Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
08-02-11
16:16
Έχω περάσει,κι έτυχε και τη χρονιά που έδινα Πανελλήνιες.Ο λόγος αισθηματικός(ναι δε μου φαίνεται αλλά είμαι ευαισθητούλης τρομάρα μου )
Το γεγονός πως ήταν και εκείνη την χρονιά(όχι γυμναστική,όχι χαβαλές,όχι και τόσες βόλτες στον ήλιο)επιδείνωσε κάπως την κατάσταση.Έκανα 40 πυρετό για μια βδομάδα,παράτησα οτιδήποτε είχε σχέση με την προετοιμασία μου,κι όταν αυτός έπεσε,πάλι δεν είχα καμιά διάθεση να επιστρέψω.
Αν κατάφερα να το ξεπεράσω εγκαίρως για αυτό ευθύνονται αποκλειστικά οι γονείς μου,οι οποίοι εκείνο το διάστημα αναγκάστηκαν να αφήσουν τις δουλείες τους,ακόμη κι αν πολλά πράγματα έτρεχαν.Σε κάποιο βαθμό κι ένα δυο καθηγητές μου που με πείσμωσαν.Όταν δεν κλείνεσαι στον εαυτό σου αλλά έχεις περιβάλλον στο οποίο μπορείς να βασιστείς αντέχονται τα πάντα.
Κι εν τέλει η ζωή τα έφερε έτσι ώστε και σε όλους τους τομείς να είμαι καλύτερα κι από ό,τι σχεδίαζα,και να μου δοθεί η ευκαιρία να γυρίσω στα παλιά και να αρνηθώ.Κάποτε πίστευα πως το τελευταίο δε θα το έκανα ποτέ.
Μια μέρα έχει 24 ώρες φίλε.Ξέρεις τι μπορείς να κάνεις σε 24 ώρες?
7 ώρες θα κοιμηθείς.
6 ώρες θα παρακολουθήσεις μαθήματα.
4 ώρες θα διαβάζεις για τη σχολή.
1 ώρα θα τρως.
1 ώρα θα ετοιμάζεσαι για έξω
1 ώρα θα σου πάρουν οι μετακινήσεις
2 ώρες θα αναρωτιέσαι τι κάνω εγώ εδώ πέρα και δεν είμαι σπίτι ενώ οι υπόλοιποι χτυπιούνται
5 λεπτά θα περάσουν από τότε που θα την πάρει το μάτι σου μέχρι να το μαζέψεις από κάτω.
55 λεπτά θα περάσουν για να βρεις αφορμή να της πεις γεια.
Και την τελευταία ώρα,αν δεν είσαι τόσο χαζός ώστε να χάσεις την ευκαιρία,θα πάρεις με κάποιο τρόπο τον αριθμό της.
Το γεγονός πως ήταν και εκείνη την χρονιά(όχι γυμναστική,όχι χαβαλές,όχι και τόσες βόλτες στον ήλιο)επιδείνωσε κάπως την κατάσταση.Έκανα 40 πυρετό για μια βδομάδα,παράτησα οτιδήποτε είχε σχέση με την προετοιμασία μου,κι όταν αυτός έπεσε,πάλι δεν είχα καμιά διάθεση να επιστρέψω.
Αν κατάφερα να το ξεπεράσω εγκαίρως για αυτό ευθύνονται αποκλειστικά οι γονείς μου,οι οποίοι εκείνο το διάστημα αναγκάστηκαν να αφήσουν τις δουλείες τους,ακόμη κι αν πολλά πράγματα έτρεχαν.Σε κάποιο βαθμό κι ένα δυο καθηγητές μου που με πείσμωσαν.Όταν δεν κλείνεσαι στον εαυτό σου αλλά έχεις περιβάλλον στο οποίο μπορείς να βασιστείς αντέχονται τα πάντα.
Κι εν τέλει η ζωή τα έφερε έτσι ώστε και σε όλους τους τομείς να είμαι καλύτερα κι από ό,τι σχεδίαζα,και να μου δοθεί η ευκαιρία να γυρίσω στα παλιά και να αρνηθώ.Κάποτε πίστευα πως το τελευταίο δε θα το έκανα ποτέ.
σας ευχαριστω ολους για τις συμβουλες
παντα ειχα στοχους στη ζωη μου,το θεμα ,αρνητικο οπως αποδειχτηκε,ειναι οτι αφου εχω κανει μια ιεραρχηση στους στοχους μου,τους συγκρινω χωριζοντας τους με βαθμο σημαντικοτητας.Ανακαλυψα οτι στις αρχες του 1 ετους δεν περναω καλα γενικως χωρις φιλους με αμεσο αποτελεσμα να εχω προβλημα και με τα μαθηματα στη σχολη.Τελικα σταματησα τη σχολη προσωρινα ωστε να βαλω ταξη στη ζωη μου.Ετσι μου δημιουργηθηκαν και τα παραπανω συμπτωματα.Δεκτες ολες οι συμβουλες
Μια μέρα έχει 24 ώρες φίλε.Ξέρεις τι μπορείς να κάνεις σε 24 ώρες?
7 ώρες θα κοιμηθείς.
6 ώρες θα παρακολουθήσεις μαθήματα.
4 ώρες θα διαβάζεις για τη σχολή.
1 ώρα θα τρως.
1 ώρα θα ετοιμάζεσαι για έξω
1 ώρα θα σου πάρουν οι μετακινήσεις
2 ώρες θα αναρωτιέσαι τι κάνω εγώ εδώ πέρα και δεν είμαι σπίτι ενώ οι υπόλοιποι χτυπιούνται
5 λεπτά θα περάσουν από τότε που θα την πάρει το μάτι σου μέχρι να το μαζέψεις από κάτω.
55 λεπτά θα περάσουν για να βρεις αφορμή να της πεις γεια.
Και την τελευταία ώρα,αν δεν είσαι τόσο χαζός ώστε να χάσεις την ευκαιρία,θα πάρεις με κάποιο τρόπο τον αριθμό της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.