venividivici
Τιμώμενο Μέλος
κι ούτε μια δεν ξέχασα
πως θα μ’ αγαπάς μου είπες
κι από τότε, σ’ έχασα.
Είχα δύσει κι ανατέλλω
κι έτσι που μου φέρεσαι
ούτε το κακό σου θέλω
ούτε και να χαίρεσαι.
Για κοίτα ποιον περίμενα
για κοίτα ποιον αγάπησα
ποιος μ’ έκανε κι ερήμωνα
ποιος μ’ έκανε και σάπισα.
Μου είπες πήρα κι ένα βλέμμα
πάνω σου αν έπεσε
θα σου τυραννά το αίμα
έτσι, για να ντρέπεσαι.
Δε γλιτώνεις, θα γυρίσεις
τ’ όνομά μου λέγοντας
αν σ’ αφήσουνε να ζήσεις
όσα σου `πα κλαίγοντας.
Φωτεινή Βελεσιώτου - Για κοίτα ποιον περίμενα
Στίχοι: Ελένη Φωτάκη
Μουσική: Μίνως Μάτσας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
τα δωρεάν πιο λίγα
ξεκίνησα χαράματα
μα πουθενά δεν πήγα.
Φτηνά τα λόγια τα πολλά
και ακριβή η μια λέξη
ποιος αγοράζει ποιος πουλά
και ποιος μου τα `χει κλέψει.
Δεν είναι που προσπάθησα
όσο κανείς δεν ξέρει
είναι που όσα κράτησα
μου κάψανε το χέρι.
Δεν είναι που κουράστηκα
να περιμένω κάτι
είναι που δε φαντάστηκα
ότι ποτέ δε θα `ρθει.
Μικρά τα μεροκάματα
και οι αγκαλιές πιο λίγες
σε κοίταξα κατάματα
εσύ όμως δε με είδες.
Φτηνά τα λόγια τα πολλά
και ακριβή η μια λέξη
ποιος αγοράζει ποιος πουλά
εσύ που τα `χεις κλέψει.
Δεν είναι που σ’ αγάπησα
όσο κανείς δεν ξέρει
είναι που δε σε κράτησα
ποτέ από το χέρι.
Δεν είναι που κουράστηκα
να περιμένω μόνο
είναι που δε φαντάστηκα
πως χάθηκες στο δρόμο.
Τα μεροκάματα
Στίχοι: Δημήτρης Παπαχαραλάμπους Μουσική: Χρυσόστομος Καραντωνίου Ερμηνεία: Παναγιώτης Παπαϊωάννου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
ποτέ στο δρόμο μου να μη βρεθείς για να σε δω
θα μου θυμίσεις τα παλιά τα πρώτα βράδια μας
θα μου θυμίσεις και τα πρώτα χτυποκάρδια μας
Δε θέλω πια να ξαναρθείς
δε θέλω πια μες την καρδιά φωτιά
δε θέλω πια να σ’ αγαπώ
να σε ξεχάσω προσπαθώ
Αφού με άφησες γιατί ζητάς να ξαναρθείς
προτού να φύγεις έπρεπε καλά να το σκεφτείς
σε αγαπούσα κι ήσουν η αδυναμία μου
πολύ λυπάμαι που χωρίσαμε λατρεία μου
Δε θέλω πια να ξαναρθείς
δε θέλω πια μες την καρδιά φωτιά
δε θέλω πια να σ’ αγαπώ
να σε ξεχάσω προσπαθώ
Μόλις το άκουσα στο ραδιόφωνο....
Κι όμως δεν ακουγεται παλιό...ειναι σαν να γραφτηκε τώρα....
jazz version Μαίρη Λίντα και Μανώλης Χιώτης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Ποτέ τόσο εσύ πουθενά
Κι εκεί που σε παίρνω για ψέμα
Στο αίμα μου μπαίνεις ξανά
Κι εγώ που χρόνια ζω για σένα
Ποτέ δε θα μπω σ’ άλλο σώμα
Ποτέ κι ας γυρνώ σαν σκιά
Ποτέ κι ας μοιράζομαι ακόμα
στο πριν, στο ποτέ στο μετά
Ποτέ
Ποτέ τόσες νύχτες για νύχτες
Ποτέ τέτοιο τέλος φωτιά
Κι εκεί που κοιμόσουν και μ’ είχες
Καπνός από στάχτη παλιά
Κι εγώ που χρόνια ζω λες κι ήρθες
Ποτέ δε θα μπω σ’ άλλο σώμα
Ποτέ κι ας γυρνώ σαν σκιά
Ποτέ κι ας μοιράζομαι ακόμα
Στο πριν, στο ποτέ, στο μετά...
