tsarachaf
Περιβόητο μέλος
η μοιρα, η τυχη ειναι ανωτερες δυναμεις αρα κατι το θεϊκο αρα συμφωνεις με εμενα
Χαχαχαχαχαχαχαχαχα...
Η ειρωνία περί μοίρας δεν ήταν αρκετά εμφανής...
Αν θεωρείς κάτι το θεϊκό την τύχη, απλά δεν συζητώ άλλο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
αμα δεν το πιστευεις τοτε ποιος καθοριζει το θανατο μας?
λολ;
Η μοίρα;
Πιθανότατα κανείς και όλοι... Σκέψου μόνο πόσοι είναι οι δυνατοί τρόποι να πεθάνεις κι από πόσους παράγοντες εξαρτάται ο καθένας... Είναι κατά κάποιο τρόπο τυχαίο(ίσως και εντελώς σε κάποιες περιπτώσεις), αλλά εξαρτάται άμεσα και από τον τρόπο ζωής μας κλπ...
Δεν χρειάζεται κανένας να καθορίσει τον θάνατό μας... Γιατί να χρειάζεται άλλωστε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
ας πουμε ενα ατομο προσβαλλεται απο μια ασθενεια και ζει μες το πονο και ο γιατρος δεν ξερει ποσο θα ζησει.αν αυτο θελησει να πεθανει δεν θα ειναι καλυτερα?
Αυτό είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα... Είμαστε έτοιμη να πιάσουμε τα περί ευθανασίας... Και θα ξεφύγουμε...
δηλαδη εσυ δεν πιστευεις οτι υπαρχει μια ανωτερη δυναμη απο μας που αποφασιζει ποτε θα πεθανουμε?
Όχι; Γιατί να το πιστεύω; Σε τι θα με ωφελήσει;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
ΧΑΧΑΧΑΧΑ απο ποτε ξερουμε με ΣΙΓΟΥΡΙΑ το τι υπαρχει μετα το θανατο????
Γιατί είπα εγώ ότι ξέρουμε;; Αντίθετα είπα ότι ακριβώς επειδή δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα, είναι λάθος να υποθέτουμε ότι υπάρχει το οτιδήποτε...
μη ξεχνας οτι σε καποια πραγματα μπορει να μη φταιει το ιδιο το ατομα και να μη μπορει με ΤΙΠΟΤΑ να ταδιορθωσει οσο και να προσπαθει
Θέλω παράδειγμα...
αργα ή γρηγορα θα πεθάνεις.αμα ο θεος δεν θελει να φυγεις τοτε επιζεις οσες φορες και αν αυτοκτονεις αμα οχι τοτε πεθαινεις οτι και να κανουμε τελικα αυτη η θεικη δυναμη αποφασιζει ο,τι και να κανει ο αλλος.
Άσε τους Θεούς και τους δαίμονες απ' έξω, αν θες να κάνουμε σοβαρή συζήτηση...
με λιγα λογια και εγω και εσυ δεν ξερουμε τι υπαρχει στη μετα θανατον ζωη ωστοσο δεν μπορεις να εμποδιζεις καποιον απο το να το μαθει μπορει να του βγει σε καλο μπορει σε κακο το θεμα ειναι οτιειναι δικια του αποφαση
Όχι δεν μπορώ να τον εμποδίσω... Αλλά δεν σημαίνει ότι θα τον επικροτήσω κιόλας... Κάθε άλλο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
ναι,,
γιατι μπορει να μπουμε και στην καταψυξη..
KMN
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
άμα η ζωή ερχόταν με οδηγίες χρήσης αυτή την στιγμή δε θα την κάναμε αυτή την συζήτηση. Απλά όταν μπεις στο χορό θα χορέψεις ανάλογα με το πως σου δείχνει ο άλλος....
Ο καθένας μπορεί να εκφέρει την δική του άποψη, αλλά θα είναι πολύ διαφορετική από κάποιον που είτε έχει κάνει απόπειρα είτε έχει βιώσει από κοντά κάποιον που αποπειράθηκε/αυτοκτόνησε.
Αν η ζωή ερχόταν με οδηγίες χρήσης, θα ήταν βαρετή....
