαιδεύουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα ώστε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα να κάνει: να μας προστατεύει. Τα πράγματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα από ό, τι έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι είναι, και μόνο όταν αυτή η υπέροχη πολυπλοκότητα γίνει κατανοητή και αρχίζει να μας διαποτίζει κοινωνικά και επιστημονικά, μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε την μεγαλειώδη λειτουργική απλότητα που βρίσκεται στη βάση των πραγμάτων.
Ο ομηρικός Οδυσσέας ήταν φημισμένος για την πολυτροπία του. Ήταν αυτός που σκαρφίστηκε το τέχνασμα του δουρείου ίππου για να αλώσει τη Μεγάλη πόλη της Τροίας που φαινόταν άτρωτη στα όπλα, την ανδρεία και τη δύναμη. Ήταν αυτός που δραπέτευσε από τη σπηλιά του κύκλωπα Πολύφημο αφού πρώτα τον παραπλάνησε πως το όνομα του ήταν Κανένας, τον τύφλωσε και πέρασε απαρατήρητος μαζί με τους συντρόφος του δεμένος στην κοιλιά των προβάτων του κύκλωπα. Όταν οι σύντροφοι κύκλωπες έσπευσαν να βοηθήσουν τον κραυγάζοντα τυφλωμένο αδερφό τους εκείνος τους εξηγούσε εις μάτην πως ο Kανένας των τύφλωσε.
Τώρα, σχεδόν 3.000 χιλιάδες χρόνια αργότερα, η έρευνα του καρκίνου είναι μονόφθαλμη σαν τους Κύκλωπες, τυφλωμένη από απληστία σαν τον Πολύφημο. Όταν ερωτόμαστε ποιος μας πλήγωσε απαντάμε ο Καρκίνος χωρίς να ξέρουμε καν το πραγματικό του όνομα. Αιώνες ιατρικής προόδου και ο καρκίνος παίζει μαζί μας σαν ένας μικροσκοπικός Οδυσσέας. Οφείλουμε στους εαυτούς μας να φερθούμε τουλάχιστον τόσο έξυπνα όσο αυτός. Είναι καιρός να ανατρέξουμε σε μορφωμένους επιστήμονες που διαθέτουν μια ευρύτερη αντίληψη των πραγμάτων, σε επιστήμονες που θα μπορούσαν να έχουν ακόμη ακόμη διαβάσει λογοτεχνία. Οι σημερινοί ιατρικοί επιστήμονες, οι αρουραίοι των εργαστηρίων είναι σε θέση να καταλάβουν μόνο τον καρκίνο των αρουραίων και φυσικά, ζαλισμένοι από τη μυρωδιά του τυριού της χρηματοδότησης πέφτουν σε κάθε δυνατή ερευνητική φάκα. Όπως και να χει, οι καρκίνοι των αρουραίων θεραπεύονται χαρακτηριστικά πιο εύκολα από τους ανθρωπίνους. Και αυτό συμβαίνει επειδή, εμείς, ως είδος, δεν είμαστε φτιαγμένοι μόνο από κύτταρα, αλλά και από συναισθήματα και σκέψεις. Είναι καιρός τον καρκίνο να τον χειριστούν άνθρωποι που ανιλαμβάνονται την ανθρώπινη φύση και που θα μπορέσουν ¨συνομιλώντας¨ μαζί του να πάρουν από αυτόν το όνομα του. Το πραγματικό του όνομα.
Ο Stephen Rosenberg, της ομάδας του αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου στην Bethesda είναι ένας ακόμη από τους ερευνητές που δοκίμασαν να εκπαιδεύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα κατά του καρκίνου. Πήρε Τ κύτταρα από ασθενείς με κακόηθες μελάνωμα, χρησιμοποίησε ιούς ως φορείς γονίδιο για να εξοπλίσει τα Τ-κυττάρα, με υποδοχείς, έτσι ώστε να μπορούν να αναγνωρίζουν το μελάνωμα και τους επανα-ένεσε στους ασθενείς για να καταπολεμηθεί το μελάνωμα. 18 μήνες αργότερα, 2 στους 17 ασθενείς είχαν απαλλαγεί από τους καρκίνους τους[1]. Ένα μικρό βήμα για τον καρκίνο, ένα γιγάντιο άλμα για τους καρκινοπαθείς.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει μια δυσλειτουργική κουλτούρα του καρκίνου εκεί έξω. Η επιβίωση του ενός από τους δέκα καρκινοπαθείς δεν αξίζει τον κόπο; Και που πήγαν όλα αυτά που μας διδάσκει ο πολιτισμός μας για την αξία της ζωής; Για ποιο λόγο να μην έχουμε την πολυτέλεια να επιλέξουμε όχι ανάμεσα σε 5 και 10 αλλά 100 ανοσοποιητικές θεραπείες που με τη συνετή διαχείρησή τους από εκπαιδευμένους και μορφωμένους ιατρούς θα οδηγήσουν πιθανώς στην μακροπρόθεσμη επιβίωση των 9 από τους δέκα καρκινοπαθείς χωρίς τις φρικτές παρενέργειες της χημειοθεραπείας και της ακτινοβόλησης; Για ποιο λόγο να μη διαλέξουμε το δρόμο τον λιγότερο δοκιμασμένο που ίσως να μας οδηγήσει στη γη της επαγγελίας της θεραπείας του καρκίνου;
