underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
26-08-10
13:26
και εγω προσωπικα δεν θα απεκλεια μια 30αρα γυναικα,αν ο χαρακτηρας μου ταιριαζε..
δηλαδη δεν ειμαι απολυτος..
Άγγελε, συγγνώμη για την αποκάλυψη που θα σου κάνω, αλλά
είσαι 26 χρονών.
Δηλ. πραγματικά, αν "ήσουν απόλυτος" και "απέκλειες" ως γριά κάποια με την οποία έχεις την "τεράστια" ηλικιακή διαφορά των 4 ετών θα μου έβγαιναν τα μάτια από το γούρλωμα!
Και εν γένει, αν και συμμετείχα αρκετά στο topic ως τώρα, πρέπει να πω ότι έχω ξενερώσει κάπως. Το είχε ανοίξει η Εδάδ πριν 3 χρόνια για να συζητήσουμε το άγχος που ορισμένα άτομα έχουν για την έλευση των 30 (κάτι που είχε αρχίσει να με απασχολεί) και η ωραία συζήτηση περιορίστηκε στο αν η "γριά" 30άρα "περνάει ακόμα" και ότι αν είσαι 20 "γ****ς και δέρνεις". Για να μην αναφέρω ότι κατάλαβα από τα συμφραζόμενα ότι ανέβηκαν και φωτός μελών για να κρίνουμε (οι οποίες μάλλον κατέβηκαν) κι έχω μείνει με ανοιχτό το στόμα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
24-08-10
19:06
Και εγώ δεν μίλησα για εξυπνάδα. Και θα επαναλάβω για 3η φορά (και θα γίνω κουραστική) ότι μιλάω για νορμάλ ανθρώπους. Δεν μιλάω για 20χρονες μέλη της Mensa, ούτε για 30χρονες σαν εκείνες που βρίσκεις στο χωριό μου κοντά στην Δημητσάνα που έχουν 5 παιδιά και δουλεύουν στα χωράφια και δεν έχουν τελειώσει το σχολείο. Οι συγκεκριμένες όντως μοιάζουν με θειες και θυμάμαι ότι όταν ήμουν 14-15 μπορούσα να σταθώ πολύ καλύτερα σε συζήτηση σε σχέση με εκείνες. Αλλά δε νομίζω ότι είναι ο μέσος όρος.Underwater, δε μίλησα για εμπειρία και το τόνισα μάλιστα, μίλησα για ωριμότητα. Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας να λέει όσο πιο πολλές εμπειρίες, τόσο περισσότερη ωριμότητα, απ' ό,τι ξέρω. Αν πάρεις ένα βλάκα και τον πας στο Χάρβαρντ δε σημαίνει ότι θα γίνει έξυπνος. Όλα έχουν να κάνουν με τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου... Το γεγονός ότι τελείωσα το σχολείο πέρυσι δε με καθιστά ανήμπορη να "σταθώ" σε μια πολιτική συζήτηση ή να ξέρω τον Γκοντάρ. Η πνευματική καλλιέργεια ΔΕ συμβαδίζει με την ηλικία κι είναι απαραίτητο στοιχείο για ουσιαστική επικοινωνία με τους άλλους.
Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι οι εμπειρίες είναι πολύ σημαντικές για το χτίσιμο της προσωπικότητας, αλλά και της πνευματικής καλλιέργειας που αναφέρεις. Μπορεί κάποιο 20χρονο παιδί να είναι έξυπνο, να έχει ψαχτεί, να ακούει καλή μουσική, να διαβάζει πολλά βιβλία, να έχει άποψη, να πηγαίνει σε ενδιαφέροντα μαγαζιά. Για ποιό λόγο το κάνει; Για να μαζέψει εμπειρίες προσπαθώντας να καλλιεργηθεί και να αισθανθεί όλο και πιο ολοκληρωμένο άτομο. Επομένως είναι ευνόητο ότι κάποιος άνθρωπος 10 χρόνια μεγαλύτερος θα τα έχει κάνει όλα εκείνα στο πολλαπλάσιο, εκτός κι αν θεωρήσουμε ότι στα 25 γερνάς και συμβιβάζεσαι.
Επίσης, να επαναλάβω ότι δεν κατηγορώ τις σχέσεις με μεγάλες διαφορές ηλικίας, επειδή ο τρόπος που μου απάντησες φάνηκε να διαφανεί κάτι τέτοιο. Αλλά όταν βλέπω μανιέρες (35ρηδες που τα φτιάχνουν συνέχεια με 20ρες ή κοπέλες που όλες τους οι σχέσεις ήταν 10+ χρόνια μεγαλύτερες) προβληματίζομαι. Και πάλι δεν θα κατηγορήσω. Η μόνη περίπτωση που θα κατηγορήσω είναι όταν ο "μεγάλος" προσπαθεί να χειριστεί την μικρή (δεν είναι σπάνιο), αλλά και όταν η πιτσιρίκα καταδέχεται να της πληρώνει όλα της τα έξοδα ο σύντροφός της και εν γένει βολεύεται.