Ποτέ
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
τι άλλο θες
το μάθαμε κι οι δυο μας
ψάξε και βρες
σκύψε και δες
ποια δύναμη μας χώρισε
εσύ λοιπόν δεν φταις
η ίδια που μας γνώρισε
τώρα τι κλαις
Αν πεθάνει μια αγάπη
δεν πεθαίνει κι η ζωή
ό, τι πέρασε περνάει
μα μπορεί ν’ αναστηθεί
το γιατί μη με ρωτήσεις
το ’χω νιώσει όταν πονώ
σαν θα γίνεσαι ένας ξένος
πιο βαθιά να σ’ αγαπώ
έλα μην κλαις
Ό,τι κι αν λες
λέξεις νεκρές
στου χωρισμού την ώρα
χίλιες οχιές
οι ενοχές
οι δυο μας βοηθήσαμε
και φταίω όσο φταις
να σβήσει ό,τι ζήσαμε
ό, τι κι αν λες
Μανώλης Ρασούλης
το ’χω νιώσει όταν πονώ...σαν θα γίνεσαι ένας ξένος...πιο βαθιά να σ’ αγαπώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
So only one life can't be enough
Can you give me just another
For that one who got away
Lonely I, I'm so alone now
There'll be no rest for the wicked
There's no song for the choir
There's no hope for the weary
If you let them win without a fight
If one heart can mend another
Only then can we begin
So won't you hold on a little longer
Don't let them get away
Lonely I, I'm so alone now
There'll be no rest for the wicked
There's no song for the choir
There's no hope for the weary
If you let them win without a fight
I let my good one down
I let my true love die
I had his heart but I broke it every time
Lonely I, I'm so alone now
There'll be no rest for the wicked
There's no song for the choir
There's no hope for the weary
If you let them win without a fight
I let my good one down
I let my true love die
I had his heart but I broke it every time
Lykke Li - No Rest For The Wicked
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Amado mio
Love me forever
And let forever begin tonight
Amado mio
When we're together
I'm in a dream world
Of sweet delight
Many times I've whispered
Amado mio
It was just a phrase
That I heard in plays
I was acting a part
But now when I whisper
Amado mio
Can't you tell I care
By the feeling there
'Cause it comes from my heart
I want you ever
I love my darling
Wanting to hold you
And hold you tight
Amado mio
Love me forever
And let forever
Begin tonight
Many times I've whispered
Amado mio
It was just a phrase
That I heard in plays
I was acting a part
But now when I whisper
Amado mio
Can't you tell I care
By the feeling there
'Cause it comes from my heart
I want you ever
I love my darling
Wanting to hold you
And hold you tight
Amado mio
Love me forever
And let forever
Begin tonight
And let forever
Begin tonight
And let forever
Begin tonight
Ελληνική μετάφραση
Αγαπημένε μου
Αγάπα με για πάντα
Και άσε το «για πάντα»
Να αρχίσει απόψε
Αγαπημένε μου
Όταν είμαστε μαζί
Είμαι σε έναν κόσμο ονείρου
Από μια γλυκιά απόλαυση
Πολλές φορές έχω ψιθυρίσει
Αγαπημένε μου
Ήταν απλά μια φράση
Που άκουσα στα έργα
Στα οποία έπαιζα ένα ρόλο
Αλλά τώρα, όταν ψιθυρίζω
Αγαπημένε μου
Δεν μπορείς να πεις ότι νοιάζομαι;
Από το συναίσθημα εκεί
Επειδή προέρχεται από την καρδιά μου
Σε θέλω πάντα
Λατρεύω την αγάπη μου
Θέλοντας να σε κρατήσω
Και να σε κρατήσω σφιχτά
Αγαπημένε μου
Αγάπα με για πάντα
Και άσε το «για πάντα»
Να αρχίσει απόψε
Πολλές φορές έχω ψιθυρίσει
Αγαπημένε μου
Ήταν απλά μια φράση
Που άκουσα στα έργα
Στα οποία έπαιζα ένα ρόλο
Αλλά τώρα, όταν ψιθυρίζω
Αγαπημένε μου
Δεν μπορείς να πεις ότι νοιάζομαι;
Από το συναίσθημα εκεί
Επειδή προέρχεται από την καρδιά μου
Σε θέλω πάντα
Λατρεύω την αγάπη μου
Θέλοντας να σε κρατήσω
Και να σε κρατήσω σφιχτά
Αγαπημένε μου
Αγάπα με για πάντα
Και άσε το «για πάντα»
Να αρχίσει απόψε
Και άσε το «για πάντα»
Να αρχίσει απόψε
Και άσε το «για πάντα»
Να αρχίσει απόψε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
απλώνει σκοτάδι βαθύ
κορίτσι ξένο σαν ίσκιος
πλανιέται μονάχο στην γη
Χωρίς ντροπή, αναζητεί
τον ήλιο που έχει χαθεί,
στα σκοτάδια να βρει
Μπορεί να το ‘χουν πλανέψει
ακρογιαλιές δειλινά
και σκλαβωμένη για πάντα
κρατούνε την δόλια καρδιά
Μπορεί ακόμα μπορεί,
να έχει πια τρελαθεί
και τότε ποιος θα ρωτήσει
να μάθει ποτέ το γιατί
Στίχοι και Μουσική Βασίλης Τσιτσάνης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
του έρωτα πάλι το στενό
ώσπου να πέσει η σκοτεινιά
μια μέρα του θανάτου.
Στενό βαθύ και θλιβερό
που θα θυμάμαι για καιρό
τι μου στοιχίζει στην καρδιά
το ξαναπέρασμά του.
Ας είν' ωστόσο, τι ωφελεί
γυρεύω πάντα το φιλί
στερνό φιλί, πρώτο φιλί
και με λαχτάρα πόση.
Γυρεύω πάντα το φιλί
αχ, καρδιά μου
που μου το τάξανε πολλοί
όμως δε μπόρεσε κανείς
ποτέ να μου το δώσει.
Ίσως μια μέρα όταν χαθώ
γυρνώντας πάλι στο βυθό
και με τη νύχτα μυστικά
γίνουμε πάλι ταίρι
Αυτό το ανεύρετο φιλί
που το λαχτάρησα πολύ
σαν μια παλιά της οφειλή
να μου το ξαναφέρει.
Στίχοι: Ναπολέων Λαπαθιώτης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Ερωτικό
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
που περιμένει τις ανασκαφές...
Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά...
Κι εγώ που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι
ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική...
Και συ που σε λίγο θα σβήσεις
ένα από τα φώτα, για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει...
Έτσι που τα σίδερα του κλουβιού
να χαθούν για μια στιγμή, μέσα στο σκοτάδι...
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ’ τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία
Το κορμί μου μελανιασμένο
μες το κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα τσιμέντα σου καινούρια
με έπιπλα λουστραρισμένα
Και μάρμαρα λευκά
μια γυαλάδα που στραβώνει
και δε σ’ αφήνει χώρο να σταθείς
και μόνο εγώ απ’ όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο
Σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί
εκτός από εμένα, που σε κρύπτη μυστική
ψάχνω ακόμη να σε βρω να με αναστήσεις
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ’ ένα παιδικό παντελονάκι
και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω
το κορμί μου δρόμος, που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ’ ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
Και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Έτσι ζω προκαταβολικά το παρελθόν μου
και με δυο γυμνά καλώδια για χέρια
αγκαλιάζω τα ψηλά σου volt για στερνή φορά
Φοβάμαι!
