rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
19-04-10
21:52
Αναλογως πως οριζεις την αγαπη. Υπαρχουν παιδια που δεν μεγαλωνουν ποτε κατω απ'την πιεση της αγαπης.Άρα αγάπη και τίποτα άλλο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
19-04-10
21:30
Ενας πολυ γνωστος Ελληνας ψυχιατρος ελεγε σε μια εκπομπη της τηλεορασης οτι για να μην γινουν τα παιδια κακομαθημενα γκρινιαζοντας για το παραμικρο μεγαλωνοντας και εχοντας πολλες αδικαιολογητες απαιτησεις πρεπει να τους δινεται οτι χρειαζονται και με το παραπανω απ'τους γονεις και κυριως απ'τη μανα οταν το παιδι βρισκεται στην βρεφικη του ηλικια. Δηλαδη ακριβως το αντιθετο απ'αυτο που νομιζουμε οτι τα κακομαθαινει. Αυτο ισχυει κυριως για το παιδι οταν ειναι βρεφος αλλα και οταν μεγαλωνει ισχυουν τα ιδια πραγματα πανω κατω. Στα παιδια πρεπει να δινουμε πολλα και να ικανοποιουμε και την πιο μικρη αναγκη που εχουν οι ψυχουλες τους αν θελουμε να τα δουμε μια μερα να ολοκληρωνονται σαν ατομα και ως προσωπικοτητες ξεχωριστες(και που λογικα θα διαφερουν απο μας, με διαφορετικους στοχους και πιστευω-αν μπορουμε να το αντεξουμε κατι τετοιο). Το παιδι δεν θελει πιεση και αποριψη για να μη γινει κακομαθημενο. Χρειαζεται κανονες, για να εισχωρησει στο DNA του για τα καλα οτι οι ανθρωποι γυρω του δεν υπαρχουν μονο για τις αναγκες και τις επιθυμιες του αλλα εχουν κι αυτοι τις δικες τους διαφορετικες αναγκες κυνηγωντας τα δικα τους "θελω".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
08-07-09
21:53
Τα παιδια θελουν λιγο προσοχη, οταν μεγαλωνοντας σιγα-σιγα, αρχιζουν να ζητανε χαρες και οι γονεις πρεπει να ειναι λιγο επιφυλακτικοι και προσεχτικοι με τα χατηρια που τους κανουν. Ειναι καλο τα παιδια οσο ειναι ηδη μικρα να καταλαβουν οτι δεν γινεται να τα φερνουν ολα στα δικα τους μετρα και σταθμα και μαλλον εκεινη η εποχη ειναι που γενιεται ενα κακομαθημενο παιδι.
Απ'την αλλη υπαρχει ο κινδυνος και πολλοι γονεις την πατανε ετσι, με το να καταπιεχουν αρκετα τα παιδια τους, να προσπαθουν να τα βαλουν σε μια σειρα, να βαζουν πολλους κανονες και πρεπει στη ζωη τους με στοχο να γινουν τα παιδια τους πιο ευσεινηδειτα και πιο ανταποκρισιμα στις αναγκες της οικογενοιας. Να μη γινουν "κακομαθημενα" δηλαδη, να μην σκεφτονται μονο τον εαυτο τους. Το αποτελεσμα ειναι το παιδι να μεγαλωνει και να ειναι αρκετα ευσεινηδητο στις αναγκες των αλλων εχοντας αδυναμια ομως να ανταποκριθει στον δικο του εσωτερικο κοσμο.
Περα απ'την φυσιολογικη αναπτυξη ενος παιδιου που μπορει να αναγνωρισει τα συναισθηματα του και να καταλαβαινει τα ορια του, προσωπικα αν ηταν να διαλεξω απο ενα "κακομαθημενο" παιδι αναμεσα σε ενα αρκετα ευσυνειδητο και υσηχο παιδι θα διαλεγα σιγουρα το πρωτο.
Απ'την αλλη υπαρχει ο κινδυνος και πολλοι γονεις την πατανε ετσι, με το να καταπιεχουν αρκετα τα παιδια τους, να προσπαθουν να τα βαλουν σε μια σειρα, να βαζουν πολλους κανονες και πρεπει στη ζωη τους με στοχο να γινουν τα παιδια τους πιο ευσεινηδειτα και πιο ανταποκρισιμα στις αναγκες της οικογενοιας. Να μη γινουν "κακομαθημενα" δηλαδη, να μην σκεφτονται μονο τον εαυτο τους. Το αποτελεσμα ειναι το παιδι να μεγαλωνει και να ειναι αρκετα ευσεινηδητο στις αναγκες των αλλων εχοντας αδυναμια ομως να ανταποκριθει στον δικο του εσωτερικο κοσμο.
Περα απ'την φυσιολογικη αναπτυξη ενος παιδιου που μπορει να αναγνωρισει τα συναισθηματα του και να καταλαβαινει τα ορια του, προσωπικα αν ηταν να διαλεξω απο ενα "κακομαθημενο" παιδι αναμεσα σε ενα αρκετα ευσυνειδητο και υσηχο παιδι θα διαλεγα σιγουρα το πρωτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.