Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,795 μηνύματα.
28-06-06
19:56
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Βρε Valder, αν πω στον κο Αντραπολλαβαρύ ότι δε βγαίνω μαζί του γιατί πρέπει πρώτα να κλείσω τη σύμβαση, θα μου την πέφτει για τα επόμενα 3 χρόνια... και ξέρεις... είναι ΠΟΛΥ σπαστικό αυτό!!! (και φυσικά, δεν πρόκειται να ψάχνω αλλού για δουλειά επειδή μου την έπεσε συνάδελφος)
Ναι αλλά δε θα απολυθείς για τα επόμενα 3 χρόνια...
Δεύτερη λύση είναι δύο σφαίρες απο αεροβόλο στα λάστιχα του αμαξιού και σημείωμα "Κι αν με απολύσεις, μια τρίτη θα σου ανοίξει δεύτερο πρωκτό".
Εντάξει εντάξει, μπορείς να τον αποφύγεις...
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Όσο για την καταδίκη μου, να μη βρω άντρα μέσα από το χώρο εργασίας..... ήσουν ποτέ υπάλληλος σε εταιρία;;;.... Επειδή τον άντρα που έχω τώρα τον βρήκα από την προηγούμενη εταιρία στην οποία δούλευα, και παρόλο που ήταν "πετυχημένη" η προσπάθεια εν τέλει, έχω να σου πω ότι:
1ον) Δε θα επεδίωκα ξανα σχέση με συνάδελφο (ασχέτως της επιτυχίας)... γιατί μπορεί να μπλέξεις άσχημα.
2ον) Όταν είσαι ερωτευμένος-η με συνάδελφο και τον-την έχεις μπροστά σου, δεν αποδίδεις (και πλέον, δεν παίρνω στην πλάκα τη δουλειά μου).
3ον) Και να αναιρούνταν τα 2 παραπάνω που λέω, και να τα έφτιαχνα τελικά με συνάδελφο... σιγά μην ήμουν κυνηγημένη για το λόγο (και μόνο για αυτόν) ότι είχα πει π.χ. σε άλλον συνάδελφο ότι είμαι κατά των σχέσεων με συναδέλφους (λόγω πολιτικής). Άσε, που στην προσωπική μου περίπτωση ήμουν ελαφρώς σα κυνηγημένη, γιατί δε θες να σε σχολιάζει ΟΛΗ η εταιρία.
Όχι δεν ήμουν ποτέ σε εταιρία μέχρι τώρα! Γιατί με ρωτάς τόσο απότομα; Έρχεται η ώρα που θα πάρω το πτυχίο μου και θα δουλέψω κι εγω και θα καταλάβω πέντε πράγματα, εμπειρικά, παραπάνω.
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Τέλος, επειδή ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ, δεν ξέρεις τι κόπανοι (ουπς) είναι μερικοί. Οι οποίοι, τους φαίρεσαι φιλικά ρε φίλε και αυτοί το παίρνουν ότι σου αρέσουν. Και συνήθως αυτή την τακτική, την έχουν οι όχι και τόσο όμορφοι. Και το άλλο που μου έχει τύχει, συμφοιτητής να μην κάνει την κίνηση, γιατί προφανώς ντρεπόταν (και να την έκανε δλδ τίποτα δε θα γινόταν) και μόλις με είδε με άντρα, μετά άρχισε να κοροϊδεύει ό,τι έκανα.
Τι είπα στη nicole! παραπάνω; Ακριβώς τα ίδια. Διάβασε σιλβουπλέ (θα μου καεί και το σουφλέ).
Και... είμαι και άντρας και τα βλέπω και τα λεω κι όλας! Δε χρειάζεται η αποκλειστικότητα ενός φύλου για να αναγνωριστεί η μ@λ@κία στη φύση.
