Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
08-04-10
20:33
Έχω κι άλλη μία ιστορία, η οποία είναι διαφορετική μεν από εκείνη που σας είχα διηγηθεί πρωτύτερα με την ξαδέλφη μου, όμως σχετίζεται άμεσα με το θέμα μας:
Κάποια εποχή πριν από μερικά χρόνια, κάναμε παρέα οικογενειακώς με τη μητέρα μιας συμμαθήτριας της κόρης μου, η οποία ήταν χωρισμένη. Κάποια στιγμή, ενώ τα παιδιά έπαιζαν, πιάσαμε κουβέντα για τα προσωπικά μας κι εγώ τη ρώτησα πώς χώρισε. Η απάντησή της ήταν ότι μόλις γέννησε την κόρη της κι ενώ οι ορμόνες της είχαν φλιπάρει, ο άντρας της, ο Λ, αποφάσισε να πάει ένα Σ/Κ μ' έναν φίλο του για να ξεσκάσει. Εκείνη λοιπόν θεώρησε αυτό ως επαρκή αφορμή για να τον χωρίσει!! Δεν έκρυψα την έκπληξή μου, όταν το άκουσα. Τη ρώτησα λοιπόν περισσότερα για την υπόθεση αυτή. Στην ερώτησή μου μήπως πίστευε ότι εκείνος είχε πάει με καμμία γκόμενα, αντί με το φίλο του, εκείνη μου απάντησε ότι όχι, δεν είχε τέτοια υποψία, ούτε ήταν αυτό το πρόβλημα. Μα τότε ποιο ήταν;
Οι δυο τους ήταν πολλά χρόνια μαζί, από τα μετεφηβικά τους χρόνια. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να παντρευτούν, εκείνη, όπως μου αποκάλυψε, δεν ένιωθε πια κάποιο ερωτικό αίσθημα για τον Λ, παρά το γεγονός ότι εκείνος την αγαπούσε. Τον παντρεύτηκε ωστόσο, επειδή ήδη είχαν αρκετά χρόνια μαζί, το ήξεραν και οι δικοί τους, αλλά κυρίως επειδή είχε ήδη φτάσει στην γνωστή κρίσιμη ηλικία της ...κωλοπιλάλας που λέγαμε παραπάνω. Έτσι, θεώρησε καλό να μείνει έγκυος και μόλις γεννήθηκε το παιδί, να βρει την πρώτη πρόχειρη δικαιολογία και να τον στείλει από 'κει που ήρθε!! Έκτοτε, εκείνος, ο οποίος ακόμη την αγαπούσε, προσπαθούσε συνεχώς να τα ξαναβρούν, όμως εκείνη ακάθεκτη! Το περίεργο ήταν ότι δεν είχε καν κάποια σχέση κι όμως προτιμούσε να μένει μόνη της, αφού το παιδί της τής ήταν αρκετό. Αργότερα ο Λ πέθανε ξαφνικά, κι έτσι κι εκείνη ησύχασε από τις ...οχλήσεις του να τα ξαναβρούν...
Η αλήθεια είναι πως αυτή η ιστορία με σοκάρισε. Σκέτος υπολογισμός, απλά και μόνο για να τηρήσει τις κοινωνικές συμβάσεις και για ν' αποκτήσει ένα παιδί. Εδώ πράγματι τον χρησιμοποίησε τον κακομοίρη τον Λ ως δότη σπέρματος.
Κοινό στοιχείο (πιθανώς και τυχαίο) στις δύο ιστορίες, είναι πως οι δύο γυναίκες που σας περιέγραψα ήταν εκπαιδευτικοί (τι να σημαίνει άραγε αυτό, εάν δεν είναι όντως τυχαίο?). Είναι φανερό πάντως, ότι τούτη η γραμμή σκέψης μπορεί να οδηγήσει σε ανατριχιαστικές καταστάσεις...
