torry
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
26-11-06
13:15
https://www.e-steki.com/forum/showpost.php?p=78235&postcount=10
Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνείς. Είναι μια θεώρηση της μητρικής αγάπης που μπορεί να σε ενδιαφέρει.
Ενα έχω να πώ με αυτό το άρθρο βούρκωσα, ανατρύχιασα και πάνω απ'όλα ένιωσα περήφανη για όλες τις μαμάδες του κόσμου αλλά και που γίνομαι μητέρα σε λίγο καιρό!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
torry
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
25-11-06
12:05
Ας επιστρέψουμε στο θέμα ναι?
Λοιπόν θα συμφωνήσω με την ΚΟΥΕ:
Πιστεύω πως η διαδικασία τεκνοποίησης με δανεική μητέρα-μητρα είναι κάτι εξίσου "ξένο" με την υιοθεσία κι ας έχει το DNA σου. Γιατί πολύ απλά δεν εχεις επαφή με το παιδί πριν γεννηθεί. Οχι μόνο για την μαμά αλλά και για τον μπαμπά. Ακόμα κι αν δεν κυοφορούν οι άντρες συμμετέχουν σε μια εγκυμοσύνη, και δεν μιλάω για το διάστημα της γωνημοποίησης αλλά για τους 9 μήνες που βλέπουν αυτή την κοιλιά να μεγαλώνει και αργότερα να κουνιέται να κλοτσάει.. Να παρακολουθούν την ανάπτυξη ,να ανυπομονούν να ακούσουν μια καρδούλα να χτυπά στους υπερήχους και όλα αυτά τα πρωτογνωρα συναισθηματα που γνωρίζει καθε γωνιός την περίοδο αυτή (περισσότερο βέβαια η μαμά).
Νομίζω πως αν δεν μπορούσα με τίποτα να μείνω έγκυος ακόμα και με τεχνιτές μαθόδους (αν και τις φοβάμαι πολύ) θα προτιμούσα να υιοθετήσουμε ένα παιδί. Πιστεύω πως θα ήταν πολύ καλύτερο από 2 απόψεις, 1) δίνεις οικογένεια σε ένα παιδί που το έχει ανάγκη 2)με την διαδικασία της δανεικής μήτρας θα νιώθω πάντα τύψεις που στέρησα από μια μάνα το παιδί της(ακόμα κι αν ήταν επιλογή της).
Πιστεύω πως γωνιός δεν γίνεσαι μόνο όταν γεννάς εσύ, η ουσία είναι να μεγαλώσεις αυτό το παιδί με πολύ αγάπη και να του προσφέρεις ότι καλύτερο μπορείς!
Και επειδή το έχω συζητήσει και με τον άντρα μου σε άσχετη στιγμή κι εκείνος θα προτιμούσε υιοθεσία ακόμα και στην περίπτωση που εκείνος δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Του φαίνεται πολύ επίπονη διαδικασία για την γυναίκα η εξωσωμματική και αν θα το τολμούσε θα ήταν μόνο μετά από επιμονή δικιά μου κι όχι πάνω από 2 ή 3 φορές αν η πρώτη δεν πετύχενε.
Παρ'ολα αυτά δεν θα υιοθετούσα ενα παιδί αν είχα δικό μου γιατί πιστεύω πως ποτέ δεν θα του έδειχνα την ίδια τρυφερότητα με το δικό μου και πάντα θα τα ξεχώριζα. Ξέρω πως ακούγεται άσχημα αλλά πιστεύω πως για μια μάνα το παιδί που κυοφορούσε 9 μήνες αυτό που ένιωθε κάθε κινησή του τους τελευταίους 4, για το οποίο κοιλοπόναγε ώρες και ξεσκίστηκε για να το γεννήσει πάντα θα την συνδέει κάτι παραπάνω! Αν όμως δεν έχει γίνει ποτέ μάνα πιστεύω πως η αγάπη είναι εξίσου δυνατή για ένα "ξένο" παιδί(υιοθετημένο) και για ένα παιδί με τα ίδια μεν γονίδια που κυοφόρησε μια άλλη γυναίκα.
Λοιπόν θα συμφωνήσω με την ΚΟΥΕ:
Δεν πιστευω ότι είναι ισότιμο (ίδιο) το να μιλήσουμε για τεχνητή γονιμοποίηση της γυναίκας στο ζευγάρι με το να δώσει σπέρμα σε μια μήτρα ο άντρας....
Πιστεύω ότι δεν είναι συγκρίσημα αυτά τα δύο πράγματα....
Σε ένα ζευγάρι το να πάρει η γυναίκα σπέρμα και να κυήσει, δεν έχει να κάνει μόνο με τα γονίδια... ως επί το πλήστον η γυναίκα θέλει να ζήσει την χαρά του να μεγαλώνει μέσα της μια ζωή....
Δεν είναι οτι θα δωσει τα γονίδια της....αλλα το ότι θα το "ακούσει" ότι θα κοιλοπονέσει, ότι θα σκιστεί για να το βγάλει....
ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ότι γυναικες που δεν τα κάνουν αυτα και απλά υιοθετουν δεν ειναι ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ!!!
Πιστεύω πως η διαδικασία τεκνοποίησης με δανεική μητέρα-μητρα είναι κάτι εξίσου "ξένο" με την υιοθεσία κι ας έχει το DNA σου. Γιατί πολύ απλά δεν εχεις επαφή με το παιδί πριν γεννηθεί. Οχι μόνο για την μαμά αλλά και για τον μπαμπά. Ακόμα κι αν δεν κυοφορούν οι άντρες συμμετέχουν σε μια εγκυμοσύνη, και δεν μιλάω για το διάστημα της γωνημοποίησης αλλά για τους 9 μήνες που βλέπουν αυτή την κοιλιά να μεγαλώνει και αργότερα να κουνιέται να κλοτσάει.. Να παρακολουθούν την ανάπτυξη ,να ανυπομονούν να ακούσουν μια καρδούλα να χτυπά στους υπερήχους και όλα αυτά τα πρωτογνωρα συναισθηματα που γνωρίζει καθε γωνιός την περίοδο αυτή (περισσότερο βέβαια η μαμά).
Νομίζω πως αν δεν μπορούσα με τίποτα να μείνω έγκυος ακόμα και με τεχνιτές μαθόδους (αν και τις φοβάμαι πολύ) θα προτιμούσα να υιοθετήσουμε ένα παιδί. Πιστεύω πως θα ήταν πολύ καλύτερο από 2 απόψεις, 1) δίνεις οικογένεια σε ένα παιδί που το έχει ανάγκη 2)με την διαδικασία της δανεικής μήτρας θα νιώθω πάντα τύψεις που στέρησα από μια μάνα το παιδί της(ακόμα κι αν ήταν επιλογή της).
Πιστεύω πως γωνιός δεν γίνεσαι μόνο όταν γεννάς εσύ, η ουσία είναι να μεγαλώσεις αυτό το παιδί με πολύ αγάπη και να του προσφέρεις ότι καλύτερο μπορείς!
Και επειδή το έχω συζητήσει και με τον άντρα μου σε άσχετη στιγμή κι εκείνος θα προτιμούσε υιοθεσία ακόμα και στην περίπτωση που εκείνος δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Του φαίνεται πολύ επίπονη διαδικασία για την γυναίκα η εξωσωμματική και αν θα το τολμούσε θα ήταν μόνο μετά από επιμονή δικιά μου κι όχι πάνω από 2 ή 3 φορές αν η πρώτη δεν πετύχενε.
Παρ'ολα αυτά δεν θα υιοθετούσα ενα παιδί αν είχα δικό μου γιατί πιστεύω πως ποτέ δεν θα του έδειχνα την ίδια τρυφερότητα με το δικό μου και πάντα θα τα ξεχώριζα. Ξέρω πως ακούγεται άσχημα αλλά πιστεύω πως για μια μάνα το παιδί που κυοφορούσε 9 μήνες αυτό που ένιωθε κάθε κινησή του τους τελευταίους 4, για το οποίο κοιλοπόναγε ώρες και ξεσκίστηκε για να το γεννήσει πάντα θα την συνδέει κάτι παραπάνω! Αν όμως δεν έχει γίνει ποτέ μάνα πιστεύω πως η αγάπη είναι εξίσου δυνατή για ένα "ξένο" παιδί(υιοθετημένο) και για ένα παιδί με τα ίδια μεν γονίδια που κυοφόρησε μια άλλη γυναίκα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
torry
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
25-11-06
11:34
Μισελ κουκλα μου γιατί τόση κόντρα? Ολοι σου λένε πως είναι υπερβολικές οι απόψεις σου του τύπου:
Οσο για την μητρότητα δεν χωράει μέσα τον εγωισμό ότι κι αν λές! Ρώτα ακόμα και την μάνα σου! Οταν γίνεσαι μάνα το παιδί σου είναι πάνω απ'όλα! Δηλαδή αν το παιδί σου βγει εντελώς διαφορετικός χαρακτήρας από εσένα τι θα κάνεις θα το αφήσεις στη μοίρα του, θα πάψεις να ασχωλείσαι μαζί του και θα ασχοληθείς με το άλλο πχ παιδί σου που σου κάνει περισσότερο τα χατήρια?
Και να είσαι σίγουρη πως όσα γονίδια κι αν πάρει από εσένα με τον καταπιεστικό τρόπο που θες να το αναθρέψεις πιο πιθανό είναι να καταλύξει ένα παιδί χωρίς φιλοδοξίες και επαγγελματικούς στόχους γιατί πολύ απλά θα έχεις εσύ για εκείνο και αυτό μόνο θα πρέπει να σε ακολουθεί (μέχρι να ξυπνήσει να νιώσει την εκμετάλευση και να το χάσεις τελείως)
Αλήθεια θα ήθελες να έχεις ένα άβουλο παιδί που να σου λέει μόνο ναι και να μην έχει προσωπικότητα? Σκέψου το καλά γιατί αυτό θα καταφέρεις με αυτά τα μυαλά!
