24-01-07
14:11
Το συγκεκριμενο thread μου ηρθε στο μυαλο παρακολουθοντας ενα αφιερωμα στα ατομα τα οποια εχουν εθιστει στο on line gaming και μαλιστα μου εφερε στο μυαλο και καμποσες ιστοριες (πολυ) γνωστων μου ατομων, το οποια ειχαν πραγματικα μπερδεωει τον διαδικτυακο κοσμο των παιχνιδιων αυτων με τον πραγματικο, και μαλιστα θα μπορουσα να πω πως ειχαν χασει καθε ενδιαφερων για αυτο που "Αγγλικιστι" λεμε..."Τhe real life".
Τα παιχνιδια αυτα μας προσφερουν απλοχερα προσβαση σε κοσμους εξωπραγματικους,μαγευτικους ισως,γεματους περιπετεια και δραση.Μπορουν μεσα απο την οθονη του pc μας και την ανεση της πολυθρονας μας, να μας φερουν πιο κοντα με ατομα απο καθε σημειο του πλανητη που μοιραζονται το ιδιο "παθος" με εμας...
Σε ποιο σημειο ομως αυτη η κατα τ'αλλα ακακη ενασχοληση (το gaming δηλαδη),ξεπερναει τα ορια του φυσιολογικου και αρχιζει να "καταναλωνει" το ιδιο το ατομο και να το κανει να χανει καθε ενδιαφερων για την πραγματικη του ζωη και τον πραγματικο εαυτο του και πλεον τον ενδιαφερει μονο ο χαρακτηρας που εχει στην οθονη του pc του και η ζωη του,μεσω της ζωης εκεινου;
Μιλωντας γενικα,αλλα ταυτοχρονα και απο προσωπικες εμπειριες δικων μου ατομων,υπαρχει πληθωρα ατομων τα οποια ξοδευουν 8ρα και δεκαωρα ή ακομα και περισσοτερες ωρες μπροστα απο τον υπολογιστη τους και ζουν σ'αυτον τον ψηφιακο κοσμο.Πολλες ειναι οι ιστοριες ατομων που δεν πηγαινουν σχολειο-πανεπιστημιο-δουλεια ή που δεν τρωνε ή και που ακομα δεν κοιμουνται, ωστε να μπορουν να "χαρουν" οσο το δυνατν περισσοτερες ωρες απο την ζωη του "διαδικτυακου" εαυτου και χαρακτηρα τους.
Τι μπορει να φταιει που ενας τετοιος αριθμος ατομων (και δεν ειναι τοσο μικρος.Ηδη σε US,China και μερικες αλλες χωρες, θεωρειται "μαστιγα") ξεπερνουν τα ορια του φυσιολογικου,χανουν καθε ενδιαφερον για την ζωη τους και αναλωνονται κυριως ή και αποκλειστικα μονο στην ζωη του "ηρωα" τους;
Τα ερωτηματα ειναι πολλα και οι ευθυνες μπορει να στραφουν προς καθε κατευθυνση.
Τεχνολογια και τα ιδια τα παιχνιδια.
Γενικοτερα το πως εχει γινει η ζωη μας σημερα.
Την οικογενεια.
Το ιδιο το ατομο.
Και η λιστα συνεχιζει και συνεχιζει και συνεχιζει...
Σε καμια περιπτωση σκοπος του thread (και δικος μου) δεν ειναι να καταδικασει (και μαλιστα αβιαστα) το οτιδηποτε και τον οποιδηποτε.
Ειτε αυτα ειναι τα παιχνιδια,ειτε αυτος ειναι ο οικογενειακος πυρηνας,ειτε το ιδιο ατομο.
Απλως θελω να συζητησουμε γενικοτερα αυτο το φαινομενο με τα οποια αρνητικα επακολουθα του (φυσικα και τα + που εχει γενικοτερα το gaming),τις προσωπικες εμεπειριες του καθενα κτλ κτλ.
Τα παιχνιδια αυτα μας προσφερουν απλοχερα προσβαση σε κοσμους εξωπραγματικους,μαγευτικους ισως,γεματους περιπετεια και δραση.Μπορουν μεσα απο την οθονη του pc μας και την ανεση της πολυθρονας μας, να μας φερουν πιο κοντα με ατομα απο καθε σημειο του πλανητη που μοιραζονται το ιδιο "παθος" με εμας...
Σε ποιο σημειο ομως αυτη η κατα τ'αλλα ακακη ενασχοληση (το gaming δηλαδη),ξεπερναει τα ορια του φυσιολογικου και αρχιζει να "καταναλωνει" το ιδιο το ατομο και να το κανει να χανει καθε ενδιαφερων για την πραγματικη του ζωη και τον πραγματικο εαυτο του και πλεον τον ενδιαφερει μονο ο χαρακτηρας που εχει στην οθονη του pc του και η ζωη του,μεσω της ζωης εκεινου;
Μιλωντας γενικα,αλλα ταυτοχρονα και απο προσωπικες εμπειριες δικων μου ατομων,υπαρχει πληθωρα ατομων τα οποια ξοδευουν 8ρα και δεκαωρα ή ακομα και περισσοτερες ωρες μπροστα απο τον υπολογιστη τους και ζουν σ'αυτον τον ψηφιακο κοσμο.Πολλες ειναι οι ιστοριες ατομων που δεν πηγαινουν σχολειο-πανεπιστημιο-δουλεια ή που δεν τρωνε ή και που ακομα δεν κοιμουνται, ωστε να μπορουν να "χαρουν" οσο το δυνατν περισσοτερες ωρες απο την ζωη του "διαδικτυακου" εαυτου και χαρακτηρα τους.
Τι μπορει να φταιει που ενας τετοιος αριθμος ατομων (και δεν ειναι τοσο μικρος.Ηδη σε US,China και μερικες αλλες χωρες, θεωρειται "μαστιγα") ξεπερνουν τα ορια του φυσιολογικου,χανουν καθε ενδιαφερον για την ζωη τους και αναλωνονται κυριως ή και αποκλειστικα μονο στην ζωη του "ηρωα" τους;
Τα ερωτηματα ειναι πολλα και οι ευθυνες μπορει να στραφουν προς καθε κατευθυνση.
Τεχνολογια και τα ιδια τα παιχνιδια.
Γενικοτερα το πως εχει γινει η ζωη μας σημερα.
Την οικογενεια.
Το ιδιο το ατομο.
Και η λιστα συνεχιζει και συνεχιζει και συνεχιζει...
Σε καμια περιπτωση σκοπος του thread (και δικος μου) δεν ειναι να καταδικασει (και μαλιστα αβιαστα) το οτιδηποτε και τον οποιδηποτε.
Ειτε αυτα ειναι τα παιχνιδια,ειτε αυτος ειναι ο οικογενειακος πυρηνας,ειτε το ιδιο ατομο.
Απλως θελω να συζητησουμε γενικοτερα αυτο το φαινομενο με τα οποια αρνητικα επακολουθα του (φυσικα και τα + που εχει γενικοτερα το gaming),τις προσωπικες εμεπειριες του καθενα κτλ κτλ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.