23-03-10
14:58
'Ο,τι ποθεί ο άνθρωπος απελπισμένα, συνήθως το ζει με φυσικό τρόπο πάντως. Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, πιστεύω ότι δεν το θέλει αρκετά η ψυχή τους. 'Εχω κάπως μεταφυσική αντίληψη για τα πράγματα και δεν θέλω να τα πιέζω.
Πολύ γενικευμένη άποψη. Συμφωνώ πάντως με τη μεταφυσική σου αντίληψη (αν είναι νά 'ρθει θε να 'ρθεί αλλιώς ποτέ μη σώσει, λέω συνήθως), αλλά αυτό δε σημαίνει οτι πρέπει να επαναπαυόμαστε στη μοιραία έκβαση των πραγμάτων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
23-03-10
14:36
Τα περισσότερα πράγματα που μου έγιναν έντονες επιθυμίες ζωής και που ήμουν 100% σίγουρος ότι αν τα ζούσα θα ήμουν ο πλέον ευτυχής άνθρωπος στον κόσμο, είτε δεν πραγματοποιήθηκαν, είτε τα έζησα με έναν τρόπο που δεν θα ήθελα να τα θυμάμαι. Κάτι θέλει να μας πει η συνεχής αποτυχία και καλό είναι να την ακούμε και να κάνουμε ψυχολογική υπεραναπλήρωση σε κάτι άλλο πριν φύγει όλη η ζωή.
Σίγουρα όμως υπάρχουν κι άλλα που κατάφερες και τελικά σε έκαναν ευτυχή. Δεν το βρίσκω λογικό να απαξιώνουμε κάθε προσπάθεια επειδή το αποτέλεσμα για 2-3 πράγματα δε μας άρεσε ή δε μας βγήκε σε καλό. Εξάλλου σε αυτό μπορεί να φταίει το οτι εντωμεταξύ αλλάξαμε ανάγκες, όχι οτι η αρχική μας ανάγκη ήταν λάθος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
23-03-10
14:26
Γενικότερα τελευταία όμως έχω την άποψη ότι όταν κυνηγάς κάτι πολύ δεν έρχεται ποτέ και τότε καλύτερα να πάψεις να το κυνηγάς και θα σου έρθει από κει που δεν το περιμένεις, κι αν δεν έρθει ποτέ, τί έγινε ; Δεν είναι γραφτό.
Off topic: Κάθε τι στη ζωή θέλει προσπάθεια, ου γαρ έρχεται μόνον. Να τα βλέπουν αυτά τα νέα παιδιά. Αυτό που αξίζει θέλει προσπάθεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
23-03-10
14:06
Αυτό είναι το θέμα, οτι για να καταφέρεις να υιοθετήσεις πρέπει να γίνεις έρμαιο της γραφειοκρατίας, να σε περάσουν από κόσκινο άνθρωποι που υποτίθεται οτι ενδιαφέρονται για τον ψυχισμό των παιδιών τη στιγμή που σου ζητάνε τη φορολογική σου δήλωση και τη στιγμή που αν πάε στο αστυνομικό τμήμα κάποιο παιδί και πει οτι κακοποιείται το πιθανότερο είναι να το χτυπήσουν φιλικά στην πλάτη και να του δώσουν γλυφιτζούρι. Οποία υποκρισία!Βλεπω την τραπεζα σπερματος σαν την εσχατη λυση, μετα απο κοπους και προσπαθειες για τα αλλα ζευγαρια. Προσωπικα, θα προτιμουσα να υιοθετησω.
(αλλο θεμα αυτο, ποσο δυσκολο στην Ελλαδα-> τοσες οικογενειες θελουν παιδια και περνουν απο 40 κυμματα ->τοσα παιδακια ειναι ορφανα που χρειαζονται ενα σπιτι)
Συμφωνώ κι εγώ με την υιοθεσία. Από την άλλη, μήπως έχει ο καθένας μας το δικαίωμα να διαχειρίζεται το σώμα του και το παιδί που θα φέρει στον κόσμο όπως θέλει αυτός;
Ναι συμφωνώ. Είναι ο εγωισμός του ανθρώπου να έχει ένα παιδί με το δικό του dna.σαν να πιέζεται κάποιος να τα κάνει όλα στα τυφλά μόνο και μόνο από εγωισμό και πείσμα. Να το βράσω το ηθικό, δεν θα το υποστήριζα όμως ποτέ κάτι τέτοιο απρόσωπο, παγωμένο και ψυχρό.
Αυτό το απρόσωπο όμως που λες θα είναι αύριο ένα μωρό, ένα παιδί, ένας ενήλικας...
Αρνείσαι λοιπόν την επιστήμη, αρνείσαι τις φαρμακευτικές θεραπείες;;;Κοντρα στη φυση. Οπως εχω ξαναπει, μαρεσει να με κατευθυνει η φυση, κι οχι να την κατευθυνω.
Με αυτή τη λογική θα έπρεπε να αφηνόμαστε να πεθαίνουμε από μια απλή γρίπη που λέει ο λόγος για να μην πάμε κόντρα στη φύση...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.