DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
14-02-12
15:27
O Πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ σε συνέντευξη τύπου ανέφερε ότι η Ελλάδα μπορεί να καλύψει σε ποσοστό άνω του 90% τις ανάγκες της σε διατροφικά προϊόντα, περισσότερα βρήκα εδώ https://www.doulepseto.com/
ενώ παρακάτω ακολουθεί μια περίληψη:
Συγκεκριμένα σύμφωνα με τα στοιχεία το ποσοστό αυτάρκειας στη φυτική παραγωγή ανέρχεται, κατά μέσο όρο, στο 99% περίπου, αλλά διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων, όπως τα δημητριακά, όπου η αυτάρκεια ανέρχεται στο 82% περίπου, με το μικρότερο ποσοστό να καταγράφεται στο μαλακό σιτάρι (32%) και το υψηλότερο στο ρύζι (171%).
Στο ελαιόλαδο και τις ελιές η αυτάρκεια εμφανίζει υψηλό ποσοστό, μια και όπως είναι γνωστό η χώρα παραμένει έντονα εξαγωγική στα δύο αυτά προϊόντα.
Στα εσπεριδοειδή τη μεγαλύτερη αυτάρκεια κατέχουν τα πορτοκάλια με ποσοστό 167% ενώ στα λεμόνια η αυτάρκεια περιορίζεται στο 63% , στα φρούτα η αυτάρκεια παραμένει υψηλή (128%), ενώ πολύ χαμηλή αυτάρκεια διαπιστώνεται και στην κατηγορία των οσπρίων με ποσοστό που κυμαίνεται στο 39%.
Στη ζωϊκή παραγωγή το ποσοστό αυτάρκειας ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 73%. Στο κρέας καταγράφεται αυτάρκεια 56%, με το μικρότερο ποσοστό στο βόειο κρέας (30%) και το υψηλότερο στο αιγοπρόβειο (94%).
Στην κατηγορία των γαλακτοκομικών-τυροκομικών προϊόντων, η φέτα με ποσοστό αυτάρκειας 147%μ υπερβαίνει το μέσο όρο της κατηγορίας, που κυμαίνεται στο 80%. Στο μέλι και στα αυγά, καταγράφεται ποσοστό αυτάρκειας 92% και 91% αντίστοιχα.
Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι το εξής:
Εάν αλλάζαμε τις διατροφικές μας συνήθειες, π.χ. λιγότερο κρέας, αιγοπρόβειο γάλα αντί για αγελαδινό, φρούτα και λαχανικά εποχής αντί για γεμιστά τα χριστούγεννα και πρασόπιτες τον δεκαπενταύγουστο, αν αποδεσμεύονταν εκτάσεις από τέως επιδοτούμενες και νυν χρεοκοπημένες καλλιέργειες για να καλλιεργηθούν νέα προϊόντα και αν ενθαρρύνονταν οι πρωτοποριακές καλλιέργειες που φέρνουν έσοδα όπως κρόκος, ιπποφαές κλπ, μήπως θα είχαμε περισσότερα χρηματικά διαθέσιμα για εισαγωγές αγαθών που δεν έχουμε?
Ομοίως, αν είναι να δουλεύει κάποιος με 400Ε το μήνα, για έναν ξένο επενδυτή, μήπως να δούλευε για μια ελληνική επιχείρηση (αφού τα 400 δεν τα γλυτώνει προς το παρόν) και να αυξήσουμε την παραγωγή ενδυμάτων, υποδημάτων κλπ προϊόντων?
Φυσικά και τα ελληνικά τρόφιμα φτάνουν ακριβότερα στο ράφι του σούπερ μάρκετ, και μια εθνικά υπερήφανη κατανάλωση δύσκολα συμβιβάζεται με το επίδομα ανεργίας. Αν όμως προωθούνταν μια διαφορετική πολιτική από τον παραγωγό στον καταναλωτή όπως π.χ. κάποιοι συνεταιρισμοί απευθείας πώλησης κλπ?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.