Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
01-12-09
13:58
Το «e-στεκι» και το “ E-steki. gr”,
Το εντελώς νέο που έχει να παρουσιάσει η εποχή μας είναι, το ότι έχει γίνει ολόκληρη η ανθρωπότητα, τελικά και χάρη του Διαδικτύου, ένα παγκόσμιο φόρουμ επικοινωνίας, διαβούλευσης και πληροφόρησης. Η Γη ολόκληρη, ένα πανανθρώπινο «E-steki», μικρό παράρτημα του οποίου και το “E-steki, gr” μας!
Αναμφίβολα, και μεταξύ άλλων, το Διαδίκτυο, όπως και τα « δια ζώσης» φόρα, δημιουργεί ομαδοποιήσεις. Η μία πάντως από τις σημαντικότερες διαφορές που παρουσιάζουν οι ομαδοποιήσεις του Διαδικτύου, σε σχέση με εκείνες των «ζωντανών» φόρουμʼς, είναι η απεριόριστη σχεδόν(; ) ποικιλία αναφορών των πρώτων, σε αντίθεση με τη συνήθως μονοδιάστατη αναφορικότητα των δεύτερων.
Υστερούν όμως, οι πρώτες σε σχέση με τις δεύτερες, ως προς το ζήτημα της «ζωντανής κοινωνικής επαφής».
Το ζήτημα της «ζωντανής επαφής» ως υστέρηση, εν πολλοίς είναι ακριβώς, και το βαθύτερο κίνητρο των πρώτων ιστορικών ανθρώπων( εκείνων δηλ. που πρωτο-άφησαν ενσυνείδητα ίχνη της παρουσίας τους στον Πλανήτη) να κοινωνούν μεταξύ τους, στη βάση κοινών αναφορών και επιδιώξεων. Η απουσία του άλλου, για τον άνθρωπο, ενέχει πάντα τον κίνδυνο εκδήλωσης συνδρόμων, μίας «άλλης εποχής», μίας «προϊστορίας». Ενέχει τον κίνδυνο, της «αγριότητας».
Κανονικά λοιπόν, η δια ζώσης επαφή των ανθρώπων, φαίνεται να προέρχεται, από μία κίνηση κάλυψης της απουσίας του άλλου, του «κενού». Και προφανώς, αυτή η κίνηση θα έπρεπε να είναι από «αγάπη». Με τι άλλο οι άνθρωποι μπορούμε να πούμε ότι γεμίζουμε το «κενό» μας με πληρότητα, αν όχι με αγάπη; Μόνον τότε υπάρχει η χαρά που δεν είναι «ευτυχία», αλλά εκδράμει και εναντίον κάθε ενδεχόμενης «δυστυχίας». Κι όμως, γυρίζουμε σήμερα το βλέμμα πέριξ και τι βλέπουμε; Οι «ζωντανές επαφές» μας, ολοένα και γίνονται πιο αποφευκτέες. Η δυστυχία των άλλων, μας έρχεται σαν κίνητρο, να διαφυλάξουμε την «ευτυχισμένη μοναξιά» μας. Ο δόλος μου, πρέπει να γίνει πιο επιτήδειος από εκείνο του κάθε εμπόρου, καθότι τα «μετρητά, με το σταγονόμετρο». Στα χρηματιστήρια, οι ύαινες θα φαίνονταν άγιες. Κι ο έρωτας- αχ αυτός ο έρωτας!- εστία τόσων και τόσων «λοιμώξεων»!
Όμως, και ενόψει αυτού του ζοφερού φόντου που παρουσιάζει η διαδικτυομένη μας ζωή, υπάρχει ένα μεγάλο ατού, στο «μανίκι» του Διαδικτύου, που θαρρώ πως αντικειμενικά θα μας οδηγήσει στο ξαναζωντάνεμα των «κοινωνικών επαφών», σε πιο «ειλικρινείς και ξεκαθαρισμένες βάσεις». Είναι η εξαιρετική δυνατότητα διαλόγου, «επί παντός επιστητού, αλλά και ιδιαίτερου». Υπʼ αυτή την έννοια, εκτιμώ, πως οι «e-γνωριμίες» θα αποτελέσουν (αν ήδη δεν αποτελούν) τον καταλύτη εμφάνισης νέων μορφών και τρόπων, για τη δια ζώσης συνεύρεση των ανθρώπων. Γιατί πάντα θα υπάρχει, έστω ένα «επίλοιπο» μεταξύ μας, που θα διατηρεί ισχυρή τη μνήμη, από τις συνέπειες της «προϊστορικής τάξης πραγμάτων»!
