pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
καλα ο κρατουμενος δεν δολοφονησε τον δεσμοφλακα ως αποτελεσμα του πειραματος του Stanford γιατι και εξω που ηταν δεν ηταν και γ@μω τα παιδια, ισοβιτης ηταν και για καποιον λογο και με μακρυ φακελο...μη παμε να βγαλουμε ολους τους αλλους κακους και να αιτιολογησουμε την εγκληματικη του συμπεριφορα.
Παρολο που δε συμφωνω με τη βια στις φυλακες, ωστοσο ομως ενας δσμοφυλακας δεν ειναι υπευθυνος για το ολο λαθος συστημα σωφρονισμου της χωρας.
Στο πειραμα του Stanford συμμετειχαν φοιτητες, οχι ισοβιτες και serial killers, καλο ειναι να μη χρησιμοποιουμε λαθος τα αποελεσματα του.
Είναι απ'τα βασικότερα σημεία όμως που πρέπει να συζητηθούν. Προσωπικά δεν ξέρω τι να πιστέψω, απλά μην είσαι απόλυτη, ο Καρέλι οπωσδήποτε δεν ηταν αγιος.
Το πείραμα του Stanford δεν το ανέφερα ως αιτιολογικό για την δολοφονία του δεσμοφύλακα, σου επιτρέπει όμως να ερμηνεύσεις κάποιες συμπεριφορές. Το πείραμα του Stanford έδωσε κάποια πολύ σημαντικά συμπεράσματα για το πώς η κατανομή της ισχύος μέσα στην φυλακή επιδρά στον ψυχισμό του κρατούμενου και του δεσμοφύλακα, που έχει άμεση σχέση με το θέμα. Θυμάσαι τον κρατούμενο που είχε πάθει νευρικό κλονισμό; Θυμάσαι πώς μέσα σε μια βδομάδα απλοί φοιτητές άρχισαν να εμφανίζουν σαδιστικές συμπεριφορές αναγκάζοντας τον καθηγητή να τερματίσει το πείραμα; Στο ίντερνετ κυκλοφορεί το σημείωμα που έδωσε ο Καρέλι στον δεσμοφύλακα πριν τον σκοτώσει. Δες το και κατανόησε πώς συνδέεται με τα συμπεράσματα του πειράματος. Δες πόσο νοσηρό περιβάλλον είναι η φυλακή. Υπάρχουν σε pdf επίσης πολλές κοινωνιολογικές διατριβές που εκθέτουν ανάλογα συμπεράσματα σχετικά με το πείραμα.
Οσον αφορά την συμμετοχή των φοιτητών, αν απλοί φοιτητές άρχισαν να εμφανίζουν νοσηρές συμπεριφορές μέσα σε μια βδομάδα σκέψου τι γίνεται σε πραγματικές συνθήκες!
Για τον Καρέλι συγκεκριμένα, ξέρω ότι είχε καταδικαστεί για ανθρωποκτονία και ένοπλη ληστεία. Το πώς γεννάται η εγκληματικότητα σε μια κοινωνία είναι μεγάλο ζήτημα και δεν λύνεται με την φυλάκιση, αυτό έχει αποδειχθεί στην πράξη. Δεν θα το τραβήξω θεωρητικά γιατί δεν έχω το χρόνο, θα πω μόνο ότι ο Καρέλι είχε σκοτώσει γι' αυτό και ήταν στη φυλακή. Η δουλειά του δεσμοφύλακα όμως ως σωφρονιστικού οργάνου τυπικά είναι η επιτήρηση και η εξασφάλιση της ομαλότητας μέσα στην φυλακή, όχι η σωματική και ψυχική εξόντωση των φυλακισμένων. Πάραυτα κάθε άνθρωπος που έχει ασχοληθεί με το θέμα, γνωρίζει ότι οι δεσμοφύλακες στην πραγματικότητα εκτελούν ρόλο βασανιστών. Κι αυτό όπως απέδειξε το πείραμα, είναι ψυχολογικά αναπόφευκτο, γιατί η ίδια η φυλακή λειτουργεί σαν πεδίο μάθησης για την βαθμιαία κακοποίηση εκ μέρους του θύτη. Αυτά είναι κοινωνιολογικά συμπεράσματα, δεν τα έβγαλα απ΄το μυαλό μου. Είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που προσωπικά είμαι κατά της φυλάκισης.
