MaryVeg
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η MaryVeg αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
07-06-11
14:16
κανονικό ψυχίατρο! μακάρι να ήταν άτομο με ειδίκευση στην ψυχοθεραπεία.. ξέρω 2 περιπτώσεις που έχει συμβεί αυτό, ο θείος μιας φίλης μου και ο άντρας μιας ηλικιωμένης που έμενε στην πολυκατοικία πριν 2 χρόνια. άμα είχαν πάει από την αρχή σε ψυχολόγο δε θα κατέληγαν έτσι.. είναι σαν τους ζωντανούς-νεκρούς
γενικά άσχετα με το αν είναι ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός, ή ψυχίατρος, σε ακραιες περιπτώσεις νομίζω ότι είναι πολύ βοηθιτική η συμβουλή από ειδικό με εξειδίκευση την ψυχανάλυση και ψυχοθεραπεία. Και νομίζω πως οι τακρικές αυτές μπορούν να βοηθήσουν δίχως φάρμακα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MaryVeg
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η MaryVeg αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
07-06-11
13:45
σε περιπτώσεις που το άτομο πάσχει και η κατάσταση είναι σοβαρή, ακόμα και ο ίδιος ο ψυχολόγος θα πει ότι χρειάζεται εξέταση από ψυχίατρο..
οι ψυχολόγοι περισσότερο είναι για τα αρχικά στάδια κατάθλιψης ώστε να μην κατρακυλήσει κάποιος..άπαξ και συμβεί αυτό, δύσκολα μπορεί να κάνει κάτι ο ψυχολόγος. χρειάζονται φάρμακα μετά..
η βλακεία είναι που κάποια άτομα αντί να συμβουλευτούν ψυχολόγο όταν αρχίζουν να αισθάνονται κατάθλιψη, πίεση κλπ πάνε αμέσως σε ψυχιάτρους και πλακώνονται στα φάρμακα..αυτή δεν είναι λύση σε καμία περίπτωση.
ναι, πράγματι... Ψυχίατρο όμως, ή άτομο με ειδίκευση στην ψυχοθεραπεία?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MaryVeg
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η MaryVeg αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
07-06-11
13:26
εγώ θα απευθυνόμουν σε ψυχολόγο... το να λες σε κάποιον τα πράγματα που σε προβληματίζουν και να τα βγάζεις από μέσα σου, είναι η καλύτερη λύση.. για μένα τουλάχιστον.. τους ψυχιάτρους δεν τους εμπιστεύομαι, όλο φάρμακα δίνουν και σε καταντάνε φυτό.το θέμα δεν είναι να γίνουμε φυτά αλλά να βελτιωθούμε.. επίσης έχω προσέξει ότι σχεδόν όλοι οι ψυχίατροι έχουν και κάποιο τικ τελείως υποκειμενική γνώμη, ο καθένας ας πάει όπου θέλει..εγώ δε θα αισθανόμουν καλά στον ψυχίατρο πάντως
δεν μιλάω για κλινικές περιπτώσεις σχιζοφρένειας! εκεί φυσικά χρειάζεται ψυχίατρος
συμφωνώ σε όλα εκτός την τελευταία φραση, για την οποία δεν έχω σχηματίσει ακόμη γνώμη... Αυτό γιατί ένας γνωστός είχε σχιζοφρένεια. Του γινόταν θεραπεία με κλοπιξόλ, αλλά όχι ψυχολογική υποστίριξη. Ο άνθρωπος αυτός κάθε φορά που έπαιρνε το φάρμακο γινόταν σαν φυτό πραγματικά(από όσο ξέρω είχε αλλάξει κι άλλα φάρμακα δίχως αποτέλεσμα). Αντίθετα μετά από θεραπεία δίχως αποτέλεσμα επί εναμση χρόνο σταμάτησε. δεν έπαιρνε το φάρμακο και σιγά σιγά γίνοταν αυτόματα πολύ κοινωνικός, ο λόγος του είχε συνοχή, και κινητοποιούταν να κάνει πράγματα... Δεν ξέρω κατά πόσο έχει θεραπευτεί γιατί δεν έχω πλέον επικοινωνία. Άρα δεν ΄.εχω πλήρη εικόνα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.