ikra
Νεοφερμένος
Ο ikra αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 7 μηνύματα.
08-02-11
15:27
σας ευχαριστω ολους για τις συμβουλες
παντα ειχα στοχους στη ζωη μου,το θεμα ,αρνητικο οπως αποδειχτηκε,ειναι οτι αφου εχω κανει μια ιεραρχηση στους στοχους μου,τους συγκρινω χωριζοντας τους με βαθμο σημαντικοτητας.Πχ ορισμενους τους θεωρω για τη δεδομενη χρονικη περιοδο σημαντικους,σε αλλους δινω παραταση ή αλλους τους διαγραφω γιατι πιστευω πως θα εμποδισουν την υλοποιηση των πρωταρχικων.Διαπιστωνω οτι αυτος ο προγραμματισμος στοχων δεν ηταν ο καλυτερος πχ νομιζα οτι ενας κοινωνικος στοχος περιοριζει εναν επαγγελματικο,πραγμα που αποδειχθηκε λαθος.Συγκεκριμενα απο το λυκειο ,μην πω και απο το γυμνασιο, ειχα στοχο τη σχολη μου ,αρα δεν ημουν κοινωνικος,ελεγα φοιτητης θα κοινωνικοποιηθω,θα βρω φιλους...Κλειστηκα απο μικρος στον εαυτο μου και το θεμα ειναι οτι πετυχα τον 'επαγγελματικο' μου στοχο και φιλους ,σαν φοιτητης,δεν εκανα.Προσωπικη ζωη δεν εχω,ακομα και στο 1ο ετος, βλεπω τωρα, οτι συνεχισα να λειτουργω με τον ιδιο τροπο,κοιταζα τη σχολη μου.Με αλλα λογια εθεσα προσωρινα αυτον τον τροπο σκεψης στο λυκειο,ωστε να''με βοηθησει'' να περασω στη σχολη, και τωρα δεν μπορω να απαλλαχτω.Ανακαλυψα οτι στις αρχες του 1 ετους δεν περναω καλα γενικως χωρις φιλους με αμεσο αποτελεσμα να εχω προβλημα και με τα μαθηματα στη σχολη.Τελικα σταματησα τη σχολη προσωρινα ωστε να βαλω ταξη στη ζωη μου.Ετσι μου δημιουργηθηκαν και τα παραπανω συμπτωματα.Δεκτες ολες οι συμβουλες
παντα ειχα στοχους στη ζωη μου,το θεμα ,αρνητικο οπως αποδειχτηκε,ειναι οτι αφου εχω κανει μια ιεραρχηση στους στοχους μου,τους συγκρινω χωριζοντας τους με βαθμο σημαντικοτητας.Πχ ορισμενους τους θεωρω για τη δεδομενη χρονικη περιοδο σημαντικους,σε αλλους δινω παραταση ή αλλους τους διαγραφω γιατι πιστευω πως θα εμποδισουν την υλοποιηση των πρωταρχικων.Διαπιστωνω οτι αυτος ο προγραμματισμος στοχων δεν ηταν ο καλυτερος πχ νομιζα οτι ενας κοινωνικος στοχος περιοριζει εναν επαγγελματικο,πραγμα που αποδειχθηκε λαθος.Συγκεκριμενα απο το λυκειο ,μην πω και απο το γυμνασιο, ειχα στοχο τη σχολη μου ,αρα δεν ημουν κοινωνικος,ελεγα φοιτητης θα κοινωνικοποιηθω,θα βρω φιλους...Κλειστηκα απο μικρος στον εαυτο μου και το θεμα ειναι οτι πετυχα τον 'επαγγελματικο' μου στοχο και φιλους ,σαν φοιτητης,δεν εκανα.Προσωπικη ζωη δεν εχω,ακομα και στο 1ο ετος, βλεπω τωρα, οτι συνεχισα να λειτουργω με τον ιδιο τροπο,κοιταζα τη σχολη μου.Με αλλα λογια εθεσα προσωρινα αυτον τον τροπο σκεψης στο λυκειο,ωστε να''με βοηθησει'' να περασω στη σχολη, και τωρα δεν μπορω να απαλλαχτω.Ανακαλυψα οτι στις αρχες του 1 ετους δεν περναω καλα γενικως χωρις φιλους με αμεσο αποτελεσμα να εχω προβλημα και με τα μαθηματα στη σχολη.Τελικα σταματησα τη σχολη προσωρινα ωστε να βαλω ταξη στη ζωη μου.Ετσι μου δημιουργηθηκαν και τα παραπανω συμπτωματα.Δεκτες ολες οι συμβουλες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ikra
Νεοφερμένος
Ο ikra αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 7 μηνύματα.
25-01-11
16:13
δεν ξερω αν εχω καταθλιψη,αλλα το σιγουρο ειναι οτι εχω καποια σοβαρα συμπτωματα
-απωλεια χαρας, καθημερινο αγχος,ενα διαρκες αισθημα κουρασης
-απαθεια αντιμετωπισης προβληματων-συμπτωματων,αναποφασιστικοτητα,αναβλητικοτητα
-κοιμαμαι ειτε πολλες ωρες ειτε ελαχιστες,τρεφομαι ελαχιστα ισα ισα για να συντηρουμαι,δεν εχω ορεξη να βγω εξω (η οταν εχω βγαινω με τον αδελφο μου και τους δικους του φιλους),παραμεληση εαυτου γενικως
-βασικα εχω προβλημα συναναστροφης γιατι εχω κλειστει στον εαυτο μου με αποτελεσμα αυτα τα δυο χρονια που ειμαι φοιτητης να μην εχω βρει δικους μου φιλους
-αποπειρα αυτοκτονιας δεν εχει περασει απο το μυαλο μου αλλα εχω συνειδητοποιησει οτι δε μου αρεσει η ζωη μου
οποιος εχει η ειχε παρομοια συμπτωματα η εχει γνωσεις ψυχολογιας μπορει να με συμβουλεψει
-απωλεια χαρας, καθημερινο αγχος,ενα διαρκες αισθημα κουρασης
-απαθεια αντιμετωπισης προβληματων-συμπτωματων,αναποφασιστικοτητα,αναβλητικοτητα
-κοιμαμαι ειτε πολλες ωρες ειτε ελαχιστες,τρεφομαι ελαχιστα ισα ισα για να συντηρουμαι,δεν εχω ορεξη να βγω εξω (η οταν εχω βγαινω με τον αδελφο μου και τους δικους του φιλους),παραμεληση εαυτου γενικως
-βασικα εχω προβλημα συναναστροφης γιατι εχω κλειστει στον εαυτο μου με αποτελεσμα αυτα τα δυο χρονια που ειμαι φοιτητης να μην εχω βρει δικους μου φιλους
-αποπειρα αυτοκτονιας δεν εχει περασει απο το μυαλο μου αλλα εχω συνειδητοποιησει οτι δε μου αρεσει η ζωη μου
οποιος εχει η ειχε παρομοια συμπτωματα η εχει γνωσεις ψυχολογιας μπορει να με συμβουλεψει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.