Κάποια εποχή πριν από μερικά χρόνια, κάναμε παρέα οικογενειακώς με τη μητέρα μιας συμμαθήτριας της κόρης μου, η οποία ήταν χωρισμένη. Κάποια στιγμή, ενώ τα παιδιά έπαιζαν, πιάσαμε κουβέντα για τα προσωπικά μας κι εγώ τη ρώτησα πώς χώρισε. Η απάντησή της ήταν ότι μόλις γέννησε την κόρη της κι ενώ οι ορμόνες της είχαν φλιπάρει, ο άντρας της, ο Λ, αποφάσισε να πάει ένα Σ/Κ μ' έναν φίλο του για να ξεσκάσει. Εκείνη λοιπόν θεώρησε αυτό ως επαρκή αφορμή για να τον χωρίσει!! Δεν έκρυψα την έκπληξή μου, όταν το άκουσα. Τη ρώτησα λοιπόν περισσότερα για την υπόθεση αυτή. Στην ερώτησή μου μήπως πίστευε ότι εκείνος είχε πάει με καμμία γκόμενα, αντί με το φίλο του, εκείνη μου απάντησε ότι όχι, δεν είχε τέτοια υποψία, ούτε ήταν αυτό το πρόβλημα. Μα τότε ποιο ήταν;
Οι δυο τους ήταν πολλά χρόνια μαζί, από τα μετεφηβικά τους χρόνια. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να παντρευτούν, εκείνη, όπως μου αποκάλυψε, δεν ένιωθε πια κάποιο ερωτικό αίσθημα για τον Λ, παρά το γεγονός ότι εκείνος την αγαπούσε. Τον παντρεύτηκε ωστόσο, επειδή ήδη είχαν αρκετά χρόνια μαζί, το ήξεραν και οι δικοί τους, αλλά κυρίως επειδή είχε ήδη φτάσει στην γνωστή κρίσιμη ηλικία της ...κωλοπιλάλας που λέγαμε παραπάνω. Έτσι, θεώρησε καλό να μείνει έγκυος και μόλις γεννήθηκε το παιδί, να βρει την πρώτη πρόχειρη δικαιολογία και να τον στείλει από 'κει που ήρθε!! Έκτοτε, εκείνος, ο οποίος ακόμη την αγαπούσε, προσπαθούσε συνεχώς να τα ξαναβρούν, όμως εκείνη ακάθεκτη! Το περίεργο ήταν ότι δεν είχε καν κάποια σχέση κι όμως προτιμούσε να μένει μόνη της, αφού το παιδί της τής ήταν αρκετό. Αργότερα ο Λ πέθανε ξαφνικά, κι έτσι κι εκείνη ησύχασε από τις ...οχλήσεις του να τα ξαναβρούν...
Η αλήθεια είναι πως αυτή η ιστορία με σοκάρισε. Σκέτος υπολογισμός, απλά και μόνο για να τηρήσει τις κοινωνικές συμβάσεις και για ν' αποκτήσει ένα παιδί. Εδώ πράγματι τον χρησιμοποίησε τον κακομοίρη τον Λ ως δότη σπέρματος.
Κοινό στοιχείο (πιθανώς και τυχαίο) στις δύο ιστορίες, είναι πως οι δύο γυναίκες που σας περιέγραψα ήταν εκπαιδευτικοί (τι να σημαίνει άραγε αυτό, εάν δεν είναι όντως τυχαίο?). Είναι φανερό πάντως, ότι τούτη η γραμμή σκέψης μπορεί να οδηγήσει σε ανατριχιαστικές καταστάσεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
04-04-10
23:32
Πολύ σωστά τα λες, αλλά ξέρω και μια περίπτωση, όπου άντρας έκανε τα παρόμοια, επειδή πίστευε ότι έχει την οικονομική δύναμη να πληρώσει τους καλύτερους δικηγόρους (ίσως και δικαστές???), προκειμένου να διώξει τη γυναίκα του και να κρατήσει το γιο του, αφού παντρεύτηκε μόνο και μόνο για να έχει απόγονο ν' αφήσει την περιουσία του, κάτω απ' την πίεση των γονιών του. Σκέφτεσαι τούτη την κοπέλα, η οποία μάλιστα είχε αλλάξει πόλη για να παντρευτεί τον εν λόγω "κύριο", τι κάζο έπαθε και τι κόλαση πέρασε;
Θα μου πεις ότι αυτά έχουν συμβεί και σε ζευγάρια τα οποία παντρεύτηκαν από έρωτα, όμως αργότερα τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Ωστόσο, σκέψου πόσο μάλλον να έχεις ξεκινήσει με αντικειμενικό σκοπό να τα κάνεις σαν τα μούτρα σου (δεύτερο πρόσωπο για ρητορική ευκολία)...
