30-04-11
18:14
@DrStrangelove : Γιατι η ανιδιοτελης αγαπη καταστρεφει εναν απ τους 2 ; Αφου ο ενας (ο ανιδιοτελης), δεν φθειρεται αν δεν την παρει πισω απο εκει που την εδωσε. Μπορει και "γεμιζει" απο αλλού.
Κι ομως δε βλεπω κοσμο παναθρωπινα να λεει "ειμαι ο'τι θελω", και "ο'τι θελω το μπορω".
Θα επαναλαβω, οτι αν αυτο ισχυει τοτε πρεπει να βαλουμε τα κλαματα σαν ανθρωποτητα, γιατι κοιταξτε γυρω σας τι ειναι ο καθενας. Κ εσεις κ γω και ολοι μας. Αυτο ειναι το καλυτερο που θελουμε ; Μεχρι εκει φτανουμε ; Να το κλεισουμε το μαγαζι τοτε.
Με επιγραφη απ 'εξω "Νομιζαν οτι πετυχαν κατι κ δεν ηθελαν κατι καλυτερο" ή κατι τετοιο τελοσπαντων. "Δεν ειναι πλεον "ανθρωποι". Δεν κοιτανε πλεον ψηλα".
Αυτη η σκεψη ειναι ενα καλο παραδειγμα, μη ρεαλιστη. Μεγαλες κουβεντες που νομιζω καταρριπτονται καθημερινα.Το θέλω προηγείται πάντα και καθορίζει το μπορώ. 'Ο,τι θες να είσαι και να κάνεις το μπορείς σχετικά εύκολα.
Αυτο ειναι αλλο θεμα και υπαρκτο. Ομως το οτι θελουμε αλλα πραγματα καποια στιγμη, δεν σημαινει απαραιτητα, οτι ειμαστε ο'τι θελουμε. Δεν ξερω καν αν εχετε καταλαβει ποσο απολυτη και μεγαλη κουβεντα ειναι το "ο'τι θελω".Κάποιοι άνθρωποι αλλάζουν πολύ μετά από εμπειρίες και θέλουν να είναι άλλα πράγματα. Αυτοί καταλαβαίνουν αυτό το "είμαι ό,τι θέλω".
Θα ηθελα να τονισω, χωρις να αμφισβητω τα βιωματα κανενος, οτι ειδικα τετοια θεματα, που εχουν να κανουν με την πραγματικοτητα και την αντιληψη μας γιαυτην, ΤΙΠΟΤΑ δεν ειναι "περαν πασης αμφισβητησης". Να που τελικα οι αιθεροβαμονες ειναι οι απολυτοι. Και ισα ισα, απολυτοτητα σε τετοια θεματα, δηλωνει φοβο μηπως αυτο που βιωσαμε δεν ειναι ετσι, ή/και εντονη θεληση να πιστευουμε οτι ειναι ετσι και δε μπορει να ειναι αλλιως (γιατι το αλλιως δε μας αρεσει).Έγραψα παραπάνω, ότι το "είμαι ό,τι θέλω" μου έχει αποδειχτεί στη ζωή μου πέραν πάσης αμφισβήτησης,
Δε θα λεγα οτι δε τα ηθελες αρκετα. Απλά εχουμε και καποιες αξιες κ μπορει καποια απ αυτα να γινοταν να τα αποκτησεις μονο καταπατώντας καποιες , οποτε δε θα ενιωθες ενταξει με τον εαυτο σου. Δλδ αν ησουν σε αλλο κρατος και σε αλλες συνθηκες και ηταν πιο ευκολο και πιο αξιοκρατικο να εχεις κατι και ενιωθες καλα με αυτο, δε θα εβαζες φρενο, σωστα ;Εν πάση περιπτώσει, θα ήθελα να πω ότι για ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα παραπάνω, μου δόθηκε τουλάχιστον μία πολύ καλή ευκαιρία να τα επιτύχω. Ωστόσο, σε ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις, μόλις έφτασα μπροστά στην επίτευξη, διαπίστωσα ότι το τίμημα που αυτή θα απαιτούσε ήταν τέτοιο, που δεν θα ήμουν καθόλου πρόθυμος να το πληρώσω, ή με άλλα λόγια τούτα τα συγκεκριμένα "θέλω" έρχονταν σε σύγκρουση με κάποια άλλα "θέλω", τα οποία αποδείχτηκαν τελικά σημαντικότερα, άρα σίγουρα τα πρώτα δεν αποτελούσαν επ' ουδενί τμήμα του εσωτερικού μου, βαθύτερου Θελήματος. Το ότι λοιπόν επέλεξα να μην τα δεχτώ, ενώ μου προσφέρθηκαν, σίγουρα αποδεικνύει ότι δεν τα ήθελα αρκετά.
