Άλλα μηνύματα του μέλους DESNUDA σε αυτό το thread

Με τη μαμά μου δεν ισχύει κάτι τέτοιο...νομίζω ότι έχει αδυναμία στον αδερφό μου αλλά δε θέλω να αναφερθώ στο παρελθον. <Πάντως με τον αδεφό μου έχουμε πολυ καλές σχέσεις μεταξύ μας...παντα μου την έδινε ο τρόπος που φεροταν σε εκείνον και ο τρόπος που φεροταν σε μένα..πάντα το ένιωθα και πάντα πιστευα ότι μας αγαπουσαν και του δυο μεν αλλά δεν μπορουσα να δικαιολογήσω τη διαφορά..

Εγώ είμαι μεγαλύτερη.

Φυσικά..υπάρχουν άνθρωποι με περισσότερη ενσυναίσθηση απο κάποιους άλλους γι αυτό και απευθυνομαι περισσότερο στην πρώτη κατηγορία παρά στη δευτερη..όσοι ανήκουν στη δευτερη καλά θα κάνουν απλώς να μην δίνουν σημασία...αλλά σαφώς και δε ζητάω λύπηση...κατανόηση θα το έλεγα περισσότερο και ίσως μια βοηθεια να δω πιο καθαρά γιατί όπως είπα και πιο πάνω μπορεί να είναι και χαζομάρες όλα όσα σκέφτομαι.

Ηρώ ίσως να είναι κι έτσι..αν και πρόσφατα της εξηγησα ότι απο 1η Σεπτέμβρη θέλω καθημερινα να μου κρατάει μια ωρίτσα το μικρό για να πηγαίνω γυμναστική και μονο που δεν τσατίστηκε...και απάντησε νευριασμένα <<θα δουμε>> ...

ακόμη κ ετσι..κακό ειναι;;

moonlight έχεις δίκιο..και προσπάθησα πολύ να το δώ έτσι. Χαζομάρα μου να σκέφτομαι ποση βοήθεια έδωσε απο κει και ποση σε μένα..όμως τα τελευταία γεγονοτα δε βοηθάνε και πολύ να το δώ έτσι...Ειναι μερικές μέρες που κρατάω και την άνηψιά μου για λόγους υγείας της μαμά της. στο σύνολο λοιπον 3 παιδιά. Πανικός..δε λέγεται! Να τα πάω βολτα, να τα ταίσω κτλ κτλ...
Ηρθε εχθές η μαμά μου και τη ρωτάω πως και ήρθε(σκέφτηκα επιτέλους πήρε πρωτοβουλία να με βοηθησει λιγάκι...)και μου απάντησε πως ήρθε λιγο να κρατήσει το μωράκι τους μιας και η κοπέλα είχε να πάει στην αισθητικό και ο άντρας της θα εργαζόταν μέσω υπολογιστή στο σπίτι
. Ηρθε λοιπον επιασε λιγο τον μπεμπακο μου και μετά πήγε δίπλα και ήρθε. Μου έστρωσε το κρεβάτι και αυτό ήταν. Απο κει και πέρα ξάπλωσε στο δωμάτιόμου και έπαιζε με το μωράκι των δίπλα ενώ εγώ κυνηγουσα 3 παιδιά να τα ντύσω για να τα πάω βολτα. Δεν έδωσα σημασία πάλι...ήρθε εν τέλει η κοπέλα και πήρε το μωράκι της. Η μαμά μου εν τω μεταξύ ηθελε να πάει σπίτι της..έμεινε τελικά για να πάει με τη νυφη μου στο σουπερ μάρκετ...ουτε μια λέξη να μου κρατήσει τον μπεμπάκι για να πάω βόλτα τα άλλα δυο...τίποτα..το μονο που έλεγε <<που πας με 3 παιδιά;>> λες και ήθελα να μεινω κι άλλο κλεισμένη στο σπίτι να τα κηνυγάω...τέλος πάντων μου λέει θα σου πάρω το ΣΚ το μεγάλο να πάμε 2ημερη εκδρομη στο χωριό ..λέω επιτέλους!!Αδικη είμαι..αλλά ακυρώνεται καθώς το ζευγάρι θα πάει σε γάμο και θα πρέπει να κρατησουν τη μικρή τους...και μένω αλλη μια φορά έτσι..χωρίς ουτε μια ορεξη για βοηθεια..και το παράπονο μου είναι πως δεν έρχεται και σε μένα έτσι στο ξεκάρφωτο να μου πει τι θες να σου κάνω;;;παρόλο που σκέφτομαι συνέχεια πως θα έπρεπε να χαίρομαι που άλλοι δεν έχουν κανένα γονιο δίπλα τους να βοηθήσει μέτα λέω ρε γαμώτο..η μαμά μου είναι...γιατί να μην θέλει να έρχεται η ίδια να με ξεκουράσει λίγο;; ετσι λίγο να πάω κι εγώ με άνεση τη βολτουλα μου...χαλαρά χωρίς να φορτώνομαι μάρσιπο, καρότσια τσάντες, τσαντάκια κτλ...λίγο..

