25-11-06
20:23
Πιαθνοτατα...ειπες την μαγικη λεξη!
Ειναι απολυτα λογικα τα παιδια να αφομοιωνουν στοιχεια της προσωπικοτητας των γονεων τους.
Αλλα ειναι τελειως διαφορετικο ενας γονεας να θελει το παιδι να βγει καρμπον αυτος και μετα την γεννηση του να το εχει ουσιαστικα σε ενα "λουκι" ωστε να γινει σαν αυτων.Τα θελω του να γινουν δηλαδη και θελω των παιδιων.
Κι εδω ερχεται η κρισιμη ερωτηση...
Λεμε οτι πιθανοτατα τα παιδια μας θα μας μοιασουν (σε αυτα που θελουμε να μας μοιασουν)...κατα ποσο ομως θα ειμαστε ετοιμοι και με αρκετα ανοιχτα τα ματια μας για να δουμε εαν οντως τα παιδια μας θελουν τα "θελω" μας;
Μηπως η προσωπικες μας φιλοδοξιες/εγωισμοι(ισως) ή κι εγω δεν ξερω τι, μπαινουν πανω απ' ολα και ενω ουσιαστικα τα παιδια μας μπορει να μην θελουν καν ολα αυτα που θα θελουμε εμεις... εμεις να μην μπορουμε να το διακρινουμε και να συνεχιζουμε το βιολι μας;
Η να τα βαλουμε απο τοσο μικρη ηλικια σε μια διαδικασια ολοκληρωτικης "πλαστικοποιησης" του εγκεφαλου τους οποτε ουσιαστικα ποτε δεν θα τους δωσουμε την ευκαιρια μιας ελευθερης επιλογης...
Συμβαινουν γυρω μας..παραδειγματα παρα πολλα...τοσο γι' αυτα οσο και το αντιθετο φυσικα...
Χμμμ...ευχομαι οταν ερθει η ωρα να γινω πατερας να ειμαι αρκετα ωριμος και αρκετα ετοιμος ωστε να ξερω που τελειωνουν τα δικα μου θελω και η δικη μου "καθοδηγηση" και που αρχιζει η ελευθερη βουληση, σκεψη και τα θελω των παιδιων μου...
Ειναι απολυτα λογικα τα παιδια να αφομοιωνουν στοιχεια της προσωπικοτητας των γονεων τους.
Αλλα ειναι τελειως διαφορετικο ενας γονεας να θελει το παιδι να βγει καρμπον αυτος και μετα την γεννηση του να το εχει ουσιαστικα σε ενα "λουκι" ωστε να γινει σαν αυτων.Τα θελω του να γινουν δηλαδη και θελω των παιδιων.
Κι εδω ερχεται η κρισιμη ερωτηση...
Λεμε οτι πιθανοτατα τα παιδια μας θα μας μοιασουν (σε αυτα που θελουμε να μας μοιασουν)...κατα ποσο ομως θα ειμαστε ετοιμοι και με αρκετα ανοιχτα τα ματια μας για να δουμε εαν οντως τα παιδια μας θελουν τα "θελω" μας;
Μηπως η προσωπικες μας φιλοδοξιες/εγωισμοι(ισως) ή κι εγω δεν ξερω τι, μπαινουν πανω απ' ολα και ενω ουσιαστικα τα παιδια μας μπορει να μην θελουν καν ολα αυτα που θα θελουμε εμεις... εμεις να μην μπορουμε να το διακρινουμε και να συνεχιζουμε το βιολι μας;
Η να τα βαλουμε απο τοσο μικρη ηλικια σε μια διαδικασια ολοκληρωτικης "πλαστικοποιησης" του εγκεφαλου τους οποτε ουσιαστικα ποτε δεν θα τους δωσουμε την ευκαιρια μιας ελευθερης επιλογης...
Συμβαινουν γυρω μας..παραδειγματα παρα πολλα...τοσο γι' αυτα οσο και το αντιθετο φυσικα...
Χμμμ...ευχομαι οταν ερθει η ωρα να γινω πατερας να ειμαι αρκετα ωριμος και αρκετα ετοιμος ωστε να ξερω που τελειωνουν τα δικα μου θελω και η δικη μου "καθοδηγηση" και που αρχιζει η ελευθερη βουληση, σκεψη και τα θελω των παιδιων μου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
25-11-06
04:29
Αυτό που θέλω να πω είναι οτι ναι, μπορεί να είναι ευτυχισμένο με ένα Χ επάγγελμα, αλλά σίγουρα θα ήταν πιο ευτυχισμένο αν ήταν κορυφαίο στο Χ επάγγελμα.
Σου γραφω πιο πανω γιατι αυτο δεν ειναι απαραιτητο να ισχυει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
25-11-06
04:18
Μα εγώ μιλάω για αντικειμενικότατη επιτυχία.
Πχ αν ήμουν η μητέρα της φίλης σου δεν θα είχα κανένα πρόβλημα που πέρασε γραφιστική, αλλά θα ήθελα (όπως φαντάζομαι θα ήθελε και η ίδια) να γίνει κορυφαία γραφίστρια! Αν ήθελε πχ οικονομικά θα ήθελα να γίνει κορυφαία οικονομολόγος. Αυτό ορίζω ως επιτυχία, όχι το αντικείμενο.
Δεκτο αυτο που λες....το παιδι ομως θα μπορεσει να νατεξει ενα τετοιο φορτιο και μια τετοια "πιεση";
Αλλη πιεση και ζοριλικη να γινεις π.χ. Γιατρος και αλλο να γινει ενας δευτερος Γιακουμπ!
Υπαρχει τεραστια διαφορα!
Και στο λεω γιατι πολλες φορες τα δικα μας θελω και οι δικες μα φιλοδοξιες και ονειρα για ατομα που ενδεχομενως να αγαπαμε και να θελουμε μονο το καλο τους, ουσιαστικα να λειτουργουν σαν παρωπιδες και να μην μας αφηνουν να δουμε οτι αυτο που οριοθετουμε ως "το καλυτερο" για αυτα ουσιαστικα για εκεινα/εκεινους να μην ειναι τιποτα περισσοτερο απο ενα βασανηστηριο.
Σαν γονιος και σαν μεγαλυτερη σιγουρα θα ξερεις περισσοτερα απο τα παιδια σου...αλλα ο ρολος του γονεα ειναι να καθοδηγει και να ανοιγει τα ματια των παιδιων ωστε να τα μαθει να αντικριζουν τον κοσμο βαση των δικων του χρψματψν.Κι οχι να τους προσφερουν εναν κοσμο "ετοιμο" και στο οποιο ενδεχομενως να μην χωρανε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
25-11-06
04:00
Η δικια σου "μετριοτητα" (αυτο που θεωρεις εσυ δηλαδη "μετριοτητα") μπορει για το παιδι σου να μην ειναι "μετριοτητα".
Μμπορει να ειναι οτι καλυτερο και οτι θα ηθελε.
Αυτο νομιζω οτι προσπαθει να σου πει.
Μμπορει να ειναι οτι καλυτερο και οτι θα ηθελε.
Αυτο νομιζω οτι προσπαθει να σου πει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.