Μου κάνει πολύ εντύπωση το παραπάνω. Πιθανώς να σχετίζεται με τους κύκλους που κινείσαι. Ίσα-ίσα που οι γυναίκες με την πλύση εγκεφάλου που έχουν φάει για την σημασία του να δείχνουν όμορφες και νέες, έχουν κατορθώσει να παραμένουν όμορφες και θελκτικές για πολύ περισσότερα χρόνια. Το βλέπω από τις περισσότερες φίλες/γνωστές μου (συνομήλικες και μεγαλύτερες) που κατά βάση είναι το ίδιο ωραίες με 10 χρόνια πριν ή ακόμα περισσότερο. Κάτι που ισχύει και για πολλούς άντρες βέβαια (αν και καθώς το σκέφτομαι αναλογιζόμενη τους συμμαθητές μου βλέπω ότι πολλοί αφέθηκαν και μοιάζουν με 35ρηδες, κάτι που δεν ισχύει για τις κοπέλες. Υπάρχουν βέβαια και παιδιά που παραμένουν κούκλοι και πιο "άντρες" από την εικόνα που είχαν στα 20 τους).Όσο για την εμφάνιση εγώ δεν ξέρω και πολλές 35άρες γκομενάρες, καμία θα έλεγα, και οι περισσότερες μου κάνουν για θείτσες (στην Ελλάδα). Σαφώς και δε σημαίνει ότι μια γυναίκα μετά τα 30 γεμίζει ρυτίδες κτλ αλλά δεν έχει και τη σφρυγιλότητα που είχε στα 20. Γενικά μια "καλοφτιαγμένη" γυναίκα στα 30 όπως και να το κάνεις δεν είναι το ίδιο με μια της ίδιας κλάσης που είναι στα 20 της. Άλλο άμα ζυγίζει 90 κιλά
Όμως εννοείται πως η εμφάνιση δεν αρκεί για να κρατήσει μια σχέση
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
24-08-10
16:40
Δεν μπορεί να είναι. Και δεν το λέω για να προσβάλω ή οτιδήποτε. Και μιλάω για νορμάλ ανθρώπους, όχι για τους πρωταγωνιστές του Κυνόδοντα (για όσους το έχουν δει). Δηλαδή πραγματικά, αν κάποια γυναίκα 30 χρονών με τις χ εμπειρίες που υποτίθεται πως πρέπει να έχει αποκτήσει στην συγκεκριμένη ηλικία (σε όλα τα επίπεδα) έχει τον ίδιο βαθμό συνειδητοποίησης, ωριμότητας ή whatever με κάποια κοπέλα που έχει τελειώσει το σχολείο εδώ και ελάχιστο καιρό, τότε πραγματικά κάτι πάει ΠΟΛΥ στραβά με την πάρτη της.Μια γυναίκα στα 20 μπορεί να είναι εξίσου συνειδητοποιημένη με μία στα 30.
