parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,886 μηνύματα.
20-01-11
23:25
Διαφωνω ....και αυτο προσπαθησα να διαχωρησω πιο πανω ως εθνικοσοσιαλισμος οριζεται ο ναζισμος και οχι ο φασισμος ....ας μην μπλεκουμε τα δυο ιδεολογικα θεωρηματα ,διοτι αν και γεννηθηκαν αναπτυχθηκαν και συνεργαστικαν την ιδια χρονικη περιοδο ,οπως και με την Δικτατορια του Φρανκο στην Ισπανια δεν ειναι τα ιδια,ολοκληρωτικα καθεστωτα ειναι οπως και ο κομμουνισμος με την εννοια του οτι η θεωρεια που ανεπτυξαν αφορουσε ενα ολοκληρο modus vivedi επιβολης στο λαο κοινωνικο,πολιτιστικο ,επιστημονικο,πολιτικο κλπ και οχι απλα πολιτικων ιδεων οπως κανει μια δικτατορια(πχ. η Χουντα).
Εγώ συμφωνώ με τον Νωεύς ότι οι "υπερεπαναστάτες" οδηγήθηκαν σε φασισμό αλλά ας δούμε αυτή την περιβόητη διαφορά που λες απ' τα γραπτά των Χρυσαυγιτών:
Λέγεται επίσης, από τους ανίδεους περί τα εθνικοσοσιαλιστικά, ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι «φασισμός» ή «ακροδεξιά»!!! Πρώτα πρώτα, ο Εθνικοσοσιαλισμός αρνείται τον τεχνητό διαχωρισμό του Εθνοφυλετικού Σώματος της Λαϊκής Κοινότητος σε «δεξιούς» και «αριστερούς». Έννοιες που ξεπεράστηκαν από την ίδια την ιστορική πραγματικότητα - αν ποτέ σήμαιναν κάτι ουσιαστικό... Ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν μπορεί να περιοριστεί σε τόσο στενά και στενόμυαλα πλαίσια, επειδή το Επαναστατικό του Όραμα ξεπερνά τα ψεύτικα στερεότυπα του «παραδοσιακού» πολιτικού φάσματος. Φασισμός είναι το πολιτικό σύστημα του Benito Mussolini. Φασισμός και Εθνικοσοσιαλισμός έχουν πολλά κοινά, αλλά και ουσιαστικότατες διαφορές - δεν είναι συνώνυμα! Οι Φασίστες πιστεύουν στην υπεροχή του Κράτους και της προσαρμογής όλων σε μια άκαμπτη τεχνητή κοινωνική τάξη. Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι η εκδήλωση και η εφαρμογή των Νόμων της Φύσεως στο πολιτικό πεδίο, πιστεύοντας στην συνεργασίας των τάξεων για την Λαϊκή Κοινότητα, που βρίσκεται σαφώς πάνω από το όποιο Κράτος (για περισσότερα βλ. «ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ», Μπενίτο Μουσολίνι). Φασισμός σήμερα τείνει να σημαίνει αυταρχισμός και μισαλλοδοξία. Υπό αυτήν την έννοια, περισσότερο φασίστες από οποιονδήποτε άλλον είναι οι «αντι-φασίστες».
Όμως οι ουσιαστικότατες διαφορές που μας λέει ο λόγιος Χρυσαυγίτης στην πράξη αποδείχθηκαν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Η υπεροχή του Κράτους - Έθνους του φασισμού έγινε η υπεροχή του Έθνους - Κράτους του ναζισμού. Λαϊκή Κοινότητα δεν υπήρξε ποτέ (ο Χίτλερ έχασε τον πόλεμο θα σου πουν οι φίλοι του ) Ο ναζισμός όντως αποδείχθηκε πολύ περισσότερο καταστροφικός γιατί είναι μπολιασμένος με την εμετική θεωρία της Ευγονικής:
Η εθνικοσοσιαλιστική αντίληψη πιστεύει ότι είναι απαραίτητο όχι μόνο να διατηρηθεί ο φυλετικός χαρακτήρας του Λαού, αλλά και με μέτρα ευγονικής πολιτικής, να βελτιώσει την ποιότητά του. Ο εθνοφυλετικός χαρακτήρας προσδιορίζει τον στόχο και την κατεύθυνση πρακτικής, τόσο για την κοινότητα, όσο και για το άτομο. Η ευγονία, αποτελεί ύψιστη βιοπολιτική προτεραιότητα του Εθνικοσοσιαλισμού. Το μέλλον της Φυλής δεν είναι δυνατόν να θυσιάζεται στο «τώρα», στο όνομα μιας αρρωστημένης ατομικιστικής εγωπάθειας, που αποτελεί μέχρι σήμερα κοινή δημοκρατική πράξη! Ο Εθνικοσοσιαλισμός πρεσβεύει ότι η οδός της πραγματικής προόδου βρίσκεται στα καλύτερα μέλη της κοινότητος. Αυτό, αποτελεί κεντρικό σημείο αναφοράς κάθε Εθνοκοινοτικής Πολιτικής. Γι΄ αυτό και η μητρότητα αναβιβάζεται στο προνομιακό βάθρο που της αναλογεί, μακριά από φιλελεύθερους «φεμινισμούς» με τους οποίους ο σιωνισμός υπέσκαψε τα ψυχικά και φυσικά στηρίγματα της Οικογένειας και του Έθνους.
