Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
06-04-08
03:44
Βρέχει απόψε...
Can you hear the sirens resound?
From the coastline of Ireland tonight
It's the song of a promising heart
Of the souls that the ocean unite
And she stands by the window alone
Staring into the rain
She is trying to guide his way home
From the waters that keep them apart
So she lights up a candle for hope to be found
Captive and blind by the darkness around
Firm as a mountain, she never will mourn
Timeless awaiting the break of dawn
Can you hear the sailorman's hymn?
As it comes with the rise of the tide
It is sung where the rainbow begins
As a comfort for tears she has cried
She remains by the window alone
Staring into the rain
She is trying to guide his way home
Keeps on praying for god to protect him
She lights up a candle for hope to be found
Captive and blind by the darkness around
Each wave a promise, a new hope reborn
Sunrise consoles at the break of dawn
Kamelot
Can you hear the sirens resound?
From the coastline of Ireland tonight
It's the song of a promising heart
Of the souls that the ocean unite
And she stands by the window alone
Staring into the rain
She is trying to guide his way home
From the waters that keep them apart
So she lights up a candle for hope to be found
Captive and blind by the darkness around
Firm as a mountain, she never will mourn
Timeless awaiting the break of dawn
Can you hear the sailorman's hymn?
As it comes with the rise of the tide
It is sung where the rainbow begins
As a comfort for tears she has cried
She remains by the window alone
Staring into the rain
She is trying to guide his way home
Keeps on praying for god to protect him
She lights up a candle for hope to be found
Captive and blind by the darkness around
Each wave a promise, a new hope reborn
Sunrise consoles at the break of dawn
Kamelot
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
15-06-06
21:50
Σωστόοοος!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
25-05-06
01:12
Κεμάλ
Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ,ενος νεαρού πρίγκηπα της Ανατολής,
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,που νόμιζε πως μπορέι να αλλάξει τον κόσμο.
Αλλά πίκρες οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων...
Στης Ανατολής τα μέρη
μια φορά και ένα καιρό
Ήταν άδειο το κεμέρι,
μουχλιασμένο το νερό.
Στη Μοσούλη στη Βασόρα
στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα
της ερήμου τα παιδιά.
Κι ενας νέος από σόι
και γενιά βασιλική
Αγροικά το μοιρολόι
και τραβάει κατά εκεί.
Τον κοιτούν οι Βεδουίνοι
με ματιά λυπητερή
Κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει
πως θ' αλλάξουν οι καιροί.
Σαν ακούσαν οι αρχόντοι
του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι
και με λιονταριού προβιά.
Απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη,
απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη
να τον πιάσουν ζωντανό.
Πέφτουν πάνω του τα στίφη
σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη
να του βάλει τη θηλιά.
Μαύρο μέλι μαύρο γάλα
ήπιε εκείνο το πρωϊ
πριν αφήσει στην κρεμάλα
τη στερνή του την πνοή.
Με δύο γέρικες καμήλες
μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες
ο προφήτης καρτερεί.
Πάνε τώρα χέρι χέρι
κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι
τους κρατούσε συντροφιά.
Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο
βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο
λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
Νικημένο μου ξεφτέρι
δεν αλλάζουν οι καιροί
με φωτιά και με μαχαίρι
πάντα ο κόσμος προχωρεί.
Καληνύχτα,Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος
δε θα αλλάξει ποτέ.
Καληνύχτα...
Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ,ενος νεαρού πρίγκηπα της Ανατολής,
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,που νόμιζε πως μπορέι να αλλάξει τον κόσμο.
Αλλά πίκρες οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων...
Στης Ανατολής τα μέρη
μια φορά και ένα καιρό
Ήταν άδειο το κεμέρι,
μουχλιασμένο το νερό.
Στη Μοσούλη στη Βασόρα
στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα
της ερήμου τα παιδιά.
Κι ενας νέος από σόι
και γενιά βασιλική
Αγροικά το μοιρολόι
και τραβάει κατά εκεί.
Τον κοιτούν οι Βεδουίνοι
με ματιά λυπητερή
Κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει
πως θ' αλλάξουν οι καιροί.
Σαν ακούσαν οι αρχόντοι
του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι
και με λιονταριού προβιά.
Απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη,
απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη
να τον πιάσουν ζωντανό.
Πέφτουν πάνω του τα στίφη
σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη
να του βάλει τη θηλιά.
Μαύρο μέλι μαύρο γάλα
ήπιε εκείνο το πρωϊ
πριν αφήσει στην κρεμάλα
τη στερνή του την πνοή.
Με δύο γέρικες καμήλες
μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες
ο προφήτης καρτερεί.
Πάνε τώρα χέρι χέρι
κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι
τους κρατούσε συντροφιά.
Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο
βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο
λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
Νικημένο μου ξεφτέρι
δεν αλλάζουν οι καιροί
με φωτιά και με μαχαίρι
πάντα ο κόσμος προχωρεί.
Καληνύχτα,Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος
δε θα αλλάξει ποτέ.
Καληνύχτα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
25-05-06
01:06
Δοκίμασε αντί για δεξί κλικ:
ctrl (control)+c <---για copy
και
ctrl+v <---για paste
ctrl (control)+c <---για copy
και
ctrl+v <---για paste
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.