g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
no compiler
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
ο Βασίλης ετοιμάζεται για Apple, θα αντικαταστήσει τον Steve Jobs ενώ τα άλλα 2 παιδιά Google...
εγώ από την άλλη θα είμαι NASA γιατί με ζητήσαν τα παιδιά εκεί.
Ξέρουμε όλες τις γλώσσες και στον καλύτερο δυνατό βαθμό όπως καταλαβαίνεις...
και στα δικά σου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
#include <iostream>
using namespace std;
int main()
{
int min =100000000000;
int max =-100000000000;
int x;
int y;
do
{
cout<<"give number 1 :"<<endl;
cin>>x;
cout<<"give number 2 :"<<endl;
cin>>y;
cout<<"biggest is "<<x<<endl;
cout<<"lowest is "<<y<<endl;
}
while(x>10000000000);
while(y>-1000000000);
}
κάνω τίποτα σε σωστό δρόμο ή μπα?
Το loop do{}while πρεπει να εχει ενα και μονο while. Αν θες να βαλεις και το y μεσα στο κολπο του τερματισμου τοτε πρεπει να το βαλεις στο πρωτο while και να χρησιμοποιησεις λογικους τελεστες.
φτιαξε σωστα τη συνθηκη τερματισμου του προγραμματος σου και προχωραμε.
για το δευτερο προγραμμα. Δεν καταλαβαινω την ερωτηση πανω σε αυτο. Ισως πως δεν υπαρχει μια τετοια. Τεσπα αν και δεν ξερω τι κανει το πρωτο system...... δεν βλεπω που ειναι το do στο βρογχο do{}while σου. Επισης αν βαλω χ=2 γιατι θελω να υπολογισω δυο εξισωσεις τοτε αντι για δυο θα κανω 4, απο τη στιγμη που η επαναληψη για χ=2 θα με αναγκασει να κανω τεσσερις δευτεροβαθμια. Προσεξε και εκει την συνθηκη τερματισμου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
βαζε τον κωδικα σε
Αρχικα , για πες μας τι ακριβως θες να κανει το προγραμμα σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
δεν στην είπα ρε φίλε το έκανα με ελαφρό τόνο επίκρισης, αλλά χωρις να εννοώ τίποτα που θα μπορούσε έμμεσα η άμεσα να σε προσβάλλει.Όπως ξέρεις υπάρχουν διάφοροι τρόποι προσέγγισης ενός προβλήματος, δεν αναφέρομαι σε τίποτα ιδιαίτερα δύσκολο και πολύπλοκο, αλλά αν διάβαζες αυτό που έγραψα θα καταλάβαινες.. εξαντλητικος -> δυο εμφωλιασμένες λούπες ελέγχουν το κάθε στοιχείο στην θέση i αν είναι μεγαλύτερο από το κάθε στοιχείο στο διάστημα (i+1,N), πολυπλοκότητα σε χρόνο Ο(Ν^2) ,αρκετά υπερβολικό, και σε μνήμη Ο(Ν).υπάρχει και ο γνωστός,βέλτιστος,τρόπος που γίνεται και χωρίς πίνακα όπου ελέγχεις το κάθε στοιχείο στην θέση i αν είναι μεγαλύτερο από το μέχρι στιγμής max.πολυπλοκότητα σε χρόνο Ο(Ν) και σε μνήμη Ο(1) ή Ο(Ν).Δεν αναφέρομαι σε τι data structures θα χρησιμοποιήσει για την αποθήκευση των μεταβλητών,αλλά στην καθαρά θεωρητική υλοποίηση του αλγορίθμου.
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν και πολλές άγνωστες προσεγγίσεις για ένα τόσο απλό πρόβλημα, να μου έλεγες για αλγορίθμους επιπέδου BFS που μπορείς να κωδικοποιείς το κάθε state με 500 τρόπους οκ, αλλά εδώ τα πράγματα είναι αρκετά απλά.
Γενικότερα πιστεύω ότι καλό είναι να βλέπεις τον δρόμο και απο'κει και πέρα κάνεις ότι γουστάρεις..c'est tout.
ΥΓ: οκ όσον αφορά το πρόγραμμα της google μπορεί να σκαλώσω, αλλά για κάτι ΤΌΣΟ απλό δεν νομίζω ότι τίθεται τέτοιο θέμα.
