parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,887 μηνύματα.
30-12-11
19:37
Έχετε μπλέξει αυτό το θρεντ με το "Πιστεύετε στο Θεό ΙΙ".
Απευθύνομαι στην αυθεντία (του epote): Το πρόβλημα δεν είναι ο Θεός, γιατί αν ήταν, ο Αινστάιν δεν θα ήταν αγνωστικιστής. Θα είχε πάρει θέση. 8)
Το πρόβλημα δημιουργείται στην φαντασιακή σημασία του Θεού, στον τρόπο που ερμηνεύουμε το εξωτικό, υπερβατικό, το "πάνω από μας", ο οποίος εκ των πραγμάτων, διά αποκαλύψεως της ιστορίας, είναι αντιφατικός και στερείται αντικειμενικών στοιχείων σε τόσο μεγάλο βαθμό, που δεν μπορεί απ' το να είναι άλλη μια επινόηση του ανθρώπου. Η κοινωνία δεν χρειάζεται τέτοιες σημασίες για να ρυθμίσει τους θεσμούς της και οτιδήποτε δέχεται ως "έξωθεν μαρτυρία" προκαλεί λογικές στρεβλώσεις. (π.χ. κάτω τα χέρια σας άπιστοι απ' τα ράσα του παπά, κι ας ηγήθηκε ένα μεγαλύτερα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης!)
Ποιο θα ήταν το νόημα της πίστεως χωρίς φαντασιακές σημασίες; Θα έμοιαζε πάρα πολύ με την επιστημονική υπόθεση. Θα ήταν μια συλλογικότερη ερμηνεία του κόσμου που θα την προσεγγίζαμε λογικά αλλά θα την υιοθετούσαμε (μέχρι αποδείξεως) κυρίως αισθητικά. Έτσι το καταλαβαίνω καλύτερα, το νιώθω έτσι, το αισθάνομαι έτσι, έτσι μου αρέσει, έτσι το πιστεύω! Αυτή η πίστη είναι δημιουργική, χρήσιμη, ίσως και ενορατική θα έλεγα εγώ, που ανοίγει νέες διαστάσεις στο ανθρώπινο μυαλό χωρίς να το εγκλωβίζει σε φανατισμούς. Είναι σαν να βάζεις τα μικρομόρια του εγκεφάλου σου να δονίζονται (άραγε έχει καμιά σχέση με το "ηδονίζονται"; ) σε άλλες συχνότητες, ελεύθερα, χωρίς λογικούς περιορισμούς.
Τίποτα κακό δεν βλέπω σ' αυτό.
Απευθύνομαι στην αυθεντία (του epote): Το πρόβλημα δεν είναι ο Θεός, γιατί αν ήταν, ο Αινστάιν δεν θα ήταν αγνωστικιστής. Θα είχε πάρει θέση. 8)
Το πρόβλημα δημιουργείται στην φαντασιακή σημασία του Θεού, στον τρόπο που ερμηνεύουμε το εξωτικό, υπερβατικό, το "πάνω από μας", ο οποίος εκ των πραγμάτων, διά αποκαλύψεως της ιστορίας, είναι αντιφατικός και στερείται αντικειμενικών στοιχείων σε τόσο μεγάλο βαθμό, που δεν μπορεί απ' το να είναι άλλη μια επινόηση του ανθρώπου. Η κοινωνία δεν χρειάζεται τέτοιες σημασίες για να ρυθμίσει τους θεσμούς της και οτιδήποτε δέχεται ως "έξωθεν μαρτυρία" προκαλεί λογικές στρεβλώσεις. (π.χ. κάτω τα χέρια σας άπιστοι απ' τα ράσα του παπά, κι ας ηγήθηκε ένα μεγαλύτερα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης!)
Ποιο θα ήταν το νόημα της πίστεως χωρίς φαντασιακές σημασίες; Θα έμοιαζε πάρα πολύ με την επιστημονική υπόθεση. Θα ήταν μια συλλογικότερη ερμηνεία του κόσμου που θα την προσεγγίζαμε λογικά αλλά θα την υιοθετούσαμε (μέχρι αποδείξεως) κυρίως αισθητικά. Έτσι το καταλαβαίνω καλύτερα, το νιώθω έτσι, το αισθάνομαι έτσι, έτσι μου αρέσει, έτσι το πιστεύω! Αυτή η πίστη είναι δημιουργική, χρήσιμη, ίσως και ενορατική θα έλεγα εγώ, που ανοίγει νέες διαστάσεις στο ανθρώπινο μυαλό χωρίς να το εγκλωβίζει σε φανατισμούς. Είναι σαν να βάζεις τα μικρομόρια του εγκεφάλου σου να δονίζονται (άραγε έχει καμιά σχέση με το "ηδονίζονται"; ) σε άλλες συχνότητες, ελεύθερα, χωρίς λογικούς περιορισμούς.
Τίποτα κακό δεν βλέπω σ' αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,887 μηνύματα.
29-12-11
16:25
ωραία, τι μας καλείς εδώ πέρα να δούμε; τη χρησιμότητα της θρησκείας; θρησκεία μπορεί να γίνει και κάτι μη μεταφυσικό ξέρεις...άρα το θέμα σου δεν είναι η θρησκεία αυτή καθ' αυτή αλλά το υπερβατικό.και δεν βλεπουν καθαρα χωρις προκαταληψεις γενικα το φαινομενο της θρησκειας
η πίστη στο απόκοσμο μου θυμίζει τους τύπους που θέλουνε να τους απαγάγουνε οι εξωγήινοι στο διάστημα, να κάνουν την υπέρβαση και να ξεφύγουν απ' το μάταιο τούτο κόσμο. υπάρχουν και πιο "βατοί" τρόποι ξέρεις να καλύψει κανείς τα ψυχολογικά του κενά.
Δυστυχώς κάποιοι εξαιτίας μίσους για τον Χριστιανισμό, την εκκλησία απορρίπτουν τον Θεό και τις φιλοσοφίες των θρησκειών με αποτέλεσμα να απομακρύνονται από αυτόν.
όταν απομακρύνεσαι απ' τη βλακεία, ανοίγει το μυαλό σου, πλημμυρίζει με φως η ψυχή σου και δεν έχεις ανάγκη ούτε διάθεση να μισήσεις κανένα. άλλοι είναι αυτοί που σκοτώνονται στο όνομα ενός "καταραμένου θεού".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.