Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
04-09-11
16:58
Έχω εδώ να παραθέσω μια είδηση, η οποία θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να αναγνωστεί συμπληρωματικά με αυτήν που δημοσίευσε παραπάνω ο Άγγελος. Πιστεύω ότι πολλά από αυτά που μας είπε ο Μπαγκς παραπάνω, ενισχύονται με βάση τις παράξενες αυτές και σχεδόν ακατάληπτες στο βάθος των συνεπειών τους, ειδήσεις.
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*
«Η Αλ Κάιντα επιστρέφει στη Λιβύη». Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για προπαγανδιστικό πυροτέχνημα του Μουαμάρ Καντάφι, όπως θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, αλλά για ρεπορτάζ της -κάθε άλλο φιλικής προς το παλιό καθεστώς- Liberation.
Όπως πρώτη αποκάλυψε η γαλλική εφημερίδα, στρατιωτικός διοικητής της Τρίπολης μετά την άλωσή της από τους εξεγερμένους ορίστηκε ο 35χρονος Αμπντελχακίμ Μπελχάτζ (γνωστός και ως Αμπντελχακίμ Αλ Ασάντι), ο οποίος διετέλεσε εμίρης της Λιβυκής Οργάνωσης Ισλαμικού Αγώνα (LFIG), πολέμησε στο Αφγανιστάν και συνελήφθη από τη CIA ως τρομοκράτης. Η περιπετειώδης διαδρομή του Μπελχάτζ έχει πολλά να διδάξει για τις διαρκείς ανατροπές στις σχέσεις των μεγάλων δυτικών δυνάμεων με τον ισλαμικό παράγοντα, αλλά και για τους κινδύνους που στοιχειώνουν τη μετακανταφική Λιβύη.
[περισσότερα...]
*Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής στις 4/9/2011
ΤΕΩΣ ΜΟΥΤΖΑΧΕΝΤΙΝ Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*
«Η Αλ Κάιντα επιστρέφει στη Λιβύη». Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για προπαγανδιστικό πυροτέχνημα του Μουαμάρ Καντάφι, όπως θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, αλλά για ρεπορτάζ της -κάθε άλλο φιλικής προς το παλιό καθεστώς- Liberation.
Όπως πρώτη αποκάλυψε η γαλλική εφημερίδα, στρατιωτικός διοικητής της Τρίπολης μετά την άλωσή της από τους εξεγερμένους ορίστηκε ο 35χρονος Αμπντελχακίμ Μπελχάτζ (γνωστός και ως Αμπντελχακίμ Αλ Ασάντι), ο οποίος διετέλεσε εμίρης της Λιβυκής Οργάνωσης Ισλαμικού Αγώνα (LFIG), πολέμησε στο Αφγανιστάν και συνελήφθη από τη CIA ως τρομοκράτης. Η περιπετειώδης διαδρομή του Μπελχάτζ έχει πολλά να διδάξει για τις διαρκείς ανατροπές στις σχέσεις των μεγάλων δυτικών δυνάμεων με τον ισλαμικό παράγοντα, αλλά και για τους κινδύνους που στοιχειώνουν τη μετακανταφική Λιβύη.
[περισσότερα...]
*Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής στις 4/9/2011
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
26-08-11
16:25
Τώρα αρχίσαμε τις ντρίπλες...καλα,,αρχισαμε τα ρητορικα..
θα μιλαμε ρεαλιστικα ή οχι?