Το εντελώς νέο που έχει να παρουσιάσει η εποχή μας είναι, το ότι έχει γίνει ολόκληρη η ανθρωπότητα, τελικά και χάρη του Διαδικτύου, ένα παγκόσμιο φόρουμ επικοινωνίας, διαβούλευσης και πληροφόρησης. Η Γη ολόκληρη, ένα πανανθρώπινο «E-steki», μικρό παράρτημα του οποίου και το “E-steki, gr” μας!
Αναμφίβολα, και μεταξύ άλλων, το Διαδίκτυο, όπως και τα « δια ζώσης» φόρα, δημιουργεί ομαδοποιήσεις. Η μία πάντως από τις σημαντικότερες διαφορές που παρουσιάζουν οι ομαδοποιήσεις του Διαδικτύου, σε σχέση με εκείνες των «ζωντανών» φόρουμʼς, είναι η απεριόριστη σχεδόν(; ) ποικιλία αναφορών των πρώτων, σε αντίθεση με τη συνήθως μονοδιάστατη αναφορικότητα των δεύτερων.
Υστερούν όμως, οι πρώτες σε σχέση με τις δεύτερες, ως προς το ζήτημα της «ζωντανής κοινωνικής επαφής».
Το ζήτημα της «ζωντανής επαφής» ως υστέρηση, εν πολλοίς είναι ακριβώς, και το βαθύτερο κίνητρο των πρώτων ιστορικών ανθρώπων( εκείνων δηλ. που πρωτο-άφησαν ενσυνείδητα ίχνη της παρουσίας τους στον Πλανήτη) να κοινωνούν μεταξύ τους, στη βάση κοινών αναφορών και επιδιώξεων. Η απουσία του άλλου, για τον άνθρωπο, ενέχει πάντα τον κίνδυνο εκδήλωσης συνδρόμων, μίας «άλλης εποχής», μίας «προϊστορίας». Ενέχει τον κίνδυνο, της «αγριότητας».
Κανονικά λοιπόν, η δια ζώσης επαφή των ανθρώπων, φαίνεται να προέρχεται, από μία κίνηση κάλυψης της απουσίας του άλλου, του «κενού». Και προφανώς, αυτή η κίνηση θα έπρεπε να είναι από «αγάπη». Με τι άλλο οι άνθρωποι μπορούμε να πούμε ότι γεμίζουμε το «κενό» μας με πληρότητα, αν όχι με αγάπη; Μόνον τότε υπάρχει η χαρά που δεν είναι «ευτυχία», αλλά εκδράμει και εναντίον κάθε ενδεχόμενης «δυστυχίας». Κι όμως, γυρίζουμε σήμερα το βλέμμα πέριξ και τι βλέπουμε; Οι «ζωντανές επαφές» μας, ολοένα και γίνονται πιο αποφευκτέες. Η δυστυχία των άλλων, μας έρχεται σαν κίνητρο, να διαφυλάξουμε την «ευτυχισμένη μοναξιά» μας. Ο δόλος μου, πρέπει να γίνει πιο επιτήδειος από εκείνο του κάθε εμπόρου, καθότι τα «μετρητά, με το σταγονόμετρο». Στα χρηματιστήρια, οι ύαινες θα φαίνονταν άγιες. Κι ο έρωτας- αχ αυτός ο έρωτας!- εστία τόσων και τόσων «λοιμώξεων»!
Όμως, και ενόψει αυτού του ζοφερού φόντου που παρουσιάζει η διαδικτυομένη μας ζωή, υπάρχει ένα μεγάλο ατού, στο «μανίκι» του Διαδικτύου, που θαρρώ πως αντικειμενικά θα μας οδηγήσει στο ξαναζωντάνεμα των «κοινωνικών επαφών», σε πιο «ειλικρινείς και ξεκαθαρισμένες βάσεις». Είναι η εξαιρετική δυνατότητα διαλόγου, «επί παντός επιστητού, αλλά και ιδιαίτερου». Υπʼ αυτή την έννοια, εκτιμώ, πως οι «e-γνωριμίες» θα αποτελέσουν (αν ήδη δεν αποτελούν) τον καταλύτη εμφάνισης νέων μορφών και τρόπων, για τη δια ζώσης συνεύρεση των ανθρώπων. Γιατί πάντα θα υπάρχει, έστω ένα «επίλοιπο» μεταξύ μας, που θα διατηρεί ισχυρή τη μνήμη, από τις συνέπειες της «προϊστορικής τάξης πραγμάτων»!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
30-11-09
23:45
Πολύ χαίρομαι αν μιλώντας για "δημοκρατία" έχεις κάτι άλλο στο μυαλό σου, κι όχι αυτό το έκτρωμα που ζούμε σήμερα... Η ύπαρξη και η λειτουργία κομμάτων όμως είναι συνυφασμένη με τη συγκεκριμένη μορφή πολιτεύματος. Εκτός κι αν υπό τον όρο "κόμμα" έχεις κάτι άλλο κατα νου...κάποια άλλη μορφή έκφρασης (κίνημα;;; κάτι άλλο...).