Όταν μπεις στον χορό, πρέπει να μάθεις ή να χορεύεις μόνος ή να σέρνεις εσύ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Άμα έχει πολύ σκοτάδι φίλε μου, φοβάμαι πως δεν τις βλέπουμε....
δεν φταίει κανένας άλλος, μόνοι μας χανόμαστε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Αν κάποιος θεωρήσει την αυτοκτονία ως μοναδική λύση, ίσως γι'αυτόν η διαδρομή που έκανε μέχρι εκείνη την στιγμή να μη τον είχε ικανοποιήσει. Ελπίζω όμως πως να συμφωνήσουμε και οι δύο ότι αυτός που αυτοκτονεί έχει σίγουρα ψυχολογικά προβλήματα....
Και τις στροφές γιατί τις έχουμε;; Για διακοσμητικά;;
Ναι,συμφωνούμε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Σαφώς και έχει ρόλο η διαδρομή, όμως λέγοντας ότι για μένα έχει ουσία ο τερματισμός εννοούσα πως η κατάληξη είναι για όλους η ίδια...γι'αυτό και δε πρέπει να κατακρίνουμε την αυτοκτονία...
Αν σε μπέρδεψα (γιατί και τον ίδιο μου τον εαυτό μπέρδεψα αυτή την στιγμή), είναι γιατί και εγώ η ίδια, σε αυτό το θέμα, φάσκω και αντιφάσκω...
Μα ακριβώς επειδή η κατάληξη είναι η ίδια, μετράει ακόμη περισσότερο η διαδρομή και επειδή η αυτοκτονία είναι πρόωρος τερματισμός του ταξιδιού, εγώ δεν μπορώ παρά να την κατακρίνω...
Χαχαχαχαχα... Δε με μπέρδεψες ιδιαίτερα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Μα όλοι κάποτε θα πεθάνουμε, είτε είναι σήμερα είτε σε 20-40 χρόνια από τώρα. Το θέμα είναι η διαδρομή ή ο τερματισμός; Για μένα πάντως ο τερματισμός...
Εδώ είναι που διαφωνούμε... Ο τερματισμός είναι μία λεπτομέρεια, που δεν θα κρίνει αυτή καθ' αυτή την ζωή, παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις... Η διαδρομή είναι η ουσία για μένα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Στην ανυπαρξία θα βρεθούμε όλοι μας κάποια στιγμή, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Αυτός που επιλέγει να κλείσει την αυλαία της προσωπικής του ζωής με την αυτοκτονία, απλώς καθορίζει το πότε.
H διαφορά είναι ότι κάποιοι θα βρεθούμε επειδή δεν μπορούμε να το αποφύγουμε....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
γιατι η αυτοκτονια ειναι απαραιτητα κακο?γεννηθηκαμε σε ενα κοσμο που δεν επιλεξαμε εμεις να γεννηθουμε αλλα δυο ανθρωποι και κατ επεκταση κατι το θεικο.εφοσον μας δινεται η ζωη τοτε ειναι δικαιωμα μας να την ορισουμε οπως εμεις θελουμε.και αυτοκτονια δεν σημαινει οριστικο τελος για καποιους που πιστευουν στην μετεμψυχωση,το σωμα πεθαινει η ψυχη ομως μενει αιωνια και περιπλανιεται μεχρι να βρει αλλο σωμαγιατι ελπιζει οτι θα αρχισει μια νεα ζωη(το ιδιο πιστευω και εγω) εαν καποιος δεν εχει τη ψυχικη δυναμη να αλλαξει τη ζωη του και θελει να ανακαλυψει εναν αλλο κοσμο περα απο το θανατο τοτε μετα απο πολυ ωριμη σκεψη ας το κανει.