underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
23-11-09
18:14
Να ρωτήσω κάτι θέλω: αν το ζευγάρι αποκτά παιδιά, αλλάζει τίποτα στην αντίληψη «είναι απόλυτα φυσιολογικό να κάνουμε (και) ξεχωριστά διακοπές»;
Εννοείται πως όχι, αν και σίγουρα υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες. Προσωπικά ο πατέρας μου πήγαινε (και πηγαίνει ακόμα) εκδρομές με φίλους σχετιζόμενες με τα χόμπυ του, τα οποία δεν ενδιαφέρουν την μαμά μου. Δεν μου έμεινε κάποιο ψυχολογικό από αυτό. Αντίστοιχα φίλος των γονιών μου με μικρό παιδί και γυναίκα επιχειρηματία πηγαίνει πολύ συχνά διακοπές μόνος και σε μεγάλο μέρος αυτών έχει συντροφιά το παιδί. Δε νομίζω πως δεν είναι καλός σύντροφος ή ότι δεν είναι ερωτευμένος. Αν το 1 μέλος της σχέσης είναι workaholic και γουστάρει να δουλεύει όλο το καλοκαίρι, δεν σημαίνει ότι ο άλλος πρέπει να περιορίσει τις διακοπές του σε 1 3ήμερο και να περάσει την άδειά του Αθήνα για να αποδείξει ότι είναι καλός σύζυγος και πατέρας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
28-06-07
20:23
Αν ήθελε να πάει διακοπές με φίλους και όχι με μένα θα με πείραζε πολύ. Αν πηγαίναμε διακοπές και πήγαινε και με φίλους του εννοείται δεν θα με πείραζε. Έχω προσέξει πως οι περισσότερες καλές σχέσεις που έχω δει δεν διέπονται από απαγορεύσεις, αλλά ελευθερία.
Αν είχα σχέση και ήθελα εγώ να πάω διακοπές με παρέες μου (ενώ είχα κανονίσει και με αυτόν) και μου το απαγόρευε θα με πείραζε πολύ. Θεωρώ ότι κρύβεται πολύ κτητικότητα σε αυτό και για μένα είναι σημαντικός λόγος χωρισμού.
Αν είχα σχέση και ήθελα εγώ να πάω διακοπές με παρέες μου (ενώ είχα κανονίσει και με αυτόν) και μου το απαγόρευε θα με πείραζε πολύ. Θεωρώ ότι κρύβεται πολύ κτητικότητα σε αυτό και για μένα είναι σημαντικός λόγος χωρισμού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.