18-07-12
14:15
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
28-07-11
07:31
Επειδή η κουβέντα κινείται σε άλλα επίπεδα και οι προσωπικές ιστορίες αποτελούν τρανταχτά επιχειρήματα,θα "επιχειρηματολογήσω" και εγώ.
Όσον αφορά στο μεταναστευτικό.
Η Ελλάδα δεν είνα το κέντρο της Αθήνας.
Στα σύνορα συμβαίνουν φρικιαστικά πράγματα στους λαθρομετανάστες,τα οποία αγνοούμε εμείς οι intelectuel των πόλεων.
Τα σύνορα μπορεί από εδώ κάτω να φαίνονται μακρινά,αλλά άμα ζεις σε συνοριακές πόλεις,όπως εγώ ζούσα,βλέπεις αλλιώς τα πράγματα.Στην Καστοριά λοιπόν,μετανάστες πολλούς δεν έχει γιατί όλοι την κάνουν για Αθήνα.Και αυτοί που δεν έχουν λεφτά με τα πόδια θα πάνε και όπου τους βγάλει ο θεός.Αυτοί με τα λεφτά επιχειρούν να κατέβουν με τα κτελ.Να σας πω τι είναι ρατσισμός;;
Το ντου που κάνουν οι αλβανόμπατσοι στα λεωφορεία για να βρουν τους λαθρομετανάστες που άφησαν να περάσουν έτσι απλά οι συνάδελφοί τους πάνω στα σύνορα.Δεν ξέρετε ΠΟΣΟ εξευτελιστική διαδικασία είναι.Γιατί μπαίνουν μέσα,κόβουν φάτσες οι άρχοντες,και κατόπιν ζητάνε χαρτιά.Σε βγάζουν έξω και .... Εγώ αυτά ήξερα από το τζαμάκι του λεωφορείου.Μια φορά όμως με πέρασαν και μένα για μετανάστρια.Δεν κυκλοφορώ με τα χαρτιά που θέλουν (ταυτότητα κλπ κλπ),τα χρώματα μου παραπέμπουν σε κάτι βόρειο (από βουλγαρία και πάνω) και σου λέει αυτή είναι στάνταρ.Μάζεψαν εμένα και 6 ακόμα,εκ των οποίων οι 3 ήταν οικογένεια μαμα-μπαμπας-μωρο.
Μας είχαν 3 ώρες στον ήλιο (κάηκαν τα μαγουλάκια μου το σπιτάκι τους μέσα).Περίμεναν οδηγίες από τα κεντρικά.Που να μας πάνε.Όση ώρα περιμέναμε,δεν φαντάζεστε τι ακούσαμε.Όλοι.Ανεξαιρέτως (για το μωρό πάει αυτό-όχι για τις γυναίκες).Δεν έχω ακούσει πιο εξευτελιστικά λόγια για την καταγωγή μου.Εξευτέλησαν τη μανα μου,τον πατέρα μου,τη ράτσα μου,την "πατρίδα" μου,τη φύση μου(τα γνωστά,με βγάλανε πουτάνα) και πάνω απ'όλα τον εγωισμό μου.Λεκτική βία.Νο1 εργαλείο ρατσισμού.
Θα μου πείτε "τι καθόσουν κοπελια;".Ήθελα να δω με τα ίδια μου τα μάτια τι συμβαίνει.Ήθελα να το ζήσω.Για να πάψω ν'αερολογώ..Τελικά μας πήγανε σε ένα τμήμα,βρήκανε ότι όντως είμαι πολίτης αυτής της χώρας και μόνο τα πόδια που δε μου φίλησαν με τις συγγνώμες τους για την ταλαιπωρία κλπ κλπ.
Πες το."Μεμονομένα περιστατικά".Same over there.