Παρολο που δε συμφωνω με τη βια στις φυλακες, ωστοσο ομως ενας δσμοφυλακας δεν ειναι υπευθυνος για το ολο λαθος συστημα σωφρονισμου της χωρας.
Οι ατομικές ευθύνες ποτέ δεν αναιρούνται. Συμμετείχε ή όχι σε έναν μηχανισμό εξόντωσης; Ηταν ή όχι αναμενόμενο ότι κάποιος κάποια στιγμή θα έπαιρνε εκδίκηση; Ηταν υπεύθυνος συνεπώς για την προσωπική του συμμετοχή σε αυτά που συμβαίνουν μέσα στις φυλακές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Και εσυ τους ηξερες προσωπικα ας πουμε τους αλλους κρατουμενους ε; Και οτι και να ηταν του αξιζε μαχαιρωμα; Aρα γιατι θυμωνεις και στεναχωριεσαι που τον σκοτωσαν στο ξυλο; Oπως ο ενας ηταν βασανιστης και μαχαιρωθηκε ετσι και ο αλλος που ηταν δολοφονος πεθανε απο βασανιστηρια... (Με βαση την λογικη σου παντα).
Προσωπικά δεν τους ήξερα, αλλά γνωρίζω αρκετά για το τι συμβαίνει στις φυλακές ώστε να ξέρω ποιον να πιστέψω.
Δεν θα κρίνω με όρους ηθικής την δολοφονία του, το μόνο που λέω είναι ότι δεν λυπάμαι για τον θάνατο ενός βασανιστή (πλην των παιδιών που έχασαν τον πατέρα τους).
Το γιατί οι 2 δολοφονίες δεν είναι το ίδιο, το γιατί κατανοώ τους λόγους που οδήγησαν στην μία είναι αρκετά μεγάλο ζήτημα, δεν έχω χρόνο να το συζητήσω τώρα. Οι φυλακές υποτίθεται πως σκοπό έχουν απλώς την στέρηση της ελευθερίας κάποιου που θεωρείται 'επικίνδυνος'. Στην πραγματικότητα όμως, εξοντώνουν με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο σώμα, μυαλό και προσωπικότητα. Είναι κολαστήρια. Διάβασε την επιστολή της Κατερίνας Γκουλιώνη που παραθέτω στο αρχικό ποστ, ψάξε για το πείραμα της φυλακής του Stanford να δεις πώς η φυλακή λειτουργεί σαν πεδίο δημιουργίας βασανιστών, διάβασε τον θεατρικό διάλογο "ο χάρης δεσμώτης" που δίνω σε λινκ να δεις πώς η φυλακή καταστρέφει κάθε συναίσθημα οίκτου σε έναν που έχει υποστή βασανισμό και τον κάνει να ζητά μόνο εκδίκηση, τέλος ψάξε στο νετ να δεις τι λέει το σημείωμα που άφησε ο Καρέλι στον ανθρωποφύλακα πριν τον σκοτώσει, να δεις πώς έρχονται όλα αυτά και κάνουν κατανοητούς τους λόγους της δολοφονίας. Ο θάνατος ενός ανθρώπου ποτέ δεν είναι κάτι ευχάριστο. Αλλά ο τύπος βασάνιζε, ασκούσε βία. Αργά ή γρήγορα κάποιος θα έπαιρνε εκδίκηση. Δράση - αντίδραση λέγεται αυτό, νόμος της φυσικής.