Συμφωνώ ότι η ηλικία δεν έχει σημασία, ούτε κάποιοι άλλοι παράγοντες που και εγώ τους θεωρώ "μικροαστικούς", όπως η εθνικότητα που αναφέρεις. Ερωτευόμαστε ανθρώπους και όχι χαρτιά και αριθμούς. Αλλά για μένα, είναι κάτι ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικό όταν μιλάμε για κάποιον άντρα/γυναίκα 30-35 χρονών που ερωτεύτηκε το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ 18χρονο, από κάποιον άντρα/γυναίκα που ερωτεύεται συνέχεια άτομα 10-20 χρόνια μικρότερά του. Το να έχεις συγκεκριμένο μοτίβο στον ερωτικό τομέα σίγουρα κάτι δείχνει. Και για μένα ο 30ρης που συνδέεται αποκλειστικά με φοιτήτριες υπολείπεται σε δεξιότητες που τον καθιστούν ικανό να κάνει κάποια πιο "ισότιμη" σχέση (να ξεκαθαρίσω ότι το ισότιμη δεν το λέω για να υποτιμήσω την χ 18χρονη που τα έχει με τον 30ρη, δεν εννοώ ότι το "μικρό" είναι υποδεέστερο άτομο, αλλά ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ όταν μιλάμε για φυσιολογικούς ανθρώπους το 18χρονο θα είναι πάντα υπό από άποψη εμπειρίας, μόρφωσης, επαγγελματικής κατάστασης και λοιπά, αλλά και, τις περισσότερες φορές, οικονομικά εξαρτημένο από τον "μεγάλο" κάτι που για μένα είναι πολύ, πολύ, πολύ αρνητικό και υποτιμητικό). Τώρα, επιχειρήματα του στυλ "η 18χρονη έχει την εμφάνιση ενώ η 30χρονη έχει σιτέψει" απλά δεν τα πιστεύω, εκτός κι αν ζω σε κάποιο παράλληλο σύμπαν που οι άπειρες γκομενάρες 35ρες είναι αποκυήματα της φαντασίας μου και στην πραγματικότητα όταν η γυναίκα καβατζάρει τα 28 γεμίζει αυτόματα ρυτίδες, παραπανίσια κιλά και ύφος απελπισίας που διώχνει όλα τα αρσενικά. Την τελευταία φορά που τσέκαρα πάντως ήμουν στο εδώ σύμπαν και όχι στο παράλληλο .Και τι θες να πεις, αν ερωτευτεί ένας άντρας κάποια που την περνάει αρκετά χρόνια δεν κάνουν σοβαρή σχέση, ενώ αν είναι στα χρόνια του κάνουν? Αυτά δεν μπορούμε να τα προσδιορίσουμε, αυτά προκύπτουν στην πορεία της σχέσης και εξαρτόνται κυρίως από τα συναισθήματα που έχεις για τον άλλον. Και τα συναισθήματα δεν κοιτούν ούτε ηλικία, ούτε εθνικότητα... ούτε άλλα τέτοια ασήμαντα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
03-05-08
12:40
Ρε συ Εδάδ σε κατανοώ επειδή κι εγώ είμαι σε παρόμοια φάση. Πολλές φορές κοιτάζω συνομιλήκους και λέω ''Έχω κάνει πολλά'' κι άλλες λέω ''Δεν έχω κάνει τίποτα''. Κι αν δεν έχω κάνει τώρα που είμαι μικρό θα κάνω όταν θα έχω τις άπειρες υποχρεώσεις? Παρόλα αυτά έχω δει ότι όταν δεν αγχώνομαι τα πράγματα πηγαίνουν πιο καλά.
Αυτό που βλέπω είναι ότι επειδή πέρασα φοιτητικά χρόνια μέσα σε παρέες, ξενύχτια, δραστηριότητες, καμία συναισθηματική δέσμευση και χωρίς να νοούμαι να έχω παιδί πριν τα 30, έχω αισθανθεί χορτασμένη από αυτά και θέλω 1 βήμα περισσότερο.
Ψάχνω σταθερότητα συναισθηματική, δίνω πολύ βαρύτητα στο εργασιακό, κάνω πολύ πιο ''ήσυχη'' διασκέδαση και όταν βλέπω παιδάκια (ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ) σκέφτομαι ''Εγώ πότε θα γίνω μάνα''?
Παρόλα αυτά, όταν βλέπω φίλες-γνωστές 5-10 χρόνια μεγαλύτερες, πόσο δραστήριες, όμορφες, σίγουρες και ψαγμένες είναι λέω πως τα 30 είναι ωραία ηλικία. Το να αγχώνομαι μόνο άγχος προκαλλεί. Πέρασα άχαρα 16, ανεμοστροβιλλισμένα 23, τι να πουν τα 30?
Αυτό που βλέπω είναι ότι επειδή πέρασα φοιτητικά χρόνια μέσα σε παρέες, ξενύχτια, δραστηριότητες, καμία συναισθηματική δέσμευση και χωρίς να νοούμαι να έχω παιδί πριν τα 30, έχω αισθανθεί χορτασμένη από αυτά και θέλω 1 βήμα περισσότερο.
Ψάχνω σταθερότητα συναισθηματική, δίνω πολύ βαρύτητα στο εργασιακό, κάνω πολύ πιο ''ήσυχη'' διασκέδαση και όταν βλέπω παιδάκια (ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ) σκέφτομαι ''Εγώ πότε θα γίνω μάνα''?
Παρόλα αυτά, όταν βλέπω φίλες-γνωστές 5-10 χρόνια μεγαλύτερες, πόσο δραστήριες, όμορφες, σίγουρες και ψαγμένες είναι λέω πως τα 30 είναι ωραία ηλικία. Το να αγχώνομαι μόνο άγχος προκαλλεί. Πέρασα άχαρα 16, ανεμοστροβιλλισμένα 23, τι να πουν τα 30?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.