love_angel
Επιφανές μέλος
Η vik-vik! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Ηθοποιός και μας γράφει απο Αρφαρά (Μεσσηνία). Έχει γράψει 11,721 μηνύματα.
18-01-10
18:07
Ο αρχαίος μύθος του Νάρκισσου, πάνω στον οποίο εδράζεται η ψυχαναλυτική κατανόηση του ναρκισσισμού, περιγράφει την εξής κατάσταση: O Nάρκισσος γονατίζει πάνω από μια λίμνη νερού, εκστασιασμένος από την ομορφιά του που αντανακλάται στην επιφάνειά της. Κάποια στιγμή δεν αντιστέκεται στη γοητεία του εαυτού του και στην προσπάθειά του να χαϊδεύσει την εικόνα του, πέφτει στο νερό και πνίγεται. Η ουσία του μύθου δεν είναι ότι ο Νάρκισσος ερωτεύεται τον εαυτό του, αλλά ότι η φιλαυτία του προκαλεί ένα είδος τύφλωσης, γιατί δεν αναγνωρίζει ότι η εικόνα που βλέπει αποτελεί το είδωλό του, δηλαδή δεν έχει καμία αντίληψη της διαφοράς του εαυτού του από το περιβάλλον: κατανοεί την πραγματικότητα μέσα από εικόνες του Eγώ, και αυτή η στάση εμπεριέχει τον κίνδυνο της καταστροφής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
love_angel
Επιφανές μέλος
Η vik-vik! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Ηθοποιός και μας γράφει απο Αρφαρά (Μεσσηνία). Έχει γράψει 11,721 μηνύματα.
10-11-09
01:20
Προσωπικά δεν είχα επίσημη διάγνωση από κάποιον ψυχολόγο αλλά κάνω πολύ παρέα με ψυχολόγους (τυχαία) και είναι και ο ένας από τους τρεις πολύ καλούς μου φίλους ψυχολόγος και μέσω διάφορων συζητήσεων ξαφνικά ανακάλυψα ότι η καταθλιπτική συμπεριφορά που είχα και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα, τα οποία δεν χρειάζεται να αναφέρω, είχαν αυτό ως αφορμή.
Το καλοκαίρι που πέρασε το επιβεβαίωσα. Πήγα διακοπές με μία παρέα η οποία δεν ήταν η δικιά μου κύρια παρέα και ως επακόλουθο δεν ήμουν το κεντιρκό πρόσωπο, ήμουν προσκεκλημένη κάποιου από την παρέα. Οι πρώτες μέρες περνούσαν και άρχισα να παρατηρώ ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Καθόμουν σα μωρό και νευρίαζα και θύμωνα και στεναχωριόμουν επειδή δεν ήμουν το κεντρικό πρόσωπο της παρέας και στην τελική δεν το άντεξα και έφυγα. Γύρισα σπίτι και σκεφτόμουν τι έγινε και άρχισα να καταλαβαίνω και να εξηγώ τη συμπεριφορά μου όλων των χρονών πίσω. Ήταν κάπως τρομακτικό να ανακαλύπτεις στα 18 σου ότι εξαρτάσαι τόσο πολύ από την προσοχή των γύρω σου.
Τέλος πάντων, δεν έχω την ευκαιρία να πάω σε ψυχολόγο ούτε θέλω να κάνω κάτι τέτοιο. Καλώς ή κακώς θέλω να φτιάχνω τον εαυτό μου μόνη μου. Λίγους μήνες μετά από αυτό το ταξίδι είμαι σε πολύ καλύτερη κατάσταση και χαίρομαι γι αυτό. Ο δικός μου τρόπος αντιμετώπισης ήταν να προσπαθώ να ρυθμίζω την ψυχολογική μου διάθεση βάσει άλλων παραγόντων και όχι σύμφωνα με το πόσο με προσέχουν οι γύρω μου, κοινώς να χαίρομαι όταν βλέπω μια καλή ταινία και με ικανοποιεί το νόημα και η ιδεολογία της και όχι όταν βρίσκομαι σε μία παρέα και με προσέχουν όλοι. Προσπάθησα να μη μιλάω πολύ στις παρέες και να ακούω περισσότερο τους άλλους (αυτό το έκανα και πριν αλλά τώρα έδωσα προσοχή μόνο σε αυτό) και όλα αυτά τα προσπαθώ ακόμα και κάτι γίνεται όταν το θες. Νιώθω πολύ καλύτερα στην ιδέα ότι εγώ ρυθμίζω την ψυχολογική μου διάθεση και δεν εξαρτάμαι από τους άλλους.
