18-10-12
07:52
Η διαδικασία του διαζυγίου γίνεται στο πολυμελές (αστική διαφορά). Σύμφωνα με την δικονομία και μετά τις τελευταίες εξελίξεις η ποιο γρήγορη διαδικασία είναι με συμφωνία (συναινετικό ) άμεσα και ανεξάρτητα χρόνου διάστασης (τότε ενημερώνονται και οι δύο και υπογράφουν από κοινού την αίτηση). Αν όμως θέλει ο ένας μόνο το διαζύγιο και ανεξάρτητα της θέλησης του άλλου μετά από 2ετή διάσταση βγαίνει αυτόματα και συχνά ανεξάρτητα αιτιολογίας . Σύμφωνα με τους δικονομικούς κανόνες ο αντίδικος ενημερώνεται τουλάχιστον 1 μήνα νωρίτερα της ημερομηνίας εκδίκασης και φυσικά δεν έχει σημασία εάν συμφωνεί ή όχι . Μπορεί όμως να κάνει αντίθετη αγωγή (για την αιτία του διαζυγίου και μόνο ) . Είτε παρουσιαστεί είτε όχι, θα βγει το διαζύγιο με συνοπτικές διαδικασίες και μετά από δικαστική απόφαση . Με λίγα λόγια δεν δουλεύει την κολλητή σου ο κολλητός της ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
24-09-11
09:24
Συχνό φαινόμενο . Ποτέ ένα διαζύγιο δεν είναι καλό , Ίσως να είναι απαραίτητο. Τι κάνουμε όμως για τα παιδιά μας ?
Οι γονείς αρκετές φορές είναι αποδιοργανωμένοι, όντας σε ένταση μπλεγμένοι σε καυγάδες και στις διαδικασίες του διαζυγίου.Ξεχνάνε να είναι γονείς. Τί κάνουμε όταν ο ένας γονέας ή και οι δύο αποφασίσουν να χωρίσουν?
Το συμφέρον του παιδιού είναι να μεγαλώνει και με τους δύο. Στην δυστυχώς συχνή πια περίπτωση διαζυγίου όμως τι γίνεται ?
Σήμερα στην περίπτωση διάσπασης της κοινής οικογενειακής ζωής και οι δύο γονείς (μετά την βρεφική ηλικία) είναι εξ’ ορισμού απαραίτητοι και κατάλληλοι για την ανατροφή του παιδιού.
Το διαζύγιο είναι μια επώδυνη διαδικασία και για το παιδί. Στη διάσταση ή στο διαζύγιο, οφείλουν και οι δύο γονείς πρωταρχικά και πάνω από κάθε δικό τους συμφέρον, να εξασφαλίσουν το συμφέρον του παιδιού τους, που αγαπάει και τους δύο γονείς του. H εφαρμογή της συνεπιμέλειας (κοινή επιμέλεια και από τους δύο γονείς) είναι η καλύτερη λύση για την ισορροπημένη ανάπτυξη του παιδιού.
Για τον λόγο αυτό ο Σύλλογος ΓΟΝ.ΙΣ. έχει καταρτίσει το «Σύμφωνο κοινής επιμέλειας», ένα πρότυπο που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι γονείς, προκειμένου να ρυθμίσουν και να εξασφαλίσουν τα δικαιώματά τους σε σχέση με το παιδί, μετά το διαζύγιο.
Η κοινή φροντίδα των παιδιών και από τους δύο γονείς είναι η μόνη επιλογή όταν βάλουμε προτεραιότητα μας το συμφέρον του παιδιού. Ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση θα πρέπει είτε πριν το διαζύγιο είτε μετά τα παιδιά να προστατευτούν από διαμάχες , καυγάδες κλπ.
Επομένως και οι δύο γονείς έχουν υποχρέωση να φροντίζουν από κοινού το παιδί τους είτε στο ίδιο είτε σε διαφορετικό σπίτι. Έτσι ένα παιδί όταν προέρχεται από το προστατευτικό περιβάλλον της οικογένειας είτε είναι παιδί χωρισμένων γονιών θα απολαμβάνει τη φροντίδα δύο γονέων με ισότιμο και ισορροπημένο τρόπο, ώστε να αναπτυχθεί συναισθηματικά και ψυχικά χωρίς να αισθανθεί την απώλεια του ενός γονέα.
Κάθε παιδί έχει ανάγκη και τους δύο γονείς του, ώστε να αναπτυχθεί ισορροπημένα σε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Είναι απαραίτητο στο περιβάλλον του παιδιού να υπάρχει αγάπη, αποδοχή, κατανόηση μεταξύ των γονέων. Δυστυχώς όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια τα διαζύγια αυξάνονται. Πολλά παιδιά βιώνουν - παρά τον νόμο - την εν ζωή απώλεια του ενός γονέα μετά από ένα διαζύγιο. Αυτό είναι σε βάρος του παιδιού και πολλές φορές χωρίς την θέληση του άλλου γονέα. Απο την άλλη υπάρχουν πολλοί γονείς που βάζοντας προτεραιότητα το παιδί φροντίζουν από κοινού, ότι το αφορά προσπαθώντας να επηρεαστεί όσο γίνεται λιγότερο απο την απόφαση τους να χωρίσουν συναισθανόμενοι ότι παραμένουν γονείς ακόμα και μετά απο ένα διαζύγιο.
Η από κοινού φροντίδα εξυπηρετεί τελικά το καλύτερο συμφέρον (best interest) του παιδιού που είναι να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς κοντά του, στο ίδιο σπίτι σε περιβάλλον αγάπης. Σε περίπτωση διαζυγίου η κάλυψη της συναισθηματικής ανάγκης του παιδιού να νιώθει και τους δύο γονείς κοντά του, έστω και σε διαφορετικά σπίτια, οδηγεί σίγουρα στην αμέσως καλύτερη επιλογή.
