09-01-07
10:23
Αχ καλό μου, χρόνο θέλεις.
Το είπες κι εσύ, δε βιάζεσαι να το ξεπεράσεις... καλά κάνεις... αλλά θα το ξεπεράσεις!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-01-07
10:19
Εγω ειμαι χωρισμενη μολις 5 μερες. Απο τοτε που εγινε αυτο εχω χασει τη γη κατω απο τα ποδια μου. Νιωθω τοσο αδεια, τοσο πονεμενη, μεγαλη πικρα ο χωρισμος. Αλλα δεν προσπαθω να το ξεπερασω. Ηταν η πρωτη μου μεγαλη αγαπη, ηταν ολη μου η ζωη.Τωρα πια δεν εχω τιποτα.Αλλα ειναι παντου γυρω μου, μεσα μου, ακομα και στο οξυγονο που αναπνεω..Οταν παω να σκεφτω κατι χαρουμενο, φερνω στο μυαλο μου εκεινον, οταν τα ματια μου δακρυζουν, παλι εξαιτιας του συμβαινει. Ξερω πως δεν προκειται ποτε πια στη ζωη μου να ξαναζησω ολα αυτα που εζησα μαζι του. Ηταν πολυ ξεχωριστος για μενα, ο καλυτερος, ο θεος μου. Ολα μαζι του ηταν προτοτυπα, ομορφα και ημουν η πιο ευτυχισμενη γυναικα στο κοσμο. Εχω τις αναμνησεις μου που με κρατανε ακομα ζωντανη..Τον αγαπω με ολη μου τη καρδια, αλλα ισως και δεν το μαθει ποτε..........
Κατ' αρχήν:
Κατά δεύτερον... Είμαι βέβαιη ότι κάποια στιγμή θα είσαι πολύυυ καλά...
Και με πολλή αγάπη στη ζωή σου.
Κουράγιο με το χωρισμό σου, αλλά... θα περάσει. Σϊγουρα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.