μπραβο σου!
ειχες τη δυναμη να συνηδητοποιησεις απο μονη σου την κατασταση και ακομα περισσοτερο θαρρος να το παραδεχτεις και να το αντιμετωπισεις. αυτο ειναι αξιο θαυμασμου πραγματικα. και συγχαρητηρια!
εχουν ομως ολοι την ιδια δυναμη με σενα?
ειδικα εκεινοι που αντιμετωπιζουν το ιδιο ''προβλημα'' σε μεγαλυτερο βαθμο? εσυ αποτι καταλαβα, απλα ηθελες να εισαι στο κεντρο της προσοχης, ησουν απλα ''εγωκεντρικο'' ατομο, δεν ηταν καποια ασθενεια και ευτυχως βεβαια.
δυστυχως αυτες οι ασθενειες συνηθως ειναι χρονιες και πολλα νεα παιδια αναγκαζονται να παιρνουν χαπια χωρις να ξερουν ποτε θα γινουν καλα και ΑΝ θα γινουν ποτε. παντως απο προσωπικη εμπειρια, μιας και οπως ανεφερα σε αλλο ποστ ζω απο κοντα ατομο που πασχει απο μανιοκαταθλιψη οι ασθενειες της ψυχης μας ποτε δε θεραπεθονται πληρως.
Τέλος να προσθέσω ότι πολλοί όταν γνωρίζουν ένα τέτοιο άτομο (ειδικά αν αυτό το άτομο επιδεικνύεται συνεχώς, εγώ ευτυχώς δεν το έκανα ποτέ αυτό) το αντιμετωπίζουν με άσχημο τρόπο. Όταν μιλούσα με ένα φίλο μου τις μέρες που κατάλαβα τι γίνεται του είπα ότι συνειδητοποίησα ότι είναι σαν κατάρα γι αυτόν που το έχει απ' όσα έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια και έμεινε γιατί δεν είχε σκεφτεί ποτέ ότι κάτι τέτοιο είναι περισσότερο άσχημο γι αυτόν που το έχει παρά για τους άλλους.
τα κατα κοσμον ''ψωνια'', σιγουρα αντιμετωπιζονται με χλευασμο και ειρωνια απο τους περισσοτερους. οταν ομως το προβλημα ειναι μεγαλυτερο, σε σημειο να αναγνωριζεται πλεον ως ασθενεια, ο λεγομενος ναρκισσισμος λοιπον, ολοι περιμενουμε μια πιο ηρεμη αντιμετωπιση της καταστασης απο τους υπολοιπους και μια ''συμπονοια'' προς το ατομο που ''νοσει''.
θυμαμαι χαρακτηριστικα το καλοκαιρι στο καφενειο του χωριου που ειμασταν ολη η νεολαια του χωριου παρεα, και εγω δεν ημουν ενημερωμενη ακομα για τη ξαδερφη, ενα σκηνικο.
εκει που καθομασταν αρχισε να μας περιγραφει το οτι πηγαν στα μπουζουκια και οτι της κερναγαν ολα τα τραπεζια και ελεγε πως ολοι την κοιταζαν και ασχολουνταν με το τραπεζι τους. ως εδω καλα. ολα αυτα ομως τα ελεγε με ενα υφος απλανες, και ο τονος της φωνης της ηταν καπως φευγατος. στη συνεχεια μας ελεγε πώς κανεις ποτε δεν την εχει χωρισει και πως παντα την κυνηγαν, αλλα μια φορα ενας τη χωρισε. και ξαφνικα αρχισε να κλαιει. και μετα ξαφνικα αλλαζει θεμα και μας ελεγε για το ποσο ομορφη ειναι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
love_angel
Επιφανές μέλος
Η vik-vik! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Ηθοποιός και μας γράφει απο Αρφαρά (Μεσσηνία). Έχει γράψει 11,721 μηνύματα.
09-11-09
22:02
Μιλαμε δηλαδη για ψυχολογο η για ψυχιατρο πως χρειαζεται το ατομο.
Τι εφτασε την ξαδερφη σου στο σταδιο να της διαγνωσουν κατι τετοιο και ποιος της εκανε διαγνωση, ψυχολογος η ψυχιατρος? η καποιος αλλος γιατρος?