Ρεαλιστικά μιλάω, εσύ τι έχεις να πεις γι' αυτό; Από επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας γίναμε προτεκτοράτο της Αγγλίας. Και λοιπόν; Πήρε ποτέ ο λαός αυτής της χώρας την διοίκησή της στα χέρια του;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
26-08-11
13:53
Οι "αριστεροί" και οι λοιποί "δημοκράτες", επιχαίρουν για την πτώση ενός ακόμη "δικτάτορα" και την επιβολή μιας ακόμη παπανδρεϊκής δημοκρατίας στην περιοχή, χωρίς ωστόσο να υπολογίζουν τα απίστευτα χάλια της αριστεράς και της "δημοκρατίας" στη χώρα μας, τα οποία βιώνουμε με τον πλέον απροσχημάτιστο τρόπο στην εποχή μας. Δεν σκέφτονται ότι η δημοκρατία δεν είναι κάτι που επιβάλλεται έξωθεν, δεν σκέφτονται τα δεκάδες αντιδικτατορικά κι εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που καταπνίγηκαν από τις μεγάλες δυνάμεις, όταν οι δικτατορίες που κινδύνευαν με κατάρρευση ήταν προς συμφέρον τους, όταν συνομολογούσαν τα δάνεια και τις επεμβάσεις του ΔΝΤ εναντίον του λαού τους, όταν ακόμη και το νερό, ακόμη και το βρόχινο, χαρίστηκε στις πολυεθνικές (όπως πρόκειται να συμβεί και στη χώρα μας) κι αποστερήθηκε από τον λαό, που έφτασε στα πρόθυρα της δίψας, όπως πχ στην Βολιβία. Δεν συνυπολόγισαν τα δημοσιεύματα των επίσημων μεγάλων αμερικανικών εφημερίδων (ΝΥ Times, Washington Post) που ομολογούσαν κυνικά ότι η Λιβύη ήταν γεμάτη από δυτικούς πράκτορες προκειμένου να "καθοδηγήσουν και να οργανώσουν" την υποτιθέμενη επανάσταση, λίγο πριν αυτή ξεσπάσει. Δεν έδωσαν καμμία σημασία στα ιστορικά δεδομένα, που φανερώνουν την υποκίνηση "πορτοκαλί επαναστάσεων" σε χώρες των οποίων οι ηγεσίες έκλιναν προς δυνάμεις γεωπολιτικά αντικείμενες στα δυτικά σχέδια. Δεν ίδρωσε καν το αυτί τους με την κατάκαυση της Πελοποννήσου και κατόπιν της Αθήνας από "εξοργισμένους πολίτες" (ληστρικές συμμορίες) όταν η Ελλάδα τόλμησε να συνάψει μια ενεργειακή συμφωνία με τη Ρωσία. Δεν τους πέρασε καν από το μυαλό ότι οι μακελάρηδες των λαών λίγη σχέση έχουν με τη δημοκρατία και ότι οι δημοκρατίες που εκείνοι στήνουν δεν μπορούν ν' αποτελούν πηγή αγαλλίασης για κανέναν.
Όλοι δείχνουν να ξεχνούν τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση του Αλιέντε στη Χιλή βαπτίστηκε από τον Κίσινγκερ και τα παλικάρια του ως "καταπιεστική" κι "εξτρεμιστική" και πού κατέληξε η επιχείρηση ανατροπής της (πόσο μου θυμίζει αλήθεια την περίπτωση της Λιβύης). Ξεχνούν την περίπτωση Νοριέγκα στον Παναμά, που ξαφνικά από αγαπημένο παιδί της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, βαπτίστηκε εν μία νυκτί "αιμοσταγής δικτάτορας" και θυμήθηκαν όψιμα το εμπόριο ναρκωτικών που έκανε, αποσιωπώντας ότι από αυτό αντλούσαν οι μυστικές υπηρεσίες της υπερδύναμης τα μυστικά τους κονδύλια. Λησμονούν την περίπτωση Σαντάμ, που στηρίχτηκε από αυτούς, όσο τους βόλευε ως αντίπαλο δέος του Ιράν, αφέθηκε στη θέση του ενώ η χώρα του είχε καταληφθεί από αμερικανικά στρατεύματα και λίγα χρόνια αργότερα κατηγορήθηκε ψευδώς για κατοχή "όπλων μαζικής καταστροφής" και συμμετοχή στην 11η Σεπτεμβρίου και κρεμάστηκε μπροστά στις κάμερες προς παραδειγματισμό. Κανείς δεν δείχνει να κατανοεί ότι η δημοκρατία και η ελευθερία των λαών σε καμμία περίπτωση δεν αποτελεί το ζητούμενο για τις μεγάλες δυνάμεις, παρά μόνο το πρόσχημα για την επιβολή προδοτικών παπανδρεϊκών κυβερνήσεων, όταν οι χούντες των αχυρανθρώπων τους δεν κάνουν πλέον τη δουλειά, ή όποτε ένας ηγέτης τολμά ν' αντισταθεί εφαρμόζοντας άλλα οικονομικά ή πολιτικά μοντέλα, αντί των δεδομένων νεοφιλελεύθερων μονοδρόμων τους.