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Και συγγνώμη αν μου πεις "Τι κάνεις το βράδυ; Είσαι για κανένα σινεμά;" κι εγώ σου πω "Λεω να κάτσω μέσα σήμερα, είμαι κουρασμένη"... εσύ τι θα καταλάβεις;;; Αν σε γούσταρα, δε θα έπιανα την ευκαιρία από τα μαλλιά;;; Και ούτε ρισκάρω π.χ. στον συμφοιτητή μου (τότε) να του πω: "Ευχαριστώ πολύ, αλλά δε μπορώ γιατί σε βλέπω ΜΟΝΟ σα φίλο";;;;... Μήπως να του πω: "Ευχαριστώ πολύ, αλλά νομίζω ότι είσαι κάτω από τα αποδεκτά μου όρια";;;;
Όχι φυσικά! Θα καταλάβω οτι είσαι κουρασμένη! (τηλεφωνικώς) Αν σε δω όμως μπροστά μου να χορεύεις μπάλο και να μου λες είμαι κουρασμένη, ναι είναι πίτα αυτό και δεν πρόκειται σαφώς ποτέ να σου ξαναπροτείνω τίποτα. Δηλαδή πρέπει να έχω και το χάρισμα να μυρίσω τα νύχια μου ρε Νανά; Αν σου πω "Θα πάμε για φαϊ;" και μου απαντήσεις " Μα στις 5 το χάραμα για φαϊ;", αυτό θα το πεις εσύ πίτα;
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Αχ, και κάτι άλλο που το ξέχασα...
Νομίζω είπες ότι καλό είναι να είμαστε ειλικρινείς και ότι οι δικαιολογίες είναι ψέμα.... Εδώ γιατί μου λες να πω ουσιαστικά μια δικαιολογία;;;;
Α και μη μου πεις πάλι "τι μαγείρεψα σήμερα"
Άλλο "πουλάω τρέλα και σε γράφω στην αγία τριάδα" κι άλλο λεω δικαιολογία. Εδω κάνει η εργαζόμενη το πρώτο.
Όσο για το μαγείρεμα, για να είμαι ειλικρινής, όχι δε θα στο πω. Ο λόγος; Ήσουν κάπως απότομη και εικάζω πως κάτι έψαχνες για να μου πεις, οπότε θύμωσα και δε θέλω να σου κάνω τον καλό ή και καλά πως κάνω χαρούλες... Αμ με προγκάς αμ θα σε γλύψω;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,795 μηνύματα.
28-06-06
18:20
Αρχική Δημοσίευση από prime:Valder μ' αρέσει που παθιάζεσαι αλλά επιμένω στο προηγούμενο μου ποστ γιατί ακριβολογούσα σε ό,τι έγραφα και δεν ξέρω πώς να τα κάνω πιο λιανά.
Μια ερώτηση...αν ερχόταν η κοπέλα που ενδιαφερόταν και που αναφέρεις στο πρώτο ποστ και όχι η φίλη της θα έλεγες στα μούτρα δεν μ' αρέσεις ή θα το χειριζόσουν διαφορετικά?
Κι εμένα μου αρέσει που επιμένεις. Είδες που βρήκαμε και κοινά σημεία αρεσκείας; Εσυ το πάθος μου κι εγω την ξεροκεφαλιά σου. Στο θέμα μας, δε χρειάζεται άλλος χειρισμός με την ίδια την κοπέλα. Την ευχαριστώ για το άνοιγμα καρδιάς (καθότι δεν ήταν και υποχρεωμένη να με γουστάρει από τη μέρα που γεννήθηκε) και της λεω την άποψή μου. Ξέρω, θα σοκαριστεί αλλά δε μου αρέσει να κοροϊδεύω._
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Αν κατάλαβα καλά εδώ έχουμε μια υποθετική περίπτωση όπου σου την πέφτει ο εργοδότης (ή ας πω κι εγώ ο συνάδελφος), ο οποίος δε σου αρέσει...
Είναι ποτέ δυνατόν να του πεις: Ευχαριστώ για την πρότασή σου, αλλά θα μου επιτρέψεις να μη δεχτώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αν δε σε βάλει μετά στη μπούκα, εμένα έλα να μου το πεις...
Θα του πεις: Δε θα ήθελα να δημιουργήσω τέτοιου είδους σχέσεις μέσα από το χώρο εργασίας, διαφορετικά.... Έτσι ξεγλιστράς... αλλιώς....
Δε γίνεται να τα λες ΟΛΑ χύμα (και ας είναι με τρόπο). Επειδή υπάρχουν "κακοί" εκεί έξω ψάχνουν το παραμικρό για να σε "ρίξουν" οπότε πρέπει να προσέχεις και σε αυτό τον τομέα και σε όλους τους άλλους.