και δεν πιστευω οτι αυτος ο καποιος ειναι ενας δειλος γιατι θελει πολυ θαρρος και ψυχικη δυναμη για να το καταφερεις αυτο γιατι μια λαθος κινηση και μπορεις να βρεθεις ''φυτο'' με εγκεφαλικες βλαβες(αν διαλεξεις θανατο απο οπλο)ή πολλα αλλα.και ολα αυτα που λενε οτι αυτοι που αυτοκτονουν πανε σε ενα κοσμο χειροτερο ειναι βλακειες της θρησκειας για να αποτρεψουν ανθρωπους να το κανουν.αν εσεις ησασταν σε ενα κοσμο που ολα πηγαιναν σκατα περιτρυγιρισμενοι απο θανατους αγαπημενοων προσωπων γεματος ψυχολογικα προβληματα αμα ειχες μια ΔΕΥΤΕΡΗ ευκαιρια για μια αλλη ζωη να διορθωσεις τα λαθη σου δεν θα το εκανες?μπορει να εχω αδικο μπορει οταν πεθανεις τελικα να μη γινεται ΙΠΟΤΑ σπο αυτο που ειπα για τη ψυχη ωστοσο αν ο αλλος ειναι απελπισμενος μπορει να ελπιζει και να το πραξει.αμα εχεις ζησει δυσκολα παιδικα χρονια ή εχεις φιλους που εχουν ζησει τετοιες καταστασεις τοτε θα καταλαβεις το σκεφτικο μου εαν οχι τοτε απλα θα καταληξουμε σε μια ασκοπη διαφωνια.πως μπορεις και γινεσαι κριτης του αλλου?πως μπορει να κατα κρινεις ΕΣΥ εναν ανθρωπο που δεν τον ξερεις ΚΑΝ επειδη το εκανε?
Αχ, γιατί μου τα κάνετε αυτά;;
Ξεκινάμε... Άρχισες να λες, για μετεμψυχώσεις, άλλες ζωές κλπ... Ξέρεις ότι όντως ακολουθεί κάτι τέτοιο;;ΟΧΙ!! Άρα τι είναι το να στηρίξει την επιχειρηματολογία σου πάνω σε αυτό;; Βρες την λέξη μόνη σου...
Δεν ξέρω αν υπάρχει ζωή... Δεν το πιστεύω αν με ρωτάς, αλλά δεν έχω και κανέναν τρόπο να το αποκλείσω... Ποιο είναι το θέμα όμως; Ότι τώρα το μόνο που ξέρουμε, είναι αυτό που έχουμε εδώ, πάνω σ' αυτήν την κόλαση/παράδεισο/"πες το όπως θες"... Όλα τ' άλλα είναι εικασίες... Οπότε δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε αυτές...
Άρα αυτός που αυτοκτονεί, παραιτείται από το μόνο που του έχει πραγματικά απομείνει, που είναι και ό,τι σημαντικότερο έχει και κάνει ένα βήμα προς την ανυπαρξία... Συνεπώς, για μένα τουλάχιστον είναι δειλός... Πολύ πιο δειλός, από αυτόν που εγκαταλείπει το πεδίο της μάχης, για να σωθεί...
Γιατί όσο θάρρος θέλει για να προσπαθήσεις να αυτοκτονήσεις, θέλει το δεκαπλάσιο για να αποφασίσεις να παλέψεις μ' όλα τα σκατά της ζωής σου, με όλα αυτά που σε κάνουν να θες να την αφήσεις... Για να μην συζητήσω για ψυχική δύναμη...
Ακόμη κι αν υπάρχει όμως κάτι άλλο πέρα από τον θάνατο, τότε αυτή η ζωή είναι ένα ενδιάμεσο στάδιο, μια προετοιμασία αν θες, για το επόμενο... Το να αυτοκτονείς είναι σαν να χρησιμοποιείς cheat σε game... Ναι μεν κερδίζεις, αλλά δεν ξέρεις και να παίζεις...
Και για να κλείσω... Ό,τι μα ό,τι και να έχει περάσει κάποιος, πάντα θα μπορεί να βρει την δύναμη να ανταπεξέλθει, αρκεί να το θέλει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Έπειτα κάποιος που πεθαίνει από ναρκωτικά ή από το κάπνισμα για παράδειγμα, αυτοκτονεί λιγότερο από τον αυτόχειρα;
Η διαφορά είναι ότι το κάνει αργά αργά μη συνειδητοποιώντας τι ακριβώς κάνει, καθώς έχει την ψευδή αίσθηση του ελέγχου της κατάστασης...
