26-02-10
12:06
Ο λόγος του Χριστού ήταν παραβολικός!!! Και επιπλέον ποτέ δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των...."χιτώνων" του καθένα, ακόμη και αυτών που αρέσκονται στο ρόλο των θυμάτων!!!!
Σίγουρα όμως ήταν πάνω από ένας, αν και σαν παράδειγμα το συγκεκριμένο δεν είναι κατάλληλο, καθώς ο Χριστός αναφερόταν στα υλικά αγαθά με το συγκεκριμένο.
Η τοποθέτηση σου γενικά είναι αρκετά προσγειωμένη και χαίρομαι γι αυτό, αλλά χρησιμοποιείς λέξεις ...<απάτη>... που δεν αρμόζουν κατά τη γνώμη μου!
Πρέπει κάποτε να κατανοήσουμε, ότι τα συναισθήματα του άλλου δεν μας ανήκουν και δεν είναι ακολουθία δεδομένων μόνο προς εμάς και ότι στην αντίθετη περίπτωση υπάρχει απιστία!!!!
Απιστία άλλωστε θεωρείται η έλλειψη πίστης σε ότι καθιερωμένο και αυτό είναι λάθος εν τη γενέση του
Ούτε τα συναισθήματα του, ούτε και ο ίδιος μας ανήκει. Δε νομίζω ότι πιστεύει κανείς κάτι τέτοιο. Αυτό όμως δεν αναιρεί το δικαίωμα μας να θέλουμε η σχέση, που έχουμε με έναν άνθρωπο να είναι αυστηρά ανάμεσά μας και όχι να συμμετέχουν σε αυτήν και κανά δύο άλλοι, (εκτός και αν από την αρχή έχει ξεκαθαρίσει και αντίστοιχα αποδεχτεί ο καθένας ότι η σχέση έχει ελεύθερα όρια). Γι' αυτό όταν σε απατήσει κάποιος, δεν παύεις να τον αγαπάς, μπορείς όμως να πάψεις τη σχέση.
Τα συναισθήματα του καθενός είναι δικό του θέμα, η σχέση όμως είναι θέμα 2 ανθρώπων και τα όρια τα βάζουν και οι δύο. Τώρα αν αυτοί οι δύο αρέσκονται στο να "διευρύνουν" τα όρια αυτής της σχέσης, είναι δικό τους θέμα. Αλλά πρέπει να το δέχονται και οι δύο.
Αντιθέτως όταν κάνεις σχέση με ένα άτομο, που ξέρεις ότι δεν του αρέσει η απίστια και το αγαπάς και δεν θες να το πληγώσεις, τότε αν το απατήσεις και θα το πληγώσεις και θα νιώσει προδωμένο. Και πολύ καλά θα κάνει, αφού ήξερες την θέση του στο θέμα και την αποδέχτηκες (διότι αν δεν εξέφρασες αντίθεση την αποδέχεσαι, αν εξέφραζες αντίθεση δεν θα είχατε σχέση) και προχώρησες σε σχέση με τους όρους αυτούς.
Θέλω να σου πω ότι άλλο ο καθένας σαν μονάδα και τα συναισθήματα που αυτός έχει και άλλο η σχέση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
26-02-10
10:48
Πω πω τι αναχρονιστικές αντιλήψεις είναι αυτές, αλλά και αντιχριστιανικές διότι ο Χριστός είπε : ο έχων δυο χιτώνες..
Για τους χιτώνες το είπε καλέ μου, όχι για τους συντρόφους, ..... αλλά και έτσι να το πάρουμε, είπε για τον έχων 2 χιτώνες, όχι έναν!
Ας μην είμαστε απόλυτοι, ούτε από τη μια, ούτε από την άλλη. Νομίζω κανείς δεν ξεκινάει μια σχέση με τη βεβαιότητα ότι θα απατηθεί ή θα απατήσει. Καθώς επίσης, νομίζω, ότι κανένας δεν θα ήθελε να απατηθεί από κάποιον που αγαπάει.
Το θέμα της αντίδρασης όμως είναι άλλο καπέλο. Δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να προδικάσει την αντίδρασή του, διότι είναι θέμα πολλών παραμέτρων τη δεδομένη στιγμή.
Είναι εύκολο να είναι κανείς απόλυτος και να λέει ότι θα έφευγε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Για να φύγεις όμως χωρίς δεύτερη σκέψη, σημαίνει ότι:
1. έναν άνθρωπο που αγαπάς θα τον ξεγράψεις. Δύσκολο!
2. δεν σου έχει τύχει ποτέ να μπεις στον πειρασμό, (άσχετα αν τελικά έκανες ή όχι κάτι, απλά να μπεις στον πειρασμό) να απατήσεις εσύ. Μιλάω στις μακροχρόνιες σχέσεις. Επίσης δύσκολο!
3. δεν θα έχεις παράπλευρες απώλειες, π.χ. παιδιά, σκυλιά, κλπ.
4. δεν δέχεσαι το λάθος, που για μένα μόνο αν είσαι αλάνθαστος έχεις το δικαίωμα να μην το δέχεσαι.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν δικαιολογώ την απιστία. Δεν θα μου άρεσε καθόλου να μάθω ότι απατήθηκα. Ούτε και ξέρω πως θα αντιδράσω. Υποθέτω όχι και πολύ καλά. Όμως ξέρω επίσης ότι δεύτερη σκέψη θα κάνω, πριν φύγω. Και βέβαια εξαρτάται από την φύση της απιστίας, άλλο να μάθω ότι έκανε μια φορά οne night stand και άλλο να μάθω ότι με απατούσε κατ' επανάληψη, ή ακόμα χειρότερα ότι διατηρούσε παράλληλη σχέση ή είχε ερωτευτεί κάποια άλλη.
Τέλος πάντων για να μη μακρηγορώ, δεν ξέρω αν θα συγχωρούσα ή όχι μια απιστία. Δεν θα μου άρεσε σίγουρα. Δεν θα αντιδρούσα καλά, κι αυτό σίγουρο είναι. Θα με κλόνιζε, σίγουρα. Όμως δεν είμαι βέβαιη ότι θα τελείωνα μια μακροχρόνια σχέση χωρίς να το σκεφτώ.
Και επίσης, όπως είπαν και κάποιοι πριν, ούτε και για μένα θα μπορούσα να πω με βεβαιότητα ότι δεν θα απατούσα ποτέ. Δεν έχω την πρόθεση, ούτε και θα το έκανα χωρίς να το σκεφτώ... αλλά δεν μπορώ να αποκλείσω και την πιθανότητα. Όλα είναι θέμα παραμέτρων τη δεδομένη στιγμή και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί κανείς να είναι απόλυτος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.