Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
05-03-10
00:00
Το πρόβλημα εδώ είναι ότι οι προσωπικές μας εμπειρίες συχνά προέρχονται κατά μεγάλο μέρος από τις απόψεις που ήδη έχουμε, αφού συνήθως βλέπουμε γύρω μας, από μια απειρία καταστάσεων, αυτές που εμείς γνωρίζουμε, αναγνωρίζουμε και που επιβεβαιώνουν αυτά που πιστεύουμε, συνεπώς το ζήτημα κλείνει έναν ελαφρώς φαύλο κύκλο.Από αυτό συμπεραίνεις ότι θέτω προσωπικά βιώματα ως έχοντα γενική ισχύ?
Ή μήπως από το ότι διευκρινίζω πως διαμορφώνουμε απόψεις κατά μεγάλο μέρος και από προσωπικές εμπειρίες?
Τουλάχιστον οι διατυπώσεις του ποστ σου που παρέθεσα, έδειχναν γενική ισχύ. Ίσως και να κατάλαβα λάθος, όμως για παράδειγμα το "Ποιός φροντίζει έναν βαριά και χρόνια άρρωστο σε μια οικογένεια?" δεν λέει πουθενά "στη δική μου οικογένεια και στις οικογένειες των φίλων μου", αντίθετα "σε μία οικογένεια" σημαίνει "σε οποιαδήποτε οικογένεια", τουλάχιστον κατά το ταπεινό αντιληπτικό μου σύστημα.Έθεσα ερωτήματα στο τρίτο πρόσωπο και απάντησα με προσωπική εμπειρία μόνο αφού τέθηκε το θέμα με αυτόν τον τρόπο από άλλο μέλος στην απάντηση του. Δεν ξεκίνησα να λέω την ιστορία της ζωής μου αυθορμήτως.
Μέχρι πότε αλήθεια θα πρέπει να διαβεβαιώνω προς πάσα κατεύθυνση και σε κάθε ευκαιρία ότι παραθέτω προσωπικές απόψεις?
Φαίνεται πως εγώ επιλέγω προσεκτικότερα τις συναναστροφές μου, τουλάχιστον να μη με θλίβουν με τις επιλογές τους.Μακάρι!
Αν και όπως αναφέρεις παρακάτω, η αντίληψή σου για τον κανόνα και την εξαίρεση, μήπως οφείλεται σε "προσωπικές συναναστροφές"? Γιατί τότε ξαναπάμε στις υποκειμενικές απόψεις τις οποίες εγώ δεν αρνήθηκα. Κι εγώ σε δικές μου συναναστροφές αναφέρομαι και κάνω στατιστική.
Εδώ έχουμε μια έρευνα του 2006, από το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας.Το επόμενο για τις στατιστικές, μάλιστα! Δώσε αν έχεις την καλοσύνη τις σχετικές παραπομπές για να προχωρήσει ουσιαστικά η συζήτηση.
Απόδειξε μου ότι κάνω λάθος, αφού το θεωρείς τόσο οφθαλμοφανές.
Εδώ έχουμε μια πτυχιακή εργασία, που διεξήχθη το 2008 στην επαρχία, συγκεκριμένα στην περιοχή της Αμφιλοχίας.
Εάν κοιτάξει κανείς τις έρευνες αυτές, όπως και άλλες που έχω διαβάσει, όμως δυστυχώς δεν φρόντισα ν' αποδελτιώσω, αφού κάποτε κάποτε ζω κι εκτός διαδικτύου, θα δει πως επιβεβαιώνεται αυτό που έγραψα, ότι δηλαδή: "σήμερα όλο και περισσότεροι άντρες παίρνουν ενεργό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση και τη φροντίδα των παιδιών, από την βρεφική ακόμη ηλικία, μοιράζονται εξ ίσου τις δουλειές του σπιτιού, κλπ.". Εάν μάλιστα είχαμε τη δυνατότητα να δούμε την κατανομή των απαντήσεων κατά ηλικιακή ομάδα, είμαι βέβαιος ότι στους άντρες κάτω των 30 τα ποσοστά θα ήταν πολύ καλύτερα από τον μέσο όρο. Όπως και να έχει, ακόμη και σε περιπτώσεις όπου οι άντρες με "μοντέρνες" (ας το πούμε έτσι) απόψεις μειοψηφούν, τα ποσοστά του επιπέδου του 47%, μόνο ως "εξαιρέσεις" δεν μπορούν να θεωρηθούν, αφού ένα τέτοιο ποσοστό, υπό άλλες συνθήκες εκλέγει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Εκείνο που μπορεί επίσης κάποιος να διαπιστώσει, είναι ότι πράγματι οι αντιλήψεις του παρελθόντος είναι ακόμη ισχυρές, ωστόσο νομίζω πως το έχω καλύψει κι αυτό, γράφοντας: "Εάν φυσικά περίμενες μέσα σε μια γενιά να εξαλειφθούν εντελώς τα φαινόμενα "έτσι πιστεύω γιατί έτσι με μεγάλωσε η μαμά μου", τότε απλώς είσαι υπεραισιόδοξη και με υπερβολικές προσδοκίες". Εδώ δέον να προσεχτεί η αιχμή που σημειώνω με bold, αφού είναι γνωστό ότι τη διδασκαλία των φαλλοκρατικών απόψεων στις επόμενες γενιές συχνότερα την πραγματοποιούν οι γυναίκες, παρά οι άντρες.