αποτι γνωριζω την παρακολουθει ψυχιατρος απο νοσοκομειο. λοιπον.. αποτι γνωριζω ειχε μια σχεση, εκεινος την παραμυθιαζε της ελεγε πς θα την κανει μοντελο, και διαφορα τετοια. επειτα της ετυχε μια ανεπιθυμητη εγκυμουνη και μετα την εκτρωση αρχιζε να εμφανιζει ολο και περισσοτερα απο τα συμπτωματα. ο γιατρος ειπε στους γονεις της πως αυτη η ασθενεια ειναι πολλες φορες ακομα και κληρονομικη και πως εμφανιζεται σε ιδιαιτερα εξυπνους ανθρωπους συνηθως.
εγω το εμαθα προσφατα αλλα εκεινη πασχει εδω και περιπου 3 χρονια. καθε φορα που τη βλεπω ειναι στον κοσμο της, φαινεται χαμενη, προφανως απο την επιρρια των χαπιων.Ειναι η ξαδερφη σου προθυμη να θεραπευτει?
Ποσο ετων ειναι και τι πιστευεις την εκανε να φτασει ως αυτα τα σημεια, γιατι για να πασχει απο αυτο σιγουρα ολα αυτα τα ακραια θα ηταν περα απο εντονα αλλα και μη ελεγχομενα.
ειναι 22 χρονων το εμφανισε στα 19, ειχε μπει πρωτη στην ιατρικη αθηνων.
απο τα αιτια που διαβασα στο σχετικο αρθρο που παρεθεσα, εκεινα που θεωρω οτι ταιριαζουν με τη δικη της περιπτωση ειναι:
-μια υπρευαίσθητη ιδιοσυγκρασία κατά τα πρώτα παιδικά χρόνια, θυμαμαι οτι μεχρι να περασει στην ιατρικη ηταν πολυ ησυχη, πολυ κλεισμενη στον ευατο της, σοβαρη και ιδιαιτερα ντροπαλη.
-υπερβολική ανεκτικότητα και υπερεκτίμηση του παιδιού από τους γονείς, παντα οι γονεις τους την ξεχωριζαν απο τη μικροτερη αδερφη της και της εκαναν ολα τα χατηρια.
-υπερβολικός θαυμασμός από το περιβάλλον που ποτέ δεν εξισορροπεί με αληθινές αποδόσεις, παντα θυμαμαι που στην παραια καθε καλοκαιρι ολοι λεγαμε στην ιδια και στους γονεισ της ποσο ομορφη ειναι και με πολλες σαλτσες μαλιστα. πατως οντως η κοπελα ειναι κουκλα, ειναι σα barbie, μοιαζει μαλιστα και στην αλεξανδρατου εμφανισιακα για να καταλαβετε.
-μη προβλέψιμη ή μη αξιόπιστη γονεϊκή ανατροφή, η μητερα της ειναι γενικα περιεργη περιπτωση.
-ο έπαινος από ενηλίκους για μια εξαιρετική εξωτερική εμφάνιση ή για εξαιρετικά ταλέντα
αρκετες φορες την εχουν πιασει κρισεις οπως τελευταια αποτι εμαθα ειχε μπει μεσα στο αυτοκινητο και βαραγε την κορνα επι μια ωρα, ωσπου ηρθαν απο το δαφνι και την πηραν. της εκαναν ηρεμιστικη ενεση, νοσηλευτηκε τρεις μερες και μετα εφυγε.
παρομοια κατασταση περασε γνωστη γυναικα στον κυκλο μου, δεν μπορουσε να ελεγχθει η συμπεριφορα της απο ενα σημειο κι επειτα. Οι γιατροι μιλησαν για μανιοκαταθλιψη, κατι διαφορετικο βεβαια απο αυτο αλλα δε παυει να ναι θεμα ψυχολογικης φυσης που θεωρω πως λυνεται αλλα θελει αρκετη και χρονοβορα δουλεια. Καποιοι ανθρωποι δεν μπορουν να συγκρατηθουν και νομιζω πως ειναι και οι πιο επιρρεπεις σε τετοιες ψυχικες ασθενειες.
λυπαμαι που θα σε σταναχωρησω αλλα η μανιοκαταθλιψη ειναι χρονια ασθενεια και δεν θεραπευεται δυστυχως. αντιμετωπιζει αυτο προβλημα συγγενικο μου προσωπο και το ξερω απο πρωτο χερι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
love_angel
Επιφανές μέλος
Η vik-vik! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Ηθοποιός και μας γράφει απο Αρφαρά (Μεσσηνία). Έχει γράψει 11,721 μηνύματα.