Στίχοι: Αντρέας Πανταζής
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
μάτια μου, μάτια μου
κάποτε γνώρισα μια λίμνη
που ‘θελε να ‘ναι θάλασσα
Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
Κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
μάτια μου, αχ μάτια μου
κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
που ‘θελε βράχος να γενεί
Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
Κάποτε αγάπησα μια κόρη
μάτια μου, μαύρα μάτια μου
που ρωτούσε κάθε αγόρι
πότε γυναίκα θα γενεί
Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
Έχουν περάσει χρόνοι δέκα
μάτια μου, αχ μάτια μου
η κόρη γίνηκε γυναίκα
μα εγώ απόμεινα παιδί
Και κάθε που χαράζει
με τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
με τρώει το μαράζι
Μίλτος Πασχαλίδης
Παραμύθι με λυπημένο τέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
που δεν τη γράψαν στα βιβλία
ήτανε λέει η μουσική
μια κόρη λυγερή.
Αγαπούσε ένα παλικάρι
πού 'ταν άσσος στο δοξάρι
έρωτα όλοι τον φωνάζαν
και στη δόξα του στενάζαν.
Μα η μοίρα η σκληρή
κλείνει τη μουσική
σ' ενός πύργου το κελί
για να πάρει γαμπρό
έμπορα και χοντρό
να του κάνει κι ένα γιο.
Σαν ο έρωτας μαθαίνει
την καλή του που έχουν κλεισμένη
στέλνει μήνυμα κρυφά
με τ' ανέμου τα φτερά
να της πει να περιμένει
γιατί η θάλασσα τον δέρνει
μέχρι στη στεριά να βγει
και να πάει να τη βρει.
Μα η μοίρα η πικρή
το μαθαίνει κι αυτή
και καλεί την αστραπή
για να ρίξει φωτιά
να καούν τα φτερά
με τα λόγια τα κρυφά.
Μα ούτε μοίρα ούτε χρήμα
πίσω δεν το πάει το κύμα
κι όπως λεν κι οι ναυτικοί
ο έρωτας στρέφει το πανί
για να πάει στην καλή του
τη γλυκιά τη μουσική του
να την πάρει απ' τους εμπόρους
κι όλους τους λιμοκοντόρους.
Κι από τότε μαζί
έρωτας μουσική
ζούνε μέσα στην ψυχή
και μας κάνουν τραγούδια
της καρδιάς αγγελούδια
κι η αγάπη τους να ζει.
-Κι έτσι ζήσανε αυτοί καλά
και εμείς καλύτερα.-
Η Ιστορία του Ερωτα και της Μουσικής
Στίχοι και Μουσική: Κώστας Καλδάρας
https://www.youtube.com/watch?v=5hCfc1AqPyM
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
για πάντα σταυρωμένα
κι άλλα που απομένουνε
εξόριστα στη γη.
Είναι κορμιά που ανθίζουνε
στον ύπνο τους κρυμμένα
κι εκείνα που ραγίζουνε
στου Άδη το φιλί.
Εφτά ζωές το σώμα σου
το γύρεψα στα ξένα
το πόθησα, το λάτρεψα
το άπιαστο φιλί
Εφτά ζωές το σώμα σου
ταξίδευε σε μένα
στα όνειρα το γιάτρευα
το ‘χανα στη ζωή.
Είναι κορμιά που αλλάζουνε
τις νύχτες διχασμένα
Είναι κορμιά που μοιάζουνε
δωμάτια κλειστά
Είναι κορμιά που ζύγωσαν
το τέλος γιατρεμένα
είναι κορμιά που ρίζωσαν
και κάρπισαν βουβά.
7 ζωές
Παρασκευάς Καρασούλος - Στίχοι
Θοδωρής Οικονόμου - Μουσική
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
είκοσι χρόνια το ίδιο φόρεμα να υφαίνεις
κι εγώ που γύρισα τον κόσμο δίχως χάρτη
άκου τι έμαθα δεμένος στο κατάρτι
Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
κι όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη
Σε σένα πάντα θα γυρνώ κι αν δε σου φτάνει
καράβι γίνε να γινώ εγώ λιμάνι
να δούμε μάτια μου στο τέλος ποιος θα αντέξει
και ποιος καλύτερα το ρόλο του θα παίξει
Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
κι όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη
Κι όσα δεν έγιναν μην τρέχεις να προλάβεις
αφού δεν μπόρεσες ποτέ να καταλάβεις
πως ήσουν πάντα απ’ την αρχή μέχρι το τέλος
εσύ η ασπίδα μου το τόξο και το βέλος
Κι όλους τους ξέμπαρκους θα τρώει το σαράκι
κι όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη
Μου λες κουράστηκες δε θες να περιμένεις
είκοσι χρόνια το ίδιο φόρεμα να υφαίνεις
Πηνελόπη - Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Και τα βουνά να σμίγουν ένα-ένα
Άγγελοι σαν θνητοί θα σ’ αγκαλιάζουνε
Εχθροί θα σου μιλούν αγαπημένα
Τώρα θα πιω νερό απ’ το ποτήρι σου
Δικά σου θα ‘ναι πια όσα δεν έχω
Θα σπρώξω ουρανό στο παραθύρι σου
Κι ό,τι δεν άντεχα, θα το αντέχω
Τώρα θα πιάσω σπίτι στον παράδεισο
Τζάμπα οικόπεδο σε παραλία
Του έρωτα θα βάλω το πουκάμισο
Και θα νικήσω δίχως πανοπλία
Τώρα θα δεις μες στης ψυχής τα υπόγεια
Τραπέζι με ψωμί, νερό και αλάτι
Τώρα που δεν υπάρχουνε διόδια
Που πέφτει σαν ζεστή βροχή η αγάπη
Διόδια – Σταύρος Σιόλας & Φωτεινή Βελεσιώτου
Στίχοι: Πόλυς Κυριακού Μουσική: Σταύρος Σιόλας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Της παπαρούνας τον ανθό
Να μην τον εμυρίσεις.