Θα μου πεις ότι αυτά έχουν συμβεί και σε ζευγάρια τα οποία παντρεύτηκαν από έρωτα, όμως αργότερα τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Ωστόσο, σκέψου πόσο μάλλον να έχεις ξεκινήσει με αντικειμενικό σκοπό να τα κάνεις σαν τα μούτρα σου (δεύτερο πρόσωπο για ρητορική ευκολία)...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
04-04-10
20:01
Γιατί θεωρείται(ε) οτι ο Γ χρησιμοποιήθηκε ως δότης σπέρματος; Δεν παντρεύτηκε μια γυναίκα που αγαπούσε; Δεν έκανε μαζί της δυο παιδιά; Δηλαδή (και για να γενικέψω) ο άντρας που επιλέγει να κάνει οικογένεια, αν χωρίσει λέμε οτι δεν είχε κέρδος; Μα τα παιδιά του δεν είναι κέρδος;
Λίγο καθυστερημένα, αλλά τώρα ξαναμπήκα στο θέμα μετά από το τελευταίο μου ποστ, ας απαντήσω λοιπόν...
Κοίταξε. Εάν στο παράδειγμα που έφερα, η Β σκεφτόταν συνειδητά κάτι του στυλ "Δεν πειράζει μωρέ που δεν τον πολυγουστάρω, τον παντρεύομαι τώρα, αφού έχει τα διαπιστευτήρια του ISO για να γίνει "σωστός" γονιός και να βγάλει υγιή παιδιά, κι όταν βρω κάποιον που θα γουστάρω πραγματικά τον χωρίζω, τον διώχνω, κρατώ τα παιδιά, παίρνω και διατροφή κι όλα θα πάνε μια χαρά", θέλω να πιστεύω ότι αυτό θα θεωρείτο εκμετάλλευση από την πλευρά της και μάλιστα στυγνή. Γνωρίζω όμως ότι δεν τα είχε σκεφτεί αυτά, τουλάχιστον όχι συνειδητά. Οι καταστάσεις έφεραν νομοτελειακά την κατάληξη, αφού τον Έρωτα είχε κατά βάθος ανάγκη, πέρα από το να κάνει παιδιά με κάποιον, κι εκείνη τα συνειδητοποίησε όλα αυτά, αρκετά χρόνια αργότερα.
Σε περίπτωση όμως που πας να παντρευτείς κάποιον, όπως μια άλλη περίπτωση που γνωρίζω (θα την αναφέρω στα επόμενα), μόνο και μόνο για να κάνεις παιδιά και μετά να τον πετάξεις σαν στυμμένη λεμονόκουπα, τότε κυριολεκτικά τον βλέπεις ως δότη σπέρματος και μάλιστα ακόμη χειρότερα γι' αυτόν, αφού θα έχει ευθύνες κι έξοδα για όλη την υπόλοιπη ζωή του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
04-03-10
22:53
Διαβάζοντας τη συζήτηση, μου ήρθε στο μυαλό μια ιστορία μέσα από το οικογενειακό μου περιβάλλον. Αφού λοιπόν δηλώσω ότι δεν θα παντρευόμουν σε καμμία περίπτωση από σύμβαση, αλλά και δεν θα έμενα σε μια σχέση η οποία έχει καταντήσει συμβατική, ανεξαρτήτως κόστους, θα ήθελα να σας την καταθέσω:
Έχω μια ξαδέρφη, οκτώ χρόνια μεγαλύτερή μου, την Β από την Αθήνα. Όταν λοιπόν εκείνη έφτασε στην περιβόητη ηλικία που τις γυναίκες πιάνει ...κωλοπιλάλα του στυλ "Θοδωρή εγώ πότε θα γίνω μάνα;", βρέθηκε σε δίλημμα. Ένιωσε πως τα χρόνια περνούν και πως εκείνη ήταν η κατάλληλη ηλικία για να κάνει κάποιος παιδιά, όμως ενώ είχε ζήσει τη ζωή της και με το παραπάνω, δεν βρήκε κάποιον κατάλληλο για οικογένεια.
