DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
30-04-11
18:01
Αυτόν που νομίζει ότι την προσφέρει ή αυτόν που νομίζει ότι την εισπράττει?
Μεγάλη πολυτέλεια, βρε δόκτορα… μα, να σου προσφέρεται τέτοια δυνατότητα και να κάνεις τον τρελό τώρα? Άκου κι δεν θέλει…
… θυμάμαι την θέληση που είδα στα παιδιά του Special Olympic... θυμάμαι επίσης πως είναι αδύνατον να απαλλαγούν από την αναπηρία τους (στην συντριπτική τους πλειοψηφία)... θα το ήθελαν…με όλη τους την καρδιά… δεν είναι?
Καταλήγω στο ότι δεν είναι αρκετή μόνο η θέληση αλλά παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες στο να είμαστε κάτι που θέλουμε σε μια δεδομένη στιγμή…
- Aυτόν που την προσφέρει.
- 'Οταν κάποιος λέει δεν θέλω να αγαπήσω ξανά με τόση ανιδιοτέλεια, απλά η ψυχή έχει κάνει έναν επαναπρογραμματισμό. Είναι όπως όταν τρως πολύ κάτι και αηδιάζεις και αλλάζουν τα γευστικά σου γούστα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
- Αν η επιθυμία της θεραπείας ήταν πιο ισχυρή από την επιθυμία να συμμετέχουν στα Special Olympics θα απείχαν τελείως. Θα τους είχε καταβάλει τόσο πολύ η διαφορετικότητά τους ώστε δεν θα ήθελαν καν να συμμετέχουν και θα θρηνούσαν κάπου απομονωμένοι μέχρι να πεθάνουν. Για να συμμετέχουν εκεί, δείχνει ότι η σημαντικότερη ζωτική επιθυμία της ψυχής αυτών των ανθρώπων σε αυτή τη ζωή (ο Χάος το λέει διαρκώς Θέλημα και έχει ένα κόλημα με αυτή την λέξη εγώ το λέω απλά επιθυμία ψυχής) ήταν η εσωτερική αυτουπερνίκηση και η εσωτερική δύναμη και όχι η σωματική "θεραπεία". Και μέσα από αυτή την συμμετοχή δίδαξαν δύναμη και στον κόσμο των φαινομενικά ισχυρών. Πώς είσαι τόσο σίγουρη ότι δεν έχουν συμφιλιωθεί πλήρως με τη διαφορετικότητά τους ώστε ούτε καν περνάει από το νου τους να γίνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι ; Αυτές οι ψυχές υποθέτω νοιώθουν πολύ μεγάλη περηφάνεια. Μπορεί και αυτό να ήταν η επιθυμία τους, να μας διδάξουν για την περηφάνεια ή το πείσμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
30-04-11
10:00
… όπως και στο θέμα με την ανιδιοτελής αγάπη, έχουμε δυο «ρεύματα»: των ρεαλιστών, (μουα), που δεν πιστεύουν ότι κανείς ποτέ έφτασε σε αυτό το επίπεδο «τελειότητας», αλλά ότι είναι αλαζονικό να ισχυρίζεσαι κάτι τέτοιο, και τους «ιδεαλιστές» που πιστεύουν ότι έφτασε κάποιος, όχι οι ίδιοι, να δώσει/νιώθει τέτοιου τύπου αγάπη.
πάντως κι εγώ επειδή άνηκα στο ρεύμα των ρεαλιστών σε εκείνο το θέμα δεν είχα πει ότι δεν υπάρχει, αλλά είχα πει ότι ακόμα και η προσδοκία να αγαπηθείς από τον άλλον είναι μια μορφή ιδιοτέλειας και ότι οι πραγματικοί ανιδιοτελείς είναι μόνο αυτοί που δεν περιμένουν ούτε καν να αγαπηθούν (βλέπε Χριστού αγάπη κλπ). 'Εμμεσα έλεγα ότι δεν είναι καλό να υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη γιατί καταστρέφει τον έναν από τους δύο. Την έχω ζήσει επειδή ήθελα. Τώρα δεν θέλω όχι επειδή δεν μπορώ, απλά επειδή δεν θέλω. Το θέλω προηγείται πάντα και καθορίζει το μπορώ. 'Ο,τι θες να είσαι και να κάνεις το μπορείς σχετικά εύκολα. Αυτό επίσης αλλάζει κατά καιρούς. Κάποιοι άνθρωποι αλλάζουν πολύ μετά από εμπειρίες και θέλουν να είναι άλλα πράγματα. Αυτοί καταλαβαίνουν αυτό το "είμαι ό,τι θέλω".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.