09-11-09
21:01
Προσφατα εμαθα οτι μια ξαδερφη μου, πασχει απο ναρκισσισμο. ετσι αποφασισα να ανοιξω σχετικο θεμα ετσι ωστε συζητωντας το να καταννοησουμε καλυτερα αυτη τη ψυχολογικη παθηση.
Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μια διογκωμένη αίσθηση της σπουδαιότητας του εαυτού και μια βαθιά ανάγκη να γίνεται ο πάσχων αντικείμενο θαυμασμού. Οι έχοντες τη διαταραχή πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από τους άλλους και ενδιαφέρονται ελάχιστα για τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων. Ωστόσο, πίσω από τη μάσκα της υπερβολικής αυτοπεποίθησης κρύβεται μια εύθραυστη αυτο-εκτίμηση, ευάλωτη στην παραμικρή αρνητική κριτική.
Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας αποτελεί έναν από τους διάφορους τύπους διαταραχών προσωπικότητας. Οι διαταραχές προσωπικότητας είναι καταστάσεις που βιώνονται από ανθρώπους με χαρακτηριστικά, τα οποία τους εξωθούν να νιώθουν και να συμπεριφέρονται με κοινωνικά ενοχλητικούς ή απαράδεκτους τρόπους, περιορίζουν την ικανότητά τους να λειτουργούν μέσα σε σχέσεις και πλήττουν και άλλους τομείς της ζωής, όπως το σχολείο ή τη δουλειά. Συγκεκριμένα, η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας χαρακτηρίζεται από "θεατρινίστικη", ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά συμπεριφορά.
Η θεραπεία της διαταραχής επικεντρώνεται σε μορφές ψυχοθεραπείας.
Σημάδια και συμπτώματα
Τα συμπτώματα της διαταραχής συνήθως περιλαμβάνουν:
-να πιστεύει κανείς πως είναι καλύτερος από τους άλλους
-να φαντασιώνεται σχετικά με εξουσία, επιτυχία και ελκυστικότητα
-να "φουσκώνει" τα κατορθώματα ή τα ταλέντα του
-να περιμένει διαρκώς επαίνους και εκδηλώσεις θαυμασμού
-να πιστεύει πως είναι ξεχωριστός
-να μη μπορεί να καταλάβει τα συναισθήματα και τη συγκίνηση των άλλων ανθρώπων
-να περιμένει ότι οι άλλοι θα αποδέχονται πάντα τις ιδέες και τα σχέδιά του
-να εκμεταλλεύεται τους άλλους
-να εκδηλώνει περιφρόνηση για όσους νιώθει πως είναι κατώτεροι
-να ζηλεύει τους άλλους
-να πιστεύει πως οι άλλοι τον ζηλεύουν
-να δυσκολεύεται να διατηρήσει υγιείς σχέσεις
-να θέτει μη ρεαλιστικούς (εξωπραγματικούς) στόχους
-να πληγώνεται εύκολα και να βιώνει απόρριψη
-να έχει ευάλωτη αυτο-εκτίμηση
-να εμφανίζεται σαν σκληρός ή ασυγκίνητος
Αν και ορισμένα χαρακτηριστικά της Ναρκισσιστικής Διαταραχής Προσωπικότητας μπορεί να φαίνεται ότι σκιαγραφούν ανθρώπους με ισχυρή αυτοπεποίθηση ή αυτο-εκτίμηση, δεν είναι καθόλου ίδια περίπτωση: η διαταραχή υπερβαίνει τα όρια της υγιούς αυτοπεποίθησης και αυτο-εκτίμησης και γι'αυτό οι πάσχοντες έχουν τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους: είναι σαν να τον έχουν τοποθετήσει σε ένα βάρθρο. Στον αντίποδα των πασχόντων, οι άνθρωποι που έχουν αυτοπεποίθηση και αυτο-εκτίμηση δεν αξιολογούν τους εαυτούς τους περισσότερο από όσο εκτιμούν και αξιολογούν τους άλλους.