Να προτείνω σε αυτούς που διατίνονται ότι οι Ελληνες δεν είναι πια ρατσιστές,τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ που γίνονται κάθε χρόνο.Σε διάφορες πόλεις..Εγώ όποτε έχω χρόνο πάω,οπουδήποτε.Ανοίγω τα μάτια μου,τα αυτιά μου και μαθαίνω.
Ο κόσμος είναι ακόμα προκατειλημένος με τους "ξένους".
Άνθρωποι θανατώνονται κάθε μέρα στα σύνορα.Άνθρωποι κάθε μέρα πέφτουν θύματα εκμετάλευσης από τα αφεντικά τους,Άνθρωποι κάθε μέρα ντύνουν το παιδάκι τους τσολιαδάκι για ν'αποδείξουν την ενσωμάτωσή του στη χώρα (Αλήθεια πώς φαίνεται αυτό;;Εγώ ανατρίχιασα όταν διάβασα το εν λόγω παράδειγμα).
Όσο οι πατριώτες φροντίζουν να ανασταίνουν το εθνικό φρόνημα,όσο συνεχίζουν το brainwashing περί ανωτερότητας των Ελλήνων σαν έθνος,όσο επιμένουν στην ημιμάθεια και την ανάπηρη παιδεία και όσο κλεινόμαστε στα σπίτια μας,τέτοια περιστατικά θα συμβαίνουν...Μα φυσικά όχι εκεί που τρώμε.Εκεί που χέζουμε.
Και δεν είναι ρατσισμός μόνο ο φυλετικός.Το θέμα μπορεί να επικεντρώνεται σε αυτόν,αλλά κάποια πολύ σωστά ανέφερε τον κοινωνικό ρατσισμό,και συγκεκριμένα τη φοβία απέναντι στη διαφορετικότητα των ατόμων με αναπηρίες.
Πριν από 2χρ είχα κάνει μια εργασία πάνω στο θέμα,και συγκεκριμένα για την απουσία της αναπηρίας στη διαφήμιση.
Σοκ και δεος σας λεω.Μόνο μία αισχρή διαφήμιση βρήκα που έπαιζε άτομο με αναπηρία και προωθούσε προϊόν(καλά μπορεί να ήταν ελλειπής η έρευνα-απλά λέω τι βρήκα εγώ).
Ο κόσμός δεν έχει εξισώσει ακόμα τους διαφορετικούς ανθρώπους με τους συμβατικούς.Οι εικόνες αναπηρίας,όσο και αν διατινόμαστε ότι δεν έχουμε πρόβλημα,προκαλούν οίκτο.Αθέμιτα συναισθήματα στη θέα ενός ατόμου,διαφορετικού από αυτό που βλέπουμε στον καθρέφτη μας.
Να προσθέσω επίσης ότι και εγώ δέχομαι συχνά-πυκνά ρατσισμό λόγω της εμφάνισης μου.Σημερα μάλιστα στο μετρό,έκατσε μια γιαγιά με τα 2 εγγονάκια της στην 4αδα που καθόμουν.Το ένα κοριτσάκι (το μεγαλύτερο των 2) με κοιτούσε επίμονα,αλλά με τακτ.Οπότε σε κάποια φάση γυρνάει η γιαγια της και της κάνει δήθεν στο αυτί "Μη σου μπαίνουν ιδέες στο μυαλό,δε θα γίνεις ποτέ αλητισσα όπως αυτή".Το θεικό ήταν το μικρό που καθοταν διπλα μου και με κοιτούσε απροκάλυπτα μεσ τη μούρη μου,οπότε με πιάνουν και τα γελια.Κατεβάζω το γυαλί και την ρωτάω τι την εντυπωσιάζει τόσο και με χαζεύει.Και μου απαντάει με μπόλικη αφέλεια "Τί είσαι;"....
Όπως και να έχει,μπορεί να βγήκα και οφ.
Δε με νοιάζει γιατί ο ρατσισμός είναι πολυδιάστατος και δεν θα έπρεπε να εμμένουμε στο φυλετικό.