Γιατί σε μένα μάτια μου
Μια μέρα θα γυρίσεις.
Να μου γυρέψεις τη φωτιά
Και του τρελού το χάδι.
Πάντα ζητούσες τα φιλιά
Που αφήνουνε σημάδι.
Τα χάδια μου τα πέταξα
Στης λήθης το πηγάδι.
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι.
Με διαβατάρικα πουλιά
Έρωτα να μην πιάνεις.
Γιατί είναι διαβατάρικα
Και γρήγορα τα χάνεις.
Και σου κουρσεύουν τη λαλιά
Κι ανάσα πια δεν έχεις.
Κι όλο γυρίζεις το πρωί
Χάδι να μου γυρεύεις.
Τα χάδια μου τα πέταξα
Στης λήθης το πηγάδι.
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι.
Στιχοι - Μουσικη Μιλτος Πασχαλίδης
Ερμηνεία Γιάννης Χαρούλης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Sleep, my child, and peace attend thee
All through the night
Guardian angels God will send thee
All through the night
Soft the drowsy hours are creeping
Hill and dale in slumber sleeping
I my loving vigil keeping
All through the night
While the moon her watch is keeping
All through the night
While the weary world is sleeping
All through the night
O'er thy spirit gently stealing
Visions of delight revealing
Breathes a pure and holy feeling
All through the night
Though I roam a minstrel lonely
All through the night
My true harp shall praise sing only
All through the night
Love's young dream, alas, is over
Yet my strains of love shall hover
Near the presence of my lover
All through the night
Hark, a solemn bell is ringing
Clear through the night
Thou, my love, art heavenward winging
Home through the night
Earthly dust from off thee shaken
Soul immortal shalt thou awaken
With thy last dim journey taken
Home through the night
https://www.youtube.com/watch?v=ZxQaMzPCZhI
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
άλλοτε μου `δινες μόνο τη χαρά
μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ
δε βρίσκω άκρη, δε βρίσκω γιατρειά.
Φωτιές ανάβουνε μες στα δυο του μάτια,
τ΄ αστέρια πέφτουνε όταν με θωρεί.
Σβήστε τα φώτα, σβήστε το φεγγάρι
σαν θα με πάρει τον πόνο μου μη δει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
We were cold and we were clear
With no colors on our skin
We were light and paper-thin
And when we first came here
We were cold and we were clear
With no colors on our skin
Til you let the spectrum in
Say my name,
And every color illuminates,
We are shining,
And we’ll never be afraid again.
Say my name!
As every color illuminates!
We are shining!
And we’ll never be afraid again!
Say my name!
As every color illuminates!
We are shining!
And we’ll never be afraid again!
And when we come for you,
We’ll be dressed up all in blue,
With the ocean in our arms,
Kissing eyes and kissing palms.
And when it’s time to pray,
We’ll be dressed up all in grey,
With metal on our tongues,
And silver in our lungs.
Say my name,
And every color illuminates,
We are shining,
And we’ll never be afraid again.
Say my name!
As every color illuminates!
We are shining!
And we’ll never be afraid again!
Say my name!
As every colour illuminates!
We are shining!
And we’ll never be afraid again!
And when we come back we’ll be dressed in black!
And you’ll scream our names aloud!
And we won’t eat and we won’t sleep!
We’ll drag bodies from their graves!
So say my name,
And every color illuminates,
And we are shining,
And we’ll never be afraid again,
Say my name,
As every color illuminates.
Say my name!
As every color illuminates!
We are shining!
And we’ll never be afraid again!
Say my name!
As every color illuminates!
We are shining!
And we’ll never be afraid again!
Say my name!
We are shining!
Say my name!
Say my name!
And we’ll never be afraid again!
Florence And The Machine - Spectrum
And every color illuminates....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
σ' έστησαν σε μια γωνιά κι ήτανε τέσσερις φαντάροι
σ' έστησαν σε μια γωνιά και σημαδεύαν την καρδιά σου
σ' έστησαν σε μια γωνιά κι ήταν πρωί και παγωνιά
Σε καρτερούσε η ζωή και μια παραδουλεύτρα μάνα
κι έγινες κείνο το πρωί κόκκινο κρίνο στην αλάνα
Σ' έστησαν σε μια γωνιά κι έκλαιγε η μοίρα σου παρέκει
σ' έστησαν σε μια γωνιά κι είχε κι ο χάροντας τουφέκι
σ' έστησαν σε μια γωνιά και τους κοιτούσες και γελούσες
σ' έστησαν σε μια γωνιά κι ήταν πρωί και παγωνιά
Σε καρτερούσε η ζωή και μια παραδουλεύτρα μάνα
κι έγινες κείνο το πρωί κόκκινο κρίνο στην αλάνα
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στην Αλάνα
[/COLOR]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
στο γιαλό μην κατεβείς
κι ο γιαλός κάνει φουρτούνα
και σε πάρει και διαβείς
Κι αν με πάρει που με πάει
κάτω στα βαθιά νερά
κάνω το κορμί μου βάρκα
τα χεράκια μου κουπιά
το μαντήλι μου πανάκι
μπαινοβγαίνω στη στεριά
Στο ‘πα και στο ξαναλέω
μη μου γράφεις γράμματα
γιατί γράμματα δεν ξέρω
και με πιάνουν κλάματα
Παραδοσιακό - Στο ‘πα και στο ξαναλέω
https://www.youtube.com/watch?v=1tVg-UmEBWw
https://www.youtube.com/watch?v=3mLtJsXDisw
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
ό,τι αγγίζεις να 'χει κάτι κι από μένα
να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
να 'μαι η πρώτη ρουφηξιά απ' το τσιγάρο σου
κι η τελευταία η γουλιά απ' το ποτό σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Θα 'θελα να 'μαι αστραπή που σβήνει μες στο βλέμμα σου
πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου
να 'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Εισητήριο στην τσέπη σου!