Και κάτι τελευταίο. Ολοι εδώ λέμε τις απόψεις μας ακόμα κι εμείς που θεωρείς κατώτερους νοητικά! Μάθε να δέχεσε την κρίση των άλλων όπως την δέχονται και οι άλλοι από εσένα. Μηπως για να σου λένε κάτι πολλοί να σημαίνει πως ίσως και να είναι αυτό το σωστό? Και αν πιστεύεις πως εσύ είσαι η σωστή και όλοι εμείς λάθος τότε πως καταδέχεσαι να μοιράζεσαι μαζί μας τις απόψεις και τις σκέψεις σου?
και πως με αυτό τον τρόπο θα καταπιέσεις πολύ το παιδί σου! Για να στο λένε τόσοι κι εσύ να επιμένεις πως οι άλλοι είναι λιγότερο έξυπνοι από εσένα, γιατί οι φιλοδοξίες τους για την ζωή διαφέρουν από τις δικές σου τότε δεν γίνεσαι ψώνιο? Δηλαδη όποιος δεν σκέφτεται το ίδιο με εσένα και δεν έχει σαν αυτοσκοπό μόνο την επαγγελματική καταξιώση και πρωτιά"Το παιδί όταν γεννιέται είναι tabula raza (αν το γράφω σωστά). Εσύ το διαμοφωνεις, απο τους δικούς σου χειρισμούς αξιοποιεί τα γονίδια του ώστε να διαμορφώσει χαρακτήρα.το (υποτιθέμενο) παιδί μου, το οποίο σίγουρα θα έχει κάποια κοινά με εμένα. Και εγώ προσωπικά, θεωρώ ύψιστης σημασίας την επαγγελματική επιτυχία, άρα είναι πολύ πιθανό να τη βλέπει κι εκείνο έτσι...")
είναι κατώτερός σου (και του μέσου όρου που όλο μας χτυπάς?) Ποιά είσαι που θα κρίνεις τον κόσμο και θα αναιρέσεις τις αξίες και τους στόχους του κάθε ανθρώπου?Ευτυχία μέσα στη μετριότητα υπάρχει μόνο πλασματική, λόγω συμβιβασμού
Οσο για την μητρότητα δεν χωράει μέσα τον εγωισμό ότι κι αν λές! Ρώτα ακόμα και την μάνα σου! Οταν γίνεσαι μάνα το παιδί σου είναι πάνω απ'όλα! Δηλαδή αν το παιδί σου βγει εντελώς διαφορετικός χαρακτήρας από εσένα τι θα κάνεις θα το αφήσεις στη μοίρα του, θα πάψεις να ασχωλείσαι μαζί του και θα ασχοληθείς με το άλλο πχ παιδί σου που σου κάνει περισσότερο τα χατήρια?
Τι είναι κούκλα μου παιχνίδια είναι που αν τα βαρεθείς ή δεν κάνουν αυτά που θες εσύ απλά τα κλείνεις σε μια ντουλάπα και ασχολείσαι με κάτι άλλο?Στην τελική, αμα υπάρχει περίπτωση να θέλει πραγματικά τη μετριότητα, όχι επειδή δεν πιστευει στον εαυτό του και συμβιβάστηκε αλλά επειδή για αδιευρκίνιστους λόγους αυτό του αρέσει, ε οκ, ας το κάνει. Ελπίζω να έχω κάνει κι άλλο παιδί με διαφορετικές απόψεις
Και να είσαι σίγουρη πως όσα γονίδια κι αν πάρει από εσένα με τον καταπιεστικό τρόπο που θες να το αναθρέψεις πιο πιθανό είναι να καταλύξει ένα παιδί χωρίς φιλοδοξίες και επαγγελματικούς στόχους γιατί πολύ απλά θα έχεις εσύ για εκείνο και αυτό μόνο θα πρέπει να σε ακολουθεί (μέχρι να ξυπνήσει να νιώσει την εκμετάλευση και να το χάσεις τελείως)
Αλήθεια θα ήθελες να έχεις ένα άβουλο παιδί που να σου λέει μόνο ναι και να μην έχει προσωπικότητα? Σκέψου το καλά γιατί αυτό θα καταφέρεις με αυτά τα μυαλά!
Και κάτι τελευταίο. Ολοι εδώ λέμε τις απόψεις μας ακόμα κι εμείς που θεωρείς κατώτερους νοητικά! Μάθε να δέχεσε την κρίση των άλλων όπως την δέχονται και οι άλλοι από εσένα. Μηπως για να σου λένε κάτι πολλοί να σημαίνει πως ίσως και να είναι αυτό το σωστό? Και αν πιστεύεις πως εσύ είσαι η σωστή και όλοι εμείς λάθος τότε πως καταδέχεσαι να μοιράζεσαι μαζί μας τις απόψεις και τις σκέψεις σου?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.