kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
05-02-07
14:29
κ γω χώρισα...
κ ο πόνος είναι αβάσταχτος, κ πολύ κλάμα, κ πολύ πρήξιμο σε άλλους (σε σημείο που δεν θέλω να μιλάω για να μην γίνομαι βάρος)... μετά από ένα ερωτικό βράδυ, μετά από μια ολοκληρη νύχτα αγκαλιά, το πρωί με ένα φιλί..."απλά δεν γίνεται. σε λατρεύω, αλλά πρέπει να σταθώ μόνος πια, δεν είμαι ευχαριστημένος κ δεν μου φταις σε τπτ, να σε πληγώνω, να είμαι μαζί σου κ να ψάχνομαι"...
κ τώρα; τώρα δεν με πληγώνει; τώρα δεν με σκοτώνει η απουσία του; πως θαντέξω να τον σκέφτομαι κ σε κάποια φάση να είναι με άλλη; πως θαντεξω να τον βλέπω με τους κοινούς μας φίλους στις κοινές μας δραστηριότητες κ να τον αντιμετωπίζω φιλικά; πως;
πονάει όσο τπτ αλλο, κ ας λένε όλοι όσοι μας γνωρίζουν ότι θα ξαναγυρίσει. δεν μπορώ να το πάρω έτσι, δεν μπορώ να περιμένω, παρ'όλο που ούτε να συνεχίσω μπορώ...
κ με παίρνει τηλεφωνο να δει αν είμαι καλά (τρόπος του λέγειν) κ προσπαθεί να μην χαθεί για να μην νιώθω την απουσία του, κ κλαίει μαζί μου κάθε φορά που με πιάνει τρέλα, αλλά φεύγει, κ γω τον αφήνω, για την δικιά του ευτυχία, με μόνη ελπίδα ότι θα ξαναγυρίσει (κ ας μην το πιστεύω)...
Κοινότυπο αλλά.....πάντα στην αρχή τα πράγματα είναι χάλια αλλά αυτό που λένε για τον καιρό ισχύει...
Η αλήθεια είναι πως η Corpse Bride έχει δίκιο, όσο δύσκολο και να σου είναι πρέπει να κόψετε τις επαφές........ξέρω θα πεις πως δεν θα αντέξεις αλλά κι έτσι δεν βοηθάς τον εαυτό σου, είναι πολύ νωρίς για τηλεφωνήματα και φιλίες.Σιγουρα θα σου φανεί αστείο πως δυο άνθρωποι που πέρασαν τόσα χρόνια μαζί θα γίνουν ξαφνικά ξένοι.....όμως δεν γίνεται αλλιώς είναι πολύ νωρίς ακόμη για επικοινωνία.
Αν και στην δική σου περίπτωση.......ελπίζω να ξαναγυρίσει(κάτι που σπάνια ελπίζω όταν τελειώνει μια σχέση).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
03-02-07
22:17
μετά απο τρείς μήνες σχέσης απο απόσταση(όπου 10 μέρες τον μήνα είμουν εκεί), ήρθε το τέλος απο την πλευρά της.Δεν ξέρω τι αισθάνομαι περισσότερο... οργή,λύπη,μίσος για την προδοσία,τύψεις που δεν μπόρεσα να μην αλλάξω πόλη.
Mπορώ να γράψω κάτι που έχω αναφέρει ξανά;Δυστυχώς δεν θα σε παρηγορήσει πολύ αλλά πιστεύω πως μια σχέση που είναι να κρατήσει δεν την χωρίζει η απόσταση και το αντίστροφο.
Μην κατηγορείς τον εαυτό σου, τι μπορούσες να κάνεις;Να μην αλλάξεις πόλη ώστε να κρατήσεις την σχέση σου;Φυσικά είναι κι αυτό μια λύση ή μάλλον ένα χρύσωμα του χαπιού. Όταν η σχέση είναι δυνατή κι απο τις δύο πλευρές δεν λογαριάζει χλμ ούτε καν σύνορα, ακόμη κι αν έμενες στην ίδια πόλη αύριο μεθαύριο μπορεί να βρισκόσουν στην ίδια κατάσταση γιατί "δουλεύεις πολλές ώρες", "δεν βρίσκεστε συχνά" κι άλλα πολλά.
Ειλικρινά αυτό θες απο μια σχέση;Να παραμερίζεις όλα τα άλλα προκειμένου να την κρατήσεις;Ξέρω πως θα σου ακουστεί κλισέ αλλά καλύτερα για σένα που τελείωσε, έτσι θα έχεις την ευκαιρία να βρεις κάποια που θα σε θέλει το ίδιο είτε ζείτε δίπλα είτε ζείτε μίλια μακρυά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.