Αυτο ακουγεται σαν απλα να μην ηξερες τι πραγματικα ηθελες. Συμβαινει σε ολους.Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, τη στιγμή που μου δόθηκε η ευκαιρία να πραγματοποιήσω κάποια από τα θέλω μου, ανακάλυψα με μεγάλη απορία είναι η αλήθεια, ότι μέσα μου φοβόμουν περισσότερο το να τα επιτύχω από το ν' αποτύχω και τότε ως εκ θαύματος, έκανα ασυναίσθητα ό,τι μπορούσα -φαινομενικά απίθανα λάθη, παραλείψεις που θα έπρεπε να κοιμάμαι όρθιος για να μου ξεφύγουν, συμπεριφορές που μόνο τρελός θα τις επεδείκνυε, μειωμένη απόδοση σε πράγματα που είχα αποδείξει προηγουμένως περίτρανα ότι "τα είχα"- ώστε τελικά η φάση να χαλάσει και να μη συμβεί εκείνο που δήθεν ήθελα.
Εγω παντως δεν καταλαβαινω πως προκυπτει αυτο το συμπερασμα, απο τις σκεψεις που περιεγραψες. Οι οποιες μαλιστα, μου φανηκαν και αρκετα κοινος τοπος πολλων ανθρωπων. Πολλοι δε ξερουμε τι θελουμε, νομιζουμε οτι θελουμε κατι κ τελικα κανουμε λαθος, κατι αλλο που δεν ξεραμε συνηδειτα οτι το θελουμε το παλεψαμε και αν και δυσκολο, τελικα μας ικανοποιησε...πανανθρωπινα βιωματα θα ελεγα.Με βάση λοιπόν τις παραπάνω παρατηρήσεις μου από τη δική μου ζωή, καθώς δεν μπορώ να μιλήσω για τους υπόλοιπους, έφτασα στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι στην πραγματικότητα "Είμαι ό,τι θέλω κι αν θέλω το μπορώ" κι όχι "Έμαθα να νομίζω ότι θέλω εκείνο μόνο που μπορώ".
Κι ομως δε βλεπω κοσμο παναθρωπινα να λεει "ειμαι ο'τι θελω", και "ο'τι θελω το μπορω".
Θα επαναλαβω, οτι αν αυτο ισχυει τοτε πρεπει να βαλουμε τα κλαματα σαν ανθρωποτητα, γιατι κοιταξτε γυρω σας τι ειναι ο καθενας. Κ εσεις κ γω και ολοι μας. Αυτο ειναι το καλυτερο που θελουμε ; Μεχρι εκει φτανουμε ; Να το κλεισουμε το μαγαζι τοτε.
Με επιγραφη απ 'εξω "Νομιζαν οτι πετυχαν κατι κ δεν ηθελαν κατι καλυτερο" ή κατι τετοιο τελοσπαντων. "Δεν ειναι πλεον "ανθρωποι". Δεν κοιτανε πλεον ψηλα".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
30-04-11
02:45
Ρεαλιστης και να μιλάει για τελειότητα ; Καποιο λάθος κανεις..Είναι που εσείς οι ρεαλιστές, έχετε λέξεις όπως ..."τελειότητα" για να περιγράφετε τον κόσμο...