Είχε μια παλιά της σχέση, έναν πρώην δηλαδή, ο οποίος από καιρού εις καιρόν εμφανιζόταν και της ζητούσε να τα ξαναβρούν. Εκείνη λοιπόν την εποχή, ο Γ ξαναεμφανίστηκε, λες κι ήξερε πως ήταν η κατάλληλη στιγμή. Δεν της έκανε πολύ πολύ κλικ, άλλωστε η σχέση τους είχε προ πολλού κλείσει τον κύκλο της, φαίνεται όμως ότι το κυριότερο προσόν του ήταν ότι ...τον ενέκρινε η μαμά της, όπως επίσης ότι τουλάχιστον εκείνος την αγαπούσε.
Καθόμασταν μαζί με την Β κάποια νύχτα και συζητούσαμε αυτό το θέμα. Μου εξέθεσε λοιπόν τους λόγους για τους οποίους ετοιμαζόταν να κάνει τούτη την επιλογή, σαν να μου μιλούσε για τα πλεονεκτήματα του σπιτιού που είχε υπογράψει με τον εργολάβο, για να το αγοράσει. "Ρε συ ξαδέλφη", της είπα τότε, "είσαι σίγουρη γι' αυτό που κάνεις; Δεν μπορείς να περιμένεις και να ψαχτείς για λίγο καιρό ακόμη; Ξαναζεσταμένο φαγητό δεν τρώγεται με τίποτε ρε γαμώτη μου, η κατάληξη δεν θα είναι καλή".
"Ίσως και να έχεις δίκιο", μου απάντησε εκείνη, "όμως δεν έχω άλλα περιθώρια, νιώθω πως ήρθε η ώρα να προχωρήσω".
Έτσι έγινε και παντρεύτηκαν. Τα πρώτα χρόνια ο γάμος έδειχνε επιτυχημένος, όπως δείχνουν όλοι οι γάμοι εξωτερικά, έκαναν και δύο παιδιά. Λίγο αργότερα, κι ενώ το δεύτερο ήταν ακόμη βρέφος, την επισκέφτηκα για να μείνω ένα διήμερο στο σπίτι της, έχοντας μια μικρή άδεια από το στρατό. Δεν την είδα καλά. Ο άντρας της δεν ήταν εκεί, έλειπε για δουλειές κι εκείνη έμοιαζε να έχει παραιτηθεί, να μη νιώθει πια αρκετά γυναίκα, άρχισε μάλιστα να μου κάνει και κάποια παράπονα αρκετά σοβαρά για τη σχέση της με τον άντρα της. Τώρα που το σκέφτομαι, τα παράπονα ίσως να μην ήταν ιδιαίτερα σοβαρά από αντικειμενικής άποψης, είχαν όμως ήδη πάρει σοβαρή μορφή μέσα της, πράγμα που είναι το ίδιο, ίσως και χειρότερο.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι βγήκαμε έξω και πήγαμε για ποτό στο Τουρκολίμανο. Εκεί, στο διπλανό τραπέζι έτυχε να κάθονται μια παρέα συνάδελφοί της από τη δουλειά. Όταν μας είδαν μαζί, ήταν πολύ φανερό πως με πέρασαν για γκόμενό της, σε σημείο που ένιωσα πολύ άβολα. Δεν θα ξεχάσω όμως τη λάμψη που πήρε το πρόσωπό της, όταν είδε πως οι συνάδελφοι την είχαν άξια να έχει γκόμενο και μάλιστα κάποιον νεώτερο απ' αυτήν, "τεκνό" κατά το κοινώς λεγόμενο. Αυτό το ύφος και το βλέμμα της γυναίκας που έχει ανάγκη από επιβεβαίωση, μου έδειξαν πολλά. Όταν ξανασυνάντησα τη μάνα μου, της προέβλεψα πως δεν τον βλέπω καλά εκείνον το γάμο.