αν βαριέσαι να τσεκάρεις, και γράφεις έτσι από φετίχ, χέσε μας. δεν θα μπω στην διαδικασία να επαναλαμβάνω όσα ήδη έχω πει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Τα παιδια του ανθρωπου που θα μεινουν ορφανα δεν σε ενοιαξαν καθολου;
βασικά είναι το μόνο που με νοιάζει από την δολοφονία του αρχιβασανιστή. Τα λυπάμαι επίσης που τους έτυχε τέτοιος πατέρας.
Η επιστολή των συγκρατούμενων του Καρέλι το αναφέρουν ξεκάθαρα ότι ο τύπος ήταν βασανιστής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Νομίζω ότι το θέμα έχει πάρει κάποια έκταση στα ΜΜΕ, ώστε δεν χρειάζεται να αναφέρω λεπτομέρειες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Με την αφορμή αυτή λοιπόν, ποστάρω το ακόλουθο δελτίο τύπου της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, σαν απάντηση στην παραπληρόφορηση και την τρομοκράτηση που έχουν κατακλύσει τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ!
Ξεκίνησε από την ηλεκτρονική παρακολούθηση και το διαβόητο βραχιολάκι, τώρα φτάνει στην περιστολή των αδειών και ποιος ξέρει πού θα σταματήσει η λαμπρή πορεία του κ. Αθανασίου στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Τις τελευταίες ημέρες, και με αφορμή τη μη επιστροφή του ισοβίτη Χριστόδουλου Ξηρού στη φυλακή, κυβέρνηση και ΜΜΕ έχουν εξαπολύσει ένα ακόμη τρομο-σίριαλ, γεμάτο υστερία, μισές αλήθειες και χονδροειδή ψέματα. «Δεν γύρισε ένας κρατούμενος από την άδεια; Γιατί λοιπόν να παίρνουν οι κρατούμενοι άδειες; Ας τις καταργήσουμε να ησυχάσουμε» είναι η τετράγωνη λογική του «πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι» που βλέπουμε να αναπαράγεται δεξιά και αριστερά, σε διάφορες εκδοχές. Ωστόσο όσοι γνωρίζουμε τα πράγματα, ξέρουμε καλά ότι οι άδειες δεν είναι παράπλευρη απώλεια, είναι ο στόχος. Η κατάργησή τους για ολόκληρες κατηγορίες κρατουμένων σχεδιάζεται εδώ και καιρό και ψιθυρίζεται από τα πιο επίσημα χείλη. Ένας θεσμός δοκιμασμένος και κατά κοινή ομολογία επιτυχημένος κινδυνεύει σοβαρά και άμεσα. Η εξέλιξη αυτή (και πολύ φοβόμαστε και άλλες που θα ακολουθήσουν) θα γυρίσει το σωφρονιστικό σύστημα είκοσι πέντε χρόνια πίσω. Τότε που οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές διεκδίκησαν και πέτυχαν με δυναμικούς αγώνες τη θεσμοθέτηση στη χώρα μας ενός ευεργετήματος θεμελιώδους ήδη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Επειδή πολλά έχουν ακουστεί τις τελευταίες ημέρες, τα οποία παραπέμπουν στην εποχή της… σιδερένιας μπάλας, αξίζει να επισημάνουμε δυο πράγματα μιλώντας απλώς με τη φωνή της λογικής. Η άδεια χορηγείται στον κρατούμενο ύστερα από την έκτιση του μεγαλύτερου μέρους της ποινής του και αποτελεί προθάλαμο της αποφυλάκισης και της επανένταξής του στην κοινωνία. Το ποσοστό των κρατουμένων που κάνουν κακή χρήση της άδειάς τους παραμένει όλα αυτά τα χρόνια –και παρά τις συνθήκες κολαστηρίου που επικρατούν στις ελληνικές φυλακές– εξαιρετικά χαμηλό, κάτω από 3%, και περιλαμβάνει κάθε είδους παραβίαση των όρων και όχι μόνο την απόδραση. Τέλος, ο ίδιος ο νόμος τιμωρεί την απόδραση σε πλημμεληματικό βαθμό με φυλάκιση μέχρι ένα έτος καθώς αναγνωρίζει τη φυσική τάση του ανθρώπου προς της ελευθερία.