Πάντως το αίσθημά μου αυτό ξεκινάει απο το γεγονος ότι οι γονείς μου την έχουν δει κάπως την κοπελα..καλές σπουδές όπως καιο αδερφός μου, τέλεια στην τάξη και την καθαριοτητα..σε μένα όταν έρχονται σπίτι όλο παράπονα είναι απο την πρώτη μέρα που μπηκαμε..απο το που θα βάλουμε τα παπουτσια μας μέχρι και τις ντουλάπες μας..φυσικά και καταλήγω να τσακώνομαι μαζί τους..που δεν κάνω τίποτα, που είμαι βρωμιάρα(ο θεός ξέρει τι προσπάθειες καταβάλω σε ένα σπιτι 150 τμ και με δυο παιδιά)που φορεσα ασιδέρωτο παντελόνι στο γιο μου (ετυχε μια μέρα!!!)μολις τον είχα κάνει μπάνιο και μοσχοβολουσε για να βγει μέχρι τον κήπο!!!όλα αυτά σε συνδυασμό με το κάτι παραπάνω που δίνουν με εκνευρίζει...Αχάριστη όμως δεν είμαι και μπορώ να πω πως μου έχουν προτείνει πάρα πολλές φορές να μου κάνουν δώρο διάφορα πράγματα που δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να αποκτήσουμε..μηπως τελικά εχω εγώ το πρόβλημα και στην ουσία δεν υπάρχει διαφορα;;

Με νοιάζει σίγουρα, αλλά φτάνεις να φαίνεσαι υπερβολική και ζηλιάρα..οπότε το αφήνεις,παίρνεις αυτό που θες όταν το θες και τέλος..πιο πολύ με πειραξε που δεν ήρθε ένας απο τους γονεις μου την νυχτα που τους ειχα ανάγκη ,ημουν χαλια ψυχολογικά για να τους καλέσω στις 3 τα ξημερώματα και ήμουν μονη με 3 παιδια...περίμενα ότι θα έρθει έστω ο μπαμπάς μου μια και δουλευε η μαμά μου την επομενη μέρα....αυτο τον πειραξε τον άντρα μου πολύ..κι όχι τίποτε αλλά σημερα θα διανυκτερευσουν και οι δυο στο σπίτι τους να κρατησουν ενα μωρο μονο...!!
η βοηθεια απο τηνοικογένεια του άντρα μου είναι επισης ελάχιστη..εως καθολου θα έλεγα...οπότε στηρίζομαι σε αυτους..Αλλά όπως το σκέφτομαι τώρα..η δουλειά μου να γίνεται , κι ας είναι λίγο περισσότερο βοηθητικοι δίπλα..

Η αντιμετώπισή μας ήταν σχετικά διαφορετική απο παλιά..όχι όμως υπέρ μου..ακόμη η μαμά μου λέει πως ήμουν το δύσκολο παιδί (σηκωνα μπαιράκι απο μικρή) και θυμάμαι ότι μου την έδινε πολύ το γεγονος ότι η μανα μου είχε τον αδερφό μου στα πουπουλα πχ μου είχε πει μια φορά και μου έχει μείνει, καθάρισε ένα πορτοκάλι του αδερφου σου...!!!(χαλαρώναμε όλοι στην κουζίνα και ο αδερφός μου ήταν εκεί διπλα μου..!!λες και ήταν κανένας κουλός!!)
Αλλά νομίζω η λύση είναι μια και την προτεινατε..να μην ξαναασχοληθώ και να στηριχτώ στις δυνάμεις μου...κακώς εκδηλώνω ζήλεια..ετσι κι αλλιώς όποτε τη ζητήσω έρχεται και μα βοηθάει. Το αν θα είναι λιγο παραπάνω βοηθητική στο άλλο ζευγάρι ουτε θα έπρεπε να μενοιάζει...ετσι κι αλλιώς η βοηθεια είναι προσφορά και όχι απαίτηση...

