13-06-11
02:28
Βάση αυτόυ του site αυτά είναι τα συμπτώματα της κατάθλιψης :
"- Συνεχόμενη θλίψη
- Απώλεια ενέργειας και εξάντληση
- Περισσότερη ή λιγότερη όρεξη για φαγητό
- Περισσότερος ή λιγότερος ύπνος
- Τάσεις απομόνωσης, κοινωνική απόσυρση
- Άγχος, ανησυχία, αναποφασιστικότητα
- Απογοήτευση, αδιαφορία
- Απώλεια του ενδιαφέροντος για την αναζήτηση ερωτικού συντρόφου ή για την ερωτική επαφή.
- Αισθήματα ενοχής, αυτομεμψίας και αναξιότητας
- Κακή διάθεση, κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σχεδόν κάθε ημέρα
- Μείωση του ενδιαφέροντος ή της ευχαρίστησης σε όλες ή σχεδόν όλες τις δραστηριότητες
- Ανησυχία και απαισιοδοξία για το μέλλον.
- Μερικές φορές σκέψεις σχετικά με το θάνατο και την αυτοκτονία"
Βλέπεις τον εαυτό σου εκεί,έτσι;
Η κατάθλιψη μάς χτυπά την πόρτα όχι μόνο μετά από θλιβερό γεγονός,αλλά και εκεί που δεν το περιμένουμε και όλα κυλούν "φυσιολογικά".Όπως διάβασα στη σελίδα του ψυχιάτρου Θ.Δασκαλόπουλου "Η κατάθλιψη σχετίζεται με διαταραχή της ισορροπίας σε κάποιες χημικές ουσίες του εγκεφάλου (νευροδιαβιβαστές), όπως η σεροτονίνη και η νορ-αδρεναλίνη)". Έτσι συνιστώνται στον ασθενή τα αντικαθλιπτικά,για την αντιμετώπισή της διότι "Η κατάθλιψη μπορεί να μην υποχωρήσει από μόνη της. Σε αρκετούς ασθενείς η κατάθλιψη μπορεί να διαρκέσει χρόνια αν δεν αντιμετωπιστεί.
-Ένα τυπικό επεισόδιο κατάθλιψης χωρίς θεραπεία, ξεπερνά συχνά τον ένα μήνα.
-Ένα τυπικό επεισόδιο κατάθλιψης με θεραπεία, αρχίζει να υποχωρεί από την πρώτη εβδομάδα".Να επισημάνω πως τα αντικαταθλιπτικά δεν είναι εθιστικά.
Σίγουρα η ανακάλυψη του λόγου που σε έκανε έτσι θα βοηθήσει αρκετά,αλλά δε φτάνει μόνο αυτό.
Χρειάζεται "κόπο" και χρόνο η ανάκαμψή σου.Και σε αυτό παίζει ρόλο η βαρύτητα της κατάστασης.Ενδεικτικά εδώ μπορείς να κάνεις μια πρόχειρη εκτίμηση.
Χρειάζεσαι την οικογένειά σου(τα κοντινά σου πρόσωπα) δίπλα σου όσο παιρνάς αυτά τα πράγματα.Και μια ιατρική συμβουλή (ή και παρακολούθηση)...Μη φοβάσαι να πας σε έναν ψυχίατρο.Κατά τη γνώμη μου,θα σε βοηθήσει αρκετά.
"- Συνεχόμενη θλίψη
- Απώλεια ενέργειας και εξάντληση
- Περισσότερη ή λιγότερη όρεξη για φαγητό
- Περισσότερος ή λιγότερος ύπνος
- Τάσεις απομόνωσης, κοινωνική απόσυρση
- Άγχος, ανησυχία, αναποφασιστικότητα
- Απογοήτευση, αδιαφορία
- Απώλεια του ενδιαφέροντος για την αναζήτηση ερωτικού συντρόφου ή για την ερωτική επαφή.
- Αισθήματα ενοχής, αυτομεμψίας και αναξιότητας
- Κακή διάθεση, κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σχεδόν κάθε ημέρα
- Μείωση του ενδιαφέροντος ή της ευχαρίστησης σε όλες ή σχεδόν όλες τις δραστηριότητες
- Ανησυχία και απαισιοδοξία για το μέλλον.
