suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
15-07-07
15:22
Θα συμφωνήσω μ'αυτό. Αλλά μερικές φορές νιώθω πως βλέπω εικόνες "θολές", αναμνήσεις από πολύ μικρές ηλικίες και αναρωτιέμαι μήπως απλά τα έχω δει κάποτε στα όνειρά μου κι έχουν μείνει σαν αναμνήσεις. Η προσωπική μου άποψη, χωρίς να γνωρίζω κάτι επιστημονικό πάνω στο θέμα, είναι ότι ο εγκέφαλος τα συγκρατεί όλα από τη στιγμή που γεννιόμαστε, αλλά πολλά περνάν στο υποσυνείδητο.
Νομίζω οι "θολές εικόνες" που ανέφερες ανήκουν εξ' ολοκλήρου στο υποσυνείδητο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
14-07-07
20:43
Όντως ειναι κι αυτη μια εκδοχη.Αν και μερικα πραγματα τα θυμαμαι σα να τα χω βιωσει και χωρις να μου τα χουν περιγραψει αλλοι..Δε βαριεσαι,ποτε δε θα μαθω την αληθεια.
Δεν είναι απαραίτητο να σου περιγράψουν ακριβώς τη σκηνή. Μπορεί απλά να το αναφέρουν και να δημιουργήσεις εσύ ό,τι θέλεις και να το καταχωρήσεις σαν γεγονός (υποθέτω πάντα)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
13-07-07
12:40
@kajira & Bill
Μερικές φορές οι "μεγάλοι" μας περιγράφουν σκηνές που είχαμε ζήσει στα 3 μας χρόνια και εμείς τις πλάθουμε στο μυαλό μας και μετά νομίζουμε οτι τις θυμόμαστε.
Εμένα η μητέρα μου μου είχε πει οτι όταν ήμουν μικρή ήμουν μπροστά σε ένα ατύχημα, που ένα αυτοκίνητο χτύπησε ένα κοριτσάκι, και εγώ αυτή τη στιγμή έχω την εικόνα μέσα στο μυαλό μου, σα να τη θυμάμαι, αλλά είναι σίγουρο οτι δεν την θυμάμαι, γιατί η μητέρα μου λέει οτι εγώ δεν είχα δώσει καν σημασία και έκλαιγα για το καπέλο που μου είχε πάρει ο αέρας
Μερικές φορές οι "μεγάλοι" μας περιγράφουν σκηνές που είχαμε ζήσει στα 3 μας χρόνια και εμείς τις πλάθουμε στο μυαλό μας και μετά νομίζουμε οτι τις θυμόμαστε.
Εμένα η μητέρα μου μου είχε πει οτι όταν ήμουν μικρή ήμουν μπροστά σε ένα ατύχημα, που ένα αυτοκίνητο χτύπησε ένα κοριτσάκι, και εγώ αυτή τη στιγμή έχω την εικόνα μέσα στο μυαλό μου, σα να τη θυμάμαι, αλλά είναι σίγουρο οτι δεν την θυμάμαι, γιατί η μητέρα μου λέει οτι εγώ δεν είχα δώσει καν σημασία και έκλαιγα για το καπέλο που μου είχε πάρει ο αέρας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.