30-04-11
18:14
@DrStrangelove : Γιατι η ανιδιοτελης αγαπη καταστρεφει εναν απ τους 2 ; Αφου ο ενας (ο ανιδιοτελης), δεν φθειρεται αν δεν την παρει πισω απο εκει που την εδωσε. Μπορει και "γεμιζει" απο αλλού.
Κι ομως δε βλεπω κοσμο παναθρωπινα να λεει "ειμαι ο'τι θελω", και "ο'τι θελω το μπορω".
Θα επαναλαβω, οτι αν αυτο ισχυει τοτε πρεπει να βαλουμε τα κλαματα σαν ανθρωποτητα, γιατι κοιταξτε γυρω σας τι ειναι ο καθενας. Κ εσεις κ γω και ολοι μας. Αυτο ειναι το καλυτερο που θελουμε ; Μεχρι εκει φτανουμε ; Να το κλεισουμε το μαγαζι τοτε.
Με επιγραφη απ 'εξω "Νομιζαν οτι πετυχαν κατι κ δεν ηθελαν κατι καλυτερο" ή κατι τετοιο τελοσπαντων. "Δεν ειναι πλεον "ανθρωποι". Δεν κοιτανε πλεον ψηλα".
Αυτη η σκεψη ειναι ενα καλο παραδειγμα, μη ρεαλιστη. Μεγαλες κουβεντες που νομιζω καταρριπτονται καθημερινα.Το θέλω προηγείται πάντα και καθορίζει το μπορώ. 'Ο,τι θες να είσαι και να κάνεις το μπορείς σχετικά εύκολα.
Αυτο ειναι αλλο θεμα και υπαρκτο. Ομως το οτι θελουμε αλλα πραγματα καποια στιγμη, δεν σημαινει απαραιτητα, οτι ειμαστε ο'τι θελουμε. Δεν ξερω καν αν εχετε καταλαβει ποσο απολυτη και μεγαλη κουβεντα ειναι το "ο'τι θελω".Κάποιοι άνθρωποι αλλάζουν πολύ μετά από εμπειρίες και θέλουν να είναι άλλα πράγματα. Αυτοί καταλαβαίνουν αυτό το "είμαι ό,τι θέλω".
Θα ηθελα να τονισω, χωρις να αμφισβητω τα βιωματα κανενος, οτι ειδικα τετοια θεματα, που εχουν να κανουν με την πραγματικοτητα και την αντιληψη μας γιαυτην, ΤΙΠΟΤΑ δεν ειναι "περαν πασης αμφισβητησης". Να που τελικα οι αιθεροβαμονες ειναι οι απολυτοι. Και ισα ισα, απολυτοτητα σε τετοια θεματα, δηλωνει φοβο μηπως αυτο που βιωσαμε δεν ειναι ετσι, ή/και εντονη θεληση να πιστευουμε οτι ειναι ετσι και δε μπορει να ειναι αλλιως (γιατι το αλλιως δε μας αρεσει).Έγραψα παραπάνω, ότι το "είμαι ό,τι θέλω" μου έχει αποδειχτεί στη ζωή μου πέραν πάσης αμφισβήτησης,
Δε θα λεγα οτι δε τα ηθελες αρκετα. Απλά εχουμε και καποιες αξιες κ μπορει καποια απ αυτα να γινοταν να τα αποκτησεις μονο καταπατώντας καποιες , οποτε δε θα ενιωθες ενταξει με τον εαυτο σου. Δλδ αν ησουν σε αλλο κρατος και σε αλλες συνθηκες και ηταν πιο ευκολο και πιο αξιοκρατικο να εχεις κατι και ενιωθες καλα με αυτο, δε θα εβαζες φρενο, σωστα ;Εν πάση περιπτώσει, θα ήθελα να πω ότι για ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα παραπάνω, μου δόθηκε τουλάχιστον μία πολύ καλή ευκαιρία να τα επιτύχω. Ωστόσο, σε ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις, μόλις έφτασα μπροστά στην επίτευξη, διαπίστωσα ότι το τίμημα που αυτή θα απαιτούσε ήταν τέτοιο, που δεν θα ήμουν καθόλου πρόθυμος να το πληρώσω, ή με άλλα λόγια τούτα τα συγκεκριμένα "θέλω" έρχονταν σε σύγκρουση με κάποια άλλα "θέλω", τα οποία αποδείχτηκαν τελικά σημαντικότερα, άρα σίγουρα τα πρώτα δεν αποτελούσαν επ' ουδενί τμήμα του εσωτερικού μου, βαθύτερου Θελήματος. Το ότι λοιπόν επέλεξα να μην τα δεχτώ, ενώ μου προσφέρθηκαν, σίγουρα αποδεικνύει ότι δεν τα ήθελα αρκετά.
Αυτο ακουγεται σαν απλα να μην ηξερες τι πραγματικα ηθελες. Συμβαινει σε ολους.Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, τη στιγμή που μου δόθηκε η ευκαιρία να πραγματοποιήσω κάποια από τα θέλω μου, ανακάλυψα με μεγάλη απορία είναι η αλήθεια, ότι μέσα μου φοβόμουν περισσότερο το να τα επιτύχω από το ν' αποτύχω και τότε ως εκ θαύματος, έκανα ασυναίσθητα ό,τι μπορούσα -φαινομενικά απίθανα λάθη, παραλείψεις που θα έπρεπε να κοιμάμαι όρθιος για να μου ξεφύγουν, συμπεριφορές που μόνο τρελός θα τις επεδείκνυε, μειωμένη απόδοση σε πράγματα που είχα αποδείξει προηγουμένως περίτρανα ότι "τα είχα"- ώστε τελικά η φάση να χαλάσει και να μη συμβεί εκείνο που δήθεν ήθελα.