https://news.bbc.co.uk/2/hi/health/5304910.stm Gene therapy rids man of cancer
Η δική μας μοίρα, η δική μας υγεία βρίσκεται στα χέρια μας. Και αυτό που απαιτείται από εμάς είναι να είμαστε αρκετά ειδικά πληροφορημένοι και αρκετά γενικά μορφωμένοι ώστε να μπορούμε να αξιολογήσουμε τις ειδικές πληροφορίες. Είναι να είμαστε υπεύθυνοι και οπλισμένοι με τέτοια αυτοπεποίθηση που θα μας επιτρέπει να παίρνουμε και ρίσκα όταν αυτά πρέπει να παρθούν. Ο ασθενής σήμερα εμφανίζεται ως άβουλο και υπάκουο πλάσμα που ο μόνος του ρόλος είναι να συμμορφώνεται στις υποδείξεις του ιατρού. O ασθενής σήμερα δεν είναι απλά όμηρος του ιατρικού συστήματος: Με κάθε δυνατή έννοια ο ασθενής είναι σήμερα ένας ιατρικός σκλάβος. Για να απελευθερωθεί απαιτείται αυτοδιάθεση και χειραφέτηση του πολίτη και πάνω από όλα εκπαίδευση. Χρειάζεται να εκπαιδευτούμε τόσο ώστε γιατροί και ασθενείς να είναι σε θέση να εκπαιδεύουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα ώστε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα να κάνει: να μας προστατεύει. Τα πράγματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα από ό, τι έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι είναι, και μόνο όταν αυτή η υπέροχη πολυπλοκότητα γίνει κατανοητή και αρχίζει να μας διαποτίζει κοινωνικά και επιστημονικά, μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε την μεγαλειώδη λειτουργική απλότητα που βρίσκεται στη βάση των πραγμάτων.
Ο ομηρικός Οδυσσέας ήταν φημισμένος για την πολυτροπία του. Ήταν αυτός που σκαρφίστηκε το τέχνασμα του δουρείου ίππου για να αλώσει τη Μεγάλη πόλη της Τροίας που φαινόταν άτρωτη στα όπλα, την ανδρεία και τη δύναμη. Ήταν αυτός που δραπέτευσε από τη σπηλιά του κύκλωπα Πολύφημο αφού πρώτα τον παραπλάνησε πως το όνομα του ήταν Κανένας, τον τύφλωσε και πέρασε απαρατήρητος μαζί με τους συντρόφος του δεμένος στην κοιλιά των προβάτων του κύκλωπα. Όταν οι σύντροφοι κύκλωπες έσπευσαν να βοηθήσουν τον κραυγάζοντα τυφλωμένο αδερφό τους εκείνος τους εξηγούσε εις μάτην πως ο Kανένας των τύφλωσε.
Τώρα, σχεδόν 3.000 χιλιάδες χρόνια αργότερα, η έρευνα του καρκίνου είναι μονόφθαλμη σαν τους Κύκλωπες, τυφλωμένη από απληστία σαν τον Πολύφημο. Όταν ερωτόμαστε ποιος μας πλήγωσε απαντάμε ο Καρκίνος χωρίς να ξέρουμε καν το πραγματικό του όνομα. Αιώνες ιατρικής προόδου και ο καρκίνος παίζει μαζί μας σαν ένας μικροσκοπικός Οδυσσέας. Οφείλουμε στους εαυτούς μας να φερθούμε τουλάχιστον τόσο έξυπνα όσο αυτός. Είναι καιρός να ανατρέξουμε σε μορφωμένους επιστήμονες που διαθέτουν μια ευρύτερη αντίληψη των πραγμάτων, σε επιστήμονες που θα μπορούσαν να έχουν ακόμη ακόμη διαβάσει λογοτεχνία. Οι σημερινοί ιατρικοί επιστήμονες, οι αρουραίοι των εργαστηρίων είναι σε θέση να καταλάβουν μόνο τον καρκίνο των αρουραίων και φυσικά, ζαλισμένοι από τη μυρωδιά του τυριού της χρηματοδότησης πέφτουν σε κάθε δυνατή ερευνητική φάκα. Όπως και να χει, οι καρκίνοι των αρουραίων θεραπεύονται χαρακτηριστικά πιο εύκολα από τους ανθρωπίνους. Και αυτό συμβαίνει επειδή, εμείς, ως είδος, δεν είμαστε φτιαγμένοι μόνο από κύτταρα, αλλά και από συναισθήματα και σκέψεις. Είναι καιρός τον καρκίνο να τον χειριστούν άνθρωποι που ανιλαμβάνονται την ανθρώπινη φύση και που θα μπορέσουν ¨συνομιλώντας¨ μαζί του να πάρουν από αυτόν το όνομα του. Το πραγματικό του όνομα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.