Φιλε μου το ΑΠΛΟ ειναι υποκειμενικο . Το hello world τωρα φαινεται αρκετα γελειο σε καποιους. Οταν δεν ειχα ιδεα ομως το hello world μου φαινοταν ο δισκος της Φαιστου.
Απλα εχουμε διαφορετικες οπτικες στο θεμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Ως προς τους αλλους δυο αστερισκους.
ΠΡΕΠΕΙ να ορισει δυο αρχικες τιμες για τα min-max ωστε στην εισοδο του πρωτου αριθμου να εχει κατι με το οποιο να τους συκρινει . Δηλαδη αν εσυ εισαγεις σαν πρωτο αριθμο το χ=1 , για να ελεγξει αν ειναι το μεγιστο λη το ελαχιστο στοιχειο που εχεις εισαγει μεχρι τωρα θα πρεπει να συγκρινει τον αριθμο σου με τα min-max που ισχυαν μεχρι εκεινη τη στιγμη.
Ομως εσυ εισηγαγες τον ΠΡΩΤο αριθμο, δεν εχεις καποιο min ή καποιο max , οποτε ειναι επιτακτικη η αναγκη να υπαρχουν ηδη δυο τιμες για συγκριση. Αυτος επιλεγει τις min=10 και max=-10 αντιστοιχα.
Κατα την δικια μου αποψη το προγραμμα μπαζει σε πολλες περιπτωσεις. Κανε ενα τεστ (αφοτου βεβαιως το καταλαβεις) και ελπιζω να δεις τι παω λαθος στο προγραμμα αυτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Εγώ από την άλλη πιστεύω ότι καλό είναι να μάθεις κάποια πράγματα (θεωρητικά κυρίως) πριν αρχίσεις να τα φτιάχνεις στο ντούκου.Δηλαδή,τι προτίνεις? να φάει το κεφάλι του για να φτιάξει κάτι τόσο απλόι?Καλύτερα κάποιος να του δείξει τον δρόμο και ο ίδιος να προσπαθήσει να γράψει τον κώδικα, αλλά είναι πολύ πιο εύκολο το να πεις "φάε το κεφάλι σου δεν σου λέω τίποτα" απ'το να κάτσεις να γράψεις κάτι που ίσως και να βοηθήσει κάποιον.
Δεν ειπα οτι δεν δειχνω-λεω τιποτα. Νομιζω οτι εχω κανει κατι περισσοτερο απο εμφανες εδω μεσα οτι θελω να βοηθαω οταν εχω τις γνωσεις να το κανω.
Προτεινα να ξεκινησει το προγραμμα σιγα σιγα επειδη " ΓΝΩΡΙΖΩ " οτι εχει κανει ηδη μια προσπαθεια να μαθει τα βασικα . Τα εισαγωγικα παιζουν το ρολο τους διοτι δεν αναφερομαι στην κυριολεκτικη σημασια της λεξης. Αν διαβασεις προηγουμενα post ισως καταλαβεις.
Αλλο να εξηγησεις σε καποιον τα βασικα στοιχεια της γλωσσας ή να τον παραπεμψεις σε αυτα, ωστε να φτασει στο επιπεδο γνωσεων που απαιτει το προγραμμα και αλλο να του πεις την ιδεα- κορμο που λυνεται το προβλημα που θελει λυσει.
Τι προτεινω; Να ξεκινησει να χτιζει το προγραμμα που θελει καποιος και στη πορεια θα μαθει . Οταν συναντα δυσκολιες για τις οποιες πλεον δεν πορει να κανει κατι, τοτε ζητα βοηθεια και προχωρα . Το να φαει το κεφαλι του καποιος θεωρω οτι ειναι μια απο τις απαραιτητες προυποθεσεις για τη μαθηση.