Έχω να δώσω και άλλα επιχειρήματα-ιστοριούλες σε όποιον δεν του φτάνουν αυτά τα λίγα που εξιστόρησα.
Όσον αφορά στο μεταναστευτικό.
Η Ελλάδα δεν είνα το κέντρο της Αθήνας.
Στα σύνορα συμβαίνουν φρικιαστικά πράγματα στους λαθρομετανάστες,τα οποία αγνοούμε εμείς οι intelectuel των πόλεων.
Τα σύνορα μπορεί από εδώ κάτω να φαίνονται μακρινά,αλλά άμα ζεις σε συνοριακές πόλεις,όπως εγώ ζούσα,βλέπεις αλλιώς τα πράγματα.Στην Καστοριά λοιπόν,μετανάστες πολλούς δεν έχει γιατί όλοι την κάνουν για Αθήνα.Και αυτοί που δεν έχουν λεφτά με τα πόδια θα πάνε και όπου τους βγάλει ο θεός.Αυτοί με τα λεφτά επιχειρούν να κατέβουν με τα κτελ.Να σας πω τι είναι ρατσισμός;;
Το ντου που κάνουν οι αλβανόμπατσοι στα λεωφορεία για να βρουν τους λαθρομετανάστες που άφησαν να περάσουν έτσι απλά οι συνάδελφοί τους πάνω στα σύνορα.Δεν ξέρετε ΠΟΣΟ εξευτελιστική διαδικασία είναι.Γιατί μπαίνουν μέσα,κόβουν φάτσες οι άρχοντες,και κατόπιν ζητάνε χαρτιά.Σε βγάζουν έξω και .... Εγώ αυτά ήξερα από το τζαμάκι του λεωφορείου.Μια φορά όμως με πέρασαν και μένα για μετανάστρια.Δεν κυκλοφορώ με τα χαρτιά που θέλουν (ταυτότητα κλπ κλπ),τα χρώματα μου παραπέμπουν σε κάτι βόρειο (από βουλγαρία και πάνω) και σου λέει αυτή είναι στάνταρ.Μάζεψαν εμένα και 6 ακόμα,εκ των οποίων οι 3 ήταν οικογένεια μαμα-μπαμπας-μωρο.
Μας είχαν 3 ώρες στον ήλιο (κάηκαν τα μαγουλάκια μου το σπιτάκι τους μέσα).Περίμεναν οδηγίες από τα κεντρικά.Που να μας πάνε.Όση ώρα περιμέναμε,δεν φαντάζεστε τι ακούσαμε.Όλοι.Ανεξαιρέτως (για το μωρό πάει αυτό-όχι για τις γυναίκες).Δεν έχω ακούσει πιο εξευτελιστικά λόγια για την καταγωγή μου.Εξευτέλησαν τη μανα μου,τον πατέρα μου,τη ράτσα μου,την "πατρίδα" μου,τη φύση μου(τα γνωστά,με βγάλανε πουτάνα) και πάνω απ'όλα τον εγωισμό μου.Λεκτική βία.Νο1 εργαλείο ρατσισμού.
Θα μου πείτε "τι καθόσουν κοπελια;".Ήθελα να δω με τα ίδια μου τα μάτια τι συμβαίνει.Ήθελα να το ζήσω.Για να πάψω ν'αερολογώ..Τελικά μας πήγανε σε ένα τμήμα,βρήκανε ότι όντως είμαι πολίτης αυτής της χώρας και μόνο τα πόδια που δε μου φίλησαν με τις συγγνώμες τους για την ταλαιπωρία κλπ κλπ.
Πες το."Μεμονομένα περιστατικά".Same over there.
Να προτείνω σε αυτούς που διατίνονται ότι οι Ελληνες δεν είναι πια ρατσιστές,τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ που γίνονται κάθε χρόνο.Σε διάφορες πόλεις..Εγώ όποτε έχω χρόνο πάω,οπουδήποτε.Ανοίγω τα μάτια μου,τα αυτιά μου και μαθαίνω.