Μετά βρε πορτοκαλάκι (έτσι θα σε λεω) θα έχεις καταδικάσει κάθε δική σου θέληση για σχέση με άλλον άντρα, μέσα από το χώρο εργασίας ή θα τρέχετε στα κρυφά από το αφεντικό. Συγχαρητήρια, άλλη μια αποτυχημένη δικαιολογία!
Υπάρχει και η επιλογή αντί της δικαιολογίας να το αποφεύγεις με το να το παίζεις καλή εργαζόμενη:
-Νανά τι λες; Θα πάμε στο Μασαμπούκα για δείπνο;
-Φοβάμαι κύριε Αντραπολλαβαρύ πως ο κύριος Ψωνάρας δε θα συμφωνήσει καθώς πρέπει να υπογράψουμε πρώτα την σύμβαση παραχώρησης 50 μοντέλων στην εταιρία του "Φούσκα Α.Ε."
Θα φανείς τόσο δύσκολη στα μάτια του που δε θα σε απολύσει (μια κατάσταση "Με καίς αλλά γουστάρω"), μέχρι να βρείς αλλού δουλειά.
Αρχική Δημοσίευση από nicole!:Συμφωνώ με τον Valder, προτιμώ να λέω την αλήθεια και να αποφεύγω τις δικαολογίες και υπεκφυγές.
Μπράβο γλυκιά μου, ο Παράδεισος σου ανήκει!
Αρχική Δημοσίευση από nicole!:Συνήθως όμως οι άντρες είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τις δικαιολογίες και κάνουν τις γυναίκες να περιμένουν πάνω απο το τηλέφωνο μήπως τυχόν και τηλεφωνήσει.
Πλανάσαι οικτρά! Στην Κόλαση πάραυτα! Το πολύ, καθαρτήριο!
Αρχική Δημοσίευση από nicole!:Αλλά μερικοί άντρες είναι πολύ πιεστικοί! Μία φορά ήμουν σε ένα πάρτυ και έρχεται ένας γνωστός και μου λέει ξέρεις να βγούμε για ένα καφεδάκι,να τα πούμε οι δυό μας και τα λοιπά.Απαντάω εγώ πολύ απλά ότι παρόλο που τον συμπαθώ πολύ δεν θα ήθελα να γίνει κάτι παραπάνω ,μεταξύ μας. Με το που το λέω παθαίνει ένα σοκ και μου λέει "καλά πως είναι δυνατόν να μου το λες έτσι?" Εγώ μένω κόκκαλο. Συνεχίζει θρασύτατα "Δεν μπορούσες να πείς μια δικαιολογία ότι έχεις μια δουλειά ρε παιδί μου?" και φεύγει. Δεν του ξαναμίλησα όμως,ποτε ακούς εκεί να μου την πεί επειδή είμαι ειλικρινής!
Πες το ελεύθερα παιδί μου, "Μερικοί άντρες είναι μ@λ@κες". Μη το καταπιέζεις! Και κάτι άλλο...Αυτοί είναι όχι άντρες αλλά αγοράκια. Άπαξ και βρείς άντρα, μένεις. Έπρεπε να του πεις "Εσυ δε θες γκόμενα, θες δικαιολογία για να νιώσεις άντρας. Στο καλό!"
...και απλά του δίνεις τα....κότσια στο χέρι!
Μη μασάς ρε φάτσα!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,795 μηνύματα.
27-06-06
19:44
Αρχική Δημοσίευση από prime:Valder δε διαφωνώ ότι είναι πιο έντιμο να είσαι ειλικρινής αλλά μην ξεχνάς ότι όταν δεν είναι ανοιχτά τα χαρτιά, να έχει γίνει δλδ μια συζήτηση του τύπου μου αρέσεις κτλ δεν μπορείς να απορρίψεις ευθέως τον άλλον γιατί και εσύ μπορεί να εκτεθείς και να τον φέρεις σε πολύ δύσκολη θέση..
Φυσικά δεν πρέπει να δίνεις ελπίδες γιατί αυτό το θεωρώ πρόστυχο..
Προτιμώ να είμαι ευγενική και διακριτική κυρίως όταν και το άλλο μέρος είναι διακριτικό και όχι ενοχλητικό και με τη στάση μου να δείξω αν ενδιαφέρομαι ή όχι..