μουσική - ερμηνεία Παντελής Θαλασσινός
στίχοι Ηλίας Κατσούλης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
που με τρελαίνει.
Φτιάχνει στεφάνι στο πρόσωπό μου,
με σημαδεύει.
Πώς το φοβάμαι τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!
Πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!
Πόθοι κλεισμένοι, φυλακισμένοι,
φυλακισμένοι.
Στο αίμα με πάθος μού φέρνουν δίψα,
μόνος καίγομαι.
Πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!
Το χρώμα σπάζει πάνω στην πέτρα,
μέσα στην άμμο.
Πάει στη μάνα, στο πένθος πάει,
με όλα ταιριάζει.
Πώς το φοβάμαι τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!
Πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ!
Πώς το αγαπώ αυτό το μωβ!
Στίχοι - Μουσική - Δημήτρης Λάγιος - Μωβ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Εν λευκώ - Νατάσα Μποφίλιου
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ' το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα 'χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα 'ταν πάλι ψέμα.
Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ' όποιον μου εξηγήσει
να 'χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...
Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ...
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα 'τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα 'ταν σαν κι εμένα.
Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν' ανέβεις.
Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.
Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ' αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να 'ναι σαν κι εμένα...
Τίποτα σημαντικό...
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Dis-moi pourquoi j'existerais
Pour traîner dans un monde sans toi
Sans espoir et sans regret
Et si tu n'existais pas
J'essaierais d'inventer l'amour
Comme un peintre qui voit sous ses doigts
Naître les couleurs du jour
Et qui n'en revient pas
Et si tu n'existais pas
Dis-moi pour qui j'existerais
Des passantes endormies dans mes bras
Que je n'aimerai jamais
Et si tu n'existais pas
Je ne serais qu'un point de plus
Dans ce Monde qui vient et qui va
Je me sentirais perdu
J'aurais besoin de toi
Et si tu n'existais pas
Dis-moi comment j'existerais
Je pourrais faire semblant d'être moi
Mais je ne serais pas vrai
Et si tu n'existais pas
Je crois que je l'aurais trouvé
Le secret de la vie, le pourquoi
Simplement pour te créer
Et pour te regarder
Mm mm mm mm mm mm mm
Mm mm mm mm mm mm mm
Et si tu n'existais pas
Dis-moi pourquoi j'existerais
Pour traîner dans un monde sans toi
Sans espoir et sans regret
Et si tu n'existais pas
J'essaierais d'inventer l'amour
Comme un peintre qui voit sous ses doigt
Naître les couleurs du jour
Et si tu n`existais pas
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
I see them bloom for me and you
And I think to myself what a wonderful world.
I see skies of blue and clouds of white
The bright blessed day, the dark sacred night
And I think to myself what a wonderful world.
The colors of the rainbow so pretty in the sky
Are also on the faces of people going by
I see friends shaking hands saying how do you do
They're really saying I love you.
I hear babies crying, I watch them grow
They'll learn much more than I'll never know
And I think to myself what a wonderful world
Yes I think to myself what a wonderful world.
Louis Armstrong - What a Wonderful World
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
(why are you crying)
A thousand, million butterflies make me smile
( I fear the boys falling in love)
And it's happening to me
God I've been lonely
A heart washed out to sea
And could you love me
And save me from this cities debris
The chaste, the waist, replaced with valentine
( you better start smiling)
All the stars and guitars combine if you are mine
( I fear the boys falling in love)
And it's happening to me
God I've been lonely
A heart washed out to sea
And could you love me
And save me from this misery
Don't make a fuss
(it's a must)
The gods demand
( that you take his hand)
We're in for better days
( you know you are his only friend)
A command from my heart
( let it start)
Let this dream come true
( why are you crying)
( the wonder of falling in love)
And it's happening to me
God I've been lonely
A heart washed out to sea
And could you love me
And save me from this cities debris
( you better start smiling)
( the wonder of falling in love)
Scott Matthew - The wonder of falling in love
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Τον βρήκαν ξημερώματα σε μια στροφή του δρόμου
Τα μάτια κατακίτρινα κι οι φλέβες του όλο τρύπες
Βρυσούλες και ξεχύνονται του κόσμου όλες οι λύπες
Γυμνή σε μια διαφήμιση στης πόλης τις βιτρίνες
Η μούσα του η ελεύθερη μαράζωνε από ανία
Τη βρήκανε ανάσκελα μπροστά από την οθόνη
Φυτέψαν και μια κάμερα ποτέ δε θα 'ναι μόνη
Ποιου πολέμου, ξεχνώ, είμαστε όλοι παιδιά
με γερά υλικά κι αλυσίδες στα πόδια
μην το πεις στη μαμά πως τα βράδια μεθάς
βλαστημάς που χτυπάν τόσο αργά τα ρολόγια
Στο θαύμα και στον έρωτα σε μάθαν να πιστεύεις
γι' αυτό περήφανα σιωπάς ενώ σε σημαδεύουν
Η μάχη συνεχίζεται στου κόσμου τα υπόγεια
Έρχονται στις οθόνες μας καινούρια επεισόδια
Δανάη Παναγιωτοπούλου - Λήθη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο.
Τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο
να ψάχνω την πνοή μου στον νεκρό εαυτό σου.
Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια
που ριγούν στην αγάπη και τον τρόμο.
Πήρες λάθος τον δικό μου δρόμο
και ψάχνεις το φως μου σε σβησμένα αστέρια.
Η απουσία σου μ' εξουθενώνει
και δεν μπορώ να συνηθίσω.
Νιώθω να προχωράω μπροστά
μα πάντα φτάνω πίσω.
Κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει.
Σβήνω τα ίχνη από τα ψέματά μας
παραπατάω στη σιωπή.
Έγινε η απώλεια συνήθειά μας
κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή.