Ελπίζω ν' απέδειξα επαρκώς τα όσα έγραψα. Να πάρει, μια φορά είπα κι εγώ να γίνω λακωνικός και πάλι σε σεντόνι κατέληξα, λόγω των αμφισβητήσεων του προφανούς...
Δεν υπάρχει καμμία αντιπαράθεση και μάλιστα προσωπική, τουλάχιστον από τη δική μου πλευρά, δεν γνωρίζω πώς βλέπεις εσύ τα πράγματα. Στο μόνο που διαφωνούμε εντόνως είναι οι επικίνδυνες και ανεδαφικές γενικεύσεις, κατά τ' άλλα όλα είναι μέρος ελεύθερου διαλόγου...Με δεδομένο ότι η συζήτηση αυτή κινδυνεύει να εξελιχθεί σε προσωπική αντιπαράθεση, κάτι που δεν επιθυμώ σε καμία περίπτωση, προτιμώ να την κλείσω εδώ όσον αφορά σε εμένα και στο κομμάτι των προσωπικών εμπειριών.
Παραμένω διαθέσιμη για συζήτηση πάνω σε πιο αντικειμενικά στοιχεία.
Κακώς, κακώς, εγώ είμαι της άποψης "μάθε τέχνη κι άστηνε κι αν πεινάσεις πιάστηνε". Πράγματι, σε εποχές οικονομικής κρίσης τούτες οι τέχνες (ειδικά η τρίτη εξ αυτών) μπορεί ν' αποδειχτούν σωτήριες...σε όλες αυτές τις τέχνες (γιατί τέχνες είναι και η Κυρία, και η Νοικοκυρά, και η Πόρνη) δεν είχα έφεση ούτε ταλέντο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
04-03-10
00:15
Κατ' αρχάς, αυτός που έθεσε τα προσωπικά του βιώματα ως έχοντα γενική ισχύ είσαι εσύ. Τα δικά μου βιώματα γράφηκαν για ν' αποδείξουν ότι η γενική ισχύς δεν ...ισχύει.
Κατά δεύτερον, κάνεις λάθος για το τι είναι ο κανόνας και τι η εξαίρεση. Όπως έχω διαπιστώσει από τις προσωπικές μου συναναστροφές, αλλά και διαβάζοντας στατιστικές, σήμερα όλο και περισσότεροι άντρες παίρνουν ενεργό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση και τη φροντίδα των παιδιών, από την βρεφική ακόμη ηλικία, μοιράζονται εξ ίσου τις δουλειές του σπιτιού, κλπ. Εάν φυσικά περίμενες μέσα σε μια γενιά να εξαλειφθούν εντελώς τα φαινόμενα "έτσι πιστεύω γιατί έτσι με μεγάλωσε η μαμά μου", τότε απλώς είσαι υπεραισιόδοξη και με υπερβολικές προσδοκίες.
Κατά δεύτερον, κάνεις λάθος για το τι είναι ο κανόνας και τι η εξαίρεση. Όπως έχω διαπιστώσει από τις προσωπικές μου συναναστροφές, αλλά και διαβάζοντας στατιστικές, σήμερα όλο και περισσότεροι άντρες παίρνουν ενεργό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση και τη φροντίδα των παιδιών, από την βρεφική ακόμη ηλικία, μοιράζονται εξ ίσου τις δουλειές του σπιτιού, κλπ. Εάν φυσικά περίμενες μέσα σε μια γενιά να εξαλειφθούν εντελώς τα φαινόμενα "έτσι πιστεύω γιατί έτσι με μεγάλωσε η μαμά μου", τότε απλώς είσαι υπεραισιόδοξη και με υπερβολικές προσδοκίες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
03-03-10
22:40
Ας απαντήσω όμως κι επί του θέματος, το οποίο μου φαίνεται πως έχει μπει σε λάθος βάσεις.
Η γυναίκα πρέπει (δηλαδή ο άντρας θέλει)...
