Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
19-10-11
19:11
Aν το λέει με αυτή την έννοια συμφωνώ. Εγώ το πήρα ως μπορεί να σου τύχει ένα παιδί εκεί που δεν το περιμένεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
19-10-11
19:02
Για αυτό δεν καταλαβαίνω πώς με τόση σιγουριά λένε κάποιοι ότι " Τότε θα κάνω παιδιά"
Μήπως γιατί είναι κάτι το οποίο μπορείς να κανονίσεις;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
12-04-11
15:18
Σε καμία περίπτωση δεν είπα οτι ο λόγος για να κάνω παιδί είναι να με πηγαίνει βόλτα στα γεράματα... Σχολιάζετε το κατακάθι αυτών που γράφω κι όχι την ουσία. Κι επειδή βαριέμαι να τα ξαναλέω, ας μου απαντήσει κάποια που δε θέλει παιδιά: τι θα κάνει στα γεράματα; Αν η απάντηση είναι
καλώς, δε θέλω να ασχοληθώ καν με αυτή τη γυναίκα που δεν έκανε παιδί. Μου φαίνονται πολύ επιφανειακά όλα αυτά και συγνώμη.
Θα απαντήσω στην ερώτησή σου χωρίς να λέω ούτε ότι θέλω να κάνω παιδιά, ούτε ότι δε θέλω.
Και στις δύο περιπτώσεις είτε έχω παιδιά, είτε δεν έχω το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Με τα παιδιά μου θα μοιράζομαι κάποιες από τις γιορτές, αν μένουν κοντά μου θα μοιράζομαι και κάποια σαββατοκύριακα. Αν δεν έχω προσωπική ζωή και κρέμομαι όλη την ώρα πάνω από το τηλέφωνο για να γεμίσει η ζωή μου με εμπειρίες άλλων θα είμαι νεκρή.
Θα τρώω τη σύνταξή μου σε ταξίδια και όταν δεν ταξιδεύω θα οργανώνω το επόμενο ταξίδι, θα παίζω μπιρίμπα με υπόλοιπους παππούδες και γιαγιάδες που είτε έχουν παιδιά είτε δεν έχουν θα είναι στην ίδια κατάσταση με εμένα. Αν μένω στην επαρχία θα ασχολούμαι με τον αμπελώνα μου. Θα φτιάχνω το κρασί μου, θα έχω τον κήπο μου.
Αν τα παιδιά μου με χρειαστούν θα είμαι εκεί. Αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει από babysitting μέχρι κάτι σοβαρό.
Αν πάθω κάτι και δεν έχω παιδιά, φαντάζομαι ότι στη ζωή μου θα έχω επενδύσει στις σχέσεις με τον σύντροφό μου, με φίλους, με συγγενείς. Φαντάζομαι ότι δε θα πάω σαν την καλαμιά στον κάμπο χωρίς να έχω κάποιον να μου κρατά το χέρι. Θα πρέπει να έχω σπείρει μεγάλο κακό για να συμβεί κάτι τέτοιο
Είμαι ρηχή ε; Γουατέβερ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
18-02-10
18:03
Ναι,αν είναι "προϊόν" ενός δυνατού έρωτα, μιας μεγάλης αγάπης.
Δεν είναι ότι θέλω να διδάξω στα παιδιά μου κάτι, δεν είναι ότι θέλω να τους κάνω ενάρετα, τίμια, μορφωμένα και δεν ξέρω και ΄γω τι άλλο. Αυτή την ανάγκη δεν την έχω, γιατί ακόμα στον εαυτό μου δεν μπορώ να το εφαρμόσω
Είναι μάλλον επειδή θέλω να μάθω από αυτά, να θυμηθώ και να ζήσω κοντά τους τα χρόνια της αθωότητας, αυτήν την καινούρια ζωή που χτίζεται μέρα με τη μέρα από την αρχή.
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι γίνομαι ένα με τον αγαπημένο μου ψυχικά, πνευματικά, σωματικά κι εκείνη τη στιγμή νιώθω ότι δε θέλω να σταματήσει ποτέ αυτή η αίσθηση. Το να έχουμε ένα παιδί, απόλυτη ένωση των δεσοξυριβονουκλεϊκών μας οξέων, που θα περιέχει τις μισές μας γενετικές πληροφορίες διασταυρωμένες με συναρπάζει!
Ένα παιδί για το οποίο θα μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες, την ίδια αγάπη, που θα πιανόμαστε από το χέρι και θα το καμαρώνουμε, θα μας απογοητεύει, θα μας κάνει περήφανους, θα του προσφέρουμε όσες γνώσεις είμαστε ικανοί, που θα μας θυμίζει τη νιότη μας, τα χρόνια που περάσαμε μαζί και τα χρόνια που θα ΄ρθουν.
Δεν είναι ότι θέλω να διδάξω στα παιδιά μου κάτι, δεν είναι ότι θέλω να τους κάνω ενάρετα, τίμια, μορφωμένα και δεν ξέρω και ΄γω τι άλλο. Αυτή την ανάγκη δεν την έχω, γιατί ακόμα στον εαυτό μου δεν μπορώ να το εφαρμόσω
Είναι μάλλον επειδή θέλω να μάθω από αυτά, να θυμηθώ και να ζήσω κοντά τους τα χρόνια της αθωότητας, αυτήν την καινούρια ζωή που χτίζεται μέρα με τη μέρα από την αρχή.
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι γίνομαι ένα με τον αγαπημένο μου ψυχικά, πνευματικά, σωματικά κι εκείνη τη στιγμή νιώθω ότι δε θέλω να σταματήσει ποτέ αυτή η αίσθηση. Το να έχουμε ένα παιδί, απόλυτη ένωση των δεσοξυριβονουκλεϊκών μας οξέων, που θα περιέχει τις μισές μας γενετικές πληροφορίες διασταυρωμένες με συναρπάζει!
Ένα παιδί για το οποίο θα μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες, την ίδια αγάπη, που θα πιανόμαστε από το χέρι και θα το καμαρώνουμε, θα μας απογοητεύει, θα μας κάνει περήφανους, θα του προσφέρουμε όσες γνώσεις είμαστε ικανοί, που θα μας θυμίζει τη νιότη μας, τα χρόνια που περάσαμε μαζί και τα χρόνια που θα ΄ρθουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.