Διάφανα Κρίνα Έγινε η απώλεια συνήθειά μας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
δε σ'αγαπάω πια
και δεν ξυπνάω
μέσα στον ύπνο μου για σένα
Όχι πια έρωτες
δεν ανυπομονώ
πια να σε δω
και δίπλα σου να κοιμηθώ
Όχι πια δάκρυα
δε ζηλεύω πια
και δε θολώνω
τα γυαλιά μου πια για σένα
Όχι πια θάνατο
όχι πια διάβασμα με ηρεμιστικά
όχι πια ύπνοι
με τηλέφωνα ανοιχτά
Όχι πια πρόστυχα μηνύματα
Όχι πια γέλια και παιχνίδια όταν είμαστε μαζί
Όχι πια μέλισσες το βράδυ
Όχι γατάκια το πρωί
Όχι πια έρωτες
δεν ξαναλέω πια
πως συνέχεια σε σκέφτομαι
δε ξαναλέω πια "θα σ'αγαπω"
Όχι πια έρωτες
γιατί εσύ το ζήτησες
και δε μπορώ παρά να το δεχτώ
Όχι πια όνειρα
Όχι πια όνειρα πως κάποτε θα ζήσουμε μαζί
εσύ δεν είσαι πια εδώ
κι εγώ ποτέ δε θα'μαι εκεί
Όχι πια έρωτες..Κόρε Ύδρο..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
αρισμαρί και μέλι μύρισαν τα βουνά
κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός το χώμα το βρεγμένο
σαν κάρβουνο αναμμένο η ομορφιά πονά
Φιλί γυρεύω του ουρανού κι αυτός μου δίνει στάχτη
μα απ’ της καρδιάς τ’ αδράχτι σαν θέλω να κοπείς
σαλεύουν τα πορτόφυλλα κι η κλειδωνιά γυρίζει
αέρας μου σφυρίζει αν έρθεις μην αργείς
Γδύσου κι από τα μάτια μου πάρε νερό και πλύσου
ο χωρισμός θυμήσου είναι χειμωνανθός
την λύπη την κατοίκησα σε νύχτα και σε μέρα
σ’ αφήνω στον αέρα για να σε βρω στο φως
Η αγάπη φόβους κι όνειρα δειπνά προτού ραγίσει
στου πόνου το ξωκλήσι αγιάζει η ερημιά
κι εγώ μια θλίψη που ζητώ για να με σημαδέψει
το φως πριν βασιλέψει θα σ’ αρνηθώ ξανά
Χειμωνανθός - Χαρούλης Γιάννης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
All good people read good books, Now your conscience is clear
In the morning when I wipe my brow, Wipe the miles away
I like to think I can be so willed, And never do what you say
Look my eyes are just holograms
Look your love has drawn red from my hands
From my hands you know you'll never be
More than twist in my sobriety
We just poked a little pie, For the fun that people have at night
Late at night don't need hostility, The timid smile and pause to free
I don't care about their different thoughts, Different thoughts are good for me
Up in arms and chaste and whole, All God's children took their toll
Cup of tea take time to think yeah, Time to risk a life a life a life
Sweet and handsome soft and porky, You pig out 'til you've seen the light
Half the people read the papers, Read them good and well
Pretty people nervous people, People have got to sell, News you have to sell
Look my eyes are just holograms
Look your love has drawn red from my hands
From my hands you know you'll never be
More than twist in my sobriety
Twist in My Sobriety - Tanita Tikaram
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
σ' αυτή την αγκαλιά
στα σκουριασμένα σύννεφα στα φύλλα
στης βρεγμένης γης τη μυρωδιά
Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά
Βρέχει και στους καταυλισμούς
χορεύουν τα παιδιά
στάζει ο θεός στις προσευχές στο ντέφι
στις καρδιές στα πόδια τα γυμνά
Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά
Ήρθες βροχή μου κι άλλαξες
το δρόμο και το νου
και βούλιαξε το βήμα μου ποτάμι
κι άθελά μου με τραβάς αλλού
Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά
Βροχή μου
Στίχοι Μουσική Χρήστος Θηβαίος
Χρήστος Θηβαίος & Ελένη Τσαλιγοπούλου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Το χαμόγελό σου η μόνη ανάμνησή μου
Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει
Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι
Στην ζωή μου χρώμα το χαμόγελό σου
Ήρθες και κατάργησες για πάντα το χειμώνα
Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει
Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι
Το χαμόγελό σου χρώμα στη ζωή μου
Στο χαμόγελό σου μοιάζουν όλα αληθινά
Το χαμόγελό σου μόνη αμοιβή μου
Μου χαμογελάς και νοιώθω εγώ παιδί ξανά
Το χαμόγελό σου - Μάνος Πυροβολάκης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
σκέψεις παράξενες γυρνούν στο μυαλό
μα στο ‘χω πει, μη με ζηλεύεις, μη ζηλεύεις
δεν έχω τίποτα να κρύψω πια
όταν γελάς και με μαγεύεις, μη ζηλεύεις
δε θέλω τίποτα άλλο πιο πολύ
είσαι η ζωή, μη με ζηλεύεις, μη ζηλεύεις
Είναι ανόητο να μην πιστεύεις
πως για σένα ζω
για ό,τι φανταστείς να μη ζηλεύεις
δε φταίω εγώ
Όταν μιλάς για χωρισμό
πάντα σου λέω να βάλεις μυαλό
τι άλλο να πω, μη με ζηλεύεις, μη ζηλεύεις
είναι άδικο να μη γελάς
να μη μιλάς, να μη με θέλεις, μη ζηλεύεις
δεν έχω τίποτα να κρύψω πια
είσαι η ζωή, μη με παιδεύεις, μη ζηλεύεις
Είναι ανόητο να μην πιστεύεις
πως για σένα ζω
για ό,τι φανταστείς να μη ζηλεύεις
δε φταίω εγώ
Πυξ-Λαξ Μην ζηλέυεις.....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
We no longer have one
I'll help you carry the load
I'll carry you in my arms
The kiss of the snow
The crescent moon above us
Our blood is cold
And we're alone
