DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
30-04-11
18:01
Αυτόν που νομίζει ότι την προσφέρει ή αυτόν που νομίζει ότι την εισπράττει?
Μεγάλη πολυτέλεια, βρε δόκτορα… μα, να σου προσφέρεται τέτοια δυνατότητα και να κάνεις τον τρελό τώρα? Άκου κι δεν θέλει…
… θυμάμαι την θέληση που είδα στα παιδιά του Special Olympic... θυμάμαι επίσης πως είναι αδύνατον να απαλλαγούν από την αναπηρία τους (στην συντριπτική τους πλειοψηφία)... θα το ήθελαν…με όλη τους την καρδιά… δεν είναι?
Καταλήγω στο ότι δεν είναι αρκετή μόνο η θέληση αλλά παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες στο να είμαστε κάτι που θέλουμε σε μια δεδομένη στιγμή…
- Aυτόν που την προσφέρει.
- 'Οταν κάποιος λέει δεν θέλω να αγαπήσω ξανά με τόση ανιδιοτέλεια, απλά η ψυχή έχει κάνει έναν επαναπρογραμματισμό. Είναι όπως όταν τρως πολύ κάτι και αηδιάζεις και αλλάζουν τα γευστικά σου γούστα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
- Αν η επιθυμία της θεραπείας ήταν πιο ισχυρή από την επιθυμία να συμμετέχουν στα Special Olympics θα απείχαν τελείως. Θα τους είχε καταβάλει τόσο πολύ η διαφορετικότητά τους ώστε δεν θα ήθελαν καν να συμμετέχουν και θα θρηνούσαν κάπου απομονωμένοι μέχρι να πεθάνουν. Για να συμμετέχουν εκεί, δείχνει ότι η σημαντικότερη ζωτική επιθυμία της ψυχής αυτών των ανθρώπων σε αυτή τη ζωή (ο Χάος το λέει διαρκώς Θέλημα και έχει ένα κόλημα με αυτή την λέξη εγώ το λέω απλά επιθυμία ψυχής) ήταν η εσωτερική αυτουπερνίκηση και η εσωτερική δύναμη και όχι η σωματική "θεραπεία". Και μέσα από αυτή την συμμετοχή δίδαξαν δύναμη και στον κόσμο των φαινομενικά ισχυρών. Πώς είσαι τόσο σίγουρη ότι δεν έχουν συμφιλιωθεί πλήρως με τη διαφορετικότητά τους ώστε ούτε καν περνάει από το νου τους να γίνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι ; Αυτές οι ψυχές υποθέτω νοιώθουν πολύ μεγάλη περηφάνεια. Μπορεί και αυτό να ήταν η επιθυμία τους, να μας διδάξουν για την περηφάνεια ή το πείσμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
25-04-11
12:40
Με το πέρασμα του χρόνου προσπαθούμε να καταλάβουμε ποιοι είμαστε να ξεχωρίσουμε από το πλήθος και τη μάζα να αναπτύξουμε την προσωπικότητα σας και να ορίσουμε το "εγώ" μας.....
Δεν προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε. Να καταλάβουμε ποιοί είμαστε ναι. Το εγώ μας δεν είναι ο πραγματικός εαυτός μας. Ο πραγματικός εαυτός μας φαίνεται μόνο όταν απαντήσουμε ειλικρινά το ερώτημα "για ποιά πράγματα θα πέθαινα ή θα γεννιόμουν". Ποιά πράγματα με κάνουν ευτυχισμένο και με ποιά πράγματα νοιώθω ότι είμαι στα νερά μου.
Τι μπορώ να κάνω; Τι θέλω να κάνω;
Μετράει περισσότερο η θέληση ή η μετριοφροσύνη στον άνθρωπο;
Μετράει μόνο η επιθυμία που προέρχεται από τα βάθη της καρδιας και συνδέεται με βεβαιότητα. Επιθυμώ αδιαπραγμάτευτα και με πάθος αυτό κι αυτό ; Τότε έρχεται η μέρα που θα το ενσαρκώσω. Η θέληση είναι μόνο το δεύτερο βήμα. Το πρώτο είναι η επιθυμία.
Οι ηθικές αξίες συμπορεύονται περισσότερο με το Είμαι ότι θέλω ή με το Είμαι ότι μπορώ;
Τις αξίες τις βλέπω σαν κάποιου είδους εσωτερικούς κανόνες πολύ προσωπικούς για τον καθένα. Για μένα και αυτές είναι καθαρα "θέλω" ή "δεν θέλω".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.