Θεωρώντας τη χορήγηση αδειών όχι απλώς ένα ευεργέτημα αλλά δικαίωμα κεκτημένο με όλη τη σημασία της λέξης και ζήτημα επιβίωσης στις συνθήκες εξαθλίωσης και απομόνωσης που επικρατούν στις ελληνικές φυλακές, καλούμε τον νομικό κόσμο αλλά και όλη την κοινωνία να αγνοήσουν τις σκοταδιστικές κραυγές των ΜΜΕ και να υπερασπιστούν όχι μόνο τους κρατούμενους, αλλά την ανθρώπινη υπόσταση όλων μας και εντέλει την ελευθερία.
πηγή: Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατούμενων
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Χάρης Δεσμώτης είναι ένας θεατρικός διάλογος που έγραψε ο πρώην κρατούμενος Γιάννης Πετρόπουλος, αφιερωμένος στον φίλο του, Χάρη Τεμπερεκίδη*, που δολοφονήθηκε το 1999 στα βουνά της Κορινθίας από ΕΚΑΜίτες μετά την ληστεία μιας τράπεζας.
Ο Πετρόπουλος έζησε πίσω από τα σίδερα για 20 χρόνια, ένα χρονικό διάστημα γεμάτο καταστολή, βασανιστήρια, πειθαρχία και εξευτελισμούς. Αλλά και εξεγέρσεις και αποδράσεις. Και ίσως να μην είχε καταφέρει να βγει υγιής μέσα από ένα περιβάλλον ανείπωτα νοσηρό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την σωματική και την ψυχική υγεία, αν δεν κατόρθωνε να μετατρέψει τη μοναξιά και το μαρτύριο του κελιού σε δημιουργική έξαρση και συγγραφικό οίστρο, καρπό των οποίων αποτέλεσε ο Χάρης Δεσμώτης, οι Γδάρτες Ονείρων, το Τριαντάφυλλο και η Σκέψη. Τέσσερα βιβλία που αποτυπώνουν τι εστί φυλακή μέσα από τα μάτια κάποιου που την έζησε στο πετσί του.
Το έργο τοποθετείται χωροχρονικά πριν το θάνατο του Χάρη, το 1986, όταν οι 2 φίλοι μετά από μια κοινή τους απόδραση από τις φυλακές Κέρκυρας βρέθηκαν προσωρινά ελεύθεροι σε ένα κρυσφήγετο σχεδιάζοντας τις κινήσεις "σωτηρίας" τους ώσπου τελικά συνελήφθησαν και ξαναοδηγήθηκαν στη φυλακή. Εξαιρετικά γλαφυρή η γραφή του Πετρόπουλου, με ένα σαγηνευτικό τρόπο να περιγράφει τα στοιχεία της φύσης, μου δίνει μια μικρή αλλά σημαντική γεύση του πώς είναι να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια! Τίθεται και το ζήτημα της αυτοδικίας μέσα από έναν ενδιαφέρον διάλογο των 2 πρωταγωνιστών πάνω στον τρόπο που θα επέλεγαν να δράσουν για να ξεφύγουν από τον κλοιό των διωκτών τους ...
Μικρό και πανέμορφο και αληθινό. Αξίζει να διαβαστεί.
Κυκλοφορεί στο Ιντερνετ σε μορφή pdf εδώ.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πρέπει να το πάρουν οι άνθρωποι και να το κατακρημνίσουν μια για πάντα και να διαμορφώσουν τη ζωή τους χωρίς να 'χουν πλέον την ανάγκη του. Ούτε τον τρόμο του ούτε την καταστολή του.