But I'm alone with you
Help me to carry the fire
We will keep it alight together
Help me to carry the fire
It will light our way forever
If I say shut your eyes
If I say look away
Bury your face in my shoulder
Think of a birthday
The things you put in your head
They will stay here forever
Our blood is cold
And we're alone, love
But I'm alone with you
Help me to carry the fire
We will keep it alight together
Help me to carry the fire
It will light our way forever
Help me to carry the fire
We will keep it alight together
Now help me to carry the fire
It will light up our way forever
If I say shut your eyes
If I say shut your eyes
Bury me in suprise
Where I say shut your eyes
Help me to carry the fire
We will keep it alight together
Help me carry the fire
It will light our way forever
editors - no sound but the wind
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Του έρωτα λιμάνια μυστικά
Χείλη γλυκά και πικραμένα
Σκοτείνιασες απόψε ξαφνικά
Πες μου ποιος πόνος
Καρδιά μου σου ματώνει την καρδιά
Μάτια υγρά
Και πάλι μόνος
Γυρεύεις στο ποτό παρηγοριά
Διωξε την πίκρα από το βλέμμα σου αγόρι μου
Δωσ μου δυο χείλη γλυκά
Δεν το αντέχω να βλέπω τα μάτια σου μελαγχολικά
Διωξε τα σύννεφα απόψε αγόρι μου
Δωσ μου δυο χείλη να πιω
Θέλω να βλέπω τον ήλιο στα μάτια σου
Πόσο σ'αγαπω
Πόσο σ'αγαπω
Μάτια θλιμμένα
Αστέρια της αγάπης μου σβηστά
Μάτια κλειστά και δακρυσμένα
Δεν γίνεται να ζούμε χωριστά
Δεν γίνεται να ζούμε χωριστά
Διώξε την πίκρα - Πέγκυ Ζήνα
Με "συγκινούν" αυτοί οι στίχοι γιατί αντιπροσωπεύουν απολύτως ένα παλαιό έρωτα που άκουγε μετα μανίας τέτοια τραγούδια...
Αλλά μέσα σε τόσο λίγους στίχους μπορούσε το τραγούδι να περιγράψει τη ζωή του εκείνη την περίοδο......αλλά και τώρα μπορώ να πω...
Κι εγώ να του λέω πριν καν μάθω για το τραγούδι ..... "Διώξε από τα μάτια σου, τη θλίψη, αγόρι μου......"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
You don't feel love like you did before.
You ran with the dead today, with the moles from the C.I.A.,
They say more than you ever say.
Headlights in your rear view mirror,
A panther's eyes as he prays on fear,
Your hunt for love, you electioneer.
You ran with the dead today,
Through the cemeteries where ghosts still play,
The more you ran, love got further away.
One look and I saw inside
Every little thing you'd die to hide,
You are the truth, when you lied.
You don't know love like you used to,
You don't feel love like you did before.
You don't know love like you used to,
You don't feel love like you did before.
You Don't Know Love Editors
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα
Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας
τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας
τώρα που οι μακρυνές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα
Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι
τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής Οδυσσέας Ελύτης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Αστέρι μου, φεγγάρι μου, της άνοιξης κλωνάρι μου
κοντά σου θά 'ρθω πάλι, κοντά σου θά 'ρθω μιαν αυγή
για να σου πάρω ένα φιλί και να με πάρεις πάλι.
Αγάπη μου, αγάπη μου, η νύχτα θα μας πάρει,
τ' άστρα κι ο ουρανός, το κρύο το φεγγάρι.
Θα σ' αγαπώ, θα ζω μες στο τραγούδι
θα μ' αγαπάς, θα ζεις με τα πουλιά
θα σ' αγαπώ, θα γίνουμε τραγούδι
θα μ' αγαπάς, θα γίνουμε πουλιά.
Ο ποταμός είναι ρηχός
κι ο ωκεανός είναι μικρός
να πάρουν τον καημό μου.
Να διώξουνε τα μάτια σου
να πνίξουνε τους όρκους σου
από το λογισμό μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Τούτο το μήνα τον από-πάνω
τον από-πάνω, τον παραπάνω
Αϊτός εβγήκε να κυνηγήσει
να κυνηγήσει και να γυρίσει
Δεν εκυνήγαε λαγούς και ελάφια
μόνο εκυνήγαε δυο μαύρα μάτια
Μαύρα μου μάτια κι αγαπημένα
και πώς περνάτε χωρίς εμένα;
Μαύρα μου μάτια, κόκκινα χείλη
έβγα μικρή μου στο παραθύρι
Να ιδείς τον ήλιο και το φεγγάρι
να ιδείς το νέο που θα σε πάρει
Γαϊτάνι πλέκω και δεν αδειάζω
δεν μου βολεί να κουβεντιάζω
Ανάθεμά το και το γαϊτάνι
κι απού το πλέκει κι απού το φάνει
Μαύρα μου μάτια κι αγαπημένα
και πώς περνάτε χωρίς εμένα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Χρωστούσα χρόνια αυτό το τραγούδι σε σένα
και είναι καιρός, πολύς καιρός που στο γράφω
σα φύλλα από βιολέτες τα λόγια μαδημένα
αλυσίδες που τις σέρνω στο χαρτί και τις ράβω
ανάβω κεριά να σου ζεστάνω της σιωπής τη δροσιά
που από παλιά σου έχει κλείσει το στόμα
κι ακόμα αφήνεις στο μέτωπό μου φιλιά
κι ας έχει κάνει στο μαντήλι σου φωλιά το μαύρο χρώμα.
Ζωή, φέρνεις ζωή, είσαι η φύση κι η γη
σ' έχουν για μούσα οι ποιητές κι οι θεοί
είσαι στο τέλος πάντα μαζί, είσαι η αρχή
κι από μέσα σου φωνάζουνε κόρες και γιοι.
Σ' έχω δει να ζητάς μια στιγμή σιγουριάς
έστω δυο πράγματα να έχεις να διαλέξεις
δεν έχεις τίποτα από αυτά για όσα πονάς κι αγαπάς
ούτε λυγίζεις, ούτε χάνεσαι, ούτε πέφτεις.