π.χ Βρες ενα προγραμμα απο το google και κατανοησε το , επειτα απο καποια ωρα θα εισαι σιγουρος οτι εχεις κατανοησει , τοτε κλεισε το internet και γραψε το, εστω και με το δικο σου τροπο. Ειμαι σιγουρος οτι θα σκαλωσεις σε καποιο σημειο. Ανεφερα το παραδειγμα για να δειξω τη τεραστια διαφορα που θα υπαρχει αναμεσα στο να φαει το κεφαλι του καποος και στο να μη το φαει παιρνοντας την ιδεα . (Σημειωση! Το β ενικο δεν σημαινει κατι)
Οχι φιλε μου. Δεν διαλεξα τον ευκολο δρομο οπως νομιζεις. Ο ευκολος δρομος για μενα ειναι να μην απαντουσα καν ή να πετουσα τον ετοιμο κωδικα που εχω στο pc μου. Απεναντιας προσπαθησα να του δειξω οτι το να φαει το κεφαλι του ειναι ο πιο σωστος τροπος για να κατανοησει τι κανει το προγραμμα. Απο τον κωδικα μου δεν μπορει να κατανοησει τον τροπο με τον οποιο εγω σκεφτηκα.
Αλλο ενα παραδειγμα για να εξηγουμαι και να μην παρεξηγουμε.
Σημειωση!!! Ο τροπος ευρεσης ελαχιστου ή μεγιστου δεν γινεται με δυο τροπους και ευχομαι να συμφωνεις σε αυτο.(λιστα με κλασεις, με σταθερο πινακα, με δυναμικο πινακα, χωρις καθολου πινακα κλπ )
Αν εγω επειδη σκεφτομαι οτι χωρις πινακα ειναι πιο αποδοτικο και χρειαζεται λιγοτερους πορους για τον υπολογιστη (θελει λιγοτερη μνημη εφοσον δεν χρησιμοποιω πινακα) και του πεταξω 100 γραμμες κωδικα ή του πω την ιδεα , καποια στιγμη διαβαζοντας το, θα το καταλαβει. Δεν ξερω αν θα ειναι σε θεση να το γραψει αλλα θα το καταλαβει κι ας εχει ενα ματσο αποριες. Αυτο που δυσκολα θα κατανοησει ειναι γιατι το εκανα ετσι και τι ειχα στο μυαλο μου οταν το ξεκινουσα.
Αντιθετα αν αφησεις καποιον να το σκεφτει μπορει να σου βγαλει και την πιο απροβλεπτη υλοποιηση που δεν περνουσε καν απο το μυαλο σου. Μην ξεχνας οτι πολλα προγραμματα ειναι δυσκολο να υλοποιηθουν οχι γιατι ειναι πολλες γραμμες κωδικα αλλα γιατι ειναι δυσκολο να βρεις αυτη την ιδεα που εσυ δινεις ετοιμη. Αυτη και τα λογικα λαθη μετεπειτα ειναι αυτα που μπορουν να σε κανουν να κολλησεις μιση ωρα πανω στην οθονη χωρις να κανεις τιποτα και απλα να σκεφτεσαι το πως ή το γιατι αντιστοιχα.
Φιλικα.
Υ.Γ: Αναφερομαι στο παιδι με την απορια. Απο την στιμη φιλε μου που βρηκες τον κωδικα αλλα καπου κολλας για να συνεχισεις γιατι απλα δεν μας δειχνεις το κομματι του κωδικα του οποιου δεν καταλαβαινεις κατι .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Δεν νομιζω να κατσει καποιος να σου γραψει κωδικα -αν και το προβλημα που θες να επιλυσεις δεν απαιτει τεραστιο ογκο κωδικα- και να στο εξηγησει. Κι αυτο οχι γιατι δεν υπαρχει θεληση αλλα γιατι θα σου προσφερει ελαχιστα σε σχεση με το να το φας στη μαπα (μιλωντας εκλαικευμενα) και να το διορθωνεις - αναπτυσεις βημα βημα.
Αν θες κατι το οποιο το εχεις δει και το εχεις ξαναδει και δεν το καταλαβαινεις, τοτε να στο εξηγησει καποιος ωστε να προχωρησεις αλλα αυτο ειναι διαφορετικο απο αυτο που ζητας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Δεν έχει διαφορετικες επιστρεφομενες τιμες,η μία επιστρεφει την τιμή της x και η άλλη επιστρέφει αναφορά στην x.αν έχει τo & στην δήλωση επιστρέφει αναφορά.
Επιστρέφει αναφορά στην θέση μνήμης του x.Το δεύτερο που λές πρέπει να ισχύει.
x=3Code:#include<iostream> using namespace std; int x=3; int &f(){return x;} int main() { int k=6; cout<<f()<<endl; f()=k; cout<<f()<<endl; return 0; }
καλειτε η συνάρτηση επιστρέφει αναφορα στην x(δηλαδή αναφορά στην θέση μνήμης της x) εμφανίζετε το 3
καλειτε η συνάρτηση επιστρέφει αναφορα στην x και καταχωρήτε στο x το 6.