Κι ότι επισής δεν είναι τελεσίδικη αυτοκτονία... Πολύς κόσμος κόβει το κάπνισμα από επιλογή ή από "επιλογή", άλλοι ζούνε πολλά χρόνια καπνίζοντας και πεθαίνουν σε βαθιά γεράματα(έχω κόσμο υπ' όψιν μου)...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
¨Μανιάτικο¨ σε αυτόχειρες καταρχήν το κρατάει η σεβαστή Εκκλησία...
η οποία δεν είναι αυθύπαρκτη, την ασπάζονται ουκ ολίγοι ,οι οποίοι επίσης συμφωνούν με την άκαμπτη στάση της ως προς αυτό το θέμα...
Επίσης, αν διαβάσεις παραπάνω σχόλια του τύπου ¨βαθιά προβληματικοί¨, και ¨δεν θα τους δικαιολογήσω κιόλας¨, δείχνει μια σχετική ακαμψία... Δεν ξερω κατά πόσο από μια αρνητική στάση, μπορεί να απορρέει τελικά σεβασμός για ένα συμβάν,ούτως ή άλλως, τετελεσμένο...
Μα προφανώς ένα άτομο που αυτοκτονεί είναι βαθιά προβληματικό, δεν ξυπνάει κανένας μια ωραία πρωία και λέει "Τι να κάνω ρε σήμερα για να περάσει ωραία η μέρα μου?? Ε, μεχρι τώρα καλά έζησα, ας αυτοκτονήσω να δω πως περνάνε και υπογείως.." ... Είμαστε καθόλου με τα καλά μας?? Για να αυτοκτονήσει κάποιος έχει μεγάλα προβλήματα... Όχι μόνο στην ζωή του, αλλά κυρίως στο μυαλό του που τον παγιδεύει στην απελπισία του και δεν τον αφήνει να δει καμία διέξοδο από αυτήν...
Και συγνώμη, αλλά εφόσον δεν θεωρεί κάποιος λογική και δικαιολογημένη την αυτοκτονία, δεν θα πει "Ε, καλά έκανε το παιδί..."... Φυσικά δεν θα του ζητήσει και τα ρέστα, ακόμη κι αν το ήθελε...
Και στην τελική ο σεβασμός κερδίζετε... Ο αυτόχειρας τι αξιοσέβαστο κάνει??? Κατά την γνώμη μου απολύτως τίποτα... Πώς να σεβαστώ λοιπόν αυτό το γεγονός??? Μπορώ απλώς να το αποδεχτώ ως τετελεσμένο...
μπα..νομιζω οτι κατ'οικονομιαν" τους θαβει ολους..
εχετε ακουσει πρακτικα να μην θαβουν τους αυτοχειρες?
Όχι, τώρα πια τους θάβουν... Αλλά επειδή δεν τους παίρνει να μην το κάνουν...
α) Γιατί παίρνουν τα λεφτάκια από κηδείες μνημοσύνα και τα συναφή...
β) Γιατί θα είχαμε πολλές αντιδράσεις αν το συνεχίζανε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
H ιδιαιτερότητα αυτού του θέματος είναι ότι όσοι είναι υπέρμαχοι της άλλης άποψης, -και την έχουν υποστασιοποιήσει κάνοντάς τη πράξη - βρίσκονται και στην άλλη μεριά, και δεν μπορούν ν'απαντήσουν...
Ίσως όμως αν είχαν αυτή την δυνατότητα να έλεγαν ¨ζήτησα εγώ να μου δωθεί η ...¨μοναδική¨ ευκαιρία¨;; ¨ζήτησα εγώ να μου δωθεί το ¨δώρο¨;;; και αφού μου δόθηκε έπρεπε υποχρεωτικά να μου αρέσει και να το εκτιμήσω;;;¨
Σπανίως ζητάς δώρα αγαπητή μου, αλλά πάντα οφείλεις να τα εκτιμάς όταν σου δίνονται... Το να σου αρέσουν είναι άλλη ιστορία...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Η δικη μου αποψη ειναι αυτη....
Σαν φυγεις, μην ξεχασεις το τελευταιο αντιο... του ειπε...
