mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
04-09-09
02:36
Παιδιά, αναρωτιέμαι..
Γιατι να εκδικηθεις καποιον που αγαπας?
Γιατι να εκδικηθεις καποιον που αγαπας?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
03-09-09
20:49
η καλυτερη εκδικηση πιστευω ειναι να ξερει ο αλλος πως μπορεις να τον εκδικηθεις και8 να μην το κανεις ποτε!
τι θελω να πω?
Συνηθως οταν σου διδεται η ευκαιρια να εκδικηθεις δεν θες πια να το κανεις! Αν δεν το κυνηγησεις, ερχεται αυτή η ώρα της απόδοσης δικαιοσύνης πάντα και συνήθως έρχεται στους αλλους απο αλλού κι όχι απο μας τους ίδιους πάντα, βεβαια δεν εχεις τη χαρα να το μαθεις.
Κοιτα να δεις ομως, η εκδικηση ειναι σαρακι που σε τρωει πολυ,δε σε αφηνει ανεπηρεαστο αλλα και σωματικα(σπασμωδικες κινησεις) ειναι ζηλια μαζι με παθος και εγωισμο ολα μαζι σε μια κατσαρολα.
Αν επιτρέψουμε να μας φάει αυτο τ6ο συναίσθημα, θα καλλιεργείται μέσα μας ωρολογιακή βόμβα που ανα πασα στιγμη θα εκραγει πρωτα μεσα μας εκει οπου και τρεφεται και ζει. Θα ανατιναξει πρωτιστως τη συνειδηση μας και λιγοτερο κακο θα κανει στον αλλο ουσιαστικα παρα σε εμας.
οπως και σε ολους ετσι και σε μενα εχουν κατα καιρους αναπτυχθει αιμοβορα συναισθηματα, κακα κι αρνητικα να θελω να ζουληξω τον αλλο εκει που ποναει κι οσο πιο πολυ εγωισμο εχεις τοσο πιο πολυ θες να εκδικηθεις. αλλα επειδη θεωρω τον δικο μου κοσμο κρυσταλλινο, το αφησα να περασει ετσι και αρχισα να γαληνευω μολις αρχισανα σκεφτομαι- αστον- αστην κανει λαθος, συγχωρεσε τον-την, αστον στο κοσμο του κι εσυ κανε ομορφο τον δικο σου, γινε ομορφη μεσα κι εξω κι αυτο φαινεται και στους αλλους και πιστεψε με αυτο ποναει τον αλλο- να εισαι καλα- πιο πολυ απο οτιδηποτε.(εγω ομως αντι να νιωσω καλα τοτε λυπηθηκα. τοτε καταλαβα πως ειμαι ενοχικη παρα εκδικητικη γιαυτο δουλεψα πανω σε αυτο περισσοτερο.) με λιγα λογια τρομοκρατω τον αλλο αλλα την κανω τελικα(δες την πρωτη φραση μου και θα καταλαβεις τι εννοουσα)γιατι δεν εχω χρονο, εχω να ασχοληθω με μενα!!
εχει τυχει πχ αντιθετα, να θελει καποιος να εκδικηθει εμενα(παραλογο μου φανηκε τοτε αλλα αφου το θελε το κανε.) ε σε πηροφορω πως περισσοτερο πονεσε εκεινος παρα εγω, εγω καταλαβαινα πως το κανει απο πονο κι εγωισμο. ειχα σωστη αντιληψη των πραγματων. Δεν μπορω να πω πως δεν πονεσα, δεν ετσουξα αλλα μου φυγε συντομα, ενω σ εκεινον αμφιβαλλω.
Η εκδικηση ειναι καθαρα για μας, για να νιωσουμε καλυτερα αλλα μετα νιωθουμε χειροτερα.
Η συγχωρεση και η κατανοηση για οσους μας δημιουργουν τετοια συναισθηματα ειναι το πιο καλο αντιδοτο για την αρρωστια της εκδικησης.
επισης, ας μην μπερδευουμε αποδοση δικαιοσυνης με εκδικηση(θελω να πω πως αν καποιος εκανε λαθος θα του δωσω να καταλαβει πως εκανε λαθος. αυτο δεν ειναι εκδικηση ομως, ειναι να τον κανεις να καταλαβει το λαθος του, απο κει κι επειτα αφηνεις τη συνειδηση του να κανει δουλεια.)
τελος πιστευω πως οταν καποιος σου δωσει σφαλιαρα, κατσε φατην.
