νυχτολούλουδο
Δραστήριο μέλος
Ο νυχτολούλουδο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ίσθμια (Κόρινθος). Έχει γράψει 453 μηνύματα.
28-01-12
16:51
σαφως ετσι ειναι, για αυτο ειμαι υπερ του να βαζω ενα στοπ οποτε κρινω σκοπιμο για να επαναδιαπρατευομαι οτι κρινω αναγκαιο.
Στο βαθμο που αυτο ειναι κοινη κατακτηση, ακομα και πολλα να ειπωθουν δεν το θεωρω προβλημα.
Πρωτα ομως οικοδομεις μια σωστη βαση για να εχεις καπου να πατησεις απο κοινου και μετα συζητας, διαφωνεις, πλακωνεσαι whatever....
Αν μεσα σε ολα αυτα δεν εχεις κατακτησει a priori των σεβασμο του απεναντι σου, νομιζω οτι απλα ειμαστε σε λαθος δρομο και το μονο που σου μενει ειναι να ερθει η στιγμη να το διαπιστωσεις....
dream...εχεις την εντυπωση οτι η ψυχολογικη βια ειναι οι βρισιες που θα ξεστομισει καποιος η ο ξυλοδαρμος...ο ξυλοδαρμος ειναι καθαρα σωματικη βια...οι βρισιες ειναι ψυχολογικη βια...αλλα ,κ παλι εχεις μπροστα σου κατι ορατο....κατι χειροπιαστο,που σου αποδυκνυει οτι υπαρχει βια...πριν απο αυτα ομως...που ειναι ο πατος...υπαρχουν πολλα αλλα...
δεν μπορουν σε καμια περιπτωση δυο τετοιοι ανθρωποι να θεσουν βασεις,για να πατησουν...γιατι πολυ απλα δεν εχουν οι ιδιοι βασεις για τον εαυτο τους...δεν μπορουν καλα καλα να ξεχωρισουν οτι αυτο που ζουν δεν ειναι φυσιολογικο ....
πριν απο καιρο ειχα γνωρισει καποιον...δεν τσουλησε το θεμα....αλλα μολις αυτος αρχισε να καταλαβαινει οτι εγω δεν θελω....αρχισε να με πιεζει....στην συνεχεια αρχισε ψυχολογικο πολεμο με το να βρισκεται παντα εκει που βρισκομουν...κ μαλιστα να με κατηγορει κιολας....συνεχισε να με εκφοβιζει με μυνηματα τα οποια περιειχαν ερωτικα υπονοουμενα που του ειχα στειλει εγω οταν ακομα τραβιομασταν...κ οτι θα τα δημοσιοιποιησει....του ειχα πει οτι ασκει ψυχολογικη βια κ ξες τι μου απαντησε;;;
αφου σε θελω.....
γιαυτο σου λεω,αυτοι οι ανθρωποι εχουν ενσωματωσει την βια στην καθημερινοτητα τους....εχει γινει το πετσι τους...κ οπως ολοι νομιζουμε οτι ειναι φυσιολογικο το δερμα που εχουμε ετσι νομιζουν κ αυτοι οτι ειναι φυσιολογικο το δικο τους...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
νυχτολούλουδο
Δραστήριο μέλος
Ο νυχτολούλουδο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ίσθμια (Κόρινθος). Έχει γράψει 453 μηνύματα.
28-01-12
16:26
το βασικο ειναι οτι καταλαβες αυτο....γιατι κ ο θυτης κ το θυμα...ειναι ναι μεν διαφορετικοι πολοι,αλλα της ιδιας καταστασης....και αυτοι οι ρολοι εναλλασωνται...δλδ αυτος που κακοποιηθηκε μπορει να κακοποιησει....κ αυτος που κακοποιει μπορει να κακοποιηθει...το θεμα ειναι οτι ειτε καποιος βρισκεται στον εναν ρολο ειτε στον αλλον...ζει μεσα στην βια...Εχω και δικους μου τοιχους να γκρεμισω και δεν εχω καν αρχισει, ποσο μαλλον των υπολοιπων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
νυχτολούλουδο
Δραστήριο μέλος
Ο νυχτολούλουδο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ίσθμια (Κόρινθος). Έχει γράψει 453 μηνύματα.
27-01-12
22:11
Πως οριοθετείται αυτή ή βία όμως? Ολοι όσοι ξέρω ξεσπάνε άθελά τους κάποιες φορές στον/στην σύντροφό τους. Αργότερα ηρεμούν, το καταλαβαίνουν, απολογούνται και όλα καλά. Εκείνη την ώρα όμως το "θύμα" αισθάνθηκε άσχημα...ποιά είναι λοιπόν τα πλαίσια της βίας και ποιό το όριο της αναγκαστικής αποδέσμευσης άγχους?
δεν οριοθετειται μεσα σε λεξεις...αλλα μεσα στην ψυχη του θυματος...τον αφηνει στασιμο σαν ανθρωπο,χωρις εξελιξη,συναισθηματικη,πνευματικη,νοητικη,κοινως συνιασθηματικα καθυστερημενο...κ ως συνηθως ειναι ανθρωποι που το εχουν ξαναβιωσει...μια γνωριμη κατασταση....που οπως ολοι πανε στο οικειο..ετσι κ αυτα τα ατομα θεωρουν οικεια την βια...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
νυχτολούλουδο
Δραστήριο μέλος
Ο νυχτολούλουδο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ίσθμια (Κόρινθος). Έχει γράψει 453 μηνύματα.
27-01-12
21:04
το εχω υποστει...στο παρελθον με μεγαλη χρονικη διαρκεια..
στο παρον ....αν κ πεφτω στην παγιδα κ ξανανοιωθω ετσι...αναγνωριζω πλεον τα σημαδια κ καταφερνω κ ξεφευγω...
για το μελλον...πλεον ονειρευομαι....
στο παρον ....αν κ πεφτω στην παγιδα κ ξανανοιωθω ετσι...αναγνωριζω πλεον τα σημαδια κ καταφερνω κ ξεφευγω...
για το μελλον...πλεον ονειρευομαι....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.