Σαν γυρισεις παλι μην ξεχασεις εκεινη την ωρα του δειλινου, χαιρετισες για στερνη φορα και η μορφη σου εμεινε πανω στη ζεστασια του κορμιου μου... κι εκεινος χαμογελασε...
Εμεινα να κοιταζω τα ματια σου μες στη νυχτα, οταν το προσωπο σου εφυγε με εκεινες τις σταλες... κι εκεινος σκυθρωπιασε...
Κρυωνα πολυ, μα μου πηρες ολη τη ζεστασια που ειχα στην καρδια μου...κι εκεινος ενιωσε τυψεις....
Εμεινα ΜΟΝΗ, με τα ματια ιδρωμενα στην προσμονη σου, κι αν τωρα η μορφη σου εδυσε απ'το ηλιολουστο, θα σου κρατω συντροφια τις ατελειωτες νυχτες, οταν η καταιγιδα ξεσπα στο κατωφλι του σπιτιου μου... κι εκεινος δακρυσε...
Μπορει να μην προφτασω να δω την επομενη ανοιξη...κι εκεινος αυτοκτονησε...
πειτε μου παιδες περιμενω απαντηση....
Ειλικρινά πιστεύεις ότι με βοήθησες να καταλάβω ε???
Το μόνο που μπορώ να σου απαντήσω, είναι ότι είσαι υπερβολικά ρομαντική... Και αυτοκαταστροφικά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Δυστυχως εγω ειμαι fun του Καρυωτακη......
Καημένη...
αλλα βλεπω εδω οι απαντησεις ειναι last last year....
Could you be a little more specific??
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Καλησπέρα. Εχει κάπου παραπάνω γραφτεί πως η αυτοκτονία είναι δικαιολογημένη και όχι κατακριτέα, μόνο σε κάποιες περιπτώσεις ευθανασίας.
Θα ήθελα να πάω λίγο παραπέρα και να τοποθετηθώ στο συγκεκριμένο θέμα πιο πρακτικά μέσω ενός παραδείγματος που θα τεθεί σαν ερώτηση. Παραδείγματος που η ζωή η ίδια φτιάχνει όπως νομίζω πως όλοι ξέρουμε, πιο φριχτά και πολύπλοκα σενάρια. Μπορώ εύκολα να΄γράψω κι άλλα πολλά, μα θέλω να πιστεύω ότι αυτό θά'ναι αρκετό για να γίνει κατανοητό πως η αυτοκτονία είναι δικαιολογημένη και όχι κατακριτέα σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Ακόμα θέλω να δείξω με το πιο κάτω παράδειγμα, ότι πολλές φορές τους αυτόχειρες, οδηγούν άλλα πρόσωπα στη πράξη της αυτοκτονίας, όπως έγραψα σε πιο πάνω απάντησή μου.
Δε θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί προτιμώ να τις καταλάβει ο καθένας απο μόνος του και γιατί δε θέλω να εμβαθύνω σε τέτοια περιστατικά:
Σε μια πόλη ζει μια οικογένεια με το γιό της. Ο πατέρας πεθαίνει και μένει το αγόρι ορφανό. Μα η μητέρα ξαναπαντρεύεται όταν το αγόρι είναι περίπου 4ετών. Ο πατριός αρχίζει να βιάζει το αγόρι απ'αυτη την ηλικία μέχρι και 8ετών. Η μητέρα το μαθαίνει και το ανέχεται. Ο πατριός απ τη στιγμή που έχει κορεστεί η διαστροφή του πάνω στο παιδάκι αυτό, το προσφέρει απλόχερα σε γνωστούς και μη, έναντι κάποιας αμοιβής και εξαργυρώνοντας τα στη συνέχεια σε οινοπνευματώδη λόγω αλκοολισμού.
Αυτό εξακολουθεί να γίνεται μέχρι και την εφηβεία του αγοριού καθώς έχει υποστεί ακραία τρομοκρατία απ τον πατριό του, έχοντάς το κάνει υποχείριό του. Παρ'όλα αυτά το αγόρι όταν πλέον γίνεται ενήλικος, βρίσκει το ψυχικό σθένος και τη δύναμη να γνωρίσει μια κοπέλα και να πορευτεί παλεύοντας να διώξει το παρελθόν του σαν ένα όνειρο κακό.