Tους έχω μιλήσει..μάλιστα ξεκίνησε απο καυγά καθώς ξέσπασα με ολα όσα έβλεπα, γιατί έγιναν κι άλλα. Κατεληξα να πω άσχημες κουβέντες που η μητερα μου δεν άντεξε και ήρθε κλαμένη να τα βρουμε. Της εξηγησα πως νιώθω μου εξηγησε κι εκείνη(πως εκεινη δεν έχει την μανα της κοντά οποτε πρέπει να είναι εκεί όποτε θελήσουν) αλλά απο τότε μου μιλάνε λες και είμαι ατομο που παρεξηγείται έυκολα...του στιλ <<δε σε ξεχωρίζουμε παιδάκι μου...>> και αισθάνομαι και παλαβή ότι δηλαδή απο μένα ξεκινάει το πρόβλημα...Δε λέω ότι δεν έρχονται να κρατήσουν τα παιδιά όποτε τους πω , αλλά βλέπω μια πιο ευνοική στάση απέναντί τους..ίσως περίμενα ότι με δυο παιδιά θα είχα περισσότερη προσοχή απο αυτους απο όση έχω τελικά..Αλλο ένα παράδειγμα..έφυγε το ζευγάρι διακοπές στο νησί της κοπέλας για καμιά βδομάδα όπου είναι και οι γονείς της. Αποφάσισε να πάρει άδεια κι εμένα οάντρας μου δυο εβδομάδες για να κάνουμε τις διακοπές μας..ευκαιρία σκέφτηκα να έχω την αμέριστη βοηθεια των γονιών μου..κι εκείνοι διάλεξαν να πάνε διημερο(ευτυχως!!) που αλλου;; Στο ίδιο νησί με το ζευγάρι..τι καλά...!!

Καλησπέρα. Είμαι παντρεμένη με δυο παιδάκια .Το ένα τριών ετών και το άλλο 4 μηνών. Μένω δίπλα δίπλα με τον αδερφό μου ο οποίος κι εκείνος πρόσφατα απέκτησε ένα παιδάκι. Το πρόβλημά μου είναι η συμπεριφορά των γονιών μου απέναντι σε μένα και απέναντι στην οικογένεια του αδερφου μου. Εχω διαπιστώσει πως τρέχουν σε οτιδήποτε πει ο αδερφός μου ενώ σε μένα το κάνουν απλώς επειδή πρέπει να είναι κάπως δίκαιοι..να σας δώσω ένα παράδειγμα. Όταν γέννησα το πρωτο μου παιδί ουδέποτε ήρθαν σπίτι να δουν πως τα βγάζω πέρα..ή για να είμαι ειλικρινής το έκαναν αλλά σπάνια. ΑΠο τότε που γέννησε η νυφη μου είναι κάθε μέρα μα κάθε μέρα στο σπίτι της. Και φυσικά ρίχνουν και μια μικρή βόλτα σε μένα που είμαι δίπλα..Εντάξει ..νορμάλ ακουγεται..Ας πάω σε κάτι πιο κοντινο..προσφατα είχε ένα ατυχημα ο αδεφός του άντρα μου και ο άντρας μου ήταν ολο το βράυ στο νοσοκομείο για να είναι κοντά στην εγχείρηση του αδεφου του ενώ εγώ έμεινα στο σπίτι με τρια παιδιά, δυο τα δικά μου και μια η ανηψιά μου. Εγώ εν τω μεταξύ να είμαι μέσα στο άγχος και τον πανικό για την εξέλιξη της κατάστασης του. Ζητημα αν κοιμήθηκα 3 ώρες..Εκτός του ότι η μαμά μου ήρθε μονο για να κάνουμε μπάνιο τα παιδιά και έφυγε και με άφησε έτσι , κατα τις 3 τα ξημερώματα τους πήρα τηλέφωνο σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση να τους ζητησω να έρθει κάποιος να μείνει μαζί μου..εν τέλει τους είπα πως δεν πειράζει και θα δω τηλεοραση ενώ εκείνοι πως αν είναι όντως σημαντικό να έρθει κάποιος..τελικά δεν ήρθε κανένας. Σήμερα όμως το ζευγάρι δίπλα έχει έξοδο για όλη τη νυχτα..και ήρθαν εδώ να προσέχουν το παιδί τους...και οι δυο...δεν ξέρω..αισθάνομαι λιγο αδικημένη ..μπορεί να είμαι και υπερβολική..μπορεί να θέλω όλη την προσοχή πάνω μου..βοηθηστε με να δω πιο καθαρα..αν έχω άδικο να σταματήσω τη μουρμουρα..