Μέριμνα των γονέων αλλά και της πολιτείας πρέπει να αποτελεί η προστασία των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του παιδιού για ανατροφή και από τους δυο γονείς, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψιν στις αποφάσεις τους την αρχή ότι για την ορθή, ομαλή και ισόρροπη ψυχοσωματική ανάπτυξη, τη συναισθηματική τους πληρότητα και τη θετική διαμόρφωση της προσωπικότητας τους είναι απαραίτητη η ενεργός συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή των παιδιών.
[]GONIS_TVspot.avi - YouTube[GONIS_TVspot.avi - YouTube[/YOUTUBE]
ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ?
Οι γονείς αρκετές φορές είναι αποδιοργανωμένοι, όντας σε ένταση μπλεγμένοι σε καυγάδες και στις διαδικασίες του διαζυγίου.Ξεχνάνε να είναι γονείς. Τί κάνουμε όταν ο ένας γονέας ή και οι δύο αποφασίσουν να χωρίσουν?
Το συμφέρον του παιδιού είναι να μεγαλώνει και με τους δύο. Στην δυστυχώς συχνή πια περίπτωση διαζυγίου όμως τι γίνεται ?
Σήμερα στην περίπτωση διάσπασης της κοινής οικογενειακής ζωής και οι δύο γονείς (μετά την βρεφική ηλικία) είναι εξ’ ορισμού απαραίτητοι και κατάλληλοι για την ανατροφή του παιδιού.
Το διαζύγιο είναι μια επώδυνη διαδικασία και για το παιδί. Στη διάσταση ή στο διαζύγιο, οφείλουν και οι δύο γονείς πρωταρχικά και πάνω από κάθε δικό τους συμφέρον, να εξασφαλίσουν το συμφέρον του παιδιού τους, που αγαπάει και τους δύο γονείς του. H εφαρμογή της συνεπιμέλειας (κοινή επιμέλεια και από τους δύο γονείς) είναι η καλύτερη λύση για την ισορροπημένη ανάπτυξη του παιδιού.
Για τον λόγο αυτό ο Σύλλογος ΓΟΝ.ΙΣ. έχει καταρτίσει το «Σύμφωνο κοινής επιμέλειας», ένα πρότυπο που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι γονείς, προκειμένου να ρυθμίσουν και να εξασφαλίσουν τα δικαιώματά τους σε σχέση με το παιδί, μετά το διαζύγιο.
Η κοινή φροντίδα των παιδιών και από τους δύο γονείς είναι η μόνη επιλογή όταν βάλουμε προτεραιότητα μας το συμφέρον του παιδιού. Ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση θα πρέπει είτε πριν το διαζύγιο είτε μετά τα παιδιά να προστατευτούν από διαμάχες , καυγάδες κλπ.
Επομένως και οι δύο γονείς έχουν υποχρέωση να φροντίζουν από κοινού το παιδί τους είτε στο ίδιο είτε σε διαφορετικό σπίτι. Έτσι ένα παιδί όταν προέρχεται από το προστατευτικό περιβάλλον της οικογένειας είτε είναι παιδί χωρισμένων γονιών θα απολαμβάνει τη φροντίδα δύο γονέων με ισότιμο και ισορροπημένο τρόπο, ώστε να αναπτυχθεί συναισθηματικά και ψυχικά χωρίς να αισθανθεί την απώλεια του ενός γονέα.
Κάθε παιδί έχει ανάγκη και τους δύο γονείς του, ώστε να αναπτυχθεί ισορροπημένα σε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Είναι απαραίτητο στο περιβάλλον του παιδιού να υπάρχει αγάπη, αποδοχή, κατανόηση μεταξύ των γονέων. Δυστυχώς όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια τα διαζύγια αυξάνονται. Πολλά παιδιά βιώνουν - παρά τον νόμο - την εν ζωή απώλεια του ενός γονέα μετά από ένα διαζύγιο. Αυτό είναι σε βάρος του παιδιού και πολλές φορές χωρίς την θέληση του άλλου γονέα. Απο την άλλη υπάρχουν πολλοί γονείς που βάζοντας προτεραιότητα το παιδί φροντίζουν από κοινού, ότι το αφορά προσπαθώντας να επηρεαστεί όσο γίνεται λιγότερο απο την απόφαση τους να χωρίσουν συναισθανόμενοι ότι παραμένουν γονείς ακόμα και μετά απο ένα διαζύγιο.
Η από κοινού φροντίδα εξυπηρετεί τελικά το καλύτερο συμφέρον (best interest) του παιδιού που είναι να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς κοντά του, στο ίδιο σπίτι σε περιβάλλον αγάπης. Σε περίπτωση διαζυγίου η κάλυψη της συναισθηματικής ανάγκης του παιδιού να νιώθει και τους δύο γονείς κοντά του, έστω και σε διαφορετικά σπίτια, οδηγεί σίγουρα στην αμέσως καλύτερη επιλογή.
Μέριμνα των γονέων αλλά και της πολιτείας πρέπει να αποτελεί η προστασία των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του παιδιού για ανατροφή και από τους δυο γονείς, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψιν στις αποφάσεις τους την αρχή ότι για την ορθή, ομαλή και ισόρροπη ψυχοσωματική ανάπτυξη, τη συναισθηματική τους πληρότητα και τη θετική διαμόρφωση της προσωπικότητας τους είναι απαραίτητη η ενεργός συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή των παιδιών.
[]GONIS_TVspot.avi - YouTube[GONIS_TVspot.avi - YouTube[/YOUTUBE]
ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.