Οι βλέψεις του πατριού όμως τον βρίσκουν αντίθετο σ'αυτό, καθώς τον θέλει να συνεχίζει το δρόμο της αντρικής πορνείας. Το αγόρι αρνείται, ώσπου ο πατριός το χλευάζει λέγοντας και δείχνοντάς του πλήθος βίντεο και φωτογραφιών απο ερωτικές στιγμές του. Του ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται ότι κι αν κάνει να τον αφήσει ελεύθερο. Δεν χρειάστηκε καν να του πει ότι θα δείξει τις φωτογραφίες και βίντεο. Το μήνυμα το έλαβε.
Την ίδια μέρα το αγόρι αυτοκτονεί.
υγ.Σε αυτό και μόνο το παράδειγμα μπορεί ο καθένας μας να κάνει πάρα μα πάρα πολλές αλλαγες σεναρίου και μετατροπές. Ακόμα και τη θέση του πατριού να πάρει ο φυσικός πατέρας. Τα συμπεράσματα δικά σας, για την κατάκριση, για το ότι δεν είχε καμμιά δικαιολογία και για το ότι πολλές φορές δεν οδηγείται ο αυτόχειρας απο άλλα πρόσωπα σε τέτοιο αδιέξοδο.
Κατακρίνετε το αγόρι αυτό λοιπόν και μη του δώσετε δικαιολογία.
Βασικά, δεν είπε κανείς ούτε για την ευθανασία, πως είναι δικαιολογημένη, αλλά πως είναι διαφορετικό θέμα...
Λοιπόν... Εγώ θα το κατακρίνω το αγόρι της ιστορίας... Γιατί αν ήθελε να ξεφύγει θα μπορούσε να το κάνει... Κι αν όχι στην πολύ μικρή ηλικία που ξεκίνησε αυτό, αλλά σίγουρα κατά την εφηβεία του... Θα μπορούσε να αποδείξει όλη αυτή την εκπόρνευσή του και να δώσει ένα τέλος σε αυτήν...
Παρ' όλα αυτά δεν έκανε τίποτα τέτοιο, το ανέχτηκε μέχρι την ενηλικίωση του και μόλις κατάφερε να σταθεί λίγο στα πόδια του, εμφανίστηκε ο πατριός του και τον εκφόβισε... Τότε θα μπορούσε απλά να τον αγνοήσει... Τι θα έκανε?? Ας τα δημοσίευε... Θα αναγκαζόταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να παραδεχτεί ότι όδηγησε σ' όλη αύτη την διαστροφή ένα ανήλικο παιδί και θα εξέθετε πόσους ανθρώπους που πλήρωσαν για να κάνουν ότι έκαναν με το παιδί... Κοινώς, δεν μπορούσε να δημοσιεύσει τίποτα, γιατί θα κατέληγε σε πολύ χειρότερη θέση... Και το παιδί θα ελευθερωνόταν...
Άρα, ο εν λόγω αυτόχειρας, μας δείχνει την δειλία του και την εύκολη παραίτηση από μία ζωή που από κείνο το σημείο και πέρα μόνο καλύτερη θα μπορούσε να γίνει, αρκεί να είχε το θάρρος να παλέψει για μία καλύτερη ζωή... Ισχύει πως κάποιοι σ' αυτοί την ζωή είναι πολύ πιο τυχεροί από κάποιους άλλους, αλλά πάντα όλοι μπορούν να αποκτήσουν μια καλύτερη ζωή... Και μία ακόμη καλύτερη, όσοι μπορούν να την εκτιμίσουν...
Ξέρω θα μου πεις ήταν πολύ δύσκολο να το παραδεχθεί όταν ήταν έφηβος και φοβήθηκε τον διασυρμό αργότερα... Ίσως να μου πεις κι ότι λίγοι παραδέχονται την κακοποίησή τους, αλλά αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζουν να συμβαίνουν τέτοια γεγονότα... Κι ακριβώς αυτό είναι το point μου... Ότι ο συγκεκριμένος χαρακτήρας δεν είχε το ψυχικό σθένος που χρειάζεται η ζωή αυτή...
