stargirl
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Νάνσυ:p αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών και μας γράφει απο Λάρισα (Λάρισα). Έχει γράψει 361 μηνύματα.
30-12-08
16:59
Μιας και δεν έχω άποψη για το θέμα, θα σχολιάσω αυτό. Στη σημερινή κοινωνία,η λέξη παιδί βασικά έχει χάσει την αξία της. Πριν 30-40 χρόνια,όταν η μάνα μου ας πούμε ήταν στην ηλικία μου,τα παιδιά έπαιζαν καθημερινά. Έβγαιναν στους δρόμους και έπαιζαν συνέχεια. Ποιο 15χρονο παιδί μπορεί τώρα να βγει να παίξει ως αργά? Καταρχήν, η εγκληματικότητα είναι αυξημένη κατά πολύ,με αποτέλεσμα οι γονείς να ανησυχούν για τα παιδιά τους -και με το δίκιο τους άλλωστε- και να μην τα αφήνουν έξω πολύ αργά. Δεύτερον,οι συνομήλικοί μου (πλέον και μικρότεροι) τρέχουν καθημερινά στα φροντιστήρια να εξασφαλίσουν απαραίτητες γνώσεις,που δεν είναι αρκετές μόνο από το σχολείο. Ποιο παιδί το έκανε αυτό παλιά? Πραγματικά,εγώ δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να παίζει,πλέον. Η κοινωνία ζητάει από τα παιδιά να ωριμάσουν γρηγορότερα για να ανταπεξέλθουν στις σημερινές δυσκολίες. Κανένας της ηλικίας μου δεν παίζει πλέον. Ηλικιακά θεωρούμαι παιδί,αλλά δυστυχώς όχι με όλη τη σημασία της λέξης.Δεν καταλαβαίνω γιατί γράφεις την λέξη παιδιά μέσα σε εισαγωγικά. 12, 13ων και 14ων ετών τι είναι δηλαδή;
Μια ολόκληρη ζωή μετά τα 18 θα νοιάζονται για όσα συμβαίνουν στον κόσμο, τώρα είναι η ώρα να παίξουν. Κι αν όχι τώρα πότε; Μου φαίνεται ξεχάσαμε όλοι μας πως είναι να είσαι παιδί..
(Κάποιος mod να μετακινήσει το post μου στα off)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
stargirl
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Νάνσυ:p αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών και μας γράφει απο Λάρισα (Λάρισα). Έχει γράψει 361 μηνύματα.
27-12-08
23:13
Δεν έμαθα τι ακριβώς έγινε,αλλά μπορώ να σου πω ότι όντως υπάρχουν τρόποι να λυθούν τα προβλήματα των σύγχρονων χωρών και αρκετοί μάλιστα. Αλλά,υποθέτω,οι "μεγάλοι" χρησιμοποιούν αυτόν που τους βολεύει. Δεν υπάρχει πλέον ούτε παιδεία ούτε πολιτισμός στο Δυτικό Κόσμο,ως επί το πλείστον τουλάχιστον. Απ'τη στιγμή που δεν υπάρχει χαιρέτα μου τον πλάτανο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.