Ναι έχω υπόψη μου, την οριζόντια οργάνωση της κοινωνικής συνύπαρξης των ανθρώπων. Τέλος στις πυραμιδικές ιεραρχήσεις, στην πολιτική και οικονομική αυτορύθμιση της συνύπαρξης μας. Η μέχρι σήμερα αντιπροσωπευτική «αστική δημοκρατία», όπως και οι πολιτικοί μηχανισμοί αυτής της αντιπροσώπευσης, ιστορικά αποδείχθηκε πολλές φορές ( όπως και σήμερα!), ότι « δεν έχει αδιέξοδα», επειδή πάντα εν κατακλείδι, έχει διέξοδό της την «καταστολή»(δικτατορίες, αστυνομοκρατία, θεοκρατία, βιοτρομοκρατία κ.π.). Η οριζόντια οργάνωση της ανθρώπινης συνύπαρξης και συμβίωσης, εδράζει πράγματι στο τρίπτυχο «Ελευθερία-Ισότητα- Αδελφότητα», όπως ξεκίνησε και η αστική δημοκρατία, αλλά δεν επιτρέπει καμία διέξοδο, επειδή αναγνωρίζει τα αδιέξοδα, που γενικά οι άνθρωποι έχουμε στο βίο μας ως άτομα και πρόσωπα. Οι «κατά συνθήκες» ( ή «κατʼ οικονομία») αναγκαιότητες αντιμετωπίζονται με τη άμεση συμμετοχή στη λήψη των σχετικών αποφάσεων όλων των εμπλεκομένων φορέων και πάντα εθελοντικά.
Η οριζόντια οργάνωση του «Δήμου» προϋποθέτει όμως συντονιστικούς μηχανισμούς-ιμάντες επικοινωνίας τέτοιους, ώστε η όποια αναγκαιότητα αντιπροσώπευσης να έχει χαρακτήρα προσωρινότητας και να μην επιτρέπει την εμφάνιση κάποιων «στάτους». Κατά μία έννοια, μιλάμε για τη λεγόμενη «άμεση δημοκρατία», σε αντιπαραβολή με τη πολυσυζητούμενη ένθεν και ένθεν λεγόμενη «συμμετοχική δημοκρατία»
Θα οραματιζόμουν ίσως ως πλέον δημοκρατικότερο, ένα σύστημα χωρίς την ύπαρξη κομμάτων. Δεν μπορώ να φανταστώ το πώς ακριβώς θα μπορούσε να λειτουργήσει, όμως με τις τεχνολογικές εξελίξεις της επαύριον, ίσως να βρισκόταν τρόπος, ώστε κάτι τέτοιο να γινόταν εφικτό. Ειδάλλως, δεν μπορώ επ' ουδενί να διανοηθώ μια άλλη μορφή κόμματος, χωρίς την οργάνωση που γνωρίζουμε.