Μην ξεχνάς ότι από κάποια ηλικία και μετά πρέπει να βλέπουμε και το κοινωνική πλευρά του θέματος και -για μένα μιλάω- δεν με παίρνει να συμπεριφέρομαι άκομψα.
ΑΛΛΟ αν δεν καταλαβαίνει και με ενοχλεί..τότε αντιδρώ άμεσα και ευθέως..
Άλλο άκομψα, άλλο ωραιοποιημένα! Δε λέμε να σου πω "Φύγε ρε μ@λ@κα που θες να κάνεις και καμάκι", αλλά "Φίλε/η μου, σε ευχαριστώ για την πρότασή σου να πάμε για καφέ αλλά θα μου επιτρέψεις να μην δεχτώ" Τι πάει να πει κοινωνική πλευρά; Εαν είναι σημαντικό το πρόσωπο πχ. εργοδότης σου, πάλι το ίδιο ευγενικά θα του απαντήσεις. Θα μου πεις "Θα με απολύσει". Και με τις δικαιολογίες θα σε απολύσει γιατί κάποτε θα το πάρει πρέφα ότι δε θες και θα ψάχνει αφορμές να σου ρίχνει δυσκολίες για να φύγεις ή να σε διώξει. Υπάρχει παλιόκοσμος εκεί έξω και τις βγάζει τις ορμές του, όπως και αν του φερθείς. Καλύτερα λοιπόν να είσαι σωστή εσυ εξ' αρχής παρά να σου βγεί η βρώμα της ψεύτρας.
Η προσπάθεια για δικαιολογία είναι ψέμα και το ψέμα στα αισθηματικά είναι αλητεία!
Έχουμε μάθει μια ζωή να ακούμε και να λέμε ή το ναι ή μια προσπάθεια για δικαιολογία. Το όχι άραγε, μάθαμε να το ακούμε και να το λέμε ποτέ;
ΥΓ: Όσο για το αν εκτεθείς ή οχι.... ας εκτεθείς! Συναισθήματα είναι! Και; Τι φοβάσαι; Άμα είσαι σεμνή και είναι σωστός ο άλλος θα σου πει "Συγγνώμη Ελενίτσα με παρεξήγησες, δεν το παω εκει". Αν όμως του έχεις κωλοκουνηθεί πεντακόσιες φορές αλλά ακόμα δε τον θες και δε θες και να εκτεθείς καλώς να ακούσεις και το "ψωνάρα" και όλα τα σχετικά. Αν όντως όμως είσαι σεμνή και ακούσεις το "ψωνάρα", πάλι να χαίρεσαι που εκτέθηκες γιατί γλύτωσες πιο γρήγορα από εναν ηλίθιο!
Αλλά να είσαι κυρία όμως πρώτα! (Δεν υπονοώ κάτι για σένα, μια χαρά φαίνεσαι. Γενικά το λεω!)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,795 μηνύματα.
27-06-06
18:47
Προσπαθούμε να δώσουμε δικαιολογίες εννοείτε προφανώς με αυτό το θέμα γιατί η λέξη δικαιολογώ προέρχεται από τις λέξεις δίκαιο και λόγος και πολλές φορές αυτά που λέμε μόνο δίκαια δεν είναι. Η έννοια "δικαιολογία" λοιπόν είναι παρεξηγημένη. Προσπαθούμε να δώσουμε δικαιολογίες στη μάνα μας που σπάσαμε το βάζο ενω και η ίδια ξέρει οτι δε το έσπασε ο δυνατός άνεμος αλλά η μπάλα μας μετά απο δυνατή κλωτσιά από το ποδαράκι μας. Προσπαθούμε να δώσουμε δικαιολογία στο αγόρι/κορίτσι που μας τίμησε με την προσπάθεια του να εκφράσει και να αναπτύξει τα αισθήματά του -μια αλήθεια- ενω μέσα μας ξέρουμε οτι δε θα συναντήσουμε την Μαρίκα και δεν πάμε για καφέ μαζί του/της, απλά θέλουμε να τον/την αποφύγουμε, δηλαδή είμαστε κοινοί ψεύτες!