Εάν κάποιος έχει τη διαταραχή της ναρκισσιστικής προσωπικότητας, εμφανίζεται προς τα έξω σαν άνθρωπος φαντασμένος, υπεροπτικός ή καυχησιάρης. Συχνά μονοπωλεί τις συζητήσεις, υποτιμά ή φέρεται με υπεροψία σε ανθρώπους που θεωρεί κατώτερους. Θεωρεί ότι δικαιούται διάφορα πράγματα και όταν δεν τού παρέχεται η ειδική μεταχείριση που πιστεύει ότι οι άλλοι τού οφείλουν, τότε χάνει την υπομονή του ή θυμώνει. Μπορεί να αναζητεί ανθρώπους που νομίζω πως έχουν τα ίδια εξαιρετικά ταλέντα, τα χαρίσματα ή την εξουσία, ανθρώπους που θεωρεί σαν ίσους. Πιθανόν να επιμένει πάντα να παίρνει "ό,τι καλύτερο": το καλύτερο αυτοκίνητο, την καλύτερη ιατρική περίθαλψη ή να συχνάζει στους καλύτερους κοινωνικούς κύκλους.
Όμως, κάτω από όλη αυτή τη μεγαλοπρέπεια και την υψηλοφροσύνη, συχνά κρύβεται μια εύθραστη αυτο-εκτίμηση. Ενδέχεται το άτομο με τη διαταραχή να μην είναι σε θέση να χειριστεί οποιαδήποτε υποψία αρνητικής κριτικής. Μπορεί να νιώθει ντροπή και ταπείνωση μέσα του. Συνεπώς, για να νιώσει καλύτερα, μπορεί να αντιδρά με οργή ή περιφρόνηση, προσπαθώντας να υποβαθμίσει τον άλλο.
Αίτια
Δεν είναι γνωστά τα αίτια που διαμορφώνουν μια διαταραχή ναρκισσιστικής προσωπικότητας. Όπως και με άλλες ψυχικές διαταραχές, τα αίτια είναι μάλλον πολλαπλά. Κάποια στοιχεία τη συνδέουν με μια δυσλειτουργική παιδικ
ή ηλικία, όπως με υπερβολικού βαθμού "παραχάιδεμα", φοβερά υψηλές απαιτήσεις και προσδοκίες, κακοποίηση ή παραμέληση από τους γονείς. Άλλα στοιχεία αναφέρονται σε γενετικούς παράγοντες ή στο πεδίο της ψυχοβιολογίας(=η σχέση του εγκεφάλου με τη σκέψη και τη συμπεριφορά.
Παράγοντες κινδύνου
Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας θεωρείται ως σπάνια διαταραχή (στις ΗΠΑ πάσχει ποσοστό κάτω του 1% του πληθυσμού). Πλήττει περισσότερους άνδρες, παρά γυναίκες. Συνήθως η έναρξη της διαταραχής σημειώνεται κατά τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής. Παρόλο που κάποιοι έφηβοι μπορεί να παρουσιάζουν σημάδια ναρκισσισμού, το γεγονός αυτό μπορεί να είναι απλώς χαρακτηριστικό της ηλικίας τους και δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξουν αργότερα τη διαταραχή.
Αν και τα αίτια, όπως προαναφέρθηκε δεν είναι γνωστά, οι ερευνητές μαθαίνουν πολλά σχετικά με παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη αυτού του είδους της διαταραχής. Οι παράγοντες κινδύνου μπορεί να περιλαμβάνουν:
-μια υπρευαίσθητη ιδιοσυγκρασία κατά τα πρώτα παιδικά χρόνια
-υπερβολική ανεκτικότητα και υπερεκτίμηση του παιδιού από τους γονείς
-υπερβολικός θαυμασμός από το περιβάλλον που ποτέ δεν εξισορροπεί με αληθινές αποδόσεις
-μη προβλέψιμη ή μη αξιόπιστη γονεϊκή ανατροφή
-σοβαρή συναισθηματική κακοποίηση του παιδιού στην παιδική ηλικία
-ο έπαινος από ενηλίκους για μια εξαιρετική εξωτερική εμφάνιση ή για εξαιρετικά ταλέντα
-η εκμάθηση από τους γονείς χειριστικών συμπεριφορών
Επιπλοκές
Αν η διαταραχή δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε:
-κατάχρηση ουσιών
-αλκοολισμό
-κατάθλιψη
-αυτοκτονικούς ιδεασμούς ή αυτοκαταστροφική συμπεριφορά
-διατροφικές διαταραχές, κυρίως νευρική ανορεξία
-προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις
-προβλήματα στις σπουδές ή τη δουλειά
Θεραπεία
Δεν υπάρχουν φάρμακα που να είναι ειδικά για τη θεραπεία της ναρκισσιστικής διαταραχής.Ωστόσο, αν οι πάσχοντες έχουν συμπτώματα κατάθλιψης, άγχους ή άλλα που προκαλούνται από τις κακές διαπροσωπικές σχέσεις, μπορεί ο θεράπων ιατρός να προτείνει τη λήψη αντικαταθλιπτικών ή αγχολυτικών. Τα είδη της ψυχοθεραπείας που συνήθως βοηθούν την αντιμετώπιση της διαταραχής, περιλαμβάνουν:
-γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία: χρήσιμη για την αναγνώριση των νοσηρών, αρνητικών πεποιθήσεων και συμπεριφορών και την αντικατάστασή τους από θετικές.