Όμως δεν μου κάνει καμμία εντύπωση όλο αυτό. Οι σύγχρονοι "αριστεροί" και "δημοκράτες" δεν έχουν μάθει να σκέφτονται, να κρίνουν ή έστω να τους περνά καμιά φορά από το μυαλό κάποια "αιρετική" σκέψη, αντίθετη ή έστω σκεπτική απέναντι στην "αναντίρρητη αλήθεια" των καθεστωτικών ΜΜΕ και των εγκάθετων φερέφωνών τους. Το μόνο που επιτρέπεται όταν είσαι "αριστερός" και "δημοκράτης" είναι να χειροκροτείς μ' ενθουσιασμό και να υπερθεματίζεις σε κενές περιεχομένου πολιτικάντηκες κορώνες, αρκεί αυτές να είναι "πολιτικώς ορθές". Έχουν, κατά τη χιτλερική ρήση, μια τεράστια ικανότητα να ξεχνούν όσα θέλει το σύστημα να ξεχνούν και να πιστεύουν όσα τους λένε να πιστεύουν.
Χειροκροτούν λοιπόν την πτώση ενός "αιμοσταγή δικτάτορα", την ίδια ώρα που χειροκροτεί για τους ίδιους ακριβώς λόγους και ο ΓΑΠ, με την κατοχική του κυβέρνηση. Εκείνον, οι "αριστεροί" και οι "δημοκράτες" τον αφήνουν στο απυρόβλητο, επειδή, όπως και να το κάνουμε, εμείς εδώ έχουμε δημοκρατία, έχουμε κι εκλογές, ασχέτως εάν η πλειοψηφία του "κυρίαρχου λαού" δεν επιθυμεί ούτε καν να συμμετάσχει σ' αυτές, ή εάν οι "δημοκρατικά εκλεγμένες" μας κυβερνήσεις υπογράφουν την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας στους μεγαλοτραπεζίτες και η "ανεξάρτητη δικαιοσύνη" κρίνει ότι αυτό είναι σύμφωνο με το σύνταγμα της χώρας...
Θα ήθελα κι εγώ να ήμουν "αριστερός" και "δημοκράτης". Θα ήμουν σίγουρα πιο μακάριος, θα είχα μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση κι ίσως και περισσότερα χρήματα...
ΥΓ1: Δεν απευθύνομαι αποκλειστικά ή ειδικά προς χρήστες του e-steki, όταν τα γράφω αυτά. Μια απλή βόλτα στο διαδίκτυο είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς, εφόσον θέλει φυσικά να καταλάβει...
ΥΓ2: Μέσα σ' αυτήν την ατμόσφαιρα, δεν πάει ο κάθε Μπαγκς να έχει ζήσει εκατόν πενήντα χρόνια στη Λιβύη; Κανείς δεν θα τον πιστέψει, διότι εκείνοι σίγουρα γνωρίζουν καλύτερα... εξ ορισμού!!
