MaryVeg
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η MaryVeg αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
06-06-11
01:14
Επισης,δεν ξερω αν βοηθαει,ζηλευει παααρα πολυ την αδερφη του. Και να πω οτι η κοπελα να ηταν η κακομαθημενη και το χαιδεμενο της οικογενειας να πω οκ την ζηλευει... Αλλα τωρα αυτος ειναι το χαιδεμενο της οικογενειας και παρ'ολα αυτα ζηλευει. Την ζηλευει που βγαινει, που εχει παρεες που ειναι μεσα σε ολα.
Για να μην παρεξηγηθώ, η γνώμη μου σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστά την επίσκεψη και την κατιδίαν συνάντιση με έναν ειδικό... εγώ φοιτήτρια είμαι ακόμη, οπότε διάγνωση δεν μπορώ να κάνω έτσι κι αλλιώς... μόνο πληροφορίες
Η ζήλια ναι, μπορεί να υφίσταται αν και φαινομενικά αναίτια... Ίσως στο βάθος να τον έχει πειράξει κάτι σε σχέση με τον τρόπο ζωής της αδερφής του και τον τρόπο όπου ζει αυτός. Παράδειγμα, το γεγονώς πω η αδερφή του ειν κοινωνική, είναι μέσα σε όλα... μπόρεί να αποτελεί αιτία ζήλιας. Μπορεί κι ο ίδιος να θέλει κάτι αντίστοιχο αλλά να μην ξέρει πως να το υλοποιήσει... οπότε όλο αυτό να εκδηλώνεται με ζήλια προς τον άνθρωπο - χαρακτήρα όπου θα ήθελε να είναι ο ίδιος...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MaryVeg
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η MaryVeg αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
05-06-11
17:18
Εχεις δικιο. Θα κανω κουβεντα με την κοπελα απ'εξω απ'εξω για να δω αν τελικα θα συνεχισουν με τις συνεδριες και θα προσπαθησω να την πεισω οτι πρεπει να το κανουν.
Εσυ που εχεις περισσοτερεσ γνωσεις σε αυτα τα θεματα, πιστευεις οτι η διαγνωση που εκανε ο ψυχολογος (οτι δλδ το παιδι εχει παιδικη καταθλιψη) ειναι σιγουρα σωστη? Γιατι ναι μεν κι εγω καταλαβαινω οτι το παιδι εχει ψυχολογικο προβλημα και δν ειναι ενα απλο προβλημα αλλα πολλες φορες που το σκεφτομαι βγαζω το συμπερασμα οτι ειναι απλα παρα πολυ κακομαθημενος.
Μπορεί και ναι. Αλλά δεν ξέρω αν έκανε συνεδρίες με την οικογένεια... Όπως είπα, η επιθετική συμπεριφορά μπορεί να σχετίζεται:
1. με ανάλογες συμπεριφορές - πρότυπα στην οικογένεια
2. αποστέρηση
3. σκηνές βίας στην τηλεόραση, παρέες κλπ
4. εφηβία - κατάθλιψη
Όπως και να έχει, πρέπει να διερευνηθεί το θέμα από ψυχολόγο ή κοινωνικό λειτουργό και να γίνει δουλειά με οικογένεια ατομικά, και με το παιδί ατομικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MaryVeg
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η MaryVeg αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
05-06-11
16:50
Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση. Αν δεν κανω λαθος καποια στιγμη ειχαν προσπαθησει να τον πεισουν να παει σε ψυχολογο και αυτος επεμενε πως θα παει με την προυποθεση να μπει μονος του στο γιατρο. Ετσι κι εγινε στο τελος και καλεσε την επομενη μερα τους γονεις για να τους μιλησει. Απ'οτι μου ειπε η κοπελα μου ο γιατρος δεν τον πιεσει καθολου, τον αφησε να μιλησει για πραγματα που ηθηλε αυτος (αυτοκινητα,ποδοσφαιρο κλπ) δεν του ανοιξε κουβεντα για το θεμα.
Την επομενη μερα στους γονεις ειπαν πως το παιδι (ο αδερφος της) εχει παιδικη καταθλιψη () και οτι αυτο μπορουν να το αντιμετωπισουν σταδιακα. Πρεπει δηλαδη για αρχη να μην του δινουν σημασια οταν φερεται ασχημα. Δηλαδη να μπαινει μεσα στο σπιτι και να τα κανει ολα ανω κατω να τα σπαει ολα και αυτοι να κανουν σαν να μην τον βλεπουν. Αργοτερα τους ειπε πως θα προσπαθησουν να τον κανουν να γινει πιο κοινωνικος και να αποκτησει φιλιες κλπ κλπ γιατι τωρα δεν ειναι σε θεση να κανει κατι τετοιο.
Στην αρχη ακολουθησαν τις συμβουλες του γιατρου αλλα αργοτερα παλι τα ιδια... Και το ασχημο ειναι οτι δεν ξαναπηγαν απο τοτε στο γιατρο....
Μήπως δεν έκαναν κάτι σωστά? μήπως δεν προσέγγισαν το παιδί με τον σωστό τρόπο? και φυσικά ήταν λάθος να σταματήσουν τις συνεδρίες, ακόμη κι αν ίδαν αρχικά αλλαγές. Αυτό ειν από τα μεγαλύτερα λάθη... Είναι αρχή, ότι όταν κάποιος παρακολουθεί ψυχολόγο πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένο διάστημα συνεδριών, το οποίο να μην "κόβεται" πό καμιά πλευρά...
Η γνώμη μου, να ξαναρχίσουν από την αρχή... και οι γονείς με τον ψυχολόγο, και το παιδί με τον ψυχολόγο. Γιατί αν το παιδί φέρεται έτσι, τότε μερίδιο ευθύνης έχει και η οικογένεια. Άρα και η οικογένεια πρέπει να παρακολουθήσει ψυχολόγο...
Σε γενικές γραμμές, ένας άνθρωπος γίνεται επιθετικός επειδή βιωνει την αποστέρηση, δηλαδή μια κατάσταση που ξέρει ότι υπάρχει, που την επιδιώκει, αλλά δεν μπορεί να την αγγίξει. Έχει την ελπίδα να την αγγίξει, αλλά οι εξωτερικοί παράγοντες μεταιόνουν την προσπάθεια, με αποτέλεσμα να διατυρεί επιθετική συμπεριφορά απέναντι στην πηγή του "κακού" ή πολλές φορές σε άλλα πρόσωπα - όπως ίσως στην προκειμένη περίπτωση η φίλη σου΄- . Αυτό βέβαια δεν αποτελεί κανόνα...
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου το παιδί εκτίθεται σε επιθετικές συμπεριφορές, τις οποίες μεγαλώνοντας υιοθετεί και το ίδιο. (είτε από την οικογένεια, είτε από εξωτερικο΄π παράγοντες, όπως η τηλεόραση...)
Επίσης, ως προς αυτό που ανέφερες πως συμβούλεψε τους γονείς η ψυχολόγος, πράγματι, η ενήσχυση των θετικών μορφών συμπεριφοράς και η αδιαφορία για την επιθετική συμπεριφορά, βοηθά στην μείωση της επιθετικότητας., αλλά πρέπει να είναι σαφές το μνμ και φυσικά να ακολουθούν και άλλες θετικές συμπεριφορές από το οικογενειακό περιβάλλον...
Αυτά βέβαια χρει΄ζεται να τα ακούσουν εκτενέστερα από έναν ειδικό...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.