parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,901 μηνύματα.
10-01-11
12:21
Το καλό με τον Εσωτερικά Εσωτερικό Εσωτερισμό είναι πως εμφανίζεται σαν φάντης μπαστούνι
στην πορεία της συζητησης τόσο διαφορετικών μεταξύ τους θεμάτων,
..από τον πονοκέφαλο και το ντιζάιν εσωτερικού χώρου, εώς την εκκόλαψη του φαιομέλανος αυγού έχιδνας,
που είτε όλα αυτά τα ζητήματα είναι Εσωτερικά με την δική τους βαρύνουσα σημαντική, είτε ο Εσωτερικισμός
είναι σαν την κόκα-κόλα: πάει με όλα!
Είσαι ωραίος! Η δική μου "εσωτεριστική εσώτερη" παρέμβαση εσωτερισμού ξεκίνησε από την χαλαρουίτα του κρυσταλλομασάζ! Έχουμε καταφέρει να μετατρέψουμε ένα κόσμο σοφίας σε ροζ μπαλέτο. Οπότε αντί να ξοδεύουμε τα λίγα πια διαθέσιμα λεφτάκια μας σε ρείκι, παπαρίκι ας διαβάσουμε κανένα βιβλίο - ή αυτά τα πολύ ωραία ποστ της Ίσι!
Ούτε εγώ, αυτό το κάνω από μικρό παιδί. Η σκέψη είναι αναγκαία για την καλλιέργια της Γνώσης. Δυστυχώς από το τετράπτυχο της Σφίγγας: Γνώση, Θέληση, Τόλμη, Σιωπή....είμαι ακόμα στην αρχή!Εγώ πάντως δεν μπορώ να σταματήσω τον διάλογο με τον εαυτό μου, μου προσφέρει έξυπνες συζητησεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,901 μηνύματα.
10-01-11
01:47
Βγάζεις φίλε μου νόημα από το απόσπασμα που μας παρέθεσες; Αν μπορείς βρες το πρωτότυπο κείμενο, ή τουλάχιστον μια καλύτερη μετάφραση...
Οκ, ας το γράψω λίγο καλύτερα... Ο άνθρωπος σου λέει ότι όλα τα μοντέλα διαλογισμού εσωκλείουν μία προσπάθεια στο να φτάσουν κάπου. Αυτή η προσπάθεια, αυτός ο μόχθος που ξοδεύει φαιά ουσία, αναγκαστικά αυτοπεριορίζεται από τον "συσκευασμένων" νου, δηλαδή από τις αντιλήψεις που κουβαλάμε που είτε το θέλουμε είτε όχι, ως ένα βαθμό, "φρενάρουν" αυτή την προσπάθεια αυτοβελτίωσης. Έτσι δεν επιτυγχάνεται ελευθερία.
Όλες οι προσπάθειες να διαλογίζεται ("κανείς" -- λείπει όντως) είναι η άρνηση του διαλογισμού. Αν θες να πετύχεις στο διαλογισμό σταμάτα να σκέφτεσαι! Διαλογισμός είναι το τέλος της σκέψης (και η αρχή της παρατήρησης). Αν καταφέρεις να νεκρώσεις τις σκέψεις σου, βλέπεις καθαρά. Τότε ο χρόνος σταματάει και - όπως θα σου εξηγήσει ο Χάος - εισέρχεται μέσα σου η κοσμική ενέργεια. Αυτή είναι η μέγιστη βαθμίδα ελευθερίας!
Απλά είχα στο μυαλό μου τις ιδέες του Κρισναμούρτι για το διαλογισμό και έψαξα στα γρήγορα για ένα ανάλογο κείμενο. Δεν έχω χρόνο για κάτι καλύτερο, όποιος θέλει ας ψάξει το 'Meditation, Silence and the Quiet Mind', όπου ορίζεται ο διαλογισμός ως η "Τέχνη της Παρατήρησης"!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,901 μηνύματα.
09-01-11
13:47
Φυσικά δεν θα πρέπει να λησμονεί κανείς την εντολή "Ου ποιήσεις σεαυτόν είδωλον, μηδέ παντός ομοίωμα". Αυτό σημαίνει ότι οποιοδήποτε αντικείμενο ή μέθοδο εάν τα θεοποιήσεις, τότε υποπίπτεις σε σημαντικό σφάλμα, αμαρτία με την αρχαία έννοια του όρου.
Πολύ καλό! Ομολογώ φίλε Χάος ότι η σκέψη σου είναι πολύ καθαρή.
Θέλεις να μας πεις φίλη woochoogirl πόσο πάνω κάτω κοστίζουν όλα αυτά τα εναλλακτικά; Η δική μου ένσταση είναι ότι αυτές οι ομοιοπαθητικές, ανθοϊάματα, κρυσταλλοθεραπείες, χρωματοθεραπείες, ρεϊκι, φιρίκι, παπαρίκι είναι χόμπι για πλουσίους! Θέλω κι εγώ κάποια στιγμή στη ζωή μου να κάνω μια χαλάουα σε τζακούζι - όπως ο μακαρίτης ο Χριστόδουλος - να ξεμπλοκαριστούν τα τσάκρα, να δω αυτή την 'φούντωση' της αύρας! Μια φορά μπορώ ίσως, άντε δύο....κάθε μέρα δεν γίνεται.
Ωραία, αλλά πες ότι ξεμπλοκάρεις τα τσάκρα σου, μετά τι; Ο κόσμος θα γίνει καλύτερος; Μήπως τελικά όλα αυτά σε βάζουν σε ένα περιχαρακωμένο πλαίσιο να προσκυνάς το αισθητό Εγώ σου και να ξεχνάς το Αιώνιο;
Θα είχαν νόημα τέτοιου είδους πρακτικές αν συλλογικά μπορούσαν να φέρουν μια επανάσταση αντίληψης. Εκεί ναι, αξίζει να επενδύσει κανείς αναζητώντας αλήθειες. Σε αυτό το επίπεδο θα πρέπει να μελετήσεις τον διαλογισμό όπως εισήχθει στα διάφορα κοινωνικο-θρησκευτικά ρεύματα, όπως Μπαχάι, Βουδισμός, Χριστιανισμός, Ινδουισμός, Ισλάμ, Ζαϊνισμός, Σιχισμός, Ταοϊσμός, κ.α.
Αλλά στο τέλος θα καταλήξεις νομίζω στην ανώτερη όλων - κατά τη γνώμη μου - βαθμίδα διαλογισμού του Jiddu Krishnamurti:
"Ο άνθρωπος, για να αποφύγει τις συγκρούσεις του, έχει εφεύρει πολλές μορφές του διαλογισμού. Αυτά βασίστηκαν στην επιθυμία, θέληση και την ώθηση για την επίτευξη, και συνεπάγονται σύγκρουση και μια προσπάθεια για να φτάσουν. Αυτή η συνειδητή, εσκεμμένη προσπάθεια είναι πάντα εντός των ορίων ενός συσκευασμένων νου, και σε αυτό δεν υπάρχει ελευθερία. Όλες οι προσπάθειες να διαλογίζεται είναι η άρνηση του διαλογισμού. Διαλογισμός είναι το τέλος της σκέψης. Μόνο τότε ότι υπάρχει μια διαφορετική διάσταση η οποία είναι πέρα από το χρόνο."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.