Γιατί τα αποτελέσματα που προκαλεί είναι χίλιες φορές πιο τραγικά από τον πιο βίαιο, τον πιο σκληρό θάνατο. Γι' αυτό η απάλειψή του από προσώπου γης είναι το πρώτο του ανθρώπου καθήκον»
(*) και κάπου διάβαζα για την τραγική ειρωνία του θανάτου του Χάρη Τεμπερεκίδη: τον γάζωσαν, λέει, με 17 (?) σφαίρες παρότι τον είχαν περικυκλώσει και μπορούσαν να τον συλλάβουν. Ακόμη και στο ασθενοφόρο προσπάθησαν να τον ανακρίνουν για να μάθουν τα ονόματα των ανθρώπων που ήταν μαζί του. Πήγη δεν βρίσκω αυτή τη στιγμή αλλά διόλου απίθανο δεν το θεωρώ, γνωρίζοντας τις τακτικές και τις συνήθειες της αστυνομίας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Αυτοδικία δηλαδή.Μηπως πρεπει να αλλαξουν οι ρολοι και οι κρατουμενες να κλεισουν μεσα τις δεσμοφυλακες που αναφερονται στο κειμενο?
Βέβαια γενικά, αυτός που έχει υποστή βασανισμό,
αν του δωθεί η ευκαιρία να βασανίσει,
βασανίζει 3 φορές χειρότερα απ' ότι βασανίστηκε.
Τέσπα. Δεν έχω καταλήξει επ' αυτού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Υπάρχει μια σπουδαία λέξη που λέγεται αλληλεγγύη. Και είναι ακόμη σπουδαιότερη όταν γίνεται πράξη.Το θεμα ειναι πως; Τι μπορεις πραγματικα να κανεις;...!
Είναι διαφορετικό να ξέρεις ότι παλεύεις μόνος μέσα στο βούρκο από το να παλεύεις παρέα με άλλους ή τουλάχιστον οι άλλοι να γνωρίζουν τον αγώνα σου και να τον στηρίζουν. Αυτό σου δίνει δύναμη και κουράγιο να αντέξεις τα συνεχόμενα χαστούκια και τον εξευτελισμό δίχως να τρελαθείς και γεννάει μέσα σου την αισιοδοξία ότι μπορεί να μπει ένα τέλος στη δυστυχία σου. Η αλληλεγγύη επίσης δρα και σαν χέρι που βαστά γερά το χέρι του δεσμοφύλακα, εμποδίζοντάς τον να το απλώνει όποτε του καπνίσει. Με την έννοια δηλαδή, ότι το εκάστοτε καθήκι θα το σκεφτεί καλά προτού απλώσει το βρωμόχερό του πάνω στον φυλακισμένο άνθρωπο. Στις φυλακές όπως είδαμε οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται χειρότερα κι από σκουπίδια, η ζωή τους δεν έχει αξία, δεν τους αναγνωρίζουν τα δικαιώματά τους και ποιος να βρεθεί να τα υπερασπιστεί, αφού η κοινή γνώμη βρίσκεται ακόμη στην αντίληψη ότι ο φυλακισμένος είναι οπωσδήποτε ένα ρεμάλι επικίνδυνο για την κοινωνία;
Τούτη η άγνοια για το τι εστί στ' αλήθεια φυλακή κάνει το έργο των δεσμοφυλάκων ευκολότερο. Κρυμμένοι στο μισοσκόταδο του κελιού, σε φυλακές που βρίσκονται στη μέση του πουθενά -όπως οι φυλακές Θήβας κακή ώρα- βασανίζουν χαιρέκακα ανθρώπους. Ποιος να βρεθεί να τους εμποδίσει αν κανείς δεν γνωρίζει; Γι' αυτό θεωρώ το θέμα της ενημέρωσης ζωτικής σημασίας και ειδικά τα γράμματα των κρατούμενων που αποτυπώνουν λεπτομερώς όλη τη φρίκη που έχουν ζήσει, ικανή να ακυρώσει κάθε γελοίο ισχυρισμό ή δικαιολογία που επικαλούνται οι εκμεταλλευτές για να καλύψουν τις σαδιστικές τάσεις τους. Οσο περισσότεροι οι αλληλέγγυοι, τόσο δυνατότερη η πίεση που ασκούν στο σύστημα.
