Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
23-06-10
18:05
Ωραία, για να μην έχουμε πλέον παρεξηγήσεις στο πότε δεν είναι ΤΡΑΓΙΚΟ να ποσπαθήσεις να κάνεις κάτι διαφορετικό για την σχέση σου, λέω ο ηλικιακός διαχωρισμός να είναι τα 30...
Πριν τα 30 είναι τραγικό
Μετά τα 30 είναι επιβεβλημένο και ο συμβιβασμός ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ γιατί ΕΙΣΑΙ ΚΙΟΛΑΣ 30!!!!!!!!!! Είσαι και γυναίκα!! Τι θα κάνεις στη ζωή σου?!?!?! Πρέπει να παντρευτείς ντε, να αποκατασταθείς!!!!! Αλλιώς τι θα κάνεις?! ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ?!?!?!?!?!
ΝΤΡΟΠΗ.........................
Όχι δεν ακουγόμαστε καθόλου σαν γιαγιάδες.. Και εγώ νόμιζα ότι οι άνθρωποι που δεν έχουν μεγάλη διαφορά από εμένα είναι απαλλαγμένοι από στερεότυπα και κοινωνικές επιταγές... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ....
Πριν τα 30 είναι τραγικό
Μετά τα 30 είναι επιβεβλημένο και ο συμβιβασμός ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ γιατί ΕΙΣΑΙ ΚΙΟΛΑΣ 30!!!!!!!!!! Είσαι και γυναίκα!! Τι θα κάνεις στη ζωή σου?!?!?! Πρέπει να παντρευτείς ντε, να αποκατασταθείς!!!!! Αλλιώς τι θα κάνεις?! ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ?!?!?!?!?!
ΝΤΡΟΠΗ.........................
Όχι δεν ακουγόμαστε καθόλου σαν γιαγιάδες.. Και εγώ νόμιζα ότι οι άνθρωποι που δεν έχουν μεγάλη διαφορά από εμένα είναι απαλλαγμένοι από στερεότυπα και κοινωνικές επιταγές... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
23-06-10
14:43
Δηλαδή όλες οι σχέσεις είναι καταδικασμένες να τελειώνουν....?....
Γιατί όσο να αγαπάς τον άλλον πάντα έρχεται μία στιγμή στη σχέση που έχουν αρχίσει κάποια πράγματα να γίνονται ρουτίνα. Δεν είναι ότι ο σύντροφός σου έχει καταντήσει για εσένα ρουτίνα. Είναι απλώς ότι τα πράγματα που κάνετε μαζί απλά δεν σας καλύπτουν πλέον!
Εδώ μερικές φορές μέχρι και η ίδια η σχέση με τον εαυτό μας χρειάζεται κάτι καινούριο, κάτι περισσότερο.. Δεν θα υπάρχει δηλ αυτό το ενδεχόμενο σε μία διαπροσωπική σχέση?
Γιατί όσο να αγαπάς τον άλλον πάντα έρχεται μία στιγμή στη σχέση που έχουν αρχίσει κάποια πράγματα να γίνονται ρουτίνα. Δεν είναι ότι ο σύντροφός σου έχει καταντήσει για εσένα ρουτίνα. Είναι απλώς ότι τα πράγματα που κάνετε μαζί απλά δεν σας καλύπτουν πλέον!
Εδώ μερικές φορές μέχρι και η ίδια η σχέση με τον εαυτό μας χρειάζεται κάτι καινούριο, κάτι περισσότερο.. Δεν θα υπάρχει δηλ αυτό το ενδεχόμενο σε μία διαπροσωπική σχέση?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
22-06-10
14:03
Γιατί θα έπρεπε να σκεφτεί το συμβιβασμό?
Δεν της αξίζει να είναι ευτυχισμένη επειδή έχει περάσει τα 30?!?
Ή η ζωή της από εδώ και πέρα κρίνεται από έναν άντρα οπότε θα συμβιβαστεί για να τον έχει?! Και εγώ ρεαλιστικά μιλάω και ίσως γίνομαι και κυνική κάποιες φορές. Την αλήθεια μου όμως θα την πω. Πρέπει τα μυαλά μας να είναι πολλά χρόνια πίσω για να υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται ακόμη έτσι...
Ο γάμος δεν είναι η ζωή της γυναίκας ούτε ο αυτοσκοπός της!
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε... Πραγματικά πιστεύεις ότι η ευτυχία στη ζωή μιας γυναίκας την φέρνει ο άντρας??