Πράγματι, λίγο καιρό αργότερα, η Β γνώρισε κάποιον που ερωτεύτηκε σφόδρα. Κάποια μέρα γύρισε και είπε στον άντρα της ότι "Ξέρεις ρε Γ, σ' αγαπώ, σ' εκτιμώ, όμως δεν νιώθω κάτι άλλο για σένα. Πρέπει να χωρίσουμε". Χώρισαν φιλικά, σε σημείο που ο Γ ακόμη και σήμερα, όταν επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη, έρχεται μόνος του να επισκεφτεί το σόι μας. Τα χρόνια πέρασαν, η Β μεγάλωσε δύο παιδιά μόνη της, ο έρωτάς της πέρασε από σαράντα κύματα...
Κάποια μέρα, όταν πια ήταν λίγο πάνω από τα 45, η Β γύρισε και μου είπε: "Θυμάσαι Όττο που πριν παντρευτώ το συζητούσαμε κι είχες εκφράσει τις αντιρρήσεις σου;"
"Θυμάμαι, άλλωστε δεν έπεσα έξω στις προβλέψεις μου", της απάντησα εγώ.
"Ξέρεις κάτι", μου αντιγύρισε, "τώρα που το ξαναβλέπω νιώθω ωστόσο πως έκανα πολύ καλά κι επέλεξα εκείνη τη λύση. Έκανα μια συμβατική επιλογή τότε, όμως μου έμειναν δύο παιδιά. Τελικά και τον έρωτα βρήκα και την ολοκλήρωση σαν άνθρωπος, σε μεγαλύτερη ηλικία. Εάν όμως δεν είχα κάνει τότε εκείνη την επιλογή, ίσως σήμερα θα ήμουν μαγκούφα και δυστυχισμένη".
Όταν με είδε να την κοιτάω με απορία, ίσως και λίγο επιτιμητικά, έσπευσε να προσθέσει: "Δεν είχα ποτέ μου στόχο να χρησιμοποιήσω τον Γ ως "δότη σπέρματος", έτσι ήρθαν τα πράγματα. Δεν τα είχα μάλιστα μέχρι σήμερα σκεφτεί ποτέ μου μ' αυτόν τον τρόπο, μέχρι που κάποιες φίλες μου, μου έδειξαν τούτη την πλευρά".
"Δηλαδή τι σου είπαν;"
"Ότι εσύ Β είσαι τυχερή που έκανες τη συμβατική επιλογή στην κατάλληλη ηλικία, ενώ εμείς που ψάχναμε τον "πρίγκηπα του παραμυθιού", μείναμε γεροντοκόρες και δεν έχουμε νιώσει τη χαρά της μητρότητας. Έτσι, τέλος καλό, όλα καλά", μου απάντησε...
Αυτή είναι απλά μια ιστορία, δεν σημαίνει πως έτσι γίνονται πάντοτε τα πράγματα. Είναι όμως μια ιστορία που δείχνει το νόμισμα κι από τις δύο του πλευρές. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε πως η "στερνή σοφία" της ξαδέλφης μου προερχόταν από την "πικρή γνώση" άλλων γυναικών, οι οποίες έψαξαν το απόλυτο κι έχασαν τα πάντα. Τα συμπεράσματα δικά σας, προσωπικά δεν προτείνω σε κανέναν μια τέτοια επιλογή...
Έχω μια ξαδέρφη, οκτώ χρόνια μεγαλύτερή μου, την Β από την Αθήνα. Όταν λοιπόν εκείνη έφτασε στην περιβόητη ηλικία που τις γυναίκες πιάνει ...κωλοπιλάλα του στυλ "Θοδωρή εγώ πότε θα γίνω μάνα;", βρέθηκε σε δίλημμα. Ένιωσε πως τα χρόνια περνούν και πως εκείνη ήταν η κατάλληλη ηλικία για να κάνει κάποιος παιδιά, όμως ενώ είχε ζήσει τη ζωή της και με το παραπάνω, δεν βρήκε κάποιον κατάλληλο για οικογένεια.
Είχε μια παλιά της σχέση, έναν πρώην δηλαδή, ο οποίος από καιρού εις καιρόν εμφανιζόταν και της ζητούσε να τα ξαναβρούν. Εκείνη λοιπόν την εποχή, ο Γ ξαναεμφανίστηκε, λες κι ήξερε πως ήταν η κατάλληλη στιγμή. Δεν της έκανε πολύ πολύ κλικ, άλλωστε η σχέση τους είχε προ πολλού κλείσει τον κύκλο της, φαίνεται όμως ότι το κυριότερο προσόν του ήταν ότι ...τον ενέκρινε η μαμά της, όπως επίσης ότι τουλάχιστον εκείνος την αγαπούσε.
Καθόμασταν μαζί με την Β κάποια νύχτα και συζητούσαμε αυτό το θέμα. Μου εξέθεσε λοιπόν τους λόγους για τους οποίους ετοιμαζόταν να κάνει τούτη την επιλογή, σαν να μου μιλούσε για τα πλεονεκτήματα του σπιτιού που είχε υπογράψει με τον εργολάβο, για να το αγοράσει. "Ρε συ ξαδέλφη", της είπα τότε, "είσαι σίγουρη γι' αυτό που κάνεις; Δεν μπορείς να περιμένεις και να ψαχτείς για λίγο καιρό ακόμη; Ξαναζεσταμένο φαγητό δεν τρώγεται με τίποτε ρε γαμώτη μου, η κατάληξη δεν θα είναι καλή".
"Ίσως και να έχεις δίκιο", μου απάντησε εκείνη, "όμως δεν έχω άλλα περιθώρια, νιώθω πως ήρθε η ώρα να προχωρήσω".
Έτσι έγινε και παντρεύτηκαν. Τα πρώτα χρόνια ο γάμος έδειχνε επιτυχημένος, όπως δείχνουν όλοι οι γάμοι εξωτερικά, έκαναν και δύο παιδιά. Λίγο αργότερα, κι ενώ το δεύτερο ήταν ακόμη βρέφος, την επισκέφτηκα για να μείνω ένα διήμερο στο σπίτι της, έχοντας μια μικρή άδεια από το στρατό. Δεν την είδα καλά. Ο άντρας της δεν ήταν εκεί, έλειπε για δουλειές κι εκείνη έμοιαζε να έχει παραιτηθεί, να μη νιώθει πια αρκετά γυναίκα, άρχισε μάλιστα να μου κάνει και κάποια παράπονα αρκετά σοβαρά για τη σχέση της με τον άντρα της. Τώρα που το σκέφτομαι, τα παράπονα ίσως να μην ήταν ιδιαίτερα σοβαρά από αντικειμενικής άποψης, είχαν όμως ήδη πάρει σοβαρή μορφή μέσα της, πράγμα που είναι το ίδιο, ίσως και χειρότερο.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι βγήκαμε έξω και πήγαμε για ποτό στο Τουρκολίμανο. Εκεί, στο διπλανό τραπέζι έτυχε να κάθονται μια παρέα συνάδελφοί της από τη δουλειά. Όταν μας είδαν μαζί, ήταν πολύ φανερό πως με πέρασαν για γκόμενό της, σε σημείο που ένιωσα πολύ άβολα. Δεν θα ξεχάσω όμως τη λάμψη που πήρε το πρόσωπό της, όταν είδε πως οι συνάδελφοι την είχαν άξια να έχει γκόμενο και μάλιστα κάποιον νεώτερο απ' αυτήν, "τεκνό" κατά το κοινώς λεγόμενο. Αυτό το ύφος και το βλέμμα της γυναίκας που έχει ανάγκη από επιβεβαίωση, μου έδειξαν πολλά. Όταν ξανασυνάντησα τη μάνα μου, της προέβλεψα πως δεν τον βλέπω καλά εκείνον το γάμο.
Πράγματι, λίγο καιρό αργότερα, η Β γνώρισε κάποιον που ερωτεύτηκε σφόδρα. Κάποια μέρα γύρισε και είπε στον άντρα της ότι "Ξέρεις ρε Γ, σ' αγαπώ, σ' εκτιμώ, όμως δεν νιώθω κάτι άλλο για σένα. Πρέπει να χωρίσουμε". Χώρισαν φιλικά, σε σημείο που ο Γ ακόμη και σήμερα, όταν επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη, έρχεται μόνος του να επισκεφτεί το σόι μας. Τα χρόνια πέρασαν, η Β μεγάλωσε δύο παιδιά μόνη της, ο έρωτάς της πέρασε από σαράντα κύματα...
Κάποια μέρα, όταν πια ήταν λίγο πάνω από τα 45, η Β γύρισε και μου είπε: "Θυμάσαι Όττο που πριν παντρευτώ το συζητούσαμε κι είχες εκφράσει τις αντιρρήσεις σου;"
"Θυμάμαι, άλλωστε δεν έπεσα έξω στις προβλέψεις μου", της απάντησα εγώ.
"Ξέρεις κάτι", μου αντιγύρισε, "τώρα που το ξαναβλέπω νιώθω ωστόσο πως έκανα πολύ καλά κι επέλεξα εκείνη τη λύση. Έκανα μια συμβατική επιλογή τότε, όμως μου έμειναν δύο παιδιά. Τελικά και τον έρωτα βρήκα και την ολοκλήρωση σαν άνθρωπος, σε μεγαλύτερη ηλικία. Εάν όμως δεν είχα κάνει τότε εκείνη την επιλογή, ίσως σήμερα θα ήμουν μαγκούφα και δυστυχισμένη".
Όταν με είδε να την κοιτάω με απορία, ίσως και λίγο επιτιμητικά, έσπευσε να προσθέσει: "Δεν είχα ποτέ μου στόχο να χρησιμοποιήσω τον Γ ως "δότη σπέρματος", έτσι ήρθαν τα πράγματα. Δεν τα είχα μάλιστα μέχρι σήμερα σκεφτεί ποτέ μου μ' αυτόν τον τρόπο, μέχρι που κάποιες φίλες μου, μου έδειξαν τούτη την πλευρά".
"Δηλαδή τι σου είπαν;"
"Ότι εσύ Β είσαι τυχερή που έκανες τη συμβατική επιλογή στην κατάλληλη ηλικία, ενώ εμείς που ψάχναμε τον "πρίγκηπα του παραμυθιού", μείναμε γεροντοκόρες και δεν έχουμε νιώσει τη χαρά της μητρότητας. Έτσι, τέλος καλό, όλα καλά", μου απάντησε...
Αυτή είναι απλά μια ιστορία, δεν σημαίνει πως έτσι γίνονται πάντοτε τα πράγματα. Είναι όμως μια ιστορία που δείχνει το νόμισμα κι από τις δύο του πλευρές. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε πως η "στερνή σοφία" της ξαδέλφης μου προερχόταν από την "πικρή γνώση" άλλων γυναικών, οι οποίες έψαξαν το απόλυτο κι έχασαν τα πάντα. Τα συμπεράσματα δικά σας, προσωπικά δεν προτείνω σε κανέναν μια τέτοια επιλογή...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
03-03-10
22:01
Χωρίς να μιλάω προσωπικά για σένα, θέλω να πω τούτο: Το έχω ακούσει τόσες πολλές φορές αυτό, μα τόσες πολλές. Ωστόσο, σε περίπτωση διαζυγίου, οι ίδιες γυναίκες κάνουν ό,τι περνάει απ' το χέρι τους για να μεγαλώσει το παιδί χωρίς πατέρα, που πλέον δεν το πιστεύω, το θεωρώ απλά μια "πολιτικώς ορθή δήλωση", για τα μάτια του κόσμου...Δε θέλω να το καταδικάσω να μην έχει τον πατέρα του, παρά μόνο αν τύχει.
Ε, σε δέκα χρόνια όλοι θα έχουν κι ένα πτυχίο τριτοβάθμιας, εξίσου άχρηστο με αυτό του γυμνασίου (υποχρεωτικής παιδείας νομίζω έλεγε). Δεν μου φαίνεται πάντως καθόλου παράλογο να θεωρείται κατάλληλη για ν' αναλάβει τόσα τραυματισμένα παιδιά, μια γυναίκα που ξέρει πέντε γράμματα. Στον 21ο αιώνα ζούμε κι αλλάξαμε και δεκαετία ήδη...
Σε δεκα χρονια θα θελουν πτυχιο τριτοβαθμιας εκπαιδευσης και σε 20 μεταπτυχιακο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.