Ο κόσμος είναι ακόμα προκατειλημένος με τους "ξένους".
Άνθρωποι θανατώνονται κάθε μέρα στα σύνορα.Άνθρωποι κάθε μέρα πέφτουν θύματα εκμετάλευσης από τα αφεντικά τους,Άνθρωποι κάθε μέρα ντύνουν το παιδάκι τους τσολιαδάκι για ν'αποδείξουν την ενσωμάτωσή του στη χώρα (Αλήθεια πώς φαίνεται αυτό;;Εγώ ανατρίχιασα όταν διάβασα το εν λόγω παράδειγμα).
Όσο οι πατριώτες φροντίζουν να ανασταίνουν το εθνικό φρόνημα,όσο συνεχίζουν το brainwashing περί ανωτερότητας των Ελλήνων σαν έθνος,όσο επιμένουν στην ημιμάθεια και την ανάπηρη παιδεία και όσο κλεινόμαστε στα σπίτια μας,τέτοια περιστατικά θα συμβαίνουν...Μα φυσικά όχι εκεί που τρώμε.Εκεί που χέζουμε.
Και δεν είναι ρατσισμός μόνο ο φυλετικός.Το θέμα μπορεί να επικεντρώνεται σε αυτόν,αλλά κάποια πολύ σωστά ανέφερε τον κοινωνικό ρατσισμό,και συγκεκριμένα τη φοβία απέναντι στη διαφορετικότητα των ατόμων με αναπηρίες.
Πριν από 2χρ είχα κάνει μια εργασία πάνω στο θέμα,και συγκεκριμένα για την απουσία της αναπηρίας στη διαφήμιση.
Σοκ και δεος σας λεω.Μόνο μία αισχρή διαφήμιση βρήκα που έπαιζε άτομο με αναπηρία και προωθούσε προϊόν(καλά μπορεί να ήταν ελλειπής η έρευνα-απλά λέω τι βρήκα εγώ).
Ο κόσμός δεν έχει εξισώσει ακόμα τους διαφορετικούς ανθρώπους με τους συμβατικούς.Οι εικόνες αναπηρίας,όσο και αν διατινόμαστε ότι δεν έχουμε πρόβλημα,προκαλούν οίκτο.Αθέμιτα συναισθήματα στη θέα ενός ατόμου,διαφορετικού από αυτό που βλέπουμε στον καθρέφτη μας.
Να προσθέσω επίσης ότι και εγώ δέχομαι συχνά-πυκνά ρατσισμό λόγω της εμφάνισης μου.Σημερα μάλιστα στο μετρό,έκατσε μια γιαγιά με τα 2 εγγονάκια της στην 4αδα που καθόμουν.Το ένα κοριτσάκι (το μεγαλύτερο των 2) με κοιτούσε επίμονα,αλλά με τακτ.Οπότε σε κάποια φάση γυρνάει η γιαγια της και της κάνει δήθεν στο αυτί "Μη σου μπαίνουν ιδέες στο μυαλό,δε θα γίνεις ποτέ αλητισσα όπως αυτή".Το θεικό ήταν το μικρό που καθοταν διπλα μου και με κοιτούσε απροκάλυπτα μεσ τη μούρη μου,οπότε με πιάνουν και τα γελια.Κατεβάζω το γυαλί και την ρωτάω τι την εντυπωσιάζει τόσο και με χαζεύει.Και μου απαντάει με μπόλικη αφέλεια "Τί είσαι;"....
Όπως και να έχει,μπορεί να βγήκα και οφ.
Δε με νοιάζει γιατί ο ρατσισμός είναι πολυδιάστατος και δεν θα έπρεπε να εμμένουμε στο φυλετικό.
Έχω να δώσω και άλλα επιχειρήματα-ιστοριούλες σε όποιον δεν του φτάνουν αυτά τα λίγα που εξιστόρησα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.