Όποιος αντέχει να το διαβάσει όλο το κείμενο, το βρήκα εδώ: https://oex-xania.blogspot.com/2010/01/blog-post_16.html
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,886 μηνύματα.
20-01-11
20:17
Εαν διαβασεις προσεκτικα τι γραφω θα δεις οτι αναφερομαι στο φαινομενο του φασισμου.
Απλά επειδή ο φασισμός δεν είναι "φαινόμενο" γι' αυτό μπερδεύτηκα λίγο.
Λίγα για τον Μισέλ, δεν είναι σωστό να βάζεις ένα από τους μεγαλύτερους στοχαστές της μετανεωτερικότητας στην ίδια πρόταση με νεοφασίστες. Το μεγαλείο του Μισέλ είναι ότι επηρεάζει μαρξιστές, φιλελεύθερους, φασίστες, αναρχικούς κτλ με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά...
Να τον αποκαταστήσω! Ο Φουκώ ως Φουκώ δεν μου έχει κάνει τίποτα το παιδί - αν και θα προτιμούσα να μην άκουγε τον εκδότη του και να έγραφε λίγο πιο λαϊκά - λέω απλά ότι κατά τη γνώμη μου ο υποκειμενικός ιδεαλισμός είναι η τροφή κάθε εθνικοσοσιαλιστή, φασίστα, ναζιστή, μυστικιστή, παπατζή, πείτε το όπως θέλετε. Είναι μια φιλοσοφία που σε εγκλωβίζει. Π.χ. γράφει:
"Μπορεί σήμερα να ντρεπόμαστε για τις φυλακές μας. Όμως ο 19ος αι. ήτανε περήφανος για τα φρούρια που έχτιζε ακόμα και μέσα στο κέντρο των πόλεων. Γοητευόταν από την καινούργια αυτή εκδήλωση ηπιότητας που αντικατέστησε τα ικριώματα. Και ναρκισσευόταν με την ιδέα ότι δεν τιμωρούσε πια τα σώματα, κι ότι ήξερε τώρα πως να αναμορφώνει τις ψυχές. Αυτοί οι τοίχοι, αυτά τα σίδερα, αυτά τα κελλιά αντιπροσώπευαν μια ολόκληρη επιχείρηση κοινωνικής ορθοπεδικής. " (Από το 'Επιτήρηση και Τιμωρία - Η Γέννηση της Φυλακής')
Αν και ο ίδιος ήταν πολιτικός ακτιβιστής και έδωσε μάχη για τα δικαιώματα των φυλακισμένων (έγραψε τον "Οιδίποδα Τύρανο" σε εποχές Μάη 68') η εμμονή του να μελετά κάθε μερική αλήθεια και να τη γενικεύει σε "καθεστώτα αλήθειας" είναι κατ' εμέ "αυγοφιδένια" Στον αντίποδα, είχε μια αποστροφή στις καθολικές, νομοτελειακές ερμηνείες της ιστορίας κάτι το οποίο τον απομακρύνει φυσικά από τον "κόκκινο φασισμό" αλλά η ιδιαίτερη έννοια που έδινε στην εξουσία τον ξαναφέρνει στο επίκεντρο συγκρούσεων.
Για τον Φουκώ η εξουσία "απλώς ασκείται", δεν ανήκει μόνιμα και τελειωτικά σε κάνενα: ούτε σε τάξεις ή κοινωνικές ομάδες, ούτε σε ομάδες ατόμων, ούτε στο Κράτος που ελέγχει ωστόσο τις περισσότερες από τις σχέσεις εξουσίας. Δεν εντάσσεται στο απλουστευμένο, αναρχικό σχήμα της εξουσίασης-καταστολής διότι μια τέτοια θεώρηση περιορίζεται σ' ένα στενό νομικό πλαίσιο και παραγνωρίζει τις θετικές πλευρές της εξουσίας, αυτές που της προσδίδουν τον χαρακτήρα της κοινωνικά ωφέλιμης εξουσίας, της "ποιμαντικής" εξουσίας (pastoral power).