-οικογενειακή θεραπεία: η θεραπεία αυτή κατά κανόνα συγκεντρώνει όλη την οικογένεια σε θεραπευτικές συνεδρίες. Τα μέλη της οικογένειας διερευνούν τις συγκρούσεις, ενισχύουν την επικοινωνία και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων, ώστε οι πάσχοντες να χειρίζονται καλύτερα τα προβλήματα των διαπροσωπικών σχέσεων.
-ομαδική θεραπεία: τα μέλη της ομάδας υποφέρουν από παρόμοια προβλήματα και κάθε μέλος μαθαίνει να ακούει τους άλλους, μαθαίνει για τα συναισθήματά τους και αλληλοστηρίζεται.
Επειδή τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός ανθρώπου δύσκολα αλλάζουν, η ψυχοθεραπεία μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια. Οι άμεσοι στόχοι της θεραπείας είναι η αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η κατάχρηση ουσιών, η κατάθλιψη, η χαμηλή αυτο-εκτίμηση ή η ντροπή. Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι είναι η αναμόρφωση της προσωπικότητας, τουλάχιστον στο κομμάτι που έχει να κάνει με την αυτο-εικόνα και τον τρόπο σκέψης που την παραμορφώνει, ώστε ο άνθρωπος να έχει μια ρεαλιστική εικόνα του εαυτού του. Η ψυχοθεραπεία βοηθά επίσης τον θεραπευόμενο να κάνει πιο στενές, απολαυστικές και εποικοδομητικές σχέσεις με τους άλλους. Μπορεί ακόμα να βοηθήσει τον πάσχοντα να κατανοήσει τις αιτίες που προκαλούν συναισθήματα και να συνειδητοποιήσει γιατί γίνεται ανταγωνιστικός, δύσπιστος και περιφρονητικός προς τους άλλους και προς τον εαυτό του.
πηγη
Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μια διογκωμένη αίσθηση της σπουδαιότητας του εαυτού και μια βαθιά ανάγκη να γίνεται ο πάσχων αντικείμενο θαυμασμού. Οι έχοντες τη διαταραχή πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από τους άλλους και ενδιαφέρονται ελάχιστα για τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων. Ωστόσο, πίσω από τη μάσκα της υπερβολικής αυτοπεποίθησης κρύβεται μια εύθραυστη αυτο-εκτίμηση, ευάλωτη στην παραμικρή αρνητική κριτική.
Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας αποτελεί έναν από τους διάφορους τύπους διαταραχών προσωπικότητας. Οι διαταραχές προσωπικότητας είναι καταστάσεις που βιώνονται από ανθρώπους με χαρακτηριστικά, τα οποία τους εξωθούν να νιώθουν και να συμπεριφέρονται με κοινωνικά ενοχλητικούς ή απαράδεκτους τρόπους, περιορίζουν την ικανότητά τους να λειτουργούν μέσα σε σχέσεις και πλήττουν και άλλους τομείς της ζωής, όπως το σχολείο ή τη δουλειά. Συγκεκριμένα, η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας χαρακτηρίζεται από "θεατρινίστικη", ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά συμπεριφορά.
Η θεραπεία της διαταραχής επικεντρώνεται σε μορφές ψυχοθεραπείας.