Το ψέμα είναι κάτι τόσο συνηθισμένο που δεν θα γκρινιάξω γι αυτό καθεαυτό αλλά θα τονίσω οτι τα άτομα που το αναγάγουν σε μια ολόκληρη σπουδή ("έλα μωρέ με τον κολλητηρτζή/ελα ρε φίλε με το μπάζο, πες του οτι θα πας για ορειβασία στην Κυψέλη!"), είναι άτομα φοβισμένα, δειλά, με ανύπαρκτη ειλικρίνεια. Όταν μια ζωή έχεις μάθει στο ψέμα και στην προσπάθεια για δικαιολογία, είσαι κι εσύ ενα ψέμα από μόνος/η σου.
Θα σας πω κάποια περιστατικά:
Μου είχε πει μια κοπέλα από τη σχολή να πάμε για καφέ μετά τις εξετάσεις (υπήρχε ενα Α, κλίμα όταν μιλάγαμε μέσα στο εξάμηνο, εκτός κι αν πια είχα πέσει τρελά εξω), λεω εντάξει. Μετά τις εξετάσεις κι ενω είχαν πέσει άλλα, άσχετα μηνύματα, ανακυκλώνω την πρόταση σε εναν τόνο εντελώς χαλαρό και φυσικότατο. Η απάντηση ήταν θετική και είχε κανονιστεί ώρα και μέρος την αυριανή ημέρα. Ετοιμάζομαι, παω στη σχολή και μιάμιση ώρα πριν το ραντεβού, έρχεται μήνυμα "Χίλια συγγνώμη, έχουμε τραπέζι απόψε και πρέπει να φύγω νωρίς απ' τη σχολή. Δε θα χαθούμε όμως!" (Τσικνοπέμπτη ήταν). Σαφώς εκνευρίστηκα εγω αλλά δεν το έδειξα στην κοπέλα, ίσως απο εγωισμό, ίσως επειδή λυπήθηκα, λεω ας συγκρατηθώ, δεν αξίζει να φωνάξω. Απάντησα χαλαρότατα."Δεν πειράζει. Τα λέμε όποτε μπορέσεις. Καλά να περάσεις". Μετά γυρνάω και σκέφτομαι "Εντάξει, δε θέλει τελικά να βγεί μαζί μου, δεν ξαναλεω τίποτα, αμα θέλει, θα πεί εκείνη". Τι με είχε κάνει όμως και είχα θυμώσει... Η προσπάθεια για δικαιολογία! Μα καλά για χαζό με περνάει; Τι πάει να πει "έχουμε τραπέζι"; Εσυ θα το στρώσεις και μάλιστα από το μεσημέρι ή μήπως δε το ήξερες και από χτές; Δε μπορεί να μου πει την ώρα που το έριξα "Κοίτα, δεν είναι οτι δε σε συμπαθώ αλλά αν βγούμε μπορεί και να το πάρεις αλλιώς και δεν θέλω, γι αυτό η απάντησή μου είναι οχι"; Κι εστω αν αρχικά ήθελε, ας μου στείλει μήνυμα το πρωί πριν το ραντεβού και να μου πει οτι άλλαξε γνώμη.
Ούτως η άλλως και στις δύο περιπτώσεις θα το έπαιρνα το μήνυμα και δε θα μίλαγα. Όπως σέβομαι το να αρέσω σε μια κοπέλα, έτσι σέβομαι και το να μην της αρέσω. Εκείνη είχε διαλέξει εναν άσχημο τρόπο να το πει και αυτό με εκνεύρισε. Ακόμα και να ήταν αλήθεια κι αν με ήθελε, έπρεπε στοιχειωδώς να προτείνει κάποια άλλη ημερομηνία, αλλά δεν πρότεινε. Βέβαια την αμέσως επόμενη ημέρα που είχα πάει για καφέ με παρέα, όλως τυχαίως είχε κανονίσει μέσω των άλλων κι εκείνη να έρθει μαζί. (κάτι που συμβαίνει μια στο δισεκατομμύριο). Ολο προσπαθούσε να μου τραβήξει την προσοχή αλλά ούτε λόγος για το άλλο περιστατικό. Λεω μα καλά τι προσπαθεί να κάνει; Να με τσεκάρει; Εκεί έχασε οριστικά την εκτίμηση που της είχα και από τότε όποτε τη συναντάω, της μιλάω λες και μιλάω στα φιλαράκια μου που παίζουμε τάβλι.