Με αυτή την ιδέα οδηγήθηκε στην άσκηση της "κανονιστικής" εξουσίας που την οραματιζότανε σε μια ευρεία διάσταση και σε πλήθος εξωκρατικών φορέων, θεσμών και μεθόδων (εκπαίδευση, οικογένεια, τεχνολογία), αναγνωρίζοντας παράλληλα και το δικαίωμα αντίδρασης σε αυτή: πολίτες απέναντι στη διοίκηση, παιδιά απέναντι στους γονείς, κλπ.
Αυτές οι ιδέες είναι μίλια μακριά από τη Μαρξιστική και Αναρχική θεωρία. Ίσως λοιπόν ο Φουκώ να επηρεάζει φιλελεύθερους, σοσιαλδημοκράτες, φασίστες, ναζιστές και Χρυσαυγίτες εθνικοσοσιαλιστές αλλά...φτου φτου, μακριά από μας!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,886 μηνύματα.
20-01-11
14:46
Επισης θα ηθελα να επισημανω το γεγονοος της απουσιας μελετητων του φαινομενου απο τον ιδιο τον χωρου του φασισμου...
Σε ποιο φαινόμενο αναφέρεσαι ακριβώς; Πάντως μόνο φιλόσοφοι και διανοητές δεν έλειψαν από τον φασισμό. Πιο χαρακτηριστικά να αναφέρω τον Τζιοβάνι Τζεντίλε (Giovanni Gentile) στην Ιταλία και τον Μάρτιν Χάιντεγκερ (Martin Heidegger) στην Γερμανία. Ειδικά ο δεύτερος θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα μυαλά του αιώνα, αλλά και αμετανόητος ναζιστής που ενέπνευσε τον Χίτλερ να στείλει στα κρεματόρια χιλιάδες Εβραίους (λένε μάλιστα ότι είχε γράψει και μερικούς απ' τους λόγους του).
Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για τον Χάιντεγκερ και πολλοί αναρωτήθηκαν μα πως είναι δυνατόν ένα τέτοιο μυαλό να είναι ναζιστής; Όποιος διαβάσει τη φιλοσοφία του θα διακρίνει ένα κρυστάλινο πνεύμα που ξεκινάει από το Πλατωνικό «τί ποτε βούλεσθαι σημαίνειν όποταν όν φθέγγησθε» (τι εννοούμε όταν λέμε ον). Δυστυχώς φαίνεται ότι οι Εβραίοι δεν ήταν αρκετά ον γι' αυτόν, τόσο που έκανε έναν άλλο λαμπρό φιλόσοφο, τον Γκάνταμερ να πει γι' αυτόν το περιβόητο: "υπήρξε ο μέγιστος των στοχαστών και ο ελάχιστος των ανθρώπων"!
Απ' την αρνητική σκοπιά έγραψε ο Εμμανυέλ Φάιγ, το βιβλίο με τίτλο, «Χάιντεγκερ. Εισαγωγή του ναζισμού στη φιλοσοφία» (δεν το έχω διαβάσει αλλά το έχω στα υπόψη μου ) και από θετική αλλά πικραμένη πλευρά ο Εβραίος στο θρήσκευμα Τζορτζ Στάινερ. Στην Ελλάδα ένθερμος μελετητής του είναι ο Στέλιος Ράμφος και κυρίως της μνημειώδης εργασίας του Χάιντεγκερ "Είναι και Χρόνος".
Ο φασισμός μπορεί να πει κανείς ότι επηρεάστηκε σημαντικά από τον Νίτσε (το "Θέληση για Δύναμη" π.χ.) χωρίς να φταίει ο κακομοίρης σε τίποτα αφού το έργο του στην κυριολεξία κατακρεουργήθηκε. Ένας όμως εξαιρετικά αμφιλεγόμενος φιλόσοφος που υμνήθηκε εν ζωή όσο κανείς άλλος και επηρέαζε βαθύτατα τον νεοφασισμό είναι ο κύριος Φουκώ. Ήταν ο μανιασμένος εχθρός του διαλεκτικού υλισμού χαμένος μέσα στον δαίδαλο του υποκειμενικού ιδεαλισμού, την απόλυτη δηλαδή κυριαρχία των λόγων, αποσπαμένους από την κοινωνικοοικονομική τους βάση. Έβλεπε π.χ. ακόμα και τις φυλακές και τα βασανιστήρια ως λυτρωτικά ιδεώδη!
Αυτό είναι για μένα ο πυρήνας του φασισμού, η αλλιώς..."η φωλιά του φιδαυγού".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.