Υγ. Βέβαια, όσο και να κατακρίνω τον αυτόχειρα, κατακρίνω πολύ περισσότερο τον πατριό του για τις πράξεις του και ακόμη περισσότερο την μητέρα που ανεχόταν την κακοποίηση του παιδιού της...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Δε με ενδιαφέρουν οι αντιπαραθέσεις με θαρραλέους ιντερνετικούς μαχητές μέσω του πληκτρολογίου μιας οθόνης. Αφήνω τις δάφνες της νίκης σ'αυτούς. Οταν θελήσω να τοποθετηθώ και να επιμείνω περαιτέρω σε κάποιο θέμα μέσω ερωταποκρίσεων θα το κάνω μόνο επειδή θα το επιθυμώ εγώ κι εφόσον διακρίνω πως οι συνομιλητές είναι καλοπροαίρετοι και τα γρφόμενά τους δε δείχνουν πρόσωπα με άσχημη διάθεση.
Σεβαστό αυτό, αν και δεν κάνουμε πόλεμο εδώ...
Βέβαια, συνήθως όταν λέει κάποιος μία άποψη, η οποία γεννά απορίες, είθισται να τις επιλύει...
Πάντα φιλικά και με χαρούμενη φάτσα και διάθεση...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Δηλαδή κάθε αυτοκτονία είναι ... σεβαστή...
Εγώ δεν θυμάμαι να σέβονται κάνεναν δειλό στην μάχη...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Ε τουλάχιστον το παραδέχονται.
Ισχύει...
Σωστό. Όμως, We can't solve problems by using the same kind of thinking we used when we created them (Albert Einstein). Ίσως να ισχύει το ίδιο και με το άτομο που δημιούργησε το πρόβλημα. Αν έχεις κάνει χοντρή πατάτα δηλαδή, πώς θα μπορέσεις να την διορθώσεις (δεδομένου ότι ο χαρακτήρας/οι (αν)ικανότητες σου/ οι χειρισμοί σου ήταν αυτοί που σε οδήγησαν εκεί in the first place); Επίσης, θα σε εμπιστευτεί ο άλλος για να σε αφήσει να διορθώσεις το πρόβλημα;
Ναι ίσως και να μην μπορεί να το κάνει... Γι' αυτό και δεν γίνεται να εξιλεωθούν όλοι... Αλλά δες το έτσι... Εσύ όταν τελειώσεις την σχολή και βγεις στο επάγγελμα, λογικά μιλώντας υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να χάσεις έναν ασθενή, από δικιά σου λάθος εκτίμιση... Σύμφωνα με αυτό είναι ευγενής πράξη το να αυτοκτονήσεις... Ειδικά αφού δεν γίνεται με την καμία να διορθώσεις το λάθος...
Αλλά είναι και η σωστή πράξη, ή μήπως είναι πολύ καλύτερο να πεισμώσεις και να σώσεις άλλα 100 άτομα με την σωστή σου δουλειά???
Θεωρώ ότι η αυτοκτονία είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις...
Όταν πριν δύο χρόνια αυτοκτόνησε μία πολύ αγαπημένη συνάδελφος,
-πέραν των αναμενόμενων συναισθημάτων, και του ότι επηρεάστηκα πολύ, στενοχωρήθηκα πολύ, προβληματίστηκα και ακόμα την σκέφτομαι έντονα, ειδικά την ημέρα της γιορτής της -
συγχρόνως έκανα δύο σκέψεις...
1- δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η Η. ήταν τόσο ευάλωτη, ευαίσθητη κτλ -δεν της φαινόταν...-
2-δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η Η. είχε τέτοια κότσια -αλλιώς τα είπα.... οκ, αρ@.....-
Οπότε, θεωρώ γενικότερα την αυτοκτονία ως ένα νόμισμα με δύο όψεις ... απ'τη μία στοιχεία που σε χαρακτηρίζουν ευάλωτο, ευαίσθητο, αδύναμο, φυγόπονο... απ'την άλλη guts... -χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το επικροτώ σαν ενέργεια-, απλά πάντα με εντυπωσίαζε η αντίφαση που κρύβουν οι αυτόχειρες μέσα τους - συγκερασμός αδυναμίας και δύναμης...-
Και έπειτα πολλά επιμέρους βαθύτερα στοιχεία... Μια πράξη άμεσα και έμμεσα τιμωρητική.... Αφού εκτός από αυτομαστίγωμα, ¨τιμωρείς¨ και τους δικούς σου.... εκτός αν δεν υπάρχουν ιδιαίτεροι συναισθηματικοί δεσμοί με κανέναν και με τίποτα,... ή αν υπάρχουν και δεν τους αξιολογείς αρκετά σημαντικούς για να σε φρενάρουν, οπότε εκεί μπαίνουν και άλλα ζητήματα...