Άλλο περιστατικό. Είχε έρθει μια κοπελίτσα και μου λέει " Δε σου αρέσει κάποια από το τμήμα μας; Καμιά ιδιαίτερη προτίμηση;" και τελικά έρχεται το μεγάλο "Η τάδε φίλη μας είναι ωραία κοπέλα και σε συμπαθεί πολύ, γιατί δεν κάνεις κάτι επιτέλους; ". Η απάντηση μου: " Γιατί δεν μου αρέσει η κοπέλα ". Κόκκαλο η μικρή. Μου έλεγε διάφορα μετά αλλά ενα πράγμα έχει σημασία. Οτι εγω δεν μετάνιωσα για ότι είπα. Και ότι είπα ήταν η αλήθεια.
Οι προσπάθειες λοιπόν για δικαιολογίες είναι μια ψευδαίσθηση που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε στους άλλους για να κρύψουμε κάτι απόλυτα φανερό. Τους κανόνες του κόσμου. Ενός σκληρού κόσμου. Και τι καταφέρνουμε; Να κάνουμε τον άλλο να πλέει σε ροζ πελάγη; Μήπως δεν ξέρει ο άλλος σε τι κόσμο ζει; Γιατί να του το παίξουμε θέατρο και έτσι να τον αποδυναμώσουμε αλλά να χάσουμε και την εκτίμησή του; Μια άσχημη αλήθεια εκτιμάται καλύτερα από ενα πανέμορφο ψέμα. (αν ο άλλος είναι αρκετά ώριμος φυσικά για να την ακούσει, γιατί κολλημένοι/ες υπάρχουν εν αφθονία).
Να μιλάτε στα ίσα ρε! Τι φοβάστε; Μη σας κάνουν ντα; Τους πετάς και ενα "αντε και γ...σου ρε που θα με απειλήσεις" και καθάρισες. Γεμίσαμε δειλούς/ες και ψεύτες/ρες.... Για συμμορφωθείτε λεω εγω!
Το ψέμα είναι κάτι τόσο συνηθισμένο που δεν θα γκρινιάξω γι αυτό καθεαυτό αλλά θα τονίσω οτι τα άτομα που το αναγάγουν σε μια ολόκληρη σπουδή ("έλα μωρέ με τον κολλητηρτζή/ελα ρε φίλε με το μπάζο, πες του οτι θα πας για ορειβασία στην Κυψέλη!"), είναι άτομα φοβισμένα, δειλά, με ανύπαρκτη ειλικρίνεια. Όταν μια ζωή έχεις μάθει στο ψέμα και στην προσπάθεια για δικαιολογία, είσαι κι εσύ ενα ψέμα από μόνος/η σου.
Θα σας πω κάποια περιστατικά:
Μου είχε πει μια κοπέλα από τη σχολή να πάμε για καφέ μετά τις εξετάσεις (υπήρχε ενα Α, κλίμα όταν μιλάγαμε μέσα στο εξάμηνο, εκτός κι αν πια είχα πέσει τρελά εξω), λεω εντάξει. Μετά τις εξετάσεις κι ενω είχαν πέσει άλλα, άσχετα μηνύματα, ανακυκλώνω την πρόταση σε εναν τόνο εντελώς χαλαρό και φυσικότατο. Η απάντηση ήταν θετική και είχε κανονιστεί ώρα και μέρος την αυριανή ημέρα. Ετοιμάζομαι, παω στη σχολή και μιάμιση ώρα πριν το ραντεβού, έρχεται μήνυμα "Χίλια συγγνώμη, έχουμε τραπέζι απόψε και πρέπει να φύγω νωρίς απ' τη σχολή. Δε θα χαθούμε όμως!" (Τσικνοπέμπτη ήταν). Σαφώς εκνευρίστηκα εγω αλλά δεν το έδειξα στην κοπέλα, ίσως απο εγωισμό, ίσως επειδή λυπήθηκα, λεω ας συγκρατηθώ, δεν αξίζει να φωνάξω. Απάντησα χαλαρότατα."Δεν πειράζει. Τα λέμε όποτε μπορέσεις. Καλά να περάσεις". Μετά γυρνάω και σκέφτομαι "Εντάξει, δε θέλει τελικά να βγεί μαζί μου, δεν ξαναλεω τίποτα, αμα θέλει, θα πεί εκείνη". Τι με είχε κάνει όμως και είχα θυμώσει... Η προσπάθεια για δικαιολογία! Μα καλά για χαζό με περνάει; Τι πάει να πει "έχουμε τραπέζι"; Εσυ θα το στρώσεις και μάλιστα από το μεσημέρι ή μήπως δε το ήξερες και από χτές; Δε μπορεί να μου πει την ώρα που το έριξα "Κοίτα, δεν είναι οτι δε σε συμπαθώ αλλά αν βγούμε μπορεί και να το πάρεις αλλιώς και δεν θέλω, γι αυτό η απάντησή μου είναι οχι"; Κι εστω αν αρχικά ήθελε, ας μου στείλει μήνυμα το πρωί πριν το ραντεβού και να μου πει οτι άλλαξε γνώμη.
