DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
26-05-07
22:30
Bέβαια έγραψα πιο πριν την γνώμη μου, αλλά με το συμπάθειο οι ερωτήσεις που θέτετε πολλές φορές στις δημοσκοπήσεις στο steki είναι κάπως παγίδα και μοιάζουν πολλές φορές με πολιτικές δημοσκοπήσεις. Η ερώτηση είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση ''θα θέλατε να είστε σαν αδέλφια με τους Τούρκους'' και μας έχετε να επιλέξουμε μεταξύ 1) αίσχος - με τίποτα ! 2) ναι αμέ και 3) δεν ξέρω-δεν απαντάω. Εγώ π.χ ψήφισα ''ναι αμέ'' ενώ η απάντησή μου παραπάνω δείχνει κάποια αποστροφή - όχι και μίσος όμως - για τους Τούρκους και ουσιαστική απόρριψη της φιλίας μ'αυτούς. Είμαι διχασμένος ? Όχι. Γιατί ψήφισα τότε ότι θα ήθελα να είμαι σαν αδελφός τους ? Για το λόγο ότι δεν μπορώ να επιλέξω το 2 )''αίσχος - με τίποτα !'' της δημοσκόπησης. Με παγιδεύει αυτή η ερώτηση όπως και πολλές άλλες. Το θέμα δεν είναι αν θέλουμε να είμαστε φίλοι με τους Τούρκους, το θέμα είναι αν μπορούμε, και υπό αυτές τις συνθήκες, η φιλία είναι όνειρο θερινής νυκτός, ας είμαστε ρεαλιστές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
20-05-07
14:50
Δεν μου αρέσει ο τρόπος ζωής του τουρκικού λαού, ούτε οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, ούτε ο τρόπος που φέρονται στις γυναίκες, ούτε τίποτα, οπότε δεν μπορώ να γίνω φίλος με Τούρκο εύκολα, αλλά δεν σημαίνει ότι τους βλέπω και εχθρικά. Απλά δεν νοιώθω συμβατός με αυτούς όπως δεν νοιώθω συμβατός και με υποτιθέμενους πιο πολιτισμένους λαούς, πχ τους 'Αγγλους (που σε πολλά πράγματα φέρονται ακόμα πιο απολίτιστα κι από τους Τούρκους, και ο πολιτισμός των οποίων είναι μόνο επιφανειακός). Νοιώθω ότι είμαι τελείως ξένος και απέναντι στην νεοελληνική κουλτούρα, που έχει υιοθετήσει τόσα πολλά από την τουρκική κουλτούρα (το ραχάτι, το ρουσφέτι, την εσωστρέφεια, τον υποβιβασμό της γυναίκας, τον ωχαδελφισμό, την μοιρολατρία), πόσο μάλλον απέναντι στην τουρκική. Ακόμα δεν μπορώ να ανεχτώ ούτε λεπτό την τουρκική γλώσσα, που την θεωρώ από τα πιο άσχημα ακούσματα. Για την στρατιωτική ηγεσία τους ούτε λόγος, ο στρατός αποτελείται από επαγγελματίες φονιάδες που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου, χειρότεροι κι απ'τους ναζί, και όσο κυβερνά ο στρατός δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει ελληνοτουρκική φιλία. 'Ηταν μια μεγάλη ελπίδα για την Ελλάδα αν μπορούσε να εκλεγεί μουσουλμάνος πρόεδρος ο Ερντογάν με σαφή ευρωπαικό προσανατολισμό και στόχο την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαική 'Ενωση, αλλά βλέπετε αυτή την εποχή τις φοβερές αντιδράσεις και μηχανοραφίες των στρατιωτικών που δεν θέλουν μια πιο ευρωπαική Τουρκία. 'Οταν ήρθα σε επαφή με κάποιους Τούρκους στο εξωτερικό τυχαία, δεν μπορώ να πω ότι μου φέρθηκαν άσχημα, αντιθέτως ήταν κύριοι πολύ περισσότερο κι από κάτι δικούς μας Ελληναράδες εδώ, αλλά παρόλλα αυτά δεν μου έκανε καρδιά να είμαι μαζί τους για πολύ γιατί αντιδρούν πολύ παθητικά σε οτιδήποτε αρνητικό. Για όλα φροντίζει ο Αλλάχ, κι αυτό εμένα ως σκέψη από μόνο του με απομακρύνει απ'αυτούς. Το μίσος μας γι'αυτούς όμως εν πολλοίς προκύπτει απ'το γεγονός ότι υποσυνείδητα μας θυμίζουν πολλά στοιχεία του δικού μας λαού, τα οποία προσπαθούμε να τα απωθήσουμε. Λίγοι λαοί στον κόσμο είναι τόσο εσωστρεφείς όσο οι Τούρκοι και οι 'Ελληνες σήμερα και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που δεν θα γίνουν ποτέ φίλοι όσα τουρκικά σήριαλ και να προβάλλει η ελληνική tv τελευταία κι όσα ζειμπέκικα κι αν χορέψουν μαζί τους οι πολιτικές ηγεσίες. Οι δυνάμεις του συλλογικού Ασυνείδητου είναι τόσο ισχυρές, αλλά που ξέρεις, μερικές φορές γίνονται και θαύματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.