ruko
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η ruko αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 320 μηνύματα.
07-02-10
23:00
Κάθε γλώσσα, όσο μικρός κι αν είναι ο πληθυσμός που τη μιλάει, όσο πρωτόγονος κι αν είναι ο πολιτισμός που τη γέννησε και που τον εκφράζει, κλείνει μέσα της την ιστορία του, τα βιώματα των ανθρώπων του, τα συναισθήματα που δοκίμασαν στην πορεία τους στο χώρο και το χρόνο, τα επιτεύγματά τους, τις αγωνίες τους.
Εδώ νομίζω ότι υπάρχει μια σύγχυση. Η γλώσσα είναι που τα κλείνει μέσα της όλα αυτά (και αν ναι πού; Στις γραμματικές δομές της; ) ή μήπως τα έργα της τέχνης και του λόγου; Το ότι τα αρχαία ελληνικά ή τα λατινικά δεν μιλιούνται πια δεν σημαίνει ότι χάθηκε ολόκληρη η κληρονομιά αυτών των λαών. Δεκάδες γλώσσες έχουν χαθεί στην πορεία της ιστορίας, αλλά απ' τη στιγμή που οι πολιτισμοί που τις μιλούσαν άφησαν πίσω τους γραπτά μνημεία, η ιστορία τους και τα βιώματά τους έχουν σε μεγάλο βαθμό διασωθεί.
Η ίδια η γλώσσα είναι απλώς ένα εργαλείο και ως τέτοιο πρέπει να έχει χρηστική και πρακτική αξία. Όταν οι ίδιοι οι χρήστες της αποφασίζουν ότι η γλώσσα τους δεν εξυπηρετεί πια σε τίποτα, είτε γιατί δεν καλύπτει πια τις ανάγκες τους είτε γιατί οι ίδιοι πάνε να αφομοιωθούν από άλλους, γιατί πρέπει σώνει και καλά να τη διατηρήσουμε; Υποψιάζομαι ότι αυτό που μας πειράζει κατά βάθος είναι ότι "χάνονται πολιτισμοί" (με πολλά εισαγωγικά αυτό), αλλά ο πολιτισμός δεν είναι μουσιακό κομμάτι, είναι κάτι που ζούμε και ως εκ τούτου είναι μάταιο, για να μην πω επικίνδυνο, να προσπαθούμε να τον διατηρήσουμε αναλλοίωτο με το στανιό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.