*metal fairy*
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Εύη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Αχαρνές (Αττική). Έχει γράψει 174 μηνύματα.
29-06-12
12:47
Εδώ---> https://www.24grammata.com έχει πολλά. Γράφεις τον τίτλο του βιβλίου που θέλεις στην αναζήτηση και στο βγάζει.
ευχαριστωω!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
*metal fairy*
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Εύη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Αχαρνές (Αττική). Έχει γράψει 174 μηνύματα.
28-06-12
07:39
Το διαβάζω ήδη on-line. Πραγματικάαα αξιόλογο μέχρι στιγμής. Παραθέτω λινκ: https://www.24grammata.com/wp-content/uploads/2011/02/F.-Ntostoyefski-To-oneiro-enos-Dream.pdf
που βρισκεις on line βιβλια;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
*metal fairy*
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Εύη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Αχαρνές (Αττική). Έχει γράψει 174 μηνύματα.
19-06-12
09:33
Το ''Γιούγκερμαν'' δεν το εχω διαβασει...δεν ειμαι συγουρη αν θα μου αρεσει......σκεφτομαι να του ριξω μια ματια....
Το αγαπημενο μου βιβλιο ειναι το φαντασμα της οπερας. (με το οποιο ειχα κολισει σοβαρα, για περιπου δυο χρονια )
Μ'αρεσει ιδιαιτερα το κομματι στο οποιο ο Erik (το φαντασμα) παει κατακοπος στο σπιτι του περση και περιγραφει, τι συνεβει τελικα με την Christine και τον Raoul, ενω εκφραζει τα συναισθηματα του για την
Christine, μα και για τους ανθρωπους που του ειχαν φερθει με τον χειροτερο τροπο.
Αυτο το σειμιο του βιβλιου σε βαζει αρκετα σε σκεψεις, αφου ενω ειχες δει κυριως την ασχημη εικονα του Erik (εκεινη του δολοφονου, του τρελου), σε εκεινο το σειμιο ανακαλιπτεις πως πισω απο ολες αυτες τις πραξεις, ειπαρχει ο θυμος για τους ανθρωπους που αρνουνται να τον δεχτουν οπως ειναι και ο πονος επειδη δεν μπορει να εχει την γυναικα που αγαπα λογο του προσωπου του...
Το αγαπημενο μου βιβλιο ειναι το φαντασμα της οπερας. (με το οποιο ειχα κολισει σοβαρα, για περιπου δυο χρονια )
Μ'αρεσει ιδιαιτερα το κομματι στο οποιο ο Erik (το φαντασμα) παει κατακοπος στο σπιτι του περση και περιγραφει, τι συνεβει τελικα με την Christine και τον Raoul, ενω εκφραζει τα συναισθηματα του για την
Christine, μα και για τους ανθρωπους που του ειχαν φερθει με τον χειροτερο τροπο.
Αυτο το σειμιο του βιβλιου σε βαζει αρκετα σε σκεψεις, αφου ενω ειχες δει κυριως την ασχημη εικονα του Erik (εκεινη του δολοφονου, του τρελου), σε εκεινο το σειμιο ανακαλιπτεις πως πισω απο ολες αυτες τις πραξεις, ειπαρχει ο θυμος για τους ανθρωπους που αρνουνται να τον δεχτουν οπως ειναι και ο πονος επειδη δεν μπορει να εχει την γυναικα που αγαπα λογο του προσωπου του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.