Εγω παντως δεν καταλαβαινω πως προκυπτει αυτο το συμπερασμα, απο τις σκεψεις που περιεγραψες. Οι οποιες μαλιστα, μου φανηκαν και αρκετα κοινος τοπος πολλων ανθρωπων. Πολλοι δε ξερουμε τι θελουμε, νομιζουμε οτι θελουμε κατι κ τελικα κανουμε λαθος, κατι αλλο που δεν ξεραμε συνηδειτα οτι το θελουμε το παλεψαμε και αν και δυσκολο, τελικα μας ικανοποιησε...πανανθρωπινα βιωματα θα ελεγα.Με βάση λοιπόν τις παραπάνω παρατηρήσεις μου από τη δική μου ζωή, καθώς δεν μπορώ να μιλήσω για τους υπόλοιπους, έφτασα στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι στην πραγματικότητα "Είμαι ό,τι θέλω κι αν θέλω το μπορώ" κι όχι "Έμαθα να νομίζω ότι θέλω εκείνο μόνο που μπορώ".
Κι ομως δε βλεπω κοσμο παναθρωπινα να λεει "ειμαι ο'τι θελω", και "ο'τι θελω το μπορω".
Θα επαναλαβω, οτι αν αυτο ισχυει τοτε πρεπει να βαλουμε τα κλαματα σαν ανθρωποτητα, γιατι κοιταξτε γυρω σας τι ειναι ο καθενας. Κ εσεις κ γω και ολοι μας. Αυτο ειναι το καλυτερο που θελουμε ; Μεχρι εκει φτανουμε ; Να το κλεισουμε το μαγαζι τοτε.
Με επιγραφη απ 'εξω "Νομιζαν οτι πετυχαν κατι κ δεν ηθελαν κατι καλυτερο" ή κατι τετοιο τελοσπαντων. "Δεν ειναι πλεον "ανθρωποι". Δεν κοιτανε πλεον ψηλα".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
28-04-11
03:15
Ξεχωριζω απο τη μαζα, δε σημαινει οτι δεν ανηκω σε αυτην...αλλα οτι.....ξεχωριζω. Οτι δεν ειμαι ενας βαρετος, αψαχτος ανθρωπος χωρις αξιες, χωρις αρχες, χωρις στοσχους κλπ. Μη αδιαφορος, οχι ενα ρομποτ.Άλλωστε, εάν κάθε άνθρωπος πραγματικά προσπαθούσε να ξεχωρίσει από τη μάζα, τότε ποιοι θα την αποτελούσαν αυτήν;
Νομιζω γινεται λαθος χρηση της λεξης "μετριοφρων". Ο μετριοφρων δεν θεωρει οτι δεν εχει δυναμεις και ικανοτητες, απλα δεν θεωρει απαραιτητο να τις διαλλαλει.Νομίζω ότι η θέληση επικρατεί. Πολύ πετυχημένοι άνθρωποι, όπως πχ ο ιδρυτής του facebook, δεν διέθεταν ποτέ την αρετή της μετριοφροσύνης, για την οποία πολλοί από τους επιτυχημένους δηλώνουν ότι πρόκειται για αρετή των μετρίων. Το ίδιο ισχύει για σπουδαίους καλιτέχνες, rock stars κλπ...
Το εννοεις για σενα ή για ολους μας; Γιατι αν θεωρεις οτι ολοι ειμαστε αυτο που θελουμε τοτε θα πρεπει να αυτοκτονησουμε μαζικα.Είμαι ό,τι θέλω! Στη ζωή μου αυτό μου έχει αποδειχτεί πέραν πάσης αμφισβήτησης. Σημειωτέον ωστόσο ότι το Θέλημα δεν επικεντρώνεται επί παντός επιστητού.
Και που ξερεις τι ηθελαν και αν το εφτασαν ;Ωωω, πολύ απόλυτη δήλωση, μάλλον επιπόλαιη...
Mahatma Gandhi, Nelson Mandela, Martin Luther King, Μητέρα Τερέζα και τόσοι άλλοι, ξεπέρασαν τον εαυτό τους για να γίνουν πολύ παραπάνω από αυτό που απλά μπορούσαν... Άνθρωποι είναι κι αυτοί.
Αρα εχει να κανει με το πως αντιλαμβανεσαι τις 2 εννοιες. Ομως για να συννενοουμαστε εχουμε δωσει εννοιες στις λεξεις. Το "οτι μπορω" εχει μια καθαρα ουδετερη και ψυχρη εννοια. Πρακτικη και ρεαλιστικη. Δε μπορουμε να ειμαστε κατι που ...δεν εχουμε την ικανοτητα να ειμαστε. Το "οτι θελω", απο την αλλη, μπορει να ακουστει και αλαζονικο. Αλλα γιατι να περιοριζομαστε απο τις εννοιες ; Καλα λεει η venividivici.Εμένα για παράδειγμα το "ό,τι μπορώ" μου δίνει την εντύπωση της κακομοιριάς, της μετριοπάθειας και της έλλειψης στόχων.
Μου θυμίζει εκείνο το "Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω".
Το "ό,τι θέλω" πάλι, με προτρέπει να σκεφτώ πως αυτός που το δηλώνει, αν μη τι άλλο δεν έχει σκοπό ν' αφήσει καμία ευκαιρία να πάει χαμένη και δεν πρόκειται να συμβιβαστεί με τίποτα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.