Σημάδια και συμπτώματα
Τα συμπτώματα της διαταραχής συνήθως περιλαμβάνουν:
-να πιστεύει κανείς πως είναι καλύτερος από τους άλλους
-να φαντασιώνεται σχετικά με εξουσία, επιτυχία και ελκυστικότητα
-να "φουσκώνει" τα κατορθώματα ή τα ταλέντα του
-να περιμένει διαρκώς επαίνους και εκδηλώσεις θαυμασμού
-να πιστεύει πως είναι ξεχωριστός
-να μη μπορεί να καταλάβει τα συναισθήματα και τη συγκίνηση των άλλων ανθρώπων
-να περιμένει ότι οι άλλοι θα αποδέχονται πάντα τις ιδέες και τα σχέδιά του
-να εκμεταλλεύεται τους άλλους
-να εκδηλώνει περιφρόνηση για όσους νιώθει πως είναι κατώτεροι
-να ζηλεύει τους άλλους
-να πιστεύει πως οι άλλοι τον ζηλεύουν
-να δυσκολεύεται να διατηρήσει υγιείς σχέσεις
-να θέτει μη ρεαλιστικούς (εξωπραγματικούς) στόχους
-να πληγώνεται εύκολα και να βιώνει απόρριψη
-να έχει ευάλωτη αυτο-εκτίμηση
-να εμφανίζεται σαν σκληρός ή ασυγκίνητος
Αν και ορισμένα χαρακτηριστικά της Ναρκισσιστικής Διαταραχής Προσωπικότητας μπορεί να φαίνεται ότι σκιαγραφούν ανθρώπους με ισχυρή αυτοπεποίθηση ή αυτο-εκτίμηση, δεν είναι καθόλου ίδια περίπτωση: η διαταραχή υπερβαίνει τα όρια της υγιούς αυτοπεποίθησης και αυτο-εκτίμησης και γι'αυτό οι πάσχοντες έχουν τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους: είναι σαν να τον έχουν τοποθετήσει σε ένα βάρθρο. Στον αντίποδα των πασχόντων, οι άνθρωποι που έχουν αυτοπεποίθηση και αυτο-εκτίμηση δεν αξιολογούν τους εαυτούς τους περισσότερο από όσο εκτιμούν και αξιολογούν τους άλλους.
Εάν κάποιος έχει τη διαταραχή της ναρκισσιστικής προσωπικότητας, εμφανίζεται προς τα έξω σαν άνθρωπος φαντασμένος, υπεροπτικός ή καυχησιάρης. Συχνά μονοπωλεί τις συζητήσεις, υποτιμά ή φέρεται με υπεροψία σε ανθρώπους που θεωρεί κατώτερους. Θεωρεί ότι δικαιούται διάφορα πράγματα και όταν δεν τού παρέχεται η ειδική μεταχείριση που πιστεύει ότι οι άλλοι τού οφείλουν, τότε χάνει την υπομονή του ή θυμώνει. Μπορεί να αναζητεί ανθρώπους που νομίζω πως έχουν τα ίδια εξαιρετικά ταλέντα, τα χαρίσματα ή την εξουσία, ανθρώπους που θεωρεί σαν ίσους. Πιθανόν να επιμένει πάντα να παίρνει "ό,τι καλύτερο": το καλύτερο αυτοκίνητο, την καλύτερη ιατρική περίθαλψη ή να συχνάζει στους καλύτερους κοινωνικούς κύκλους.
Όμως, κάτω από όλη αυτή τη μεγαλοπρέπεια και την υψηλοφροσύνη, συχνά κρύβεται μια εύθραστη αυτο-εκτίμηση. Ενδέχεται το άτομο με τη διαταραχή να μην είναι σε θέση να χειριστεί οποιαδήποτε υποψία αρνητικής κριτικής. Μπορεί να νιώθει ντροπή και ταπείνωση μέσα του. Συνεπώς, για να νιώσει καλύτερα, μπορεί να αντιδρά με οργή ή περιφρόνηση, προσπαθώντας να υποβαθμίσει τον άλλο.
Αίτια
Δεν είναι γνωστά τα αίτια που διαμορφώνουν μια διαταραχή ναρκισσιστικής προσωπικότητας. Όπως και με άλλες ψυχικές διαταραχές, τα αίτια είναι μάλλον πολλαπλά. Κάποια στοιχεία τη συνδέουν με μια δυσλειτουργική παιδικ
ή ηλικία, όπως με υπερβολικού βαθμού "παραχάιδεμα", φοβερά υψηλές απαιτήσεις και προσδοκίες, κακοποίηση ή παραμέληση από τους γονείς. Άλλα στοιχεία αναφέρονται σε γενετικούς παράγοντες ή στο πεδίο της ψυχοβιολογίας(=η σχέση του εγκεφάλου με τη σκέψη και τη συμπεριφορά.
Παράγοντες κινδύνου
Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας θεωρείται ως σπάνια διαταραχή (στις ΗΠΑ πάσχει ποσοστό κάτω του 1% του πληθυσμού). Πλήττει περισσότερους άνδρες, παρά γυναίκες. Συνήθως η έναρξη της διαταραχής σημειώνεται κατά τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής. Παρόλο που κάποιοι έφηβοι μπορεί να παρουσιάζουν σημάδια ναρκισσισμού, το γεγονός αυτό μπορεί να είναι απλώς χαρακτηριστικό της ηλικίας τους και δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξουν αργότερα τη διαταραχή.