μετα γυρνα και το αλλο μαγουλο.
τριτη και τελευταια φορα δωστου μια γερη μπουνια να πιασει ολο το προσωπο.
αυτα πιστευω
τι θελω να πω?
Συνηθως οταν σου διδεται η ευκαιρια να εκδικηθεις δεν θες πια να το κανεις! Αν δεν το κυνηγησεις, ερχεται αυτή η ώρα της απόδοσης δικαιοσύνης πάντα και συνήθως έρχεται στους αλλους απο αλλού κι όχι απο μας τους ίδιους πάντα, βεβαια δεν εχεις τη χαρα να το μαθεις.
Κοιτα να δεις ομως, η εκδικηση ειναι σαρακι που σε τρωει πολυ,δε σε αφηνει ανεπηρεαστο αλλα και σωματικα(σπασμωδικες κινησεις) ειναι ζηλια μαζι με παθος και εγωισμο ολα μαζι σε μια κατσαρολα.
Αν επιτρέψουμε να μας φάει αυτο τ6ο συναίσθημα, θα καλλιεργείται μέσα μας ωρολογιακή βόμβα που ανα πασα στιγμη θα εκραγει πρωτα μεσα μας εκει οπου και τρεφεται και ζει. Θα ανατιναξει πρωτιστως τη συνειδηση μας και λιγοτερο κακο θα κανει στον αλλο ουσιαστικα παρα σε εμας.
οπως και σε ολους ετσι και σε μενα εχουν κατα καιρους αναπτυχθει αιμοβορα συναισθηματα, κακα κι αρνητικα να θελω να ζουληξω τον αλλο εκει που ποναει κι οσο πιο πολυ εγωισμο εχεις τοσο πιο πολυ θες να εκδικηθεις. αλλα επειδη θεωρω τον δικο μου κοσμο κρυσταλλινο, το αφησα να περασει ετσι και αρχισα να γαληνευω μολις αρχισανα σκεφτομαι- αστον- αστην κανει λαθος, συγχωρεσε τον-την, αστον στο κοσμο του κι εσυ κανε ομορφο τον δικο σου, γινε ομορφη μεσα κι εξω κι αυτο φαινεται και στους αλλους και πιστεψε με αυτο ποναει τον αλλο- να εισαι καλα- πιο πολυ απο οτιδηποτε.(εγω ομως αντι να νιωσω καλα τοτε λυπηθηκα. τοτε καταλαβα πως ειμαι ενοχικη παρα εκδικητικη γιαυτο δουλεψα πανω σε αυτο περισσοτερο.) με λιγα λογια τρομοκρατω τον αλλο αλλα την κανω τελικα(δες την πρωτη φραση μου και θα καταλαβεις τι εννοουσα)γιατι δεν εχω χρονο, εχω να ασχοληθω με μενα!!
εχει τυχει πχ αντιθετα, να θελει καποιος να εκδικηθει εμενα(παραλογο μου φανηκε τοτε αλλα αφου το θελε το κανε.) ε σε πηροφορω πως περισσοτερο πονεσε εκεινος παρα εγω, εγω καταλαβαινα πως το κανει απο πονο κι εγωισμο. ειχα σωστη αντιληψη των πραγματων. Δεν μπορω να πω πως δεν πονεσα, δεν ετσουξα αλλα μου φυγε συντομα, ενω σ εκεινον αμφιβαλλω.
Η εκδικηση ειναι καθαρα για μας, για να νιωσουμε καλυτερα αλλα μετα νιωθουμε χειροτερα.
Η συγχωρεση και η κατανοηση για οσους μας δημιουργουν τετοια συναισθηματα ειναι το πιο καλο αντιδοτο για την αρρωστια της εκδικησης.
επισης, ας μην μπερδευουμε αποδοση δικαιοσυνης με εκδικηση(θελω να πω πως αν καποιος εκανε λαθος θα του δωσω να καταλαβει πως εκανε λαθος. αυτο δεν ειναι εκδικηση ομως, ειναι να τον κανεις να καταλαβει το λαθος του, απο κει κι επειτα αφηνεις τη συνειδηση του να κανει δουλεια.)
τελος πιστευω πως οταν καποιος σου δωσει σφαλιαρα, κατσε φατην.
μετα γυρνα και το αλλο μαγουλο.
τριτη και τελευταια φορα δωστου μια γερη μπουνια να πιασει ολο το προσωπο.
αυτα πιστευω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.