Ούτως η άλλως και στις δύο περιπτώσεις θα το έπαιρνα το μήνυμα και δε θα μίλαγα. Όπως σέβομαι το να αρέσω σε μια κοπέλα, έτσι σέβομαι και το να μην της αρέσω. Εκείνη είχε διαλέξει εναν άσχημο τρόπο να το πει και αυτό με εκνεύρισε. Ακόμα και να ήταν αλήθεια κι αν με ήθελε, έπρεπε στοιχειωδώς να προτείνει κάποια άλλη ημερομηνία, αλλά δεν πρότεινε. Βέβαια την αμέσως επόμενη ημέρα που είχα πάει για καφέ με παρέα, όλως τυχαίως είχε κανονίσει μέσω των άλλων κι εκείνη να έρθει μαζί. (κάτι που συμβαίνει μια στο δισεκατομμύριο). Ολο προσπαθούσε να μου τραβήξει την προσοχή αλλά ούτε λόγος για το άλλο περιστατικό. Λεω μα καλά τι προσπαθεί να κάνει; Να με τσεκάρει; Εκεί έχασε οριστικά την εκτίμηση που της είχα και από τότε όποτε τη συναντάω, της μιλάω λες και μιλάω στα φιλαράκια μου που παίζουμε τάβλι.
Άλλο περιστατικό. Είχε έρθει μια κοπελίτσα και μου λέει " Δε σου αρέσει κάποια από το τμήμα μας; Καμιά ιδιαίτερη προτίμηση;" και τελικά έρχεται το μεγάλο "Η τάδε φίλη μας είναι ωραία κοπέλα και σε συμπαθεί πολύ, γιατί δεν κάνεις κάτι επιτέλους; ". Η απάντηση μου: " Γιατί δεν μου αρέσει η κοπέλα ". Κόκκαλο η μικρή. Μου έλεγε διάφορα μετά αλλά ενα πράγμα έχει σημασία. Οτι εγω δεν μετάνιωσα για ότι είπα. Και ότι είπα ήταν η αλήθεια.
Οι προσπάθειες λοιπόν για δικαιολογίες είναι μια ψευδαίσθηση που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε στους άλλους για να κρύψουμε κάτι απόλυτα φανερό. Τους κανόνες του κόσμου. Ενός σκληρού κόσμου. Και τι καταφέρνουμε; Να κάνουμε τον άλλο να πλέει σε ροζ πελάγη; Μήπως δεν ξέρει ο άλλος σε τι κόσμο ζει; Γιατί να του το παίξουμε θέατρο και έτσι να τον αποδυναμώσουμε αλλά να χάσουμε και την εκτίμησή του; Μια άσχημη αλήθεια εκτιμάται καλύτερα από ενα πανέμορφο ψέμα. (αν ο άλλος είναι αρκετά ώριμος φυσικά για να την ακούσει, γιατί κολλημένοι/ες υπάρχουν εν αφθονία).
Να μιλάτε στα ίσα ρε! Τι φοβάστε; Μη σας κάνουν ντα; Τους πετάς και ενα "αντε και γ...σου ρε που θα με απειλήσεις" και καθάρισες. Γεμίσαμε δειλούς/ες και ψεύτες/ρες.... Για συμμορφωθείτε λεω εγω!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.