1) ...να είναι Κυρία στο σαλόνι. Αυτό για μένα σημαίνει να έχει μόρφωση και τρόπους, να ξέρει να σταθεί ανάμεσα σε κόσμο, να είναι κοινωνική κι ευπροσήγορη, τέλος να ξέρει να κρατήσει τη θέση της, σε κάθε συναναστροφή. Προσωπικά το θέλω αυτό από τη σύντροφό μου, όπως θεωρώ ότι θα έπρεπε κι εκείνη να το ζητάει από εμένα. Μάλλον όμως στη σημερινή εποχή, το να είναι κάποιος/α Κύριος ή Κυρία (προσέξτε το κεφαλαίο κάπα), θεωρείται παλιομοδίτικο και κατακριτέο, απ' ό,τι βλέπω απ' τις μέχρι τούδε απαντήσεις...
2) ...καλή μαγείρισσα στην κουζίνα. Δεν θεωρώ ότι η μαγειρική είναι γυναικεία υπόθεση, προσωπικά μάλιστα τη βλέπω σαν τέχνη και μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω, ώστε να φροντίζω τ' αγαπημένα μου πρόσωπα. Κάθε βδομάδα μαγειρεύω τουλάχιστον τρία φαγητά, σταθερά. Ωστόσο, επειδή πράγματι πρόκειται για τέχνη, θεωρώ ότι εφόσον καθίσει να μαγειρέψει, θα πρέπει να φροντίσει να το κάνει όσο καλύτερα μπορεί. Δεν αντέχω μια γυναίκα που είναι άχρηστη σε αυτόν τον τομέα. Φτιάξε γλυκειά μου ένα φαγητό το χρόνο, αλλά φτιάξε το καλά...
3) ...Πόρνη στο κρεβάτι (και πάλι προσέξτε το κεφαλαίο πι). Αυτό δεν το συζητώ, αποτελεί απόλυτο προαπαιτούμενο, αλλιώς χωριό δεν κάνουμε. Φαντάζομαι πως και μία γυναίκα, άσχετα εάν οι περισσότερες παριστάνουν για λόγους κοινωνικών συμβάσεων πως δεν τις πολυνοιάζει, θα ήθελε απ' τον άντρα της να την ικανοποιεί τα μέγιστα στο κρεβάτι. Προσκυνώ την Ερυθρή Μπάμπαλον...
Η γυναίκα πρέπει (δηλαδή ο άντρας θέλει)...
1) ...να είναι Κυρία στο σαλόνι. Αυτό για μένα σημαίνει να έχει μόρφωση και τρόπους, να ξέρει να σταθεί ανάμεσα σε κόσμο, να είναι κοινωνική κι ευπροσήγορη, τέλος να ξέρει να κρατήσει τη θέση της, σε κάθε συναναστροφή. Προσωπικά το θέλω αυτό από τη σύντροφό μου, όπως θεωρώ ότι θα έπρεπε κι εκείνη να το ζητάει από εμένα. Μάλλον όμως στη σημερινή εποχή, το να είναι κάποιος/α Κύριος ή Κυρία (προσέξτε το κεφαλαίο κάπα), θεωρείται παλιομοδίτικο και κατακριτέο, απ' ό,τι βλέπω απ' τις μέχρι τούδε απαντήσεις...
2) ...καλή μαγείρισσα στην κουζίνα. Δεν θεωρώ ότι η μαγειρική είναι γυναικεία υπόθεση, προσωπικά μάλιστα τη βλέπω σαν τέχνη και μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω, ώστε να φροντίζω τ' αγαπημένα μου πρόσωπα. Κάθε βδομάδα μαγειρεύω τουλάχιστον τρία φαγητά, σταθερά. Ωστόσο, επειδή πράγματι πρόκειται για τέχνη, θεωρώ ότι εφόσον καθίσει να μαγειρέψει, θα πρέπει να φροντίσει να το κάνει όσο καλύτερα μπορεί. Δεν αντέχω μια γυναίκα που είναι άχρηστη σε αυτόν τον τομέα. Φτιάξε γλυκειά μου ένα φαγητό το χρόνο, αλλά φτιάξε το καλά...
3) ...Πόρνη στο κρεβάτι (και πάλι προσέξτε το κεφαλαίο πι). Αυτό δεν το συζητώ, αποτελεί απόλυτο προαπαιτούμενο, αλλιώς χωριό δεν κάνουμε. Φαντάζομαι πως και μία γυναίκα, άσχετα εάν οι περισσότερες παριστάνουν για λόγους κοινωνικών συμβάσεων πως δεν τις πολυνοιάζει, θα ήθελε απ' τον άντρα της να την ικανοποιεί τα μέγιστα στο κρεβάτι. Προσκυνώ την Ερυθρή Μπάμπαλον...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.