Αν και τα αίτια, όπως προαναφέρθηκε δεν είναι γνωστά, οι ερευνητές μαθαίνουν πολλά σχετικά με παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη αυτού του είδους της διαταραχής. Οι παράγοντες κινδύνου μπορεί να περιλαμβάνουν:
-μια υπρευαίσθητη ιδιοσυγκρασία κατά τα πρώτα παιδικά χρόνια
-υπερβολική ανεκτικότητα και υπερεκτίμηση του παιδιού από τους γονείς
-υπερβολικός θαυμασμός από το περιβάλλον που ποτέ δεν εξισορροπεί με αληθινές αποδόσεις
-μη προβλέψιμη ή μη αξιόπιστη γονεϊκή ανατροφή
-σοβαρή συναισθηματική κακοποίηση του παιδιού στην παιδική ηλικία
-ο έπαινος από ενηλίκους για μια εξαιρετική εξωτερική εμφάνιση ή για εξαιρετικά ταλέντα
-η εκμάθηση από τους γονείς χειριστικών συμπεριφορών
Επιπλοκές
Αν η διαταραχή δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε:
-κατάχρηση ουσιών
-αλκοολισμό
-κατάθλιψη
-αυτοκτονικούς ιδεασμούς ή αυτοκαταστροφική συμπεριφορά
-διατροφικές διαταραχές, κυρίως νευρική ανορεξία
-προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις
-προβλήματα στις σπουδές ή τη δουλειά
Θεραπεία
Δεν υπάρχουν φάρμακα που να είναι ειδικά για τη θεραπεία της ναρκισσιστικής διαταραχής.Ωστόσο, αν οι πάσχοντες έχουν συμπτώματα κατάθλιψης, άγχους ή άλλα που προκαλούνται από τις κακές διαπροσωπικές σχέσεις, μπορεί ο θεράπων ιατρός να προτείνει τη λήψη αντικαταθλιπτικών ή αγχολυτικών. Τα είδη της ψυχοθεραπείας που συνήθως βοηθούν την αντιμετώπιση της διαταραχής, περιλαμβάνουν:
-γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία: χρήσιμη για την αναγνώριση των νοσηρών, αρνητικών πεποιθήσεων και συμπεριφορών και την αντικατάστασή τους από θετικές.
-οικογενειακή θεραπεία: η θεραπεία αυτή κατά κανόνα συγκεντρώνει όλη την οικογένεια σε θεραπευτικές συνεδρίες. Τα μέλη της οικογένειας διερευνούν τις συγκρούσεις, ενισχύουν την επικοινωνία και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων, ώστε οι πάσχοντες να χειρίζονται καλύτερα τα προβλήματα των διαπροσωπικών σχέσεων.
-ομαδική θεραπεία: τα μέλη της ομάδας υποφέρουν από παρόμοια προβλήματα και κάθε μέλος μαθαίνει να ακούει τους άλλους, μαθαίνει για τα συναισθήματά τους και αλληλοστηρίζεται.
Επειδή τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός ανθρώπου δύσκολα αλλάζουν, η ψυχοθεραπεία μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια. Οι άμεσοι στόχοι της θεραπείας είναι η αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η κατάχρηση ουσιών, η κατάθλιψη, η χαμηλή αυτο-εκτίμηση ή η ντροπή. Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι είναι η αναμόρφωση της προσωπικότητας, τουλάχιστον στο κομμάτι που έχει να κάνει με την αυτο-εικόνα και τον τρόπο σκέψης που την παραμορφώνει, ώστε ο άνθρωπος να έχει μια ρεαλιστική εικόνα του εαυτού του. Η ψυχοθεραπεία βοηθά επίσης τον θεραπευόμενο να κάνει πιο στενές, απολαυστικές και εποικοδομητικές σχέσεις με τους άλλους. Μπορεί ακόμα να βοηθήσει τον πάσχοντα να κατανοήσει τις αιτίες που προκαλούν συναισθήματα και να συνειδητοποιήσει γιατί γίνεται ανταγωνιστικός, δύσπιστος και περιφρονητικός προς τους άλλους και προς τον εαυτό του.
πηγη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.