Οι συνεχείς καταγγελίες, η ενημέρωση του κόσμου, οι συγκεντρώσεις αλληλεγγύης ή διαμαρτυρίας έξω από τις φυλακές, η συνεχής άσκηση πίεσης στα υπουργεία μπορούν να τους τρίξουν τα δόντια ότι τα βασανιστήρια δεν θα περάσουν έτσι. Ελπίζω να μην είναι πολύ μακριά η μέρα που θα πάρουμε όλοι τις βαριοπούλες -κρατούμενοι και μη- και θα γκρεμίσουμε μια για πάντα αυτά τα τερατουργήματα της αρρωστημένης φαντασίας κάποιων. Δεν χωράνε στα δικά μας όνειρα.
Ως τότε, σε πιο πρακτικό επίπεδο μπορούμε να συνδράμουμε οικονομικά σε φτωχούς κρατούμενους που δεν μπορούν να πληρώσουν εγγυήσεις ή δικηγόρο για να βγουν. Ειδικά όποιος είναι δικηγόρος, μπορεί να συνεργαστεί με την πρωτοβουλία και να αναλάβει την υπεράσπιση κρατούμενων με μικρό χρηματικό αντίτιμο ή και με μηδενικό, αν είναι δυνατόν. Και οι μετανάστες επίσης καλό είναι να ενδιαφερθούν, υπάρχουν κρατούμενοι από τις χώρες τους στη φυλακή που δεν γνωρίζουν καν γιατί κρατούνται καθότι δεν μιλάνε τη γλώσσα.
Τις προάλλες έμαθα για μία από τις πιο όμορφες κινήσεις που έχω ακούσει ποτέ. Την παραμονή της Πρωτοχρονίας συγκεντρώνονται πολίτες -κυρίως αναρχικοί βέβαια- και κάνουν ρεβεγιόν έξω από τις φυλακές διάφορων περιοχών.
Κρίμα που δεν το έμαθα εγκαίρως φέτος...
Το θέμα της αποποινικοποίησης θυμήθηκα κι εγώ.Με αυτά που διαβάσαμε, είναι μια καλή ευκαιρία, κάθε ένας από μας να ξανασκεφτεί το θέμα της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών. Για κακοδικία μίλησε η φίλη της Κατερίνας, πιστεύετε ότι σε αυτό το σαδιστικό κράτος που ζούμε αποδίδεται δικαιοσύνη και ο χρήστης δεν τιμωρείται;
Πόσο εύκολο είναι τελικά να σε ταμπελώσουν "βαποράκι" και να σε στείλουν στη στενή; Αλλά ακόμα και βαποράκι να είσαι στην τελική, βρίσκεσαι εκεί επειδή το σύστημα καλύπτει τον αληθινό βαρόνο ναρκωτικών.
Και η Μαριάνθη Πατσελή από τον Σεπτέμβρη του 2010 έχει καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για κατοχή 2 gr χασίς και μεταφορά 12 και 14 gr ηρωίνης σε 2 γυναίκες. Αρνείται την κατηγορία αλλά σε κάθε περίπτωση η ποινή είναι εξοντωτική. Και μεταξύ μας, τα προβλήματα που προκάλεσε η δράση της στο σωφρονιστικό σύστημα δεν νομίζω ότι άφησαν αδιάφορους τους δικαστές στην τελική ετυμηγορία τους...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Αν βαριέστε να το διαβάσετε ολόκληρο διαβάστε τουλάχιστον το γράμμα-καταγγελία της Κατερίνας που είναι μέσα στο σπόιλερ.
Ιδιαίτερα σήμερα είναι πολύ εύκολο να καταλήξεις στη φυλακή για το τίποτα.
Είναι σημαντικό όποιος μπορεί να βοηθήσει με κάποιον τρόπο, να το κάνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.