Όλοι δείχνουν να ξεχνούν τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση του Αλιέντε στη Χιλή βαπτίστηκε από τον Κίσινγκερ και τα παλικάρια του ως "καταπιεστική" κι "εξτρεμιστική" και πού κατέληξε η επιχείρηση ανατροπής της (πόσο μου θυμίζει αλήθεια την περίπτωση της Λιβύης). Ξεχνούν την περίπτωση Νοριέγκα στον Παναμά, που ξαφνικά από αγαπημένο παιδί της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, βαπτίστηκε εν μία νυκτί "αιμοσταγής δικτάτορας" και θυμήθηκαν όψιμα το εμπόριο ναρκωτικών που έκανε, αποσιωπώντας ότι από αυτό αντλούσαν οι μυστικές υπηρεσίες της υπερδύναμης τα μυστικά τους κονδύλια. Λησμονούν την περίπτωση Σαντάμ, που στηρίχτηκε από αυτούς, όσο τους βόλευε ως αντίπαλο δέος του Ιράν, αφέθηκε στη θέση του ενώ η χώρα του είχε καταληφθεί από αμερικανικά στρατεύματα και λίγα χρόνια αργότερα κατηγορήθηκε ψευδώς για κατοχή "όπλων μαζικής καταστροφής" και συμμετοχή στην 11η Σεπτεμβρίου και κρεμάστηκε μπροστά στις κάμερες προς παραδειγματισμό. Κανείς δεν δείχνει να κατανοεί ότι η δημοκρατία και η ελευθερία των λαών σε καμμία περίπτωση δεν αποτελεί το ζητούμενο για τις μεγάλες δυνάμεις, παρά μόνο το πρόσχημα για την επιβολή προδοτικών παπανδρεϊκών κυβερνήσεων, όταν οι χούντες των αχυρανθρώπων τους δεν κάνουν πλέον τη δουλειά, ή όποτε ένας ηγέτης τολμά ν' αντισταθεί εφαρμόζοντας άλλα οικονομικά ή πολιτικά μοντέλα, αντί των δεδομένων νεοφιλελεύθερων μονοδρόμων τους.
Όμως δεν μου κάνει καμμία εντύπωση όλο αυτό. Οι σύγχρονοι "αριστεροί" και "δημοκράτες" δεν έχουν μάθει να σκέφτονται, να κρίνουν ή έστω να τους περνά καμιά φορά από το μυαλό κάποια "αιρετική" σκέψη, αντίθετη ή έστω σκεπτική απέναντι στην "αναντίρρητη αλήθεια" των καθεστωτικών ΜΜΕ και των εγκάθετων φερέφωνών τους. Το μόνο που επιτρέπεται όταν είσαι "αριστερός" και "δημοκράτης" είναι να χειροκροτείς μ' ενθουσιασμό και να υπερθεματίζεις σε κενές περιεχομένου πολιτικάντηκες κορώνες, αρκεί αυτές να είναι "πολιτικώς ορθές". Έχουν, κατά τη χιτλερική ρήση, μια τεράστια ικανότητα να ξεχνούν όσα θέλει το σύστημα να ξεχνούν και να πιστεύουν όσα τους λένε να πιστεύουν.
Χειροκροτούν λοιπόν την πτώση ενός "αιμοσταγή δικτάτορα", την ίδια ώρα που χειροκροτεί για τους ίδιους ακριβώς λόγους και ο ΓΑΠ, με την κατοχική του κυβέρνηση. Εκείνον, οι "αριστεροί" και οι "δημοκράτες" τον αφήνουν στο απυρόβλητο, επειδή, όπως και να το κάνουμε, εμείς εδώ έχουμε δημοκρατία, έχουμε κι εκλογές, ασχέτως εάν η πλειοψηφία του "κυρίαρχου λαού" δεν επιθυμεί ούτε καν να συμμετάσχει σ' αυτές, ή εάν οι "δημοκρατικά εκλεγμένες" μας κυβερνήσεις υπογράφουν την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας στους μεγαλοτραπεζίτες και η "ανεξάρτητη δικαιοσύνη" κρίνει ότι αυτό είναι σύμφωνο με το σύνταγμα της χώρας...
Θα ήθελα κι εγώ να ήμουν "αριστερός" και "δημοκράτης". Θα ήμουν σίγουρα πιο μακάριος, θα είχα μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση κι ίσως και περισσότερα χρήματα...
ΥΓ1: Δεν απευθύνομαι αποκλειστικά ή ειδικά προς χρήστες του e-steki, όταν τα γράφω αυτά. Μια απλή βόλτα στο διαδίκτυο είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς, εφόσον θέλει φυσικά να καταλάβει...
ΥΓ2: Μέσα σ' αυτήν την ατμόσφαιρα, δεν πάει ο κάθε Μπαγκς να έχει ζήσει εκατόν πενήντα χρόνια στη Λιβύη; Κανείς δεν θα τον πιστέψει, διότι εκείνοι σίγουρα γνωρίζουν καλύτερα... εξ ορισμού!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.