Τι έχεις και σε ποιο κόσμο γυρνάς
σε μια στιγμή γεννιέσαι, μεγαλώνεις, γερνάς.
Μόνο στην άκρη των ματιών σου το δάκρυ θα δω,
μοιάζουμε λίγο, μα σίγουρα δεν είσαι από δω.
Κάπου γεννιούνται κορίτσια και μεγαλώνουν νωρίς
κι αν δε το πω, κι αν δε το πεις δε θα το μάθει κανείς
Κάπου φιλιώνουν γιαγιάδες με τη δροσιά της σιωπής
τα είδαν όλα πια και τι να τους πεις.
Κάπου ζούνε μανάδες με ραμμένο το στομα
Θαμμένες-ζωντανές από χρόνια
και κάπου αλλού πεθαίνουν νεράιδες ακόμα…
Κάπου είδα γυναίκες με λυμμένα μαλλιά
να ψάχνουν τα παιδιά τους σε πλατείες
και να ρωτάν με τα μάτια χωρίς να βγάζουν μιλιά
ξόδεψε πάνω τους ο κόσμος αμαρτίες
Κάπου τις όμορφες τις κρύβουν με μαντήλες
να μη τους κλέψει μια ματιά ούτε ο ήλιος, το φως
και συ δεν άκουσες - δεν είδες
όλα μας τα παν και τα μάθαμε αλλιώς.
Κάπου τις είδα να περνάνε στη πρώτη γραμμή
μ'άσπρη ποδιά σαν αγγέλοι να γιάνουνε τη πληγή
είδα με πείσμα να ζητούν όσα η ζωή δεν έχει φέρει
με τα όνειρά τους να οδηγούν της ιστορίας το χέρι.
Μα ήτανε λίγες εκείνες και δε θα φτάσουν
να μαζέψουν τις μνήμες, να τις δικάσουν
είναι πιο λίγες κι οι λέξεις που έχω μαζέψει στο στόμα
κι από αγάπη τολμάω και γράφω ακόμα
Μάνα και κόρη και νεράιδα ξωτικιά
μαύρα μάτια, χέρια λευκά, ζεστή αγκαλιά
λες και σας έβρεξε ο ουρανός ολόδροση βροχή
πήγα τραγούδι να σας πω και βγήκε προσευχή.
στίχοι Sadahzinia
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Δεν κλαίω που φεύγεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
για να μην υπάρχει παραπληροφόρησηβασίλης τερλέγκας - το σέξυ φόρεμά σου
Μιλώ με τα ψηλά τα απάτητα βουνά
και τους μιλώ για σένα
πως έχεις ομορφιά και φρύδια τοξωτά
σαν πέτρινα γεφύρια
Και μʼ απάντησαν τα γεφύρια χορταριάζουν
Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς
Μιλώ με του ουρανού τα μαύρα σύννεφά
και τους μιλώ για σένα
πως όταν περπατάς κοιτάω που πατάς
η στέρφα γη ανθίζει
Και μʼ απάντησαν η γη ανθίζει εκεί που θέλει
Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς
στιχοι και μουσική είναι του Θανάση Παπακωνσταντίνου
με τίτλο Μιλώ για σένα
Αποσπερίτης
μουσική και στίχοι Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Η μέρα φεύγει ποιος την κλέβει
ήξερα μα ξέχασα
όσοι δουλέψαν κι όσοι παιδέψαν
τα λερωμένα πέταξαν
Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις
Οι πολιτείες πάντα χορεύουν
σε ρυθμό κιρκαδιανό
τα φώτα ανάβουν να προλάβουν
της νύχτας το μετέωρο
Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις
Τα βήματά μας άθελά μας
είναι δώρα ακριβά
γι' αυτούς που μένουν και περιμένουν
το σούρουπο μιαν αγκαλιά
Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις
Μες στο σκοτάδι θα 'ρθουν πάλι
μακρινές μαρμαρυγές
να ψιθυρίσουν να θυμίσουν
τρεις απανωτές φορές
μου αρέσει πολύ να τραγουδώ αυτό το τραγούδι τα δειλινά...........
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Ὢ σῶμα τοῦ καλοκαιριοῦ γυμνὸ καμένο
Φαγωμένο ἀπὸ τὸ λάδι κι ἀπὸ τὸ ἀλάτι
Σῶμα τοῦ βράχου καὶ ῥῖγος τῆς καρδιᾶς
Μεγάλο ἀνέμισμα τῆς κόμης λυγαριᾶς
Ἄχνα βασιλικοῦ πάνω ἀπὸ τὸ σγουρὸ ἐφηβαῖο
Γεμᾶτο ἀστράκια καὶ πευκοβελόνες
Σῶμα βαθὺ πλεούμενο τῆς μέρας!
Ὀδυσσέας Ἐλύτης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Σ΄αγαπώ - δεν μπορώ
τίποτ΄άλλο να πω
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο!
Μπρος στα πόδια σου εδώ
με λαχτάρα σκορπώ
τον πολύφυλλο ανθό
της ζωής μου.
Ώ μελίσσι μου, πιες
απ΄αυτόν τις γλυκές,
τις αγνές ευωδιές
της ψυχής μου!
Τα δυο χέρια μου - νά!
στα προσφέρω δετά,
για να γείρεις γλυκά
το κεφάλι,
κ΄η καρδιά μου σκιρτά
κι όλη ζήλεια ζητά
να σου γίνει ως αυτά
προσκεφάλι!
Και για στρώμα, καλέ,
πάρε όλην εμέ -
σβήσ΄τη φλόγα σε με
της φωτιάς σου,
ενώ δίπλα σου εγώ
τη ζωή θ΄αγροικώ
να κυλάει στο ρυθμό
της καρδιάς σου!..
Σ΄αγαπώ - τι μπορώ
ακριβέ, να σου πώ,
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο;
Θεώνη Δρακοπούλου-Παππά γνωστή ως Μυρτιώτισσα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.