Εσύ φίλε Νωεύ, τι έχεις στο μυαλό σου;
Μήπως ένα «κόμμα», που οι αντικειμενικές συνθήκες θα το συνθέτανε με την ελεύθερη ομοσπονδοποίηση αμέτρητων «Μ.Κ.Ο.»; Για κάθε πήδημα ψίλου και μία «Μ.Κ.Ο.»! Θα πείραζε;
[FONT="]Αν ως «κόμμα» επιμένουμε να εννοούμε πάντα ένα «ιδεολογικό ιερατείο», τότε πράγματι, και «η δημοκρατία έχει τα όριά της»![/FONT]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
25-11-09
00:49
Αν έλεγες σε έναν πολίτη/υπήκοο της βυζαντινής αυτοκρατορίας ότι θα ερχόταν κάποια στιγμή όπου ο πρώτος πολίτης (πρόεδρος πλέον) ενός κράτους θα προέκυπτε από εκλογή, στην οποία η ψήφος τόσο του πρώτου πολίτη της χώρας, όσο και του τελευταίου (;; θα είχαν το ίδιο βάρος, ...θα σε κοίταζε σαν άλιεν. Θα είχε κι αυτός την ίδια άποψη περί δεδομένων και στατικότητας των κοινωνικών/πολιτικών κ.α. θεσμών που έχουμε κι εμείς σήμερα... Κύλησε όμως πολύ νερό στο αυλάκι από τότε. Τα δεδομένα και οι όποιες σταθερές άλλαξαν, όπως αλλάζουν καθημερινά , άσχετα αν εμείς δεν το αντιλαμβανόμαστε. Η Ιερά Συμμαχία ήταν το 19ο αιώνα ό,τι και ο ΟΗΕ σήμερα. Όταν ξεκίνησε η ελληνική επανάσταση την καταδίκασε απερίφραστα. Επρόκειτο για διασάλευση της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων. Η ιστορία όμως είχε άλλη άποψη. Και η "ελληνική υπόθεση" άλλη εξέλιξη. Τα δεδομένα άλλαξαν, αν και η αντιδραστική και αντιμεταρρυθμιστική Ιερά Συμμαχία δεν το επιθυμούσε... Το αποτέλεσμα το ξέρουμε...
Υπ' αυτή την έννοια, φίλε μου, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σου. Αλλά στην προκείμενη περίπτωση, γιατί θεωρείς πως εδώ η αναφορά στη Δημοκρατία, παραπέμπει απαραίτητα στην "αστική δημοκρατία"; Προσωπικά τουλάχιστον θέτω τον εαυτό μου μεταξύ εκείνων, που αντιλαμβάνονται, ότι η "αστική δημοκρατία" τη σήμερον ημέρα κατάντησε εξόχως αναποτελεσματική, με τις σχετικότητες και τα κατά συνθήκη ψεύδη της: βλ. πχ. την αδυναμία της να προστατεύσει, το ιερό δικαίωμα στην εργασία, το ακόμη πιο ιερό δικαίωμα στην παιδεία και το θεμελιώδες δικαίωμα των λαϊκών πληθών να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων, για το παρόν και το εγγύς μέλλον τους!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
24-11-09
21:44
... Δεδομένα και α-μετάβλητα στην Ιστορία δεν υπάρχουν...
Ιδιότυπη εκδοχή για την ιστορία, πράγματι! Κρατούσα πάντως αντίληψη περί αυτής είναι, ότι αυτή συνυφαίνεται ακριβώς από δεδομένα, που μάλιστα είναι παγιωμένα και ανεπανάληπτα! Θα μπορούσες λοιπόν να γίνεις πιο σαφής και αναλυτικός, σχετικά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
24-11-09
11:33
...
Επέτρεψε μου λοιπόν να θέσω ένα ακόμα ερώτημα ως συμπληρωματικό του πολύ εύστοχου δικού σου:
Αν μιλήσουμε για τη χώρα μας,
Θέλουμε να πάμε προς ευρωπαϊκά οργανωμένα κόμματα δηλ. με περισσότερα χαρακτηριστικά Α.Ε. αλλά και λιγότερη οικογενειοκρατία, υποταγή του Κράτους στο κόμμα και τις γνωστές πελατειακές σχέσεις?, ή
Θέλουμε κάτι άλλο, που δε μπορώ αυτή τη στιγμή να προσδιορίσω, πιθανώς τη δημιουργία νέων μορφών συμμετοχικών - δημοκρατικών σχηματισμών που όμως θα έχουν δομή και θεσμικό ρόλο στο πολιτικό σύστημα?
Καλή μου φίλη (πόσο μου αρέσει η γραφή σου!),
Επειδή θεωρώ ότι, έτσι κι αλλιώς, οι αντικειμενικές συνθήκες της κοινωνικοπολιτικής τάξη πραγμάτων σήμερα έχουν μίαν κάποια ικανοποιητική ομοιογένεια και ομοιομορφία( ένεκα βέβαια Παγκοσμιοποίησης των αγορών κι όχι μόνον!) σ' ολόκληρο τον κόσμο, πέραν της κριτικής των υφιστάμενων θεσμών, εκείνο που στοχεύει το παρόν θέμα είναι το "νέο", οι νέοι θεσμοί, οι νέοι τρόποι, τα νέα(η φρεσκαρισμένα οράματα: συνεπώς και το "νέο κόμμα"! Ευελπιστώ, για την άποψή σου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.