- Μερικές φορές σκέψεις σχετικά με το θάνατο και την αυτοκτονία"
Βλέπεις τον εαυτό σου εκεί,έτσι;
Η κατάθλιψη μάς χτυπά την πόρτα όχι μόνο μετά από θλιβερό γεγονός,αλλά και εκεί που δεν το περιμένουμε και όλα κυλούν "φυσιολογικά".Όπως διάβασα στη σελίδα του ψυχιάτρου Θ.Δασκαλόπουλου "Η κατάθλιψη σχετίζεται με διαταραχή της ισορροπίας σε κάποιες χημικές ουσίες του εγκεφάλου (νευροδιαβιβαστές), όπως η σεροτονίνη και η νορ-αδρεναλίνη)". Έτσι συνιστώνται στον ασθενή τα αντικαθλιπτικά,για την αντιμετώπισή της διότι "Η κατάθλιψη μπορεί να μην υποχωρήσει από μόνη της. Σε αρκετούς ασθενείς η κατάθλιψη μπορεί να διαρκέσει χρόνια αν δεν αντιμετωπιστεί.
-Ένα τυπικό επεισόδιο κατάθλιψης χωρίς θεραπεία, ξεπερνά συχνά τον ένα μήνα.
-Ένα τυπικό επεισόδιο κατάθλιψης με θεραπεία, αρχίζει να υποχωρεί από την πρώτη εβδομάδα".Να επισημάνω πως τα αντικαταθλιπτικά δεν είναι εθιστικά.
Σίγουρα η ανακάλυψη του λόγου που σε έκανε έτσι θα βοηθήσει αρκετά,αλλά δε φτάνει μόνο αυτό.
Χρειάζεται "κόπο" και χρόνο η ανάκαμψή σου.Και σε αυτό παίζει ρόλο η βαρύτητα της κατάστασης.Ενδεικτικά εδώ μπορείς να κάνεις μια πρόχειρη εκτίμηση.
Χρειάζεσαι την οικογένειά σου(τα κοντινά σου πρόσωπα) δίπλα σου όσο παιρνάς αυτά τα πράγματα.Και μια ιατρική συμβουλή (ή και παρακολούθηση)...Μη φοβάσαι να πας σε έναν ψυχίατρο.Κατά τη γνώμη μου,θα σε βοηθήσει αρκετά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
08-02-11
17:18
το ξερω οτι ειμαι κλειστος,το θεμα ειναι να βρω τροπους να ανοιχτω,να κοινωνηκοποιηθω.Ειναι λιγο γενικη η συμβουλη τυπου'μην κλεινεσαι στον εαυτο σου'.Καλο το προγραμμα...
Δεν μπορεί κάποιος να σου δώσει τη συνταγή της κοινωνικοποίησης.
Αν δεν βγαίνεις από το σπίτι σου,δε θα έρθουν να σου χτυπήσουν την πόρτα οι άνθρωποι.
Να πηγαίνεις στη σχολή σου.Έστω και αν έχεις καλές σημειώσεις μετά από μια παράδοση,ζήτα από κάποιον να κοιτάξεις τις δικές του για να δεις τάχα μου μη σου λείπει κάτι.Προσφερέ του και τις δικές σου.Πιάσε του κουβέντα για κάτι άσχετο.Προσπάθησε να βρεις τα κοινά σας σημεία.Πρότεινε έναν καφέ στο κυκλικείο.Και τέλος για τη μέρα.
Το βράδυ βγες με κάποιο γνωστό σου.Άμα έχει παρέα ακόμα καλύτερα.Βρες ένα άτομο από την παρέα που σου αρέσει (δεν εννοώ ερωτικά) και μίλα του.Και αν δεν τα βρείτε,προχώρα σε άλλο.
Τις επόμενες μέρες αμα πετύχεις το άτομο των σημειώσεων χαιρέτα το όπου το δεις.Χαμογέλα στους ανθρώπους (και ιδιαίτερα στις κοπέλες).Να είσαι φιλικός.Άνετος.Αλλά όχι χυμαδιό ή υπερβολικός.
Δώσε στους ανθρώπους για να σου δώσουν.
Μικρά καθημερινά βηματάκια.Έτσι χτίζονται οι σχέσεις.Οι φιλίες θέλουν χρόνο.Και κόπο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.