Βασικά το "f()" είναι σαν το όνομα της "αναφορικής μεταβλητής" στην x.
καταλαβα.
Υθελα να δω πως λειτουργει ο υπολογιστης και οχι τι ειναι το &.
Ενα κενο ομως υπαρχει ακομα.
Πως γινεται μια εντολη return x; την μια να επιστρεφει μια τιμη και την αλλη μια αναφορα στη μεταβλητη χ.
???
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Eστω οτι οντωςς το x ειναι καθολικη . Πως γινεται μια συναρτηση με το ιδιο body να εχει διαφορετικες επιστρεφομενες τιμες ...; Επισης με την φραση "επιστρεφει μια αναφορα στο x τι εννοουμε" ; Επιστρεφει διευθυνση, μια μεταβλητη χωρις ονομα η οποια αποτελει μια αναφορα στο x ;
int& r=f(); για να μην σε μπερδεψω, γινεται να γραψεις ενα ενα τα βηματα που κανει ο υπολογιστης ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
εχω μια συναρτηση της οποιας το πρωτοτυπο ειναι το εξης: int& f() {int x; return x;}
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι γυρνα το x. η συναρτηση και ετσι int f() {int x; return x;} να ηταν , παλι θα θεωρουταν σωστη. Γινεται καποιος να μου πει πως το εχει καταλαβει γιατι δεν το πολυποιανω;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
1.Αυτό είναι το νόημα των εικονικών συναρτήσεων:ο δείκτης της βασικής κλάσης book να μπορεί να καλεί τις συναρτήσεις show των άλλων κλάσεων ανάλογα με το τι τύπου αντικείμενο του έχει εκχωρηθεί.
Εχω καταλαβει οτι εφοσον οι book,book1 εχουν σχεση βασης-παραγωγης μου δινεται η δυνατοτητα να φτιαξω την ιδια συναρτηση (εκτος το body που μπορω να διαφοροποιησω) και οταν ενας δεικτης προσπελασει την book ψαχνοντας την show(), τοτε θα κοιτάξει-υπερυσχισει η show της book1. Με αλλα λογια ενας δικτης δειχνει στην book και αν οντως υπαρχει show() στη book1 τοτε θα την καλεσει. Ετσι πως ειναι ο κωδικας ουτως η αλλως θα επρεπε νομιζω ΠΑΝΤΑ να υπερισχυει η show() της book1 , κατι το οποιο δεν συμβαινει.
Σεναριο 2: μηπως με την κληρονομικοτητα επι της ουσιας μεσα στο body της book1 υπαρχουν 2 show() και για να ξερει ο υπολ. ποια θα καλεσει βαζω το virtual;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
book *ptr[2]; Δεν θα επρεπε να καθε στοιχειο οτον πινακα να δειχνει σε ενα τυπο δεδομενων book και οχι book1 ή book2 ;
2) Θα πρεπει συναρτησεις σαν την show() να εχουν ιδιο τυπο και ονομα ή πρεπει και η λιστα παραμετρων να ειναι ιδια;
3) Όταν οι συναρτήσεις (δεν) είναι virtual ένας δείκτης της ΠΑΡΑΓΟΥΣΑΣ κλασης θα καλεσει αναγκαστικα την show της book1 (ή 2)
ή θα υπαρξει προβλημα . Αν ισχυει ο παραπανω ισχυρισμος τοτε για την show() της βασης πρεπει να γραψω *ptr_to_book1.book::show();
Ευχαριστω και παλι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Χαλαρα θα προτεινα κι εγω πρωτα C.
Για δες αυτο και προσππαθησε να καταλαβεις τι γινεται.
#include<iostream>
using namespace std;
int mysquare(int x)
{
return x*x;
}
int main()
{
int a,b,c,D;
cout<<" Eishgage syntelesth toy x^2 : " ;
cin>>a;
cout<<" Eishgage syntelesth toy x: ";
cin>>b;
cout<<" Eishgage enan aithmo : ";
cin>>c;
D=mysquare(b)-4*a*c;
cout<<" H diakrinousa D tpu triwnymou einai : "<<D<<endl;
return 0;
}
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.