30-05-07
11:45
Κι εγώ κλαίω εύκολα, αλλά όχι πια για τσακωμούς...
Κλαίω όταν μου λείπει το σπίτι μου ΚΑΙ είναι δύσκολα εδώ. Πχ μετά από μία μέρα, που δεν κατάλαβα τα μισά λόγω διαλέκτου, δε βρήκα ανταπόκριση από τον ιχλίμπεντιχ και με έχει πιάσει το "πού βαδίζω", θα κλάψω στο ντους μόνη μου.
Για γκομενικά κλαίω... έως και καθόλου, δε χαρίζομαι πια σε κανέναν. Άει και.
Αλλά θεωρώ το όχι-πολύ κλάμα υγιή αντίδραση.
Κλαίω όταν μου λείπει το σπίτι μου ΚΑΙ είναι δύσκολα εδώ. Πχ μετά από μία μέρα, που δεν κατάλαβα τα μισά λόγω διαλέκτου, δε βρήκα ανταπόκριση από τον ιχλίμπεντιχ και με έχει πιάσει το "πού βαδίζω", θα κλάψω στο ντους μόνη μου.
Για γκομενικά κλαίω... έως και καθόλου, δε χαρίζομαι πια σε κανέναν. Άει και.
Αλλά θεωρώ το όχι-πολύ κλάμα υγιή αντίδραση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.