Δεν της αξίζει να είναι ευτυχισμένη επειδή έχει περάσει τα 30?!?
Ή η ζωή της από εδώ και πέρα κρίνεται από έναν άντρα οπότε θα συμβιβαστεί για να τον έχει?! Και εγώ ρεαλιστικά μιλάω και ίσως γίνομαι και κυνική κάποιες φορές. Την αλήθεια μου όμως θα την πω. Πρέπει τα μυαλά μας να είναι πολλά χρόνια πίσω για να υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται ακόμη έτσι...
Ο γάμος δεν είναι η ζωή της γυναίκας ούτε ο αυτοσκοπός της!
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε... Πραγματικά πιστεύεις ότι η ευτυχία στη ζωή μιας γυναίκας την φέρνει ο άντρας??
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
22-06-10
13:30
Είναι "άδικο" για μένα στα 17 σου να έχεις ήδη μια μακροχρόνια σχέση που έχει καταντήσει ρουτίνα και να προσπαθείς με κόλπα να τη σώσεις. Χάνεις τη ξεγνοιασιά της ηλικίας αυτής.
Κατάφερε να σώσει μια σχέση στα 17 της; Σιγά το κατόρθωμα για αυτήν την ηλικία. Πήγε εκδρομές, συναυλίες, έκανε νέους φίλους, σεξ, ταξίδια; Here's the achievement.
Οι προτεραιότητες του καθενός είναι διαφορετικές. Και εγώ 17 γίνομαι σε ένα μήνα και δεν βλέπω καθόλου σαν achievement, going on holidays and having sex with new friends. Θεωρώ ότι αυτή είναι η ψευδαίσθηση της ελευθερίας που συνοδεύει αυτά τα χρόνια...
But that's not the point...
Αν πραγματικά θέλεις να προσπαθήσεις κάνε το αλλά μην επιτρέψεις στην όποια έκβαση να σε επηρεάσει περισσότερο από ότι πρέπει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
22-06-10
13:24
Με αυτή την λογική γιατί θα πρέπει μόνο στα 17 να είναι ξέγνοιαστη η ηλικία? Μια ζωή την έχουμε και αν δεν την γλεντήσουμε που λέει και το άσμα.. Οπότε την ίδια αντιμετώπιση θα μπορούσε να κρατήσει σε κάθε σχέση ανεξάρτητα από την ηλικία της... Γιατί όμως στα 40 να πρέπει να το δει διαφορετικά?!?
Και αν αυτή η σχέση είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό για εκείνη? Αν είναι προτεραιτότητα? Αν είναι το άλλο της μισό - που αν δεν κάνω λάθος διάβασα σε άλλο topic ότι είσαι υπέρμαχη αυτής της θεωρίας- γιατί να κρατήσει μία πιο χαλαρή στάση??
Από την άλλη εγώ πιστεύω ότι τα πράγματα παίρνουν την αξία που τους δίνουμε εμείς. Και εσύ του έχεις δώσει πολύ αξία. Κυνήγησέ το, αλλά είτε είσαι 17, είτε 37 αν δεν καθίσει η κατάσταση, μην σκάσεις... Ο προορισμός στη ζωή μιας γυναίκας δεν είναι ο άντρας, και ένας άντρας δεν ολοκληρώνει καμία γυναίκα. Είσαι από μόνη σου κάτι το ολόκληρο και αυτό θα πρέπει να το αναγνωρίζεις και να το σέβεσαι σε όποια ηλικία και αν βρίσκεσαι...
Και αν αυτή η σχέση είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό για εκείνη? Αν είναι προτεραιτότητα? Αν είναι το άλλο της μισό - που αν δεν κάνω λάθος διάβασα σε άλλο topic ότι είσαι υπέρμαχη αυτής της θεωρίας- γιατί να κρατήσει μία πιο χαλαρή στάση??
Από την άλλη εγώ πιστεύω ότι τα πράγματα παίρνουν την αξία που τους δίνουμε εμείς. Και εσύ του έχεις δώσει πολύ αξία. Κυνήγησέ το, αλλά είτε είσαι 17, είτε 37 αν δεν καθίσει η κατάσταση, μην σκάσεις... Ο προορισμός στη ζωή μιας γυναίκας δεν είναι ο άντρας, και ένας άντρας δεν ολοκληρώνει καμία γυναίκα. Είσαι από μόνη σου κάτι το ολόκληρο και αυτό θα πρέπει να το αναγνωρίζεις και να το σέβεσαι σε όποια ηλικία και αν βρίσκεσαι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.