Μεχρι να εχουμε δεδομενα που υπονοουν εστω, οτι υπαρχουν πολλαπλες πραγματικοτητες, μαλλον πρεπει να θεωρουμε οτι ειναι μια, και το μονο που αλλαζει , ειναι το πως την αντιλαμβανεται, η θελει να την αντιλαμβανεται, ο καθενας. Ε, οι ρεαλιστες δεν θελουν να ειναι η πραγματικοτητα ετσι ή αλλιως ή αλλιωτικη. Θελουν απλά να ξερουν ποια ειναι. Οι υπολοιποι επιλεγουν να θελουν να την βλεπουν με συγκεκριμενο τροπο και μεσα απο φιλτρα. Ο καθενας για διαφορετικους λογους (που συνηθως δεν θελει να παραδεχθει).Είναι που έχετε την βεβαιότητα πως μόνο η δική σας πραγματικότητα είναι ...ρεαλιστική.
Αν καταλαβα καλα, λες οτι εσεις, επειδη μπορειτε να ειστε οτι θελετε, ειστε. Δλδ ....πρεπει να στε οι πιο ευτυχεις ανθρωποι στον κοσμο, αφου καθε στιγμη ειστε το καλυτερο που μπορειτε να ειστε. Ειναι εξαιρετικα μεγαλη κουβεντα αυτη, και βαση του οτι ζουμε σε ενα βουρκο και οχι στα συννεφα, ειναι εξαιρετικα πιθανοτερο να εχετε πλασει ενα ψευτικο κοσμο γυρω σας και η ευτυχια στην οποια αναφερεστε να ειναι πλασματικη.Για εμάς τους αλαφροΐσκιωτους αιθεροβάμονες, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να είμαστε ό,τι θέλουμε, επειδή τίποτα λιγότερο δεν είναι αυτό που θεωρούμε ότι μπορούμε.
Ηδη παρατηρω στοιχεια εθετυφλιας. Οι αιθεροβαμονες, οπως λεει και η λεξη, πετανε στα συννεφα. Δε πιστευουν οτι βρισκονται στο βουρκο. Αρα νομιζετε οτι βρισκεστε στον ουρανο, ενω η πραγματικοτητα ειναι αλλη. Το που να κοιταμε, ειναι αλλο θεμα, και συμφωνουμε ολοι οτι ειναι προς τα ανω.Βλέπεις, "όλοι ζούμε μέσα στο βούρκο, αλλά κάποιοι από εμάς κοιτούν τα άστρα" (Oscar Wilde).
ΔΕ νομιζω να ειπε κανενας οτι χρειαζομαστε αδεια για κατι τετοιο, οποτε δε μπορω να βρω τη συνδεση αυτο του σχολιου με την συζητηση.Αν φυσικά χρειαζόμασταν άδεια για να είμαστε ό,τι θέλουμε, θα κάναμε μόνο ό,τι μας επέτρεπαν και θα λέγαμε: Τι να γίνει, κάνω ό,τι μπορώ. (Όπως λένε οι Ελλαδίτες σήμερα δηλαδή, που θα έλεγε και ο Νωέας...).
Μα αν εισαι οτι θελεις, γιατι να αλλαξεις ;Επιμένω πως το "είμαι ό,τι θέλω" δεν σημαίνει "παραιτούμαι από οποιαδήποτε εξελικτική πορεία". Αυτή η (Χριστιανική; ) λογική που θέλει τον άνθρωπο να μην είναι ποτέ αρκετός για τίποτα, λειτουργεί μάλλον σαν τροχοπέδη, παρά σαν έναυσμα βελτίωσης.
ΥΓ: να σταματουσε κι αυτος ο προσυλητισμος με το θελημα του Κροουλι...εχει καταντησει γραφικο. Ασε που το να πασαρεται στους αλλους σε καθε συζητηση, ειναι και αντιθετο με το ιδιο το θελημα σαν εννοια..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.