oasis
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η oasis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φιλόλογος. Έχει γράψει 336 μηνύματα.
24-09-10
00:33
Εγώ αρχικά να πω ότι γνώμη μου είναι πως ότι ανήκει στην λογοτεχνία, είτε είναι ροζ, είτε από τους λεγόμενους συγγραφείς τους δρόμου, κακό δεν μπορεί να 'ναι. Μπορεί ένα ροζ βιβλίο να μην απευθύνεται σε όλους, αυτό όμως δεν καταργεί την όποια αξία του. Και ο Ντοστογιέφσκι έχει γράψει ροζ, και μου άρεσε τόσο για την απλότητα του όσο και για το ύφος του. Αναφέρομαι στο "ένα γλυκό κορίτσι". Επίσης και ο Τένεσι Ουίλιαμς έχει γράψει ίδιου περιεχομένου βιβλίο, το "καλοκαίρι και καταχνιά" με τον μυθικό έρωτα του Τζόν και της Άλμα. Γενικά το να ταυτίζουμε το ροζ με το ρηχό το θεωρώ αν μη τι άλλο ανούσιο, γιατί διαβάζοντας κάποιος ροζ τύπου Ρωμέο και Ιουλιέτα ή Βαμβουνάκη, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να διαβάσει με άνεση και την "ναυτία" του Σαρτρ.
Για να πάρουμε όμως κάποιο νόμπελ.. είναι λίγο χλωμό. Οι παράγοντες πολλοί, δύσκολο αναγνωστικό κοινό (και κυρίως περιορισμένο), το ίδιο και το ίδιο ροζ χωρίς κάποια ουσία ή ιδιαίτερη πλοκή, φτωχά εκφραστικά μέσα, φανφαρισμός και όχι σκέψεις που γράφονται από καρδιάς. Γενικά νιώθω να λείπει το είναι του συγγραφέα ή αυτό που θα 'πρεπε να τον χαρακτηρίζει αν θέλετε. Για 'μένα λοιπόν σύγχρονο και ενδιαφέρον ροζ βιβλίο θα μπορούσε ίσως να είναι κάποιο που βασίζεται σε αληθινή ιστορία.
Για να πάρουμε όμως κάποιο νόμπελ.. είναι λίγο χλωμό. Οι παράγοντες πολλοί, δύσκολο αναγνωστικό κοινό (και κυρίως περιορισμένο), το ίδιο και το ίδιο ροζ χωρίς κάποια ουσία ή ιδιαίτερη πλοκή, φτωχά εκφραστικά μέσα, φανφαρισμός και όχι σκέψεις που γράφονται από καρδιάς. Γενικά νιώθω να λείπει το είναι του συγγραφέα ή αυτό που θα 'πρεπε να τον χαρακτηρίζει αν θέλετε. Για 'μένα λοιπόν σύγχρονο και ενδιαφέρον ροζ βιβλίο θα μπορούσε ίσως να είναι κάποιο που βασίζεται σε αληθινή ιστορία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.