There are no guts in committing suicide... Είναι η μεγαλύτερη πράξη δειλίας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις αυτοκτονίας για λόγους τιμής (βλ. Ιαπωνία, ακόμη και σήμερα). Μπορεί από την μία να φαίνεται βλακώδες αυτό, αλλά τουλάχιστον εκεί όταν κάνουν μπινιά αυτοτιμωρούνται, δεν εξακολουθούν να κάθονται στην καρεκλάρα τους σαν να μην τρέχει τίποτα.
Το βρίσκω ευγενές να αυτοκτονεί κανείς για τέτοιο λόγο (έκανα μεγάλη χαζομάρα, πρόδωσα τις αρχές μου, την ηθική μου, τον κώδικα τιμής μου, bye bye γλυκέ μου κόσμε). Και χαζό ταυτόχρονα βέβαια. Αλλά still noble.
[δεν έχω διαβάσει όλο το θέμα οπότε δεν ξέρω αν έχει ξανασυζητηθεί το συγκεκριμένο είδος αυτοκτονίας]
Όμως παραμένει αποδοχή ανικανότητας...
Τέσπα... Αυτό όμως φτάνει στο αντίθετο άκρο, από την ξεδιαντροπιά και την ατιμωρησία που έχουμε εδώ... Και την θεωρώ τουλάχιστον υπερβολική... Όντως είναι από τους πιο ευγενικούς λόγους για μια αυτοκτονία, αλλά παραμένει ακραία λύση... Εγώ θα θεωρούσα πιο ευγενικό το να κάτσει ο άλλος να διορθώσει την π@παριά και μετά να φύγει...
Η άμα δεν μπορεί, ας αυτομαστιγωθεί απλώς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
η ζωη μας μας ανηκει και μπορουμε να κανουμε οτι θελουμε με αυτην.σε καποια εγκυο θα θεωρουσα την αυτοκτονια ανεπιτρεπτη γιατι αποφασιζει και για εναν αλλο ανθρωπο!
[offtopic]Αρά και η άμβλωση είναι δολοφονία να υποθέσω???[/offtopic]
Είσαι σίγουρος ότι μας ανήκει??? Αν μας άνηκε πραγματικά, θα την αποκτούσαμε μόνοι μας και σαφέστατα θα μπορούσαμε να την κρατήσουμε για πάντα αν το θέλαμε...
Αλλά απ' ότι φαίνεται η ζωή μας είναι δανεική κι εμείς απλώς την διαχειριζόμαστε μέχρι να μας την ζητήσουν πίσω... Οπότε η αυτοκτονία μοιάζει μάλλον με αποδοχή ανικανότητάς, παρά με δικαίωμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
2. Το αυτολιβάνισμα δεν αναιρεί την πιθανότητα η "απόπειρα" να είναι εκούσια ή ακούσια "κραυγή για βοήθεια".
Την οποία βοήθεια μπορεί να ζητήσει χωρίς να καταφεύγει σε τέτοιες αυτό-καταστροφικές μεθόδους...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
tsarachaf
Περιβόητο μέλος
Αν σκεφτείς την ζωή σε μια πιο μεγάλη κλίμακα, μέσα στο κρύο Σύμπαν, κόντρα σ' όλες τις πιθανότητες, σχεδόν μαγικά και ανεξήγητα, εμφανίζεται σαν δώρο στον καθένα μας... Είναι τραγικό να την πετάξουμε για μερικές(χιλιάδες) στιγμές απελπισίας... Ο πιο λαμπρός ήλιος βγαίνει μετά το βαθύτερο σκοτάδι άλλωστε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.