rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
19-04-10
22:01
Και θελει πολυ δουλεια αυτο..
Η πραγματική αγάπη είναι πάντοτε συνυφασμένη με την προσφορά, τη θυσία, την ανιδιοτέλεια. Αγάπη είναι να χαίρεσαι με αυτόν που χαίρεται και να λυπάσαι με αυτόν που πονά. Αυτός που αγαπά ανέχεται τον άλλο με τις ατέλειές του χωρίς να τον περιφρονεί, χωρίς καν να τον κάνει να νιώθει άσχημα για αυτό που είναι. Όταν αγαπάς ενδιαφέρεσαι τι θα γίνει ο άλλος, χωρίς όμως αυτό το ενδιαφέρον να γίνεται καταπίεση και επιβολή. Και αυτό, διότι η πραγματική αγάπη εμπεριέχει τον σεβασμό της ελευθερίας του άλλου, την εκτίμηση προς την προσωπικότητά του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
19-04-10
21:52
Αναλογως πως οριζεις την αγαπη. Υπαρχουν παιδια που δεν μεγαλωνουν ποτε κατω απ'την πιεση της αγαπης.Άρα αγάπη και τίποτα άλλο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
08-07-09
21:53
Τα παιδια θελουν λιγο προσοχη, οταν μεγαλωνοντας σιγα-σιγα, αρχιζουν να ζητανε χαρες και οι γονεις πρεπει να ειναι λιγο επιφυλακτικοι και προσεχτικοι με τα χατηρια που τους κανουν. Ειναι καλο τα παιδια οσο ειναι ηδη μικρα να καταλαβουν οτι δεν γινεται να τα φερνουν ολα στα δικα τους μετρα και σταθμα και μαλλον εκεινη η εποχη ειναι που γενιεται ενα κακομαθημενο παιδι.
Απ'την αλλη υπαρχει ο κινδυνος και πολλοι γονεις την πατανε ετσι, με το να καταπιεχουν αρκετα τα παιδια τους, να προσπαθουν να τα βαλουν σε μια σειρα, να βαζουν πολλους κανονες και πρεπει στη ζωη τους με στοχο να γινουν τα παιδια τους πιο ευσεινηδειτα και πιο ανταποκρισιμα στις αναγκες της οικογενοιας. Να μη γινουν "κακομαθημενα" δηλαδη, να μην σκεφτονται μονο τον εαυτο τους. Το αποτελεσμα ειναι το παιδι να μεγαλωνει και να ειναι αρκετα ευσεινηδητο στις αναγκες των αλλων εχοντας αδυναμια ομως να ανταποκριθει στον δικο του εσωτερικο κοσμο.
Περα απ'την φυσιολογικη αναπτυξη ενος παιδιου που μπορει να αναγνωρισει τα συναισθηματα του και να καταλαβαινει τα ορια του, προσωπικα αν ηταν να διαλεξω απο ενα "κακομαθημενο" παιδι αναμεσα σε ενα αρκετα ευσυνειδητο και υσηχο παιδι θα διαλεγα σιγουρα το πρωτο.
Απ'την αλλη υπαρχει ο κινδυνος και πολλοι γονεις την πατανε ετσι, με το να καταπιεχουν αρκετα τα παιδια τους, να προσπαθουν να τα βαλουν σε μια σειρα, να βαζουν πολλους κανονες και πρεπει στη ζωη τους με στοχο να γινουν τα παιδια τους πιο ευσεινηδειτα και πιο ανταποκρισιμα στις αναγκες της οικογενοιας. Να μη γινουν "κακομαθημενα" δηλαδη, να μην σκεφτονται μονο τον εαυτο τους. Το αποτελεσμα ειναι το παιδι να μεγαλωνει και να ειναι αρκετα ευσεινηδητο στις αναγκες των αλλων εχοντας αδυναμια ομως να ανταποκριθει στον δικο του εσωτερικο κοσμο.
Περα απ'την φυσιολογικη αναπτυξη ενος παιδιου που μπορει να αναγνωρισει τα συναισθηματα του και να καταλαβαινει τα ορια του, προσωπικα αν ηταν να διαλεξω απο ενα "κακομαθημενο" παιδι αναμεσα σε ενα αρκετα ευσυνειδητο και